Fulltime werken 17 jaar

niks geven, niks vragen

Ik zou zelf geen bijdrage vragen, maar ook geen zak- of kleedgeld meer geven. Dus kleding, telefoon sporten etc mag ze allemaal zelf regelen en betalen.
Als jullie huurtoeslag ontvangen wat dan misschien wegvalt door haar inkomen zou ik wel overleggen om tot een schappelijk maandbedrag te komen. En ik zou ook vermelden dat ik het fijn zou vinden als ze af en toe eens een boodschapje zou doen voor het huis, maar dat zou ik verder aan haar overlaten. Geld vragen uit principe vind ik zelf onzin.
400 tot 600 per maand klinkt overigens wel héél weinig voor een fulltimebaan?

dank je wel

Dank je wel voor je reactie! Hier zaten wij zelf ook aan te denken, aan zoiets. Hoewel we zelf eigenlijk zaten te denken aan alleen geen zakgeld en kleedgeld meer, maar eigenlijk vinden we dat zelf ook niet genoeg.

Qua verdiensten, ze gaat ma, woe en do hele dagen werken, dinsdag halve dag én paar uur ergens anders. De vrijdag heeft ze om vrijwilligerswerk te doen, of om er op een andere manier achter te komen wat ze wil gaan doen na dit tussenjaar. Dus helemaal fulltime is het niet...

Aan de andere kant vraag ik me af of ze de vrijdag niet ook gewoon betaald kan gaan werken. Dat is in feite de keuze die ze zelf heeft gemaakt, het was óf een studie, óf werken. Nu is het nog een beetje vrijheid blijheid...

waarom?

"Aan de andere kant vraag ik me af of ze de vrijdag niet ook gewoon betaald kan gaan werken. Dat is in feite de keuze die ze zelf heeft gemaakt, het was óf een studie, óf werken. Nu is het nog een beetje vrijheid blijheid..."

En voor wie is dat een probleem? Op mij komt het een beetje over als een venijnige opmerking. Baal je soms van de situatie? Juist heel leerzaam als ze ook een dag bijvoorbeeld vrijwilligerswerk kan doen. En vergeet niet: ze is pas 17!

Wel kostgeld

Ik zou wel een symbolisch bedrag aan kostgeld vragen, 50 euro per maand ofzo, omdat wonen nu eenmaal niet gratis is.
Als je dat niet wilt, kun ke ook duidelijk met haar afspreken dat ze nu geen kostgeld hoeft te betalen omdat het maar om een jaar gaat, maar dat ze wel een evenredig deel van de huishoudkosten moet betalen als ze besluit min of meer fulltime te blijven werken, dus als ze besluit niet meer te gaan studeren.

Toen mijn dochter een tussenjaar ging doen

hebben we dit ook besproken.
Zij heeft berekend hoeveel geld ze zelf nodig had voor al haar uitgaven inclusief extraatjes en vakantie. Ze zou inderdaad haar eigen kosten zelf betalen.
De rest van haar salaris heeft ze maandelijks apart gezet als spaargeld voor haar studie. Op haar verzoek is dat op mijn spaarrekening terecht gekomen, zodat ze er niet zomaar bij kon.

Op deze manier vonden wij het ook prima als ze geen kostgeld zou betalen.

Sas

Hoi Sas,

Ging zij niet meer met jullie mee op vakantie dat dit daarom bij haar kosten zat? Wij moeten dit ook nog even goed bespreken, het is nog maar net begonnen allemaal met werken en duidelijkheid hierover. Doorgaans is ze niet blij als we erover beginnen, maar het is toch belangrijk, dus zal toch moeten .

Betaalde ze toen zelf ook haar sport(en)?

Inderdaad niets meer betalen

maar ook geen geld vragen. Misschien kan ze met rijles beginnen.

