2 verschillende meningen omgang zoon

Toch wel een probleem

Ik heb geen probleem maar mijn man.

Zolang niet bewezen is dat het jongetje een slechte invloed zou hebben zeg ik laat die 2 lekker.

Pffff ik voel me niet begrepen en zie het probleem niet. Wat moet ik doen?

dat was te snel!

Ik was nog niet klaar met mijn reactie, hierbij in de herkansing:

'Ik heb geen probleem maar mijn man.'
Als jouw man een probleem heeft, heb jij dat ook En in dit geval je zoon én z'n vriendje ook...

'Zolang niet bewezen is dat het jongetje een slechte invloed zou hebben zeg ik laat die 2 lekker.'
Je vraagt meningen: ik deel die van jou. Betere cijfers, meer geld, duurdere auto, sjiek beroep: het zegt allemaal helemaal niets over het feit of mensen 'deugen' of niet.
Als het jongetje jouw zoon aanzet tot fout gedrag, vandalisme of weet ik wat, je dan zou ik het contact sterk ontmoedigen. Maar anders zouden ze van mij gerust samen mogen spelen. Als ik twijfel over de thuissituatie, zou ik wel aanmoedigen dat ze vooral bij ons thuis zouden spelen.

'Pffff ik voel me niet begrepen en zie het probleem niet. Wat moet ik doen?'
Ik zou open met je man bespreken waar hij bang voor is (verkeerde invloed? wat anderen denken van deze vriendschap?), mogelijk heb je daar begrip voor en kun je samen oplossingen zoeken.
En dan kun je toezeggen dat je alert zult zijn op 'foute' tekenen. En dat jullie, als het nodig blijkt, alsnog uitleggen aan je kind waarom jullie moeite hebben met de vriendschap.
Je man is waarschijnlijk bezorgd voor je zoon. Dat is het goede in dit verhaal! Daar zou ik oog voor hebben, en dan proberen hem gerust te stellen.

Wel een probleem

Als je hier zo fundamenteel over van mening verschilt, kan ik me bijna niet voorstellen dat dit de eerste, enige en laatste keer is dat jullie anders omgaan met je zoon. Het probleem is niet dat jullie van mening verschillen. Het probleem is wel dat het op deze manier voor je zoon niet duidelijk is wat hij wel of niet mag "van jullie".
Als ik het zo grondig oneens zou zijn met het standpunt van mijn man, zou ik willen dat hij mij met argumenten probeert te overtuigen. En als we daar niet uit zouden komen zou ik deskundig advies inwinnen bij een neutrale bron, of iemand die wij allebei vertrouwen.

Succes!

Hmmm

Natuurlijk heb jij gelijk maar daar heb jij nu niets aan. Gelukkig dat jij zaken zelf niet zo zwart-wit ziet als je man.
Wat denkt je man dat er gebeurt als je kind met dit jongetje speelt? Denkt hij dat jullie zoon zelf geen beoordelingsvermogen heeft en beinvloedbaar is?
Ik denk dat ik maling zou hebben aan de mening van mijn man. Hoewel ik zoiets gelukkig niet heb meegemaakt.

Vrienden uitzoeken voor je kinderen werkt niet

Mijn oudste zat in een kleine klas en is letterlijk bij alle kinderen wel eens geweest om te spelen, zeker in de onderbouw , ook bij de jongens. Dat pakte niet altijd leuk uit. De moeder van Pietje belde al na 20 minuten dat dochter en de hond geen goede vrienden waren of ik haar kon komen halen.
Kinderen zaten op een multi-culturele school en ze hebben dus kennis gemaakt met allerlei culturen. Streng gelovig, arm, wat rijker, tot aso's aan toe. Ik vind dat heel waardevol voor een kind dat het al jong leert dat het er in andere gezinnen anders aan toe gaat.
Ik probeerde ze wel te behoeden voor teveel negatieve invloeden. Als ik zag dat contacr met vriendje X niet altijd lekker liep dan ging kind tijdelijk niet naar X maar kwam X bij ons, kon ik het beter in de gaten houden.
Dochter had 1 vriendinnetje waarvan de moeder mijn kind wilde claimen voor haar kind en dat werkt niet. Mijn dochter en ik vonden dat niet leuk en het vriendinnetje uiteindelijk ook niet. Ook te maken gehad met ouders die niet wilden dat hun kind bij ons over de vloer kwam maar dat meisje kroop door de mazen van het net. Vanaf groep 7 mocht ze alleen thuis eten tussen de middag en dan kwam ze bij ons eten en even chillen met dochter.
Gewoon je kind met iedereen laten spelen dan leert het zelf verstandigw keuzes maken.

Misschien kan je man zich aanpassen.

Wat ik akelig vind om te lezen is dat je man als reden geeft dat die jongen slechter presteert op school en lage cijfers haalt.

Misschien heeft deze jongen wel een leerprobleem of iets waar je man geen weet van heeft en om die jongen dan gelijk geen vrienden te gunnen vind ik nogal ver gaan.

Mijn zoon is de slechste van zijn groep. Haalt de laagste cijfers en gaat straks na groep 8 ook naar het laagste niveau. Hij doet vreselijk zijn best dus wij kunnen alleen maar heel trots op hem zijn. Hij heeft gelukkig hele leuke vrienden in de klas die hem daar niet op af rekenen.

Misschien zou je man eens heel goed naar zich zelf moeten kijken door de bril van een ander. Er is namelijk altijd wel iets aan te merken op een ander. Probeer juist positief te zijn, ieder kind, ouder, collega is anders en dat is juist prima. Je zoon is 10 jaar die kent jullie normen en waarden en kan best zelf een keuze maken met wie hij wil spelen. Geef hem dat vertrouwen.