Help mijn dochter heeft een vriendje
We hebben net een vrij heftig jaar met dochter (16,5) achter de rug, en nu heeft ze een vriendje. Dochter is iemand die alles wil uitproberen en heel veel vriendinnen heeft, maar wel is blijven zitten omdat ze niks deed op school (VWO).
Ze kan enorm sociaal zijn tegen anderen, maar thuis is ze veel minder aardig. Maargoed, ze zit midden in de pubertijd, dus het is allemaal soms lastig.
Vriendje is hier nu 3 keer geweest (ze hebben ook al sex, in elk geval bij hem thuis als er niemand is) en ik heb hem 2 keer een hand gegeven maar verder krijg ik hem niet te zien; ze zitten de hele tijd op haar kamer of in een hoekje van de tuin of ze laten de honden uit en gaan dan weer onmiddelijk naar boven. Hij is er dan de hele dag en het voelt nogal ongemakkelijk allemaal. Ik ga wel mijn gang natuurlijk maar wil ze ook niet teveel alleen laten, dat voelt ook wat raar, en heb ook nog een jongere dochter rondlopen die de laatste dagen van de vakantie lekker thuis wil blijven.
Gisteren ging het weer de hele dag zo en toen hij uiteindelijk wegging (zonder te groeten) heb ik tegen dochter gezegd dat ik dit geen prettige situatie vind en dat ik hem graag eerst een keer te eten uitnodig om elkaar een beetje te leren kennen voordat hij hier weer een hele dag rondloopt. Dochter vond dit een belachelijk plan; dat was veel te ongemakkelijk voor hen, hij kon beter gewoon relaxed eerst een nachtje blijven slapen ofzo, ik moest niet zo overdreven doen, het zou vanzelf wel makkelijker worden voor mij.
Nou ken ik de beste jongen niet maar ik heb niet het gevoel dat dit aan hem ligt; ik denk dat mijn dochter het op eigen initiatief zo aanpakt. Ze wil denk ik niet dat het aan tafel ongemakkelijk wordt voor iemand (