Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Extreem eetgedrag

Hoi allemaal,

Ik weet dat veel kleuters er een potje van maken bij maaltijden, maar mijn dochter van 4 is toch wel wat extreem:
Zij wil niks proeven, wil geen stukjes in haar eten en behandelt eten alsof het een enge spin is.
Bij elke maaltijd is het huilen omdat ze niet wilt eten(ook bij fruit) ik heb even geprobeerd om het te doen volgens het boekje, maar als je kind dan afvalt en helemaal niks eet, niet eens 1 hap, dan moet het maar met drama, anders eet ze gewoon dagen helemaal niks....
Als ze een griepje krijgt weegt ze meestal nog maar 11 a 12 kilo, terwijl ze qua lengte al maat 116 heeft. Als ik niet aandring dat ze moet eten blijft ze op 12 kilo hangen, dan steken baar botten eruit en is gewoon een eng gezicht. Als ik wel aandring komt ze op 16 kilo.
Ze hoeft niet haar bord leeg te eten, als ik het idee heb dat ze vol zit mag ze stoppen, geef ik haar per ongeluk een hap teveel, geeft ze over.

Ik werk wel met een stickersysteem, als zij iets proeft (zoals een stukje maïs of een doperwt enz.) en erop kauwt, mag ze een sticker plakken, bij 10 stickers krijgt ze een cadeautje. Op dit moment heeft ze ongeveer 6 weken niks geproefd. Mijn geduld begint een beetje op te raken.

Consultatiebureau, dokter en de kinderarts zeggen dat alle kinderen moeilijk eten, en vinden mij een overbezorgde moeder, omdat ik al 2 kinderen verloren ben...de.kinderarts zei zelfs dat het een probleem van de opvoeding is...

Ik voel me niet serieus genomen en hoop dat jullie tips voor mij hebben, eigenlijk hoop ik ook dat dit vanzelf goed komt met de tijd, zoals sommige mensen zeggen, maar ik betwijfel het.
Mijn man was volgens mn schoonmoeder als kind hetzelfde, zodra hij 1 hap in zijn mond kreeg spoelde hij het weg met melk, hij kauwde ook niet. Wat moet ik doen?


raffie

raffie

16-08-2018 om 09:13

moeilijk

Wat eet ze wel?
Gaat alleen om nieuwe dingen die ze moet proeven? En drinken, gaat dat wel goed?
En gaat ze al naar school, eet ze daar wel?

Pirata

Pirata

16-08-2018 om 09:30

SI-stoornis

Ik had ook zo'n gekke eter. En dat viel ook niet binnen de normen, maar werd ook wat weggewuifd.
Mijn zoon bleek een Sensorische Integratiestoornis te hebben. Bij hem: overgevoelig in de tastzin, dus ook in de mond. Hij at alleen voedsel met een bepaalde structuur, maar wel genoeg.
Google er eens op, misschien herken je het.
Onze kleuter at crackers, appel en parmezaanse kaas. Later ook frites.
Nu is ie 16 en eet (bijna) alles.

Je man

Is kennelijk ook groot geworden. Misschien heeft je schoonmoeder nog een tip?
Ik zou het kind geven wat ze wel eet. Gevarieerd eten kan echt nog veel later vanzelf goed komen.

Gipsy1982

Gipsy1982

16-08-2018 om 10:28 Topicstarter

Eten

Ze eet wel:
smorgens brinta,
tussendoor een banaan,
tussen de middag 1 boterham
en savonds heel fijngeprakte groenten met aardappelen met een klein stukje vlees wat ze wel wilt kauwen, omdat ze dat wel lekker vindt.
Dit alles met heel veel moeite, ze wilt niet zelf eten en wil bij alles gevoerd worden. Met lang oefenen eet ze nu haar brinta zelf, hier doet letterlijk een uur over.
Op school eet ze helemaal niks (tenzij ze op maandag en vrijdag een koekje mag eten, dat eet ze wel) , omdat de juffen het volgens het boekje doen, wat dus niet werkt bij haar.

