16 en sterke drank en doodswens
Een paar maanden geleden is de verkering van onze oudste dochter(16)uitgegaan.
2 dagen er na op een feestje heeft ze behoorlijk gedronken, bier en sterke drank (mix). Ze is hier ook echt dronken geworden met spugen en niet weten wat ze deed. Dit wisten wij pas na een paar weken....nadat ze het ons na weer een (drank) akkefietje heeft verteld. Haar vriendengroep bestaat uit oudere meiden en jongens waarvan er sommige al 18 zijn en dus drinken. De meeste zijn 16 /17 maar drinken net zo veel.
Een paar weken geleden heeft ze haar verjaardag bij ons thuis gevierd met een aantal van de vriendengroep. Nu hebben wij direct gezegd, geen drank. Tijdens het feestje, werd er luidruchtig gezegd door een "vriend" dat ze beter naar zijn huis konden gaan omdat ze dan konden zuipen!Met dezelfde groep gaat ze over een paar weken naar Ameland voor een week.
Het feestje was ook snel afgelopen. We denken zelf omdat er geen drank was.
Wij hebben haar steeds gewaarschuwd voor drank en ze zei steeds dat we haar konden vertrouwen. Echter een paar dagen geleden op de camping in Frankrijk nadat we nog zeer duidelijk waren geweest voor ze wegging, geen drank,... is het toch weer fout gegaan.
Ze heeft die avond behoorlijk gedronken, zo erg dat we een dokter wilden laten komen.
En nog volhouden dat ze maar 2x alcohol had gehad. Dat bleek in werkelijkheid een stuk of 6 te zijn geweest of misschien nog meer, veel bacardi of andere en weinig cola.
Een voorwaarde was dat ze, dat als ze zich niet aan onze regels hield, dus drank, niet naar Ameland mocht. Daarop vertelde ze dat we haar konden vertrouwen en dat ze niet zou drinken.
Het vertrouwen is nu behoorlijk beschaamd. Ze gaat dus niet naar Ameland. Momenteel een erg teleurgesteld en stil kind om ons heen, maar daar zijn we erg ongevoelig voor. Ik wil het vertrouwen weer terug hebben in haar.
Ook zegt ze dat ze zich zelf niets waard vind en liever dood wil. Ook dat baart mij zorgen al weet ik dat pubers snel zoiets kunnen zeggen.
We willen graag hulp voor haar al weet ik niet waar ik dat het beste kan doen.
De vertrouwenskaart
Het klinkt alsof je niet erg gevoelig bent voor haar beleving en alsof ze nog weinig eigen verantwoordelijkheid mag dragen. En als ze dan op haar eigen koers gaat varen speel je de vertrouwenskaart.
Wat ze dan niet kan waarmaken. Klinkt als een negatieve spiraal.
Ik zou toch eerst kijken hoe het met haar gaat en hoe je de relatie met je dochter kunt verbeteren en meer naast haar kan gaan staan dan boven haar.
Neemt niet weg dat ik ook nachtmerries zou krijgen van bierhijsende kampeervakanties. Maar dat kan een puber ook echt wel snappen.
Met je drastische ingrepen behandel je haar als een hulpeloos iemand en dat draagt bij aan haar gevoel van machteloosheid denk ik.
Nou ja, ik ken jullie niet natuurlijk, maar het klinkt wel wat ongevoelig en flinksig en de baas willen blijven.
Dat verbaast me soms zulk gedrag. Ik was op mijn 16e al de deur uit, dus dan denk ik waar komt het idee vandaan om nog zo met je puber om te gaan?
nou
dochter gedraagt zich als een klein kind en wordt nu ook zo behandeld. Het lijkt me goed wel over in gesprek te blijven, ongerustheid te uiten en dochter het gevoel te geven dat ze er mag zijn.
dit haakt bij mij
' Momenteel een erg teleurgesteld en stil kind om ons heen, maar daar zijn we erg ongevoelig voor.'
