Dochter van 19
Hoi allemaal, ik ben nieuw hier en ik wil maar gelijk met de deur in huis vallen.
Ik heb een dochter van 19 die wel een lieve meid is maar erg op zichzelf en redelijk naief.
we hebben al verschillende gesprekken met haar gehad hoe ze bepaalde contacten moet leggen maar dit lukt op een of andere manier niet echt. Ze legt wel contact, maar steeds gaat het weer mis.Steeds eindigt het in ruzie en ziet ze die persoon nooit meer. Zo ook met vriendjes..
Ze heeft al enkele vriendjes gehad zelfs een langdurige van anderhalf jaar maar ook dat loopt steeds weer mis.
Nu heeft ze sinds kort weer een vriendje vrij kort na het beeindigen van haar vorige relatie. En juist in deze kwetsbare tijd gaat het weer bijzonder snel. Gelijk veel afspreken en ook weer zo snel mogelijk met elkaar naar bed. Nu zijn we echt niet ouderwets en mocht haar vorige vriendje ook gewoon blijven slapen,maar nu doet ze enorm geheimzinnig en puberaal en laat ze stiekum haar nieuwe vriendje in huis als wij aan het werk zijn. Ik weet dat ze 19 is en wat dat betreft "volwassen" maar soms lijkt het wel of ik haar niet kan bereiken. Ik verwacht wederom een teleurstelling en op zich is dat niet erg ware het dat ze er niet van leert en steeds weer dezelfde fout maakt.Ze ziet niet in dat soms op deze manier misbruik van haar gemaakt wordt.
Het doet mij pijn als ik haar zo zie. Zo in zichzelf teruggetrokken..
Zijn er andere ouders met een jongvolwassene die dit meemaakt?
Moeilijk...
Inderdaad dat hoort erbij op deze leeftijd. Ik was zelf ook zo dat ik verschillende vriendjes had na elkaar, maar ik ging zeker niet binnen een week gelijk naar bed met hem. Ik leerde hem eerst eens kennen. Deze normen en waarden hebben we mijn dochter ook proberen bij te brengen. OP zich vind ik daar ook niets mis mee.
Wat betreft haar contacten met vriendinnetjes: ook die zijn snel en leidt al gauw tot ruzie. Deels ligt dat ook aan haar gedrag: vroeger is ze veel gepest op school en heeft er een redelijk negatief zelfbeeld aan overgehouden. Soms kan ze zich nogal agressief uiten naar anderen en zijn anderen al snel afgeschreven.
Inmiddels is ze daar ook al voor in therapie geweest.
Misschien ben ik een kloek maar ik heb inmiddels al veel zorgen om haar gehad.
waar ik mij de meeste zorgen over maak is dat ze inderdaad bepaalde dingen niet goed of verkeerd oppikt: goede raad van andere meiden, ook van ons
- hoewel dat idd. normaal is bij pubers - maar ook signalen van haar vriendje en anderen die het goede met haar voor hebben.
Geduld?
Ik geloof dat dit niet is wat ik helemaal heb bedoeld met mijn verhaal!
Wat wil je dan horen maja123?
Wat is nu precíes je probleem? Dat ze binnen een week met haar nieuwste verovering naar bed gaat? En wat is daar precies het probleem aan? Dat het niet aansluit bij jóuw normen en waarden?
Of is haar probleem haar negatieve zelfbeeld? (En wat heeft die therapie daar dan aan verbeterd?) Ik lees een heleboel tussen de regels door, maar het is me niet helemaal helder.
Tirza
Tirza
Het probleem zoals ik in de beginpost heb neer gelegd is dat ze zich zo terugtrekt. Dat ze zo kwetsbaar is. Deze opmerkingen kwamen ook vanuit de leerkrachten van het onderwijs.ook zij maakten zich zorgen. Het probleem is dat we haar graag willen helpen maar kennelijk werkt het erg averechts. De vraag is aan jullie :herkennen julie dit bij je eigen kind en hoe gaan jullie daar mee om?
Nogmaals dat ze een vriendje heeft vind ik geen probleem, maar momenteel is ze erg kwetsbaar en ik ben bang dat jongens daar misbruik van maken.
Wat wel?
maja123:
"Ik geloof dat dit niet is wat ik helemaal heb bedoeld met mijn verhaal!"
Maar wat dan wel? Ben je ouderwets bang dat je dochter als afgelikte boterham door te leven gaat? Of denk je dat je dochter niet alleen durft te zijn en dus gevoelig is voor misbruikende of andere ziekte relaties?
Ik snap het juist wel
Maja..
Ik snap jou juist wel..
Wat zij nu doet, zou jij niet doen. jij probeerd haar voor het e.e.a te behoeden, daar ben je ook ouder voor.
Maar zoals jij het wilt, wil niet zeggen dat zij dat ook wilt, en vooral doet.
Het is niet jou idee, dat zij het ene vriendje na het andere vriendje heeft, en vervolgens daar meteen het bed mee in duikt.
En dat hoeft ook niet jou idee zijn.
Ouderwets? Vind ik niet. Maar ze heeft idd wel de leeftijd hiervoor.
Ik heb zelf een dochter van net 18.
Daar hebben wij ook het e.e.a mee meegemaakt.
Het lijkt wel alsof ze ineens een bepaalde leeftijd hebben bereikt, en ineens alles anders gaan doen, dan jij gedacht had.
Zo ook mijn dochter.
Ik kreeg het advies..loslaten..
Yep..makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Maar ik heb het wel gedaan. Haar geluk hoeft niet mijn geluk te zijn.
Haar leven hoeft niet de mijne te zijn. het is haar keus om zo te doen etc.
Jij kan haar alleen maar bijstaan. En aan de zijlijn ervoor haar zijn.
Ook ik kon mijn dochter niet meer bereiken.
Ze is nu het huis uit. Ze wilde op zichzelf, en het is goed zo.
Zoals zij nu leeft en doet, zou niet mijn ding zijn. Maar zij is gelukkig zo.
Toen zij nog thuis woonde, waren er veel ergenissen etc. Nu gaat het veel beter.
Ze zijn op weg naar volwassenheid, ze doen zich anders voor dan ze daadwerkelijk zijn. Sociaal gewenst gedrag.
Ik zie nu een heel ander kind voor me. Ergens wetende dat ze zo wel was.
Heel dubbel allemaal.
Hou de deur wel open naar jou toe, laat haar begaan..hoe lastig ook.
Ze moeten het uiteindelijk allemaal zelf ondervinden.
Sterkte ermee.
Bedankt allemaal
Hier weer een bericht terug naar jullie:
Ik heb heel lang over nagedacht.
Wat Lara zegt klopt wel een beetje. Het is inderdaad zo dat wat ik met haar pestverleden heb meegemaakt werkt nog wel door bij mij en wil ik haar nog erg beschermen. Misschien niet goed, maar soms gaan die dingen onbewust. Ik moet uiteindelijk zelf ook leren haar los te laten en dat valt niet mee.
Het is echter nog wel zo dat het pestverleden bij haar nog flink doorwerkt. Ze heeft nog steeds het idee dat anderen over haar roddelen en voelt zich snel aangevallen.
Verder: ik ben niet ouderwets en heb de term afgelikte boterham nooit gebruikt.Ik heb alleen geprobeerd mijn zorg uit te spreken over haar gedrag. Ik begrijp dat het haar keuze is maar gezien het proces waar ze nu inzit vraag ik me af of het een keuze is waar ze ook zou achter staan als ze wat meer labiel zou zijn.
Maar goed,de tijd zal dit leren. Iedereen nogmaals bedankt!
