Slapen met de deur dicht
Mijn 3 kinderen 5, 8 en 11 willen de deur open tijdens het slapen en het licht in de gang en een klein lampje in de slaapkamer aan. Ik zelf ben het er niet mee eens en als ik ze naar bed breng gaat de deur dicht. Bij de jongste levert dit weinig problemen op, maar de oudste 2 leidt dit tot angst, boosheid en gillen, het probleem is dat mijn man als hij naar boven gaat om een kus te geven de deur open laat.
De belangrijkste reden om de deur dicht te hebben is dat ze elkaar wakker houden en ook steeds reageren als ik door het huis loop en daardoor volgens mij minder snel in slaap vallen en ik minder snel op de bank kan neerploffen 
De oudste heeft vorig jaar een aantal maanden last gehad van hevige angsten na het overlijden van opa en zo is het er denk ik ingeslopen maar het lukt mij niet om het weer consequent door te voeren.
Mijn man vindt dat de deur open mag als ze bang zijn, maar ik heb het idee dat ze daar intussen hevig misbruik van maken en ik ben ook het middel kwijt om te gebruiken als ze echt een keer bang zijn (dan een keer de deur open)
Ik vraag me af hoe anderen hier mee omgaan. Deur open deur dicht?
deur open
Maar dan wel aan je kinderen de voorwaarde stellen dat dat alleen mag als je ze niet meer hoort nadat je ze naar bed gebracht hebt.
open
Ik slaap zelf ook met raam en deur open. Net als mijn kinderen. Er moet wel een beetje luchtbeweging mogelijk zijn.
Ik hou trouwens helemaal niet van dichte deuren.
Als er hier een deur dicht zit, dan zit het kind vaak naast het bed stiekem te spelen, of te lezen. 
open of kier?
Staan de deuren helemaal open?
Een tussenweg is wellicht om de deuren op een kier te zetten?
En dat ze natuurlijk stil moeten zijn en als ze dat niet kunnen dat dan de deur weer dicht gaat.
Dit doet me trouwens aan vroeger denken toen ik met mijn broertje op de kamer sliep. Hij wilde ook de deur open en licht aan op de overloop, terwijlmik het pikkedonker wilde hebben. Elke avond gezeur dus. Toen heeft mijn vader maar een kamer op zolder voor me gemaakt.
Tegenwoordig houd ik helemaal niet meer van een dichte slaapkamerdeur, het moet lekker doorwaaien. Oudste kind wil hier ook de deur dicht en zo donker mogelijk en jongste heeft deur open en liefst ook gordijnen open. Het gedoe met lampjes op de kamers hebben we hier allang niet meer.
Deur open
Livht aan. Bij ons mag heel veel zolang men maar stil is en rustig zodat hij / zij in slaap kan vallen. Het is ons geluk dat het werkt. Bij mezelf als kind niet, weet ik nog. Als ik in bed mocht lezen, las ik de hele nacht door (ja, is uitgeprobeerd 
). Maar bij de kinderen dus wel.
En hier
Stond bij de kinderen ook altijd de deur open als ze sliepen. Op een kier hoor, niet helemaal open. Ook wilden ze altijd het licht aan op de gang.
Dochter is inmiddels 13 en slaapt nu met de deur dicht en wil het licht op de gang uit (heeft een raampje boven haar deur waardoor ze het ziet). Dit gaat prima omdat zij pas naar bed gaat als zoon van 9 al slaapt. Zoon wil de deur nog wel open en het ganglicht aan. Ganglicht gaat uit als hij slaapt.
Ik heb nooit ervaren dat ze langer wakker liggen omdat de deur open staat. Zelf ga ik gewoon naar beneden of naar zolder waar onze slaapkamer is en de computer staat. Elkaar wakker maken gebeurde weleens maar dat heeft naar mijn idee niet echt te maken met of de deur open staat. Als zoon flink herrie maakt wordt dochter ook met de deur dicht wel wakker.
Zelf slapen we overigens op een open zolder, geen deur dus. Bevalt op zich prima behalve wanneer dochter zoals vannacht een loge heeft en ze tot zeer diep in de nacht liggen te kletsen.
tja
"Mijn man vindt dat de deur open mag als ze bang zijn, maar ik heb het idee dat ze daar intussen hevig misbruik van maken en ik ben ook het middel kwijt om te gebruiken als ze echt een keer bang zijn (dan een keer de deur open)"
Tja... open doen als ze echt een keer bang zijn vind ik een beetje vreemd. Daar maken ze dan toch ook gebruik van. Dit soort dingen kun je ze alleen maar aanleren als je het echt wil, als je partner het ook wil en als je consequent bent en juist niet soms wel de deur open wil laten.
je hebt
Een lieve man. Ik zou bange kinderen ook geruststellen.