Kaaskopje

De rijlessen doet ze al en betalen wij...alleen heeft ze geen zin om te leren voor theorie, en doet dat dus ook niet. Erg frustrerend. Om deze reden krijgt ze 1 theorie-examen door ons betaald. We hebben ook gezegd dat ze dat voor een bepaalde datum moet gaan doen (ze heeft 7 maanden rijles nu en heeft er nog niets voor geleerd). Als ze zakt, dan is het volgende theorie-examen voor eigen rekening. We willen deze dingen graag voor haar betalen, maar willen dan wel zien dat ze zich er ook voor in wil zetten. Ze wilde ook zelf beginnen met de rijlessen, het was geen verplichting ofzo .

hmm

Ik zou meteen stoppen met rijlessen betalen en zeggen dat ze nu eerst haar theorie moet halen. Straks mag ze afrijden en doet ze tig keer over haar theorie en betaal jij extra voor de praktijklessen door de uitstel.

Verder zou ik inderdaad wel willen dat ze spaart voor haar studie, ook al was jij van plan die te gaan betalen anders heeft ze het nu wel heel rijk en heel veel te besteden. Je kunt wel eisen dat ze spaart maar ja wat als ze toch iets leuks ziet en dat wil kopen?

Aha

Ik zou inderdaad zeggen dat ze vanaf les 25 zelf verantwoordelijk is. Dus ook niet bijdragen. Ze kan het van haar inkomen best zelf betalen.

Lastig, hè, dat je als ouder van een volwassen kind geen inzage meer hebt in de financiën. Aan een kant is dat natuurlijk maar goed ook, maar wij hebben een kind die wel wat hulp kan gebruiken, dat weet ze zelf ook, maar ik kan niet zomaar haar post openen.

Ja, heel lastig!

Kaaskopje, ja, inderdaad heel lastig...Voor de één is 18 een prima leeftijd om zelfstandig alles te regelen, voor de ander is 18 nog te jong. Maar regels zijn regels, en je kunt dan niets meer.

Ik kwam er achter, dat toen dochter nog 16 was, ik ook al niet meer de huisarts kon bellen voor de uitslag van haar bloedonderzoek: ze is 16, dus medisch zelf verantwoordelijk. Ze had me eerst moeten machtigen...na ja...!

Klopt Triva

Ze mocht ook 2x per week en dan 1,5 uur per keer, dan schiet het lekker op. Maar ja, ze moet het zelf regelen en dan gaat het op deze manier. Dus steeds een uurtje per week, of niet. Ze heeft er nu 18 gehad vanaf 1 maart. Ik ben bang dat het op deze manier heel erg lang gaat duren...

yep

Dat is weggegooid geld zo. Jammer dit, zou er wel strenger op zijn of kreeg ze sowieso niet meer dan 25 lessen?

Triva

Je hebt gelijk, helemaal. Ze zou haar hele rijbewijs hebben gekregen, omdat we dat 'mee wilden geven met de opvoeding' zeg maar.

We weten niet hoe we er strenger op kunnen zijn. Er zijn al heel wat verhitte discussies over geweest, maar als ze zo blijft doen, dan blijft ze gewoon zo doen. En dat pakket hebben we nu eenmaal gekocht. Anders was het er waarschijnlijk op uitgedraaid dat we de lessen hadden gestopt, en als ze toch door wilde gaan dat ze dat dan zelf maar moest betalen verder. Maar 1350 euro gooi je ook niet zomaar even weg. Hoewel dat nu ook aan het gebeuren is heb ik het idee...

Meer info

Ja, ze betaalde zelf haar sport.
Ze was van plan om zelfstandig op vakantie te gaan. Uiteindelijk is dat niet gebeurd door allerlei omstandigheden en is ze een week met ons mee geweest.

Ik zou bij dergelijke afspraken wel zeker willen weten dat het gebeurt. Dat kan bijvoorbeeld als haar rekening gekoppeld blijft aan jullie rekeningen (met online bankieren). Bij ons is dat zo gegaan. Daar hoefden wij niet om te vragen, dat vond ze zelf makkelijk.
Maar ze kan je ook elke maand het spaarsaldo laten zien.
Bij ons was het een vast bedrag, dus niet afwachten wat er overbleef.