Ik heb met gegoogeld op si stoornis maar ik twijfel nog, wat erover op internet staat vind ik best vaag en breed. Dat zij hooggevoelig is weet ik wel zeker.
Welke site kan ik het beste kijken voor betere informatie?

Gipsy1982

Gipsy1982

16-08-2018 om 10:33 Topicstarter

Tip van schoonmoeder

Mijn schoonmoeder dwong mijn man vroeger om te eten, heel zijn bord moest ook leeg, meestal ging hij hierna buiten spelen en duwde in de brandpoort zijn vinger in zn keel om alles uit te spugen. Zij wist er ook geen raad mee.
Ik geef haar ook de dingen die zij wel eet (iets anders doet ze haar mond helemaal niet voor open), maar de dingen die zij wel eet zijn ook een groot drama, en ik wil het ook graag gezellig aan tafel hebben. Elke maaltijd is huilen geblazen, ze zegt ook dat ze eten haat.

Pennestreek

Pennestreek

16-08-2018 om 10:37

Ik zou

haar dieet een paar weken beperken tot de dingen die ze wel eet en lekker vindt. Er is niks mis met 's avonds Brinta en een banaan of een boterham. Even helemaal alle stress rondom dat eten weghalen.

Om te zorgen dat ze nog wel wat aan vitaminen en zo binnenkrijgt kun je haar van die multivitaminen geven, desnoods door de Brinta. En Roosvicee geven, eventueel Roosvicee ferro zodat ze ook nog wat ijzer binnen krijgt.

Maar laat het even helemaal los dat ze dingen zou moeten proeven. Even de focus op gewoon wat binnen krijgen, het gevoel van een volle buik, en hopelijk wat aankomen.

Natuurlijk is het belangrijk dat ze gevarieerd eet, vezels vitaminen mineralen, en ik weet hoe je als moeder daarop gefixeerd kan raken. Maar dat helpt niet, in tegendeel. En als ik kijk naar mijn (schoon)ouders, geboren in/rond de oorlog, ondervoed geweest en zo, die zijn ook allemaal groot geworden. En gezond. Mijn ouders zijn nu 80 en 76, fit en vitaal, dus laat dat je gerust stellen.

Laat het even allemaal los. Alleen de schooldagen, kun je daar nog wat mee? Haar thuis laten eten tussen de middag? Halve dagen naar school? Of toch met uitleg kijken of ze daar wat meer/anders mag?

Succes!

Pennestreek

Pennestreek

16-08-2018 om 10:40

Nog wat tips

Helpt het misschien er een spelletje van te maken of zo?Hier hielp het ook nog wel eens als we ergens anders aten. Voor de TV (en dan voerde ik, ging dan redelijk ongemerkt) of 'verpakt' als picknick. Of op een gekke tijd. Of als ik aan het koken was, kind ernaast en af en toe een hapje. En dan wel aan tafel, maar dan hoefde kind niet meer te eten, en was het gewoon alleen maar gezellig samen zijn.

Hoe gaat het met toetjes, yoghurt, vla, ijs? Valt daar misschien nog iets te bedenken? Gepureerd fruit invriezen als ijsje? Dat vond (en vindt ) mijn dochter lekker.

raffie

raffie

16-08-2018 om 11:01

Ik zou

ook voor de makkelijkere weg kiezen, dus geven wat ze wel eet, misschien zelfs zelf laten kiezen: wil je een banaan, een boterham of Brinta. Misschien wel elke dag ook iets "nieuws" aanbieden.

Ik begrijp je twijfel wel, heb ook een moeilijke eter van inmiddels 12, vooral vreemde dingen zijn moeilijk, dus bij vriendinnen eten, vakantie, op kamp gaan zijn moeilijk voor haar. (Af en toe komt er iets nieuws bij op het menu, soms gaat er ook weer iets af helaas...)

