16 jarige dochter : liegen en stiekem ! en kledingadvies graag

inleveren,

Nee, zou ik niet doen. Wel eisen dat zij ze terug brengt, dit desnoods samen doen. Zo leert ze dat het zinloos is en handiger zich aan jouw regels te houden.
Wat betreft liegen...je mag best late n merken dat je haar niet vertrouwd. Dat richt zij zelf aan namelijk. Dus laat maar gewoon zien dat je dingen checkt of dingen niet meer vraagt omdat je haar antwoorden toch niet kan vertrouwen.
Tegelijkertijd is het handig om kritisch naar jou regels te kijken. Probeer zo min mogelijk te verbieden geef haar de kans zichzelf te zijn. Maar stel bijvoorbeeld wel regels over hoe ga jij naar school, welke kleding past dan wel of niet.
De regels die jij stelt moet jij goed motiveren. Bijvoorbeeld het mag haar smaak zijn maar zij moet wel denken aan gezondheidheid (hoge hakken?)en jij moet met haar bespreken dat zij met hoerige kleding wel een bepaalde uitstraling neerzet. Ook dit is een kwestie van smaak maar hierin vind ik wel dat jij regels moet stellen.
Ook heel belangrijk; probeer je emotie niet mee te laten spelen maar vertel haar gewoon zakelijk wat wel wat niet.

tsja

Ik begrijp jouw dochter. als jij zo hystirisch doet, wordt zij stiekem. Tsja. Het meest frappant vind ik nog je opmerking dat zij respect moet hebben voor jullie mening inzake kleding. Dat is de wereld op zijn kop. Ze is 16, jullie moeten haar kledingsmaak respecteren. Tot welke leeftijd wil je je met haar smaak bemoeien?

kiriku

Ik ben niet hysterisch. Alles valt hier te overleggen en we zijn heel flexibel , echter bepaalde grenzen wil ik niet verleggen.

Ze mag haar eigen smaak dragen, alleen is mijn dochter geneigd om alles in het extreme te doen. Daarin proberen we haar altijd te remmen.

Per slot van rekening wordt je heel vaak beoordeeld op je uiterlijk.
Denk maar aan stageplekken of werkgevers.

Nee alles heeft een grens.

Evanlyn

Zulke hakken zijn idd afschuwelijk om op te lopen.
En als ze had overlegd hadden we kunnen afspreken dat ze ze alleen op het gala aanmag.

Het principe is natuurlijk het stiekeme en leugenachtige gedrag dat ze steeds weer vertoond.

Je zegt: niet aan de alcohol of drugs. Maar dat doet ze ook! (alcohol drinken bedoel ik. Drugs weet ik niet).
Ze rookte ook stiekem. Nu is ze volgens haar gestopt (op ons gesprek over gezondheid e.d. vader heeft copd daardoor etc).
Maar dan vind ik weer vloeitjes en aanstekers op haar kamer bij het schoonmaken. Zij beweert dan weer dat dat nog van 'toen' was.

En ja ik weet dat ze straks 18 is. Maar mijn dochter is nu 16 en nu nog te kneden en te vormen. Ze heeft PDD-NOS en MCDD, dus ze heeft zeker sturing nodig.

nee hoor

Je zegt dat ze haar eigen smaak mag hebben. Dat snap ik niet, want tegelijkertijd geef je aan die te willen sturen?
(Ach, mijn vriendinnetje vroeger kwam met 12 ofzo zich al omkleden bij mij thuis omdat ze thuis niet mocht dragen wat ze fijn vond)

Laten dragen

Soms moet je een kind z'n fouten laten maken. Ze weet wat je er van vindt maar kiest ervoor niet naar je te luisteren.