Dineke
Dineke, waarom doe je zo principieel over die deuren? Als de kinderen de deur open willen, dan is dat toch prima? Waarom maak je hier zo'n kwestie van?
Je schrijft zelf dat de kinderen angstig zijn. Het lijkt mij nogal belangrijk dat kinderen zich veilig voelen in hun eigen huis en al helemaal hun eigen kamer. Als daarvoor een lampje en een open deur nodig zijn, dan snap ik eerlijk gezegd niet waarom je als moeder hier zo'n probleem van maakt.
Kletsen ze te veel met de deuren open? Dan wordt het tijd om daar heldere afspraken met de kinderen over maken. Voor straf de deur dicht lijkt mij niet de juiste reactie.
Deur open, ganglicht aan
Mijn kinderen hebben tot een paar jaar geleden ook altijd hun deur op een kier gehad met het ganglicht aan. Daar heb je geen last van als ze gewoon stil in hun bed blijven liggen. Sinds we katten hebben zijn de deuren dicht, ganglicht nog wel aan. Daar heb ik zelf het meeste last van, want ik voel me snel opgesloten met een deur dicht 
Ik doe het ganglicht overigens wel uit als ik naar bed ga, maar dat is nooit een probleem geweest.
klein lampje mee op kamer/in bed?
Maar hoeveel loop jij door het huis en waarom plof je niet gewoon op de bank zodra je de kinderen in bed hebt gedaan? Wij zijn nooit zoveel in de weer op de bovenverdiepingen als de kinderen er net in liggen, júist om ze de gelegenheid te geven in slaap te vallen.
Mijn jongste (5) heeft nu na een kampeervakantie er momenteel wat moeite mee om op zijn eigen kamer te slapen, dat vindt hij te stil en een beetje spannend. In de tent vond hij het ook nog wel eens eng (met harde wind en regen - toch een leuke vakantie gehad en toen had hij een zaklampje, een knijpkat, waarmee hij zich veilig voelde. Nu heeft hij dat lampje ook weer mee in bed.
Verder hebben wij ook graag de deuren dicht, maar dan vooral 's ochtends vroeg, om te voorkomen dat ze elkaar wakker maken. Jongste werd een tijdje structureel wakker als grote broer om half 7 zijn lamp aan deed, en dat was echt nog te vroeg voor hem. Was hij erg onuitgeslapen bij het ontbijt een uur later... 
en zelf slapen we ook graag een half uurtje langer door)
oei streng
Ik zou t niet doen de deur helemal dicht als ze bang zijn, dan bleef ie hier open. Wel met de afspraak dat ik ze niet hoorde. Zo van: okee, hij blijft open maar stil zijn he? Degene die ik wel hoorde ging de dag erna een kwartier eerder naar boven. Zoon heeft een tijd gehad dat hij heel graag wilde dat ik boven bezig was als hij net in bed lag. dan ging ik strijken of zo ( en ging dan overdag lekker even zitten lezen )
altijd een kier
Hier altijd alle deuren op een kier. Al van kleins af aan. Kinderen gaan niet tegelijk naar bed maar als ze nog niet slapen als de ander gaat, laat je niet merken dat je nog wakker bent. Je bent in bed en stil. Tenzij er natuurlijk echt wat aan de hand is. Jongste heeft snel heel heftige bloedneuzen, dan mag hij ons roepen of er uit komen. Ook onze deur blijft op en flinke kier, dan kan ik oudste goed horen als ze gaat slaapwandelen. Die kieren hebben ook een ventilerende functie, helemaal dicht geeft zo'n bedompte lucht in de ochtend.
Lieve man
Dineke, ik vind jouw man een lieve man. Hij voelt met de kinderen mee en luistert naar ze. Ik snap niet zo goed waarom je nou zo'n punt maakt van die deur dicht. Je hebt zo toch veel meer gedoe dan wanneer je afspreekt, oke, deur open, maar wel stil en niet klieren. En als je wel kliert, krijg je 1 rustige waarschuwing. Werkt dat niet, dan de volgende dag een half uur eerder naar bed. Maar waarom dreigen met die deur dicht als ze dat bang maakt?
Bij ons heeft de 1 de deur wagenwijd open, en ganglicht aan. Hij vindt dat prettig en valt er prima mee in slaap. De andere heeft de deur op een klein kiertje en ganglicht maakt haar niet zoveel uit. Na een klein uurtje doe ik het ganglicht altijd uit, dan slapen ze allebei allang. Als wij naar bed gaan doe ik de deur van de oudste op een kier ipv wagenwijd en het badkamerlicht blijft aan voor wat licht op de gang.
En onze deur ook standaard op een kier en het raam open, ik vind het anders veel te benauwd.
Sanneke*
op een kier,
hier staan alle deuren open of op een kier. Ik moet er zelf niet aan denken om een dichte deur te hebben, dat verwacht ik al helemaal niet van kinderen.