En je wilt niet te veel toegeven, uit angst dat ze nooit normaal leert eten, maar je energie raakt op van elke dag die strijd!

Hoe zit het met het drinken? Kun je daar nog iets voedzaams mee naar binnen krijgen?

Ik zou ook op school overleggen, maar ik ben sowieso tegen verplicht "gezonde" 10-uurtjes.

Sterkte ermee!

Ria

Ria

16-08-2018 om 11:22

Er wordt gereageerd

alsof dit kind niets nieuws wil eten, maar ik lees meer over een kind dat helemaal niet meer wil eten inmiddels.
Dat is een stuk ernstiger.

Ik snap dat je haar wil laten eten, maar het dwingen moet er echt vanaf.
Ook geen stickers meer, niets meer.
Alleen (indirect, zonder pushen) aantrekkelijk maken, eten makkelijk voor haar neerleggen.
Ergens anders mee bezig zijn tijdens de maaltijd, maak het fijn en gezellig, de negatieve lading moet er volledig en consequent af.

Pien

Pien

16-08-2018 om 11:41

Stop

Alsjeblieft STOP met zover gaan dat ze elke maaltijd huilt! Geen wonder dat ze zegt dat ze eten haat.

Ik zou een lijst maken met alle producten die ze wel lust (dit zijn er waarschijnlijk meee dan je denkt, schrijf alles op, ook tussendoortjes) en daar zoveel mogelijk mee variëren. Dat is dan absoluut niet hoe het hoort en ze komt zeker voedingsstoffen te kort, maar dat komt ze nu ook!

Kan ze op school geen banaan meekrijgen op de fruitdagen? Omdat ze die thuis wel eet?

Ik zou dus helemaal de druk er vanaf halen. Ik weet waar ik het over heb, want mijn middelste zoon at ook heel slecht. Misschien iets minder extreem, maar we hebben toen wel de keuze gemaakt om het eten te koppelen aan gezelligheid.

Over het voeren: gewoon doen. Ook de Brinta 's morgens. Als je dat een hele poos doet, wordt het weer gezellig en kun je op een gegeven moment zeggen: nu neem je de eerste drie hapjes even zelf, daarna help ik je weer.
Mijn zoon is nu 8 en ik help hem elke avondmaaltijd nog. Zelf eten is nu eenmaal moeilijk als je de smaak niet lekker of moeilijk vindt. Wij maken er nu vaak een spelletje van, dan verzin ik een 'quizvraag' en die beantwoordt hij als hij de hap op heeft.

Maar jullie moeten eerst terug naar nul: alleen eten wat ze lekker vindt en haar voeren. Echt een paar weken lang. En dan langzaam eens iets moeilijkers aanbieden en gaan opbouwen met zelf eten.

Succes.

Pirata

Pirata

16-08-2018 om 11:53

Mijn zoon

Mijn zoon mocht op het KDV crackers terwijl de rest brood at. Omdat ze zagen dat hij anders echt niet at.
Ik zou zoiets ook met school bespreken. Misschien kan ze een danoontje eten of iets anders dat ze lust. Om gezondheidsredenen.
Er zijn ook specialisten die kinderen met mondproblemen leren eten. Maar ik zou haar eerst laten eten wat ze wel kan eten. Eerst het plezier terug! En aanvullen met vitamines.

Groentesap?

https://www.coop.nl/zonnatura-groentesap/product/8712700101209

Een vriendin gaf haar moeilijk etende kinderen groentedrank.

Eerst

Naar nul. Alleen eten wat ze lust en voeren als dat nodig is. Als dat een paar weken goed gaat en het huilen is voorbij dan eens smoothies proberen met banaan, dat kan gedronken worden. Ook kan je later gepureerde groente soep proberen.