Alternatief is dat ze een bedrag aan jullie moet afstaan en dat jullie dat voor haar sparen. Dan kan ze kiezen tussen die optie of kostgeld betalen. En dat kostgeld spaar je dan niet voor haar.
Daar kun je ook mee wachten tot ze 18 jaar is.

De afspraken zolang ze 17 is, zou ik netjes op papier zetten. Pubers kunnen heel vergeetachtig zijn

Goeie tips

Dat zijn goeiiie tips, Sas! Dank je wel !

in dit geval

zou ik kiezen voor geen geld vragen maar ook niet geven. Veel zaken kan ze nu zelf betalen en daarnaast ook nog een mooi bedrag sparen. Ze is nog maar net 17 jaar dus wellicht kun je nu nog met haar overleggen welk bedrag ze gaat sparen? Vanaf haar 18e kun je haar rekeningen niet meer inzien.

Het lijkt me wel ontzettend balen dat jullie dochter zo laks omgaat met de rijlessen en zeker met het leren voor theorie. Ik neem aan dat het theorie examen ook in dat pakket zit wat je al voor haar hebt betaald? Misschien kun je zeggen dat ze het geld (theorie examen) terug moet geven als ze zakt voor haar theorie examen? Geen sympathieke maatregel maar ik zou me ook echt kapot ergeren aan dit gedrag. Er zijn genoeg jongeren die hun rijlessen met bijbehorende kosten helemaal zelf moeten betalen dus zij boft enorm.

Zebra

Goedemorgen!

Gisteren moest rijles van dochter een uurtje verzet worden (berichtje van rij instructeur) en dochter heeft gezegd dat dat niet uitkwam. Gelukkig ontving ik ook een berichtje van rij instructeur (is een kennis van ons), en konden we nagaan waarom het niet uitkwam. Het bleek dat ze haar tijd wilde besteden aan het maken van een verjaardagskadootje voor haar vriend (maar is pas voor over 2 weken).

Mijn man en ik waren echt met stomheid geslagen . Ik heb de instructeur bericht dat de les gewoon kan doorgaan op het andere uur. Dochter werd boos...Ik merk dat dit soort dingen heel veel met mij doet, ik kan er het goede woord niet voor vinden. Verdrietig word ik er in ieder geval van.

Ze moest het niet van ons, rijlessen, ze mocht het als ze wilde. Het zelf betalen van dingen hadden we het ook over, maar daar was ze erg verontwaardigd over. Dit is geen leuke tijd, pffff....

lastig

dit lijkt me voor jullie zeker lastig. Maar is het een kwestie van niet willen of van heel slecht kunnen inplannen van diverse dingen?
Weet ze ook dat het zelf betalen van dingen een tijdelijke zaak is, dat dit weer teruggedraaid wordt zodra ze een studie oppakt? Misschien is ze bang dat dit tijdens haar studie ook zo zal blijven?

Misschien nog eens rond de tafel gaan en vragen hoe zij een en ander voor zich ziet? En dan hopen dat jullie tot een compromis komen?

Het is een kwestie van

Het is een kwestie van prioriteiten die ze stelt. Haar vriend gaat voor alles, ze heeft er zelfs een aanbod om in het buitenland te werken voor laten schieten. Er is een soort hyperfocus hierin.

Ze weet dat alles zelf betalen alleen is omdat ze nu werkt en dat als ze weer naar school gaat, dit natuurlijk wordt teruggedraaid. We willen haar meer verantwoordelijkheid bijbrengen en moedigen constant aan om te onderzoeken wat ze leuk vindt, erop uit te gaan etc. Voor wat betreft de rijlessen zijn we nu zo ver dat als het pakket op is, ze de rest zelf mag betalen. Wanneer ze niet door wil gaan met rijlessen, willen we dat ze ons het aangeschafte pakket terugbetaalt, omdat dat dan echt weggegooid geld is geweest. Ze kan het zelf namelijk goed betalen nu en kan dan nog 250 euro sparen per maand ook. Nogmaals, had ze van ons gewoon haar hele rijbewijs gekregen, als ze er normaal mee om zou gaan. Op het moment dat er ruzies komen door laksheid/niet willen gaat het de verkeerde kant op, in mijn ogen.