Juist wat omgevingsgeluid maakt dat je het genoeg vertrouwt om rustig in slaap te vallen.
Ganglicht is bij ons niet nodig omdat er een groot raam met licht vanuit het portiek is. Maar anders zou dat waarschijnlijk ook wel aan staan. Of anders in elk geval een nachtlampje in de kamer.
hier ook
Deuren op een kier, ganglicht aan en de beneden deur open zodat ze ons kunnen horen of de tv Dat geeft ze blijkbaar een veilig gevoel. Ik zou bij geklier ook wel wat harder optreden en streng zijn, maar anders lekker deur open. Ik ken geen kind die met de deur dicht durft te slapen
Dineke
"De belangrijkste reden om de deur dicht te hebben is dat ze elkaar wakker houden en ook steeds reageren als ik door het huis loop en daardoor volgens mij minder snel in slaap vallen en ik minder snel op de bank kan neerploffen "
Je hoeft er nu toch niet meer naast te zitten? Zit je er dan een tijd bij of blijf je in de buurt tot ze slapen? Bouw dit dan af. Ga eens wat eerder neerploffen op die bank (en koop soksloffen).
Ik slaap ook altijd met de deur open, de deur van mijn oudste kind doe ik later als ik naar bed ga dicht (en zijn licht uit vaak ook)
guera
kwestie van gewenning, denk ik. Onze kinderen sliepen vanaf dat ze een klein baby'tje waren op hun eigen kamer met de deur dicht. Dit omdat we anders zelf niet konden slapen (ik ging naar het kindje liggen luisteren of het nog wel ademde). Nu zijn ze helemaal gewend aan relatieve stilte, en ze slapen het liefst met de deur dicht. Oudste heeft zelfs last van logés op zijn kamer
mwa gewenning
Geloof ik niet zo. Ik had mijn kinderen aan vanalles kunnen laten wennen, maar af en toe kwam er weer een periode met meer angsten en dan hebben we altijd weer nieuwe oplossingen gezocht. Of de kinderen zelf, want met dit soort dingen heb ik me echt nooit bemoeid, zou niet in me opkomen. Zoiets als een deur dus bedoel ik. Nu hadden wij die luxe ook niet wanr de kinderen hebben lang samen op een kamer geslapen, tsja, dan is er meer gedonder. Sinds ze apart liggen geen contact meer bij het slapen gaan, oudste heeft nu ook de deur altijd dicht, geen idee eigenlijk hoelang al.
Ik vind het sterk als kinderen zelf oplossingen verzinnen om met angsten ed om te leren gaan, ik zou er erg terughoudend in zijn dat af te straffen.
Door er een strijd van te maken heb je ook kans dat kinderen zich juist onnodig vast gaan klampen aan dit soort maatregelen, want ze zijn met de strijd bezig ipv met hun eigen ontwikkeling in deze.
Zelf weten
Ik heb mijn kinderen altijd zelf laten beslissen hoe ze willen slapen: deur open of deur dicht, licht aan of uit, gordijnen dicht of open... Wat ze maar het prettigst vinden. Zelf slaap ik met de deur dicht en de ramen en luiken open zodat ik altijd wat natuurlijk licht van buiten krijg. Ik zou daar echt geen principe kwestie van maken. Laat ze zelf beslissen wat ze het liefst willen. Van een donkere kamer kan je een opgesloten gevoel krijgen terwijl anderen juist graag in het donker slapen. Het is alleen een probleem als broertjes en zusjes die bij elkaar op de kamer liggen allebei wat anders willen...
Mijn kinderen waren trouwens meer van licht op de kamer en deuren open dan van duisternis.
Geen idee waar dat mee te maken heeft. Misschien omdat ik ook zo ben? Vroeger woonde ik in de binnenstad en dan sliep ik met het raam open terwijl beneden in de kroeg er gefeest werd. Ik vond dat altijd zo gezellig om daar naar te luisteren en dan zo in slaap te vallen.
Of misschien komt inderdaad omdat ze als baby altijd in de woonkamer sliepen overdag ten midden van al het lawaai van de andere kinderen en dat ze 's nachts sowieso het eerste jaar bij ons op de kamer sliepen. Bovendien hadden ze nooit een eigen kamer maar moesten ze delen. Dus ze zijn meer aan lawaai en licht dan aan stilte en duisternis gewend.
slapen in een situatie waarin je je prettig voelt
en dat is voor ieder weer anders.
Deuren open kan prima, als dat prettig voelt. Je kunt zeker wel afspreken dat je geen hoorbaar contact wilt merken als de kinderen naar bed zijn gebracht, het is vervelend door een ander uit je slaap te worden gehouden.