Maar eerst alleen brinta, banaan en 1 boterham en gewoon voeren

Gipsy1982

Gipsy1982

16-08-2018 om 14:33 Topicstarter

Geven wat ze wel eet

Dit is dus het probleem, als ik haar geef wat ze zonder drama eet, eet ze heel de dag oreo en snoep. Zij krijgt van mij alleen savonds een snoepje of koekje, omdat ik haar overdag niet voller wil maken.

Er is niks dat zij eet zonder drama... ook brinta en brood zijn drama maar dat krijg ik met drama (lees 10 keer per hap zeggen dat ze een hapje moet nemen, en dat een uur a anderhalf uur lang) nog voor elkaar... zonder drama weegt zij 11 kilo en eet zij niks... zoals ik al in het bovenste bericht aangaf.
Wat zij krijgt is al wat ze lust, al is dat niet veel, maar ze staat al een jaar stil.
Multivitamine krijgt ze sowieso al vanaf dat ze 1 is.

@pien, Dan zeg je stop dat je zover gaat dat ze elke maaltijd huilt... Ze huilt sowieso al vanaf dat ze 1 jaar is als zij moet eten, toen maakte ik nooit drama. Ik heb van thuis uit geleerd dat eten gezellig is, ik ben nooit gedwongen om te eten en heb dit nooit bij mijn dochter gedaan, Mijn schoonmoeder vindt bijvoorbeeld dat ik haar mond open moet knijpen en dan een lepel naar binnen moet schuiven... Dit doe ik niet en zou ik nooit doen. Dat huilen van haar is niet omdat ik haar dwing, lees ajb eerst even goed voordat je oordeelt...
Over die banaan... die geeft een hoop drama op school, ze gilt daar dat ze die niet lust en eet hem pertinent niet op, denk je dat de juf haar ook dwingt en zeg je dan ook geen wonder dat ze eten haat?

Voor iedereen die weer volgens het boekje komt... Dit heb ik al heel vaak geprobeerd vanaf dat zij 1 jaar was, dan eet zij niks, al is het nog zo aantrekkelijk en gezellig, ze probeert mij net zo lang uit tot ze kan gaan huilen. Ze heeft een eetfobie lijkt het wel. En buiten dat wil ik niet dat zij eruit ziet als een anorexia patiënt, wat wel gebeurt zoals jullie kunnen lezen in het eerste bericht.

Groente en fruit drankjes heb ik ook geprobeerd maar ze proeft het niet eens... en nee, ik ga haar niet dwingen...

Crackers eet ze ook niet, wel geef ik op fruitdagen op school zakjes fruit mee van olvarit, dit eet ze vaak wel, tenzij ze zin heeft om dwars te zijn.

Je zit zelf vast

Want de tips die je hier krijgt leg je allemaal naast je neer.

Er is al aangegeven dat je een lijst moet maken van de gezonde dingen die ze wel lust. Dat is wat je op vaste momenten geeft.

Blijkbaar heeft ze geen ondergewicht, want anders zou de kinderarts wel doorsturen.

Als ze wel fruit zakjes van olvarit eet, dan geef je die toch?.meerdere per dag is geen probleem.

Overigens: je schrijft dat "ze je net zolang uitprobeert tot ze wel eet" het is dus strijd geworden en daar moet jij uit stappen. Laat haar dan maar niet eten en ja dan wordt ze te dun, heb je eindelijk rede bij de huisarts voor een doorverwijzing.

En wat drinkt ze? Kinderen van 4 kunnen heel goed leven op fristi en chocomelk, want dat vult voldoende

Tomatensoep?

Als kind was ik dol op blikjes tomatensoep met balletjes. Met of zonder soepstengels. Dat kun je ook drinken. Gaat wat sneller dan lepelen.
Dochter had overigens een voorliefde voor olijven.