Ze kan van ons de hele wereld krijgen, we gunnen haar alles en willen echt heel veel voor haar financieren, maar...we verwachten wel dat ze hiervoor inzet laat zien en motivatie/ambitie. (een keer iets vergeten, of dat we eens wat helpen herinneren telt natuurlijk niet, dat hoort erbij).

Toekomst

We zitten héél regelmatig om de tafel, maar ze komt niet met plannen/doelen. Ze wil naar open dagen gaan van hogescholen eind van het jaar, maar verder komen we niet. Behalve werken, heeft ze geen enkel doel (ook geen eindbedrag of iets sparen) voor ogen. Sommigen gaan in een tussenjaar een cursus dit of dat doen, of eerst hard werken om dan te reizen of iets anders te doen. Het is gewoon een groot vraagteken nog...Hoe komt ze er achter waar haar interesses liggen voor de toekomst?

onzekerheid

Misschien speelt dit totaal niet hoor, maar zou het ook mee kunnen spelen dat de rijlessen niet zo goed gaan, dat ze toch al het gevoel krijgt dat ze niet goed bezig is (omdat er zo'n druk zit op uitzoeken wat ze nu wil met haar leven - alsof je dat kunt weten op je zeventiende), dat ze een soort faalangst heeft, gewoon helemaal niks doen nu, want alles wat ze doet is toch niet goed? En straks zakt ze voor rijexamen en dan is ook dat weer een negatieve ervaring, dus dan liever helemaal niet proberen?

Ik zou de druk er wat afhalen. Er zijn genoeg 20-ers die nog niet goed weten wat ze willen. Gemiddelde leeftijd van eerstejaars op sommige hbo-opleidingen is rond de 20, dus daar zitten heel veel mensen tussen die op hun zeventiende nog niet wisten wat ze wilden.

Probeer niet de indruk te geven dat jullie haar willen straffen omdat ze een tussenjaar doet. Zo bedoel je het vast niet, maar het kan makkelijk zo overkomen. Dat je zegt dat ze de vrijdag ook maar werk zou moeten zoeken, want vier dagen werken is maar vrijheid blijheid, bijvoorbeeld. Ik vind vier dagen fulltime werken voor een zeventienjarige al best veel. Ik ken zeventienjarigen die tijdens een tussenjaar veel minder deden. Als het moet dan moet het, maar juist als het niet hoeft, waarom zo streng? Er zijn ook zat hbo-studenten die veel minder dan 40 uur per week met hun studie bezig zijn. Ik snap goed dat je niet wil dat ze maar wat rondhangt dit jaar, maar dat lijkt me niet aan de orde met 4 dagen in de week werken.

Punt zetten op de horizon

Wat misschien ook kan helpen is door het zetten van een punt op de horizon. Vraag haar hoe ze haar leven over 5 jaar ziet, waar ze woont, wat ze doet, welk werk ze heeft, etc.
En vraag haar dan wat ze daarvoor moet doen.

Geef haar ook mee dat nu niet hoeft te weten wat ze over 20 jaar doet, of over 40 jaar. Dat is nog zo lang weg, dat kan nog wel 10 keer veranderen. En bovendien, nu beslissen waar je over 40 jaar wil zijn is veel te lang. Dat kan niemand overzien. Ze hoeft niet te weten wat ze met de rest van haar leven wil doen, een globaal plan voor de aankomende jaren is genoeg.

Misschien dat haar dat de ruimte geeft om actief te plannen en uit te voeren?