Als je haar laat gaan op die hakken, ziet ze diezelfde avond vast wel in waarom ze beter naar je kunnen luisteren. Kan me niet anders voorstellen dat ze zal balen van deze keuze. Hopellijk trekt ze die les door naar het roken. Ik zou voor nu die hakken laten gaan. Prima gelegenheid voor om die avond achter de wwarde van het woord van je moeder te komen. Ze hoeft niet altijd te luisteren maar soms zegt je moeder ook iets voor je eigen veiligheid en gezondheid.

niet terugbrengen

"En als ze had overlegd hadden we kunnen afspreken dat ze ze alleen op het gala aanmag."

Als er echt ruimte was voor overleg, en ze ze nu toch moet terugbrengen, liegt ze juist de volgende keer weer. Want dat is natuurlijk precies de reden waarom ze ze verstopt heeft, ze denkt dat het toch niet mag. Ik denk dat de beste manier om haar te leren dat ze niet hoeft te liegen is door haar te laten weten dat ze dat soort dingen niet stiekem hoeft te doen. Dat je 13 cm hoge hakken normaal misschien niet goed vindt, maar voor 1 keer naar een gala best mag.

Maar natuurlijk moet je ook grenzen stellen, daar heeft ze ouders voor. Zolang je ruimte voor overleg biedt, en niet meteen straft als het een keer mis gaat, voelt zij zich waarschijnlijk veiliger om dingen te bespreken en minder de noodzaak om te liegen.

Het had dus best gemogen

Ik zou haar vertellen, wat je hier schrijft:
"En als ze had overlegd hadden we kunnen afspreken dat ze ze alleen op het gala aanmag."
Boodschap: stiekem doen hoeft niet. Je mag best veel.
Vervolgens veel plezier wensen op het gala. Probeer de sfeer zo open en prettig mogelijk te houden. Gun haar echt haar eigen smaak.

(Toen ik 16 was checkte ik mijn nieuwe kleding bij mijn moeder. Vertrok haar gezicht van afgrijzen, dan was het goed. En dan moesten we allebei lachen. Zij: kind wat afschuwelijk. Ik: dank je mam.)

Kaatjecato

Ik had duidelijk jouw reactie nog niet gezien

Mijn dochter

Ging op haar eindfeest inderdaad op dergelijke hakken, ze kon er niet op lopen. Ik heb haar eerder moeten ophalen omdat ze zoveel pijn aan haar voeten had en ze niet op haar blote voeten wilde lopen.

De keren erna heeft ze gekozen voor een hak waar ze lekker op kon dansen.

Loslaten en haar leren om na te denken over dit soort dingen is ook een keus die je als opvoeder kunt maken. En nadenken doen ze alleen als ze ook fouten mogen maken.

het is een goede schoen en ze loopt er prima de hele avond op.
Ik heb ook 12 cm hakken in de kast staan (effectief 10 omdat ze ook een plateau hebben) maar die heb ik gerust de hele dag aan. Draag hoge hakken sinds mijn 15e of zo. (Voel me met mijn 1.77 nog steeds klein)

Tja en een paar DocMartens onder je mantelpak is niet gebruikelijk, maar kan prima. Ze is 16, zit op school, dan is je kledingsmaak en aanpassing aan je omgeving nog volop in ontwikkeling. Laat het gaan. Van Gothic tot Punk en weer terug, ik heb het allemaal mogen dragen van mijn ouders en nu is het nog geen mainstream wat ik draag, maar wel acceptabel in een 3delig omgeving. Zeker als vrouw heb je in een zakelijke omgeving veel meer speelruimte. Je moet alleen even durfen en je niet te snel iets van anderen aantrekken.

Komt echt wel goed.

Half a twin en daaronder ontopic

"Door de manier waarop wij nu kleren kopen denk ik niet dat ze straks met kleedgeld erg uit de band gaat springen, ze heeft nu al veel vrijheid en hoeft zich straks niet als een echte puber af te zetten tegen alles wat ik verbied."