Pennestreek

Pennestreek

16-08-2018 om 15:10

Als je je echt zoveel zorgen maakt

dan moet je (terug) naar de huisarts of kinderarts en er verder naar laten kijken.

Intussen kun je ook eens kijken op deze website: https://nee-eten.nl/

Jammer dat je je blijkbaar aangevallen voelt, maar dat zal te maken hebben met dat jij je best doet en het toch een strijd blijft, waarbij jij je ook nog zorgen maakt. Onze adviezen en tips zijn geen aanval op je, wij kijken er alleen van buitenaf naar en zien dingen die je misschien toch anders aan kunt pakken.

Zoals gezegd, andere dingen zou ik even niet doen. Maar de omstandigheden moeten veranderen. Dat kun je ook nog zoeken in iemand anders met haar laten eten, want soms zit het gewoon in de wisselwerking tussen (in jouw geval) moeder en kind. Ik weet niet of er een vader in beeld is, maar die zou het eten misschien kunnen doen. Of een opa of oma, de buurvrouw. Wat hier wel eens wilde werken was samen eten met andere kinderen. Als die wel allemaal een boterham met kaas eten, doet ze misschien ineens wel mee. Maar het allerbelangrijkste is denk ik toch dat jij het los probeert te laten. Zoals je zelf al schrijft, ze probeert jou net zo lang uit tot ze kan gaan huilen. Je hebt te maken met een dametje met een behoorlijke eigen wil en ze heeft iets gevonden waarin ze jou de baas is. Dus stap daar uit, uit die strijd.

Pien

Pien

16-08-2018 om 15:24

Jammer

Dat je je aangevallen voelt door mijn tips. Ik kon niet weten dat ze die banaan en de Brinta ook niet lust, want dat stond niet in je bericht.

Je krijgt hier een hoop tips die voornamelijk neerkomen op: laat het los. Maar dat wil je niet, want dan valt je dochter af. Maar wat verwacht je dan voor tips hier?

Ik zou nog maar een keer een afspraak maken bij de kinderarts. Ik zou stoppen haar zelf op de weegschaal te zetten, want je maakt je dan erge zorgen over haar gewicht.

Wat bedoel je met dat je al 2 kinderen verloren bent? Was dat in de zwangerschap? Dat lijkt me vast heel moeilijk voor je.

Ria

Ria

16-08-2018 om 17:12

Ze eet dus wel. (zelf) In ieder geval fruithapjes, wat is daar mis mee?
Zelf zou ik echt stoppen met stimuleren en ook voeren tenzij ze het fijn vindt.
Als ze van koekjes houdt ga dan eens met haar bakken, in koekjes kun je behoorlijk wat gezond voer stoppen. (havermout bijv)
Langsaam de suikers verminderen daarin, echt heel langsaam.
Ze is bang, wil controle en valt terug op veilig. (zoet)

Emmawee

Emmawee

16-08-2018 om 18:30

Arts

Als een arts je niet serieus neemt, zoek een andere arts. Wij kunnen met al onze gezamenlijke kennis en ervaring nooit goedmaken wat een arts nalaat. Twee kinderen verliezen en vervolgens een kind krijgen met zulk ingewikkeld gedrag. Het lijkt me heftig. Het is niet uitgesloten dat er een samenhang is tussen jouw emoties en het gedrag van je kind, maar dat is natuurlijk geen sluitende verklaring en al helemaal geen oplossing. Eerder een kluitje in het riet, als ik het zo lees.

Verder worden hier door verschillende mensen goede dingen gezegd, al zal niet alles je direct aanspreken en zul je al heel wat hebben geprobeerd. Ik vind het in elk geval verstandig van je dat je niet het voorbeeld van je schoonmoeder volgt, al is je man ook gezond volwassen geworden.

