16 jaar en een vriendje
heb een vraag.
Hoe gaan jullie met de vriend van je dochter om.
Mijn dochter is 16 en als haar vriendej komt dan zijn ze uren boven en ik mag me er natuurlijk niet mee bemoeien.
Hier
Ik wil wel zeggen hoe ik ermee omgaan maar ik denk niet dat je daar veel aan hebt. Ik wil niet dat ze met een vriendje boven op hun kamer gaan zitten. Sowieso bemoedig ik het hebben van relaties op jonge leeftijd niet aan. Als ze wel een vriendje hebben dan mogen ze daar sowieso niet alleen boven mee zitten. Echter bij ons spelen zaken rondom geloof en cultuur mee die bij jullie vast niet spelen of niet op die manier. Ik kan me dus voorstellen dat jullie veel meer goed vinden dan wij.
In elk geval zou ik gewoon mijn eigen grenzen hanteren. Vind jij dat hij te vaak komt dan kan je dat best begrenzen.
Merelr
Onze kinderen, zowel dochter als zoon mochten op die leeftijd wel met hun vriend resp. vriendin op hun kamer zitten maar wel met de deur op een kier of af en toe even naar beneden komen om wat te drinken of iets dergelijks. Ik snap best dat de jongelui privacy willen maar ze hoeven daarvoor niet uren met zijn tweeen op hun kamer te zitten. Op die slaapkamers staat meestal alleen maar een bed waardoor de verleiding erg groot wordt om gaan te liggen zoenen enz. Hiermee hebben wij willen voorkomen dat ze iedere paar maanden met iemand anders op hun kamer zaten/lagen. Toen ze ouder werden en voor langere tijd dezelfde verkering hadden, hadden we hier minder moeite mee. Overigens is het zo dat over dit onderwerp nogal verschillend wordt gedacht door ouders. De een vind het wel goed dat dochter of zoon uren met verkering op de kamer zit en desnoods blijft slapen, andere andere ouders (zoals wij) zijn hier strenger in. Dus volg hierin je eigen gevoel en ben hierin duidelijk naar je dochter toe.
Overwegingen
Denk goed na wat je wel en niet wilt in je huis en wat je motieven zijn.
Als je je terwille van anderen/buitenstaanders (!) anders opstelt dan je je eigenlijk van binnen voelt, ben je onecht bezig. Verwoord hoe je je voelt. Houd het bij jezelf.
Je dochter heeft een eigen leven, maar dat betekent niet dat je alles goed moet vinden; er is niks mis mee als je soms zegt 'dat doe je maar zus-of-zo als je op jezelf woont, je woont nu in dit gezin.' Wees helder en wees niet te bang 'streng' te zijn.
Ik heb me vroeger weleens teveel laten meeslepen met pubergevoelens en dat was niet verstandig.
14 jaar en een vriendje
Mijn dochter is 14 en heeft ook een vriendje (de zoveelste). De vorige keren stelde het nog niet zoveel voor maar nu lijkt het redelijk serieus, voor zover mogelijk op die leeftijd. We hebben nu vaak gesprekken hierover, over seks, wanneer ben je eraan toe, hoe kun je dat weten, over soa's en de pil. Dus ik pols zo af en toe hoever het ermee staat zeg maar. Ze is hier open in en zegt dat ze er beide nog niet aan toe zijn. Dat ik haar kan vertrouwen hierin...Maar ik vind het toch lastig. Dus logeren hier is nu de vraag, wederom met de belofte: mam we doen echt niks.
Verder mogen ze wel samen op haar kamer zitten, maar af en toe kom ik wel even binnen om de was te brengen oid.
Ik zou niet weten waarom dit niet zou mogen, ze zijn immers ook vaak genoeg een paar uur alleen thuis als ze bv eerder vrij zijn oid. Ik ga er vanuit dat als ze iets willen doen ze het toch wel doen. Dan maar liever het onderwerp bespreekbaar houden.En dat gaat voor mijn gevoel goed, ze begint er ook zelf over en stelt vragen.
Zo doen we het hier, succes want het blijft lastig.
Single lady
Jij zegt:Waarom ga je dan toch telkens de kamer binnen om was weg te leggen? Dit klopt niet helemaal, ik ga af en toe even de opgevouwen was brengen, en alleen als ik ook echt de was heb opgevouwen en het op haar kamer breng, net zo als het vriendje er niet is. Ze weten wel dat ze privacy hebben want ze zijn als het zo uitkomt een paar uur alleen thuis zoals ik al schreef.
Wel hebben we het er regelmatig over de laatste tijd, en dan met name over het punt dat ze niets moet doen wat ze niet wil of niet aan toe is...Ik heb het vertrouwen dat ze wel weet dat als het wel zover is ze dit kan zeggen tegen mij.
Dus ik ga niet "telkens"de was binnen brengen.Kennelijk heb ik het zo omschreven dat je dat denkt maar dat is niet hoe het gaat.
Hier begon het met 17
Voor er van verkering sprake was wist ik ook niet hoe ik die situatie voor me moest zien. Toen het eenmaal zover was had ik er geen probleem mee als ´vriend´ op haar kamer zat en toen na een poosje keurig toestemming was gevraagd voor over en weer slapen, had ik daar ook geen moeite mee. Het regelt zich hier in alle redelijkheid vanzelf. Als vriend hier is, zitten ze ook heel vaak bij ons in de huiskamer tv te kijken of spelletjes te doen en dat is bij de vriend thuis ook vrij gewoon.
Voor mij is altijd de grens waarop ik vond dat mijn dochters er vrij in mochten zijn 16 jaar geweest. Op die leeftijd nog verbieden om inniger met een vriendje om te gaan dan alleen naast elkaar op de bank zitten en een zoenpartij in de achtertuin, vind ik niet nodig.
Dobby
Je ziet aan de antwoorden dat je allen kanten op kan met de situatie. Het gaat er dan ook om wat jíj wil.
Als je het eigenlijk niet wilt hebben, dan zal je hierover een gesprek met je dochter moeten gaan hebben. Als je het prima vind, en je alleen even wilde controleren of meer mensen dat prima zouden vinden, dan zit je ook goed en hoef je verder niets te doen.
En als je je alleen wat onwennig voelt… Tja, dat hoort er bij. De verhoudingen veranderen, en dat is soms lastig voor een ouder, dat loslaten en privacy dingen.
S.