Je methode is handig maar garandeert niets en ze is nog jong en ver van de 15-18 jaar af. Mijn dochters hadden alle vrijheid en vertrouwen en 1 heeft pittig gepuberd maar was met een jaar of 3 terug in het Land der Redelijken (wat voor pubers redelijk is dan)
En de ander heeft in 8 jaar de 80-jarige oorlog uitgevochten, het liefst tegen haar ouders en andere huisgenoten en dat was nog het makkelijkste jongste kind he....van wie ik het niet had verwacht.
Dat waren dus ook kinderen die in hun eigen gekozen kleding liepen, zichzelf mochten zijn, met wie gesproken werd enz.
Dit enkel om je te laten zien dat je je eigenlijk van je opvoeding niet zoveel moet voorstellen, want als de hormonen zeggen dat ze "los" moeten gaan, dan gaan ze gewoon los; wat voor opvoedkundige projecten je er ook naar beste kunnen en weten op los hebt gelaten. Het lieve nog kneedbare meisje kan ondanks of misschien dankzij haar vrijheden een winkeldief worden, jeweettutniet bij pubers.

Ontopic: Kun je het niet luchtiger houden en zeggen fantastische schoenen, jammer dat je ze had verstopt? en dan weglopen.
Dus meer proberen op hetgeen je dwars zit te focussen. Zeker met 16 zijn ze niet meer echt kneedbaar, maar ook niet volwassen uiteraard. Ik heb delen pubertijd gewoon uitgezeten met mijn ogen en oren dicht. Wat iemand al zei, de avond op die schoenen doorbrengen is al een straf. Wie weet kun je haar daarna aanmoedigen ze vaker te dragen: te leuk om in de kast te laten liggen!

jong al vrijheid

Ik had als puber ook best veel vrijheden, heb niet enorm af hoeven zetten tegen mijn ouders, was een rustige puber. Binnen goed aangegeven grenzen mocht er veel. Mijn ouders vertrouwden mij. En goed voorbeeld doet goed volgen, probeer het nu met mijn eigen dochter. Inderdaad geven behaalde resultaten uit het verleden geen garanties voor de toekomst, we zien wel.

Dat aanmoedigen om iets te dragen wat eigenlijk niet comfortabel is dat werkt nu ook al bij dochter. Ze moest en zou 2 jaar geleden een bikini, een badpak was voor kleuters. Een hippe met touwtjes en schuifgordijntjes. Na een paar keer zwemmen met de klas kwam ze zeuren om een badpak, die bikini zat overal behalve waar dat ding hoorde. Jammer, maar zij wilde die bikini dus ze moest hem aan.
Nu die bikini te klein is is er een badpak gekomen met zo'n meisjes swim short erbij. Die bikini was eens maar nooit meer.

Serieus?

Wat is dat nu voor rare afspraak dat hakken maar 6 cm mogen zijn? Dan heb je amper een hak. Mijn 15-jarige mag van haar kleedgeld kopen wat ze wil. Toen ik nog afrekende was dat niet anders, en haar enige beperking was het budget. Ze begrijpt wel dat het dan misschien minder handig is om (veel) geld uit te geven aan schoenen die ze 2 keer per jaar aan heeft, dus van die 'zit-schoenen' zie ik haar niet zo snel kopen. Maar als ze er op kan lopen zie ik het probleem niet van schoenen die anders dan anders zijn. En we hebben wel wat bijzondere exemplaren staan.

Herstel

Het is geen afspraak, die maak je samen, maar een regel. Wij hebben hier eigenlijk alleen maar afspraken

half a twin

Dochter hier is 11 en draagt al jaren wat ze wil, van peuter af aan uitgesproken mening. Ik heb geen enkele illusie dat het een makkelijke puber wordt qua kleding, dat kun je toch niet voorspellen? Of invloed op hebben. Ha, misschien gaat mijn dochter juist voor extreem, omdat ik zoveel goed vind. Sommige pubers willen idd juist de afkeuring van ouders.