Meer in het algemeen kun je bij probleemgedrag proberen terug te grijpen naar de periode waarin het probleem is ontstaan, of eigenlijk : net daarvoor. Is er een moment geweest waarop eten, of: voeding, geen probleem was? Dronk je dochter wel goed? Lust ze nog pap uit een fles? Mijn nichtje (ook zeer gevoelig voor van alles) heeft nog tot aan groep 3 elke ochtend een papfles gedronken. Daar vonden veel mensen van alles van, maar zo kreeg ze al een aardige hoeveelheid calorieën binnen.

Anders gezegd, ik denk (net als anderen hier) dat het verstandig is om terug te grijpen naar ontspanning. Een dieet van melk en koekjes is voor een poosje geen ramp. Snoep zou ik zo min mogelijk doen, omdat gewenning aan zo'n hoge dosis suiker (volgens mij) geen succes is als je nog andere, minder zoete dingen moet leren eten. Wanneer ze hierdoor ondergewicht krijgt is dat zaak voor een goede arts die jou echt serieus neemt. Blijf zoeken, want ze zijn er.

Gaat het verder wel goed met haar? Kan ze lekker ontspannen, spelen, badderen enzo? Misschien helpt het ook om extra veel ontspanningsmomenten in te bouwen. Maar dat heb je vast ook al gedaan.

Heel veel succes.

Sprietje

Sprietje

16-08-2018 om 18:46

Hier ook en goed gekomen

Mij dochter at vanaf dat ze geboren is slecht. Ze was een normale baby (3700 gram), maar viel binnen een jaar van de p=0 naar p=-2. Toen ze 2 werd woog ze 10.5kg... en toen kreeg ze het Rota virus en heeft ze 3 weken (op het randje) in het ziekenhuis gelegen.

Iedereen kwam met tips. We hebben er zelfs hulp bij gevraagd, maar ook die kwamen niet verder. Vanaf 1 jaar zagen we af en toe een kinderarts. Die zei ook, los laten, komt vanzelf goed. Nou... bijna niet dus. Pas toen ze 2.5 was bedacht de KA dat het wellicht een lactose intolerantie kon zijn. Het is waarschijnlijk begonnen met een sterke gevoeligheid voor texture en smaak, maar doordat ze op zeker moment zo verslapt was, ( + dat virus eroverheen), was melk (pap flessen ‘dronk’ ze eigenlijk nog het best) juist niet wat ze drinken moest. Het was net zo’n kindje uit die filmpjes uit Afrika; dikke, bolle buik, magere armpjes & ribbenkastje. We zijn over gestapt op soya. Daarna ging ze snel vooruit. Het heeft nog lang geduurd (zeg tot een jaar of 9), eer het hele magere eraf was.

Nu is het een gezonde, levendige puber (15 jaar). Normaal gewicht (44ste percentiel). Wel redelijk klein (1.63 waar ik 1.71 en man 1.94 is). Ze proeft ook steeds meer. Nog steeds niet zoals veel van haar leeftijdsgenoten, maar ze gaat nog altijd vooruit.

Wij hebben tijdens de eerste moeilijke jaren veel afgeleid en gevoerd. Desnoods met een filmpje, maar meestal door haar iets te laten knutselen.

Goed dat je om tips vraagt. Probeer inderdaad uit de machtsstrijd te blijven (wat AnneJ me destijds ook adviseerde) en houdt het leuk. Kijk ondertussen of er niet toch iets anders speelt. We zijn destijds ook naar een homeopaat gegaan (na die lactose intolerantie). Geen idee tot hoever hij van invloed is geweest op herstel, maar het ging daarna (en de soja) Iig een stuk beter.

Veel sterkte ermee.

O, inderdaad

Is er mogelijk een allergie of intolerantie. Is daar wel eens naar gezocht?
Dan kun je je onaangenaam gaan voelen zodra je binnenkrijgt waar je niet goed tegen kunt. Een soort negatieve beloning, iedere keer dat je eet.