Ze heeft een vriendengroep waarin kennelijk nogal gedronken wordt. Tot voor enige tijd was drank iets voor boven de 16, de grens ligt nu op 18 en dat is voor velen (groepsdruk) nauwelijks vol te houden. Uiteraard is die grens er niet voor niets en is alcohol in zulke hoeveelheden bepaald niet onschuldig. Dat weet je dochter, neem ik aan, en helaas leert ze niet van een keer teveel en flink ziek zijn - wellicht wordt dat in de vriendengroep stoer en een mooie prestatie gevonden. (je merkte het pas na een paar weken - sliep ze na dat gebeuren elders?)
Hoe kun je nu én je dochter én haar vriendengroep waar ze bij wil horen serieus nemen - dat is de kwestie. Ze mag nu niet mee naar Ameland en daarmee ligt ze eruit. Daar zou ik ook heel stil van worden, iemand haar vrienden ontnemen is een heel ding.
Stap over jullie stoerheid heen, wees niet ongevoelig maar besteed juist veel tijd samen met haar. Wees inventief.
Niks rotter op deze leeftijd dan ouders die ongevoelig zijn voor wat je bezig houdt.
Puber
Ze zit midden in de pubertijd, zoekende in die wirwar van gevoelens. Praten, overleggen en vooral luisteren. Haar verkering is uit, kon ze haar verdriet en teleurstelling goed bij jullie uiten?
Ze moet leren met drank om te gaan. Nee zeggen wanneer alcohol niet slim is, bijvoorbeeld omdat ze de volgende dag fit moet zijn. Leren op tijd te stoppen, dronken worden is geen grens kunnen trekken.
Hoe gaat het verder? Op school, thuis? Is het een leuke meid, die zich verder eigenlijk prima gedraagt of is ze aan het ontsporen?
Mijn zoon is 16, bespreekt veel met ons. Overdenkt keuzes, vraagt onze mening. Trekt uiteindelijk zijn eigen plan of stelt dat wat bij na overleg. Jou dochter wordt nog echt gestraft bij zaken die ze "verkeerd" aanpakt. Ik denk dat ze dan juist dingen stiekem gaat doen, zich door jullie niet begrepen voelt en zich afsluit.
Ze drinkt teveel, hoe kan ze dat onder controle krijgen? Hoe denkt ze dat te veranderen? Ik zou aangeven bezorgd te zijn, bang dat ik eerdaags mijn kind in coma aantref. Dat ze speelt met haar gezondheid. Dat ik niet wil dat ze dronken thuiskomt, dat ik dronkenschap niet accepteer. Niet van mezelf en niet van mijn gezinsleden, dus ook niet van haar. Zijn haar vrienden echt goede vrienden of alleen drankmaatjes?
Ze zegt dat ze liever dood wil, dat is een schreeuw om aandacht, maar waar komt ze dat dan tekort? Bij verdriet en onmachtgevoelens van je kind zou ik daar zeker aandacht aan schenken en niet negeren. Mijn zoon is dan wel 16 maar heeft een dikke knuffel echt wel nodig op zijn tijd.
Op deze leeftijd willen ze niet altijd alles meer vertellen maar een aai over de bol is soms al genoeg. Ik begrijp hem als het even allemaal tegenzit en dat is vaak al genoeg.
Jeetje, haar verkering is uit, liefdesverdriet, heeft ze het al een beetje verwerkt?
Heeft ze zelf geld om Ameland te bekostigen of waren haar al dingen toegezegd?
nee zeggen
Ga vooral in gesprek met je dochter. Wat maakt dat ze zoveel drinkt? Is het uit verdriet, erbij willen horen, onverschilligheid dat het geen kwaad kan? Heel belangrijk nu want het lijkt echt fout te gaan met haar. Nu ben je nog in de gelegenheid om haar goed te begeleiden en kun je haar nog leren om het anders te doen. Over een paar jaar wordt dat al veel moeilijker.
Ik begrijp wel dat je haar niet naar Ameland laat gaan. Ze kan zich wel kapot drinken daar. Als het met jullie in de buurt al mis gaat dan gaat het op een eiland met vrienden waarschijnlijk nog verder los. Ze is nu nog niet volwassen, je kunt nu nog nee zeggen. Maar leg het goed uit, troost haar en ga zelf iets gezelligs met haar ondernemen. Ik wens je veel succes!
