Zoontje van 9 liegt

Zit een beetje erg omhoog met het gedrag van mijn zoontje van de laatste tijd. Zeg een jaar. Hij heeft ons nu al een aantal maal voor schut gezet door te zeggen dat hij iets niet mag of juist moet van ons. Bv.
Hij heeft een aantal weken geleden tegen een vriendje gezegd dat hij van zijn ouders, wij dus, niet met hem om mag gaan. Dat jochie kwam verhaal halen dus zo kwamen wij erachter. Goed gesprek gehad dat hij als hij ging zin heeft om met iemand te spelen dat hij dat nooit op zo een manier mag brengen. Gisteren komt hetzelfde jochie weer aan de deur van waarom mag ik niet met hem spelen van u ? Toen was ik dus echt kwaad. Bleek hij weer dat gezegd te hebben omdat hij geen zin in hem had. Moet zeggen dat de 2 heren een soort haat-liefde verhouding hebben. Of ze zijn dikke maatjes of ze kunnen elkaar niet luchten.
Probleem is dat ik eigenlijk een soort patroon herken, als iets te moeilijk is of hij is ergens bang voor durft hij dat niet zo te zeggen tegen iemand anders. Zo had hij bijv. zeilles vorig jaar, dat vond hij eng was bang om om te slaan met het bootje dus huilen geblazen. Instructeurs vroegen waarom hij zo huilde, nou mijn vader is nooit thuis had hij gezegd. Mensen wisten ook niet wat ze ermee aan moesten en vroegen of we gescheiden waren of zo. En zo heb ik nog talloze voorbeelden... wat moet ik hier nou mee?? Voor de rest is het altijd een hartstikke lekker joch. Draait lekker mee op school, veel vriendjes en vooral veel vriendinnetjes. Meisjes vinden hem leuk omdat hij zo lekker rustig is, In zijn humeur geen dieptepunten. Eigenlijk een gelijkmatig karakter maar toch maak ik me zorgen...