juist als je ruzie wil hebben

Geloof mij als je ruzie wil met meidenpubers moet je hun beperken in hun kledingkeuze. Echt waar! Een beter ruzie-onderwerp is er op die leeftijd niet. Juist in kleding en in vrienden (vriendjes) laten pubers graag zien dat ze zich afzetten en hun eigen weg gaan. Ze willen tonen dat ze 'anders' zijn dan hun ouders. Als je dat erg beperkt, zul je zien dat ze andere wegen zoeken om dat te laten zien aan de wereld. En die andere wegen die wil je niet, die zijn vele malen erger voor ouders dan de kleding die ze evt. aan hebben.
Laat dat dus gaan! Praat erover met haar!
Je kan best eisen stellen daarbij, b.v. als je mee gaat naar opa en oma wil ik dat je er fatsoenlijk (binnen onze normen) uitziet. Of : Ik wil dat je wel rekening houd ermee dat je bij bepaalde gelegenheden er netjes uit ziet (sollicitatie, kertmis etc.).
Het zijn niet eens echte eisen, het is meer dat je vraagt of ze rekening houden met jouw, met jullie.........en als je verder ze gewoon alles zelf laat ondervinden en ontdekken, draaien ze meestal sneller bij dan op deze manier.
Hier zijn ze al zo goed als puber af. En het heeft gewerkt.......ze weten nu wel dat op hakken naar school/stage niet handig is, voor je het weet zwik je om en je hebt moeie voeten aan het eind van de dag. Ook vragen ze tegenwoordig of ik mee ga een winterjas uitzoeken. Nadat ze 1 winter met een zeer 'te coole' maar erg koude jas naar school zijn gefietst.
En dat diepe decolete's ook wat anders opwekken dan alleen sympathie zijn ze daar ook wel klaar mee.
Overleg met haar, praat met haar. En geef haar op dit gebied meer vrijheid. Dat heb je meer kans dat ze dat op andere gebieden (alcohol, drugs b.v.) wat minder gaat zoeken.
Dit gevecht ga je niet winnen van haar.
groeten albana

mooi Albana

Mooi gezegd Albana! Dat is mijn filosofie ook. Pubers zoeken iets om zich af te zetten, als dat met kleding al niet mag zoeken ze wat anders en als dat alcohol of drugs worden ben je als ouder echt niet blij.
Mijn dochter gaat nu naar een brugklas waar veel meisjes een hippe handtas als schooltas hebben, zij loopt met een stevige rugtas. Na de eerste week wilde ze ook even zo'n handtas maar nu ze al die meiden hoort klagen over pijn in de nek, schouders en armen is ze blij dat ze "anders" is en haar zakgeld niet heeft besteed aan een dure nieuwe tas Ik hoefde er geeneens discussie over te hebben, voordat ze genoeg geld bij elkaar had was de wens geen wens meer.

afzetten tegen ouders versus erbij willen horen

Zelf merk ik aan onze dochter (16) niet zozeer dat ze zich tegen ons wil afzetten. Moet erbij zeggen dat we haar redelijk vrij laten in haar kledingkeuze én dat die keuze (dat maakt het voor ons wel makkelijk natuurlijk) niet extreem is (jeans, shirt, sneakers). Hooguit dat ze het liefst 5 paar dure sneakers wil (maar ja, die kan ze niet van haar kleedgeld betalen) en dat ze haar Moscowjas (duur) van vorig jaar, nu niet meer wil...
Maar eigenlijk wil zij er gewoon bij horen (bij vriendinnen, en geen van alle extreme kledingkeuze). Sterker nog, ze probeert mij, téveel, om goedkeuring te vragen (vind jij dat echt wel mooi, welk shirt zal ik kopen, jij moet het zeggen...). Dus geen herkenning hier. Maar goed, misschien ook wel weer apart.
Hoe dan ook denk ik dat kledingkeuze niet alleen afzetten tegen ouders is, maar ook vooral bij het gangbare van het desbetreffende vriendengroepje willen horen.
Bibi