Teuntje

Teuntje

18-08-2018 om 08:05

Seyscentra

Misschien is dit iets voor jullie. Ze zijn gespecialiseerd in eetproblemen en voedselweigering. Kan dmv opname maar ze geven ook begeleiding thuis. Staan ook vermeld bij nee-eten.

Aster

Aster

19-08-2018 om 00:42

Dwang er af

Niets meer volgens de manier van nu doen.
At je aan tafel? Ik liet ze voor de tv eten, dan kregen ze ongemerkt en afgeleid nog iets binnen.

Ik had 2 voedselweigeraars en ze eten alles.

Voor 1 kocht ik een vakjesbord, want er mocht niets tegen elkaar komen. Tot op vandaag (eind 20) heeft ze het er nog wel eens over.

Ik legde in elk vak iets. In totaal 3 dingen.
Twee die ze graag at: letterlijk 3 rozijntjes en 2 kleine stukjes soepstengel en in 1 vak iets wat de rest at: bv 3 doperwten of 2 stukjes vlees.
Geen enkel vak was een moeten, nergens stond een beloning voor, het was haar keuze om te eten of niet. Er werd gewoon gezellig aan tafel gedaan en er werd niet over dooreten, hapjes tellen gesproken.
( bij een ijsje als beloning zei ze: geef maar aan pappa...dus hielp niets)
Met de jaren zijn ze beter gaan eten en elk jaar kwamen er wat nieuwe producten bij. Sla eten ze allebei pas na hun 20e, maar eten doen ze het.

Alle spanning en dwang er af, er zal een last van je schouders vallen. Laat haar helpen winkelen en koken, zonder met dwang over voedsel te praten en geef haar vanuit haarzelf de totale controle terug en ga er niet over in discussie.

En het gewicht?

Ik weet niet of 11/12 kilo wegen voor een kind van 4 jaar levensbedreigend is? Het zal wel niet omdat de dokter, kinderarts en cb de problemen makkelijk aan de kant schuiven.
Gipsy geeft aan dat ze het idee heeft dat haar dochter last heeft van een eetfobie.

Al heb ik de nodige kinderen meegemaakt met diverse eetproblemen, ik vind dit toch best een extreme situatie. En dan artsen die zeggen dat "het wel aan de opvoeding zal liggen". Als ze dat serieus denken dat dit zo is, kunnen ze Gipsy daar misschien hulp bij aanbieden?
Wat is er dan "fout" aan mijn opvoeding dokter, heeft u tips? Een diëtiste wordt wel bij 2 kilo overgewicht geadviseerd, nou, te zware kinderen ligt dan toch ook aan de opvoeding?
De eetproblemen spelen al vanaf haar 1e jaar, misschien kan een kinderpsycholoog/psychiater hulp bieden?

Gipsy heeft alles geprobeerd, waarschijnlijke ook alle tips die hier staan en maakt zich ongerust. Ik kan me er iets bij voorstellen. Ik vind 4 jaar en 11 kilo best angstaanjagend klinken, of valt dat mee?

Ad Hombre

Ad Hombre

19-08-2018 om 08:24

Wel dwang

Wij hebben gewoon klassieke dwang toegepast. Klok op tafel, niet van tafel tot x% op was, vroeg naar bed als je niet eet en ik ben blij te melden dat dat ook gewoon werkt

Niet perfect, soms is er nog steeds gezeur, maar onze kinderen eten bijna alles vergeleken met andere kinderen die we wel eens te eten hebben die alleen patat of witte boterhammen zonder korstjes willen.

Dus de zestiger jaren illusie dat dwang niet helpt is bullshit. Voor de rest: whatever works for you

Maar als jouw kind alleen witbrood zonder korstjes mee naar school neemt denk ik er het mijne can

Emmawee

Emmawee

19-08-2018 om 10:04

Nou...