Ik logeerde onlangs in het gezin van mijn schoonzus, en daar slapen de kinderen met open deuren. Was dat zelf niet gewend omdat ik - zoals een ander al schrijft- denk dat ze wakker worden als je over de overloop loopt of zo. Maar ze hebben daar totaal geen last van.
Sterker nog...
Sommige kinderen vinden het juist fijn om nog wat geluiden te horen van beneden of de overloop en slapen daar juist op in.
Deur open
Hier slapen ze ook met deur open. Oudste van 13(pdd-nos)slaapt zelfs de hele nacht met een lichtje op zijn kamer. Ganglicht gaat wel uit, dat wil de jongste graag maar beide willen de deur open. Soms blijven ze kletsen met elkaar en omdat wij geen boven hebben, doe ik de woonkamer deur dicht. Heb ik er geen last van en kan ik op de bank ploffen.
Lijkt me zeer naar om alleen in je kamer te liggen met de deur dicht als je bang bent. Ik vond het vroeger juist fijn om geluiden van beneden te horen. En nog steeds slaap ik met de deur op een kier.
En als ze op je reageren als je door het huis loopt, negeer je ze toch gewoon. Ik zou gewoon niet meer door het huis lopen tot ze slapen. Gewoon gelijk de bank op.
Als ze maar slapen
Dat lijkt me het belangrijkst, wat maakt het nou uit of dat met de deur open of dicht gebeurt. Die deur gaat echt wel weer eens dicht (en anders ook maar niet).
Matras
Hier hebben we wel een matras bij ons op de kamer gehad, waar kind dan kon gaan liggen als het bang was of een nachtmerrie had gehad o.i.d. Werd gebruik van gemaakt wanneer het nodig was. Zo konden wij (door-) slapen.
Tot een jaar of 12
wilde onze jongste zoon ook altijd inslapen met de deur op een kier. Later op de avond deden we dan zijn kamerdeur helemaal dicht, zodat hij 's ochtends minder last had van de vroege vogels in huis (ikzelf). Hij heeft nog steeds (bijna 15) een nachtlampje wat de hele nacht aan is in een verder stikdonkere kamer met rolluiken. Ook op de gang hebben we zo'n mini-lampje zodat er geen groter licht aan hoeft om 's nachts naar de wc te gaan.
deur open
Ik zou het ook voor de kinderen zo prettig mogelijk maken: deur open/op een kier en licht aan. Ik kan me van mezelf van vroeger ook herinneren dat ik periodes had waarin ik dat prettig vond slapen, lag minder "alleen" ofzo. Als je kinderen al aangeven angstig te zijn en jij wil toch de deur dicht dan geeft je daarmee het signaal af dat je je kind niet serieus neemt of hun angst bagatelliseert. Lijkt me niet dat dat je bedoeling is.
Angst
Leuk om alle reacties te lezen. Er moet me wel wat van het hart. Het is nl niet zozeer een principiële kwestie maar meer een praktische.en dan bedoel ik op elkaar reageren, de jonge kat die de een niet in zijn kamer wil en de ander wel, muggen, Erik sta zelf vroeg op en dan wordt er vaak een wakker.
Daarnaast ben ik er misschien teveel op gebrand door de situatie hier vorig jaar, waarbij de oudste zowel overdag als in de nacht ernstige angst en paniekaanvallen had. dit had niet met de deur te maken, maar met een aantal ernstige dingen in de familie en gezondheid van zowel mij als haar. Haar deur was destijds open maar omdat ze in de nacht vaak ging gillen werd iedereen wakker. Wij zelf hebben toen maanden lang geen nacht doorgeslapen en dat heeft me volledig uitgeput. Op een gegeven moment sliep ik niet meer omdat ik bang was wakker te worden. In eerste instantie hebben we haar in onze kamer genomen, maar dit raadde de psycholoog af.
Daarnaast ik doe de deur niet dicht als ze bang zijn, zoals het nu misschien lijkt. maar de deur bij voorbaat open omdat ze misschien bang worden vind ik weer iets anders.
uitputting
Ik kan me wel voorstellen dat je nog een keer zo'n uitputtingsslag zou willen voorkomen. Maar ik denk dat het je niet lukt door de deuren dicht te doen. Misschien wel integendeel. Een kind dat tijdig en adekwaat gerustgesteld kan worden geeft jouzelf meer nachtrust dan een kind dat maar zichzelf moet geruststellen achter de gesloten deur.
Een kind heeft je aandacht soms nodig, over je grenzen. Moeilijk, moeilijk, hopelijk kun je dan je rust en energie ergens anders vinden.
En verder
heb je toch ook open en open. Wat vinden ze er van als de deur op een kier is?
Kier
Dat vonden ze dus een probleem, hij moest wijd open. Als ik hem dan op een kier deed en mijn man gaat een kus geven zet hij hem weer helemaal open.