Het over een geheel andere boeg gooien, zou best wel eens een gewenst effect kunnen hebben. Oreo en snoep schrappen en alleen geven als er is gegeten, lijkt mij een begin. Maar ook bij deze aanpak zul je moeten kunnen accepteren dat er binnen de gestelde tijd misschien helemaal niets wordt gegeten. Om dan te kunnen zeggen: "niet eten, dan ga je nu naar je bed", moet je redelijk overtuigd zijn van de juistheid van je aanpak. Zeker als je je kind ziet vermageren. Ik gok erop dat jij dat niet hebt meegemaakt, Ad?

Gipsy's schoonmoeder vindt dat ze haar dochters mond open moet knijpen en dan een lepel naar binnen moet schuiven. Dat soort dwang gaat miij te ver, maar heeft uiteindelijk wel gewerkt. In elk geval: de man van Gipsy is gezond genoeg opgegroeid om zich voort te planten en heeft zo'n relatie met zijn moeder dat zij betrokken is bij zijn leven. Het voordeel van haar aanpak was dat er wat binnen kwam. (al was dat niet altijd blijvend.) Dwang hoeft dus op lange termijn niet schadelijk te zijn. Hoeveel het ook tegen de geldende opvoedmoraal in gaat, in de huidige situatie is niemand blij. Een duidelijke aanpak / structuur met enige dwang kan voor iedereen houvast geven.

Maar het lijkt mij wel belangrijk om als ouders sterk in je schoenen te staan als je daaraan begint.
Een arts die zorgen serieus neemt en het kind echt goed onderzoekt (bijvoorbeeld op allergieën en slikproblemen) kan hierin een belangrijke rol spelen. Net als vervolgens een diëtist en / of een gedragstherapeut. Maar dan wel een goede die echt goed naar deze situatie kijkt.

Emmawee

Emmawee

19-08-2018 om 10:25

Even gecheckt op de BMI-meter

Even voor de duidelijkheid: een kind van 4 met de lengte 1 meter 16, zou minstens 20 kilo moeten wegen voor een gezond gewicht en 18 kilo om gewoon iets te licht te zijn. Alles daaronder is veel te licht. En 12 kilo is echt nog flink daaronder. Zoals ik het zie wordt hier een medische fout gemaakt. Gipsy is volgens mij afgehaakt hier (zo lijkt het), hopelijk op zoek naar een andere arts.
In deze situatie lijkt het mij echt van zeer ondergeschikt belang wat anderen ervan denken als je kind alleen witbrood zonder korstjes lust.

Pirata

Pirata

19-08-2018 om 10:35

Emmawee

Zo met je eens!!!
En het is zo gemakkelijk voor de buitenwereld om dergelijke problemen aan de ouders te wijten... ik heb het zelf indertijd ook allemaal gehoord. "Geef maar ff aan mij, dan leert hij zó eten.", dat werk. Uiteindelijk bleek er dus een reeel probleem aan het eetprobleem ten grondslag te liggen. En nog meer uiteindelijk overwon mijn zoon zichzelf en eet nu beter dan zijn leeftijdgenoten. Waaronder een kind waarbij de neus werd dichtgeknepen tijdens het voeren. Die lust nu nog steeds heel weinig. Treurig om dat te zien naast mijn eigen voormalige probleemeter.

Mijntje

Mijntje

19-08-2018 om 11:37

logopedist si

Ik zou ook denken aan een sensorisch iets en ik zou eens zoeken naar een logopedist met als specialisatie sensorische integratie. Mogelijk dat je er ook zonder verwijzing van de huisarts naar toe kan, gewoon even bellen om dit te informeren.
In de tussentijd gewoon alles geven zoals zij het wil (dus zacht) en niet pushen, houd het gezellig. Heb je het idee dat ze er last van heeft, van haar ondergewicht? Is ze veel moe, weinig fut etc. Zo ja, dan zou ik met een andere kinderarts praten, maar ik denk dus dat je nu meer hebt aan een gespecialiseerde (in si) logopedist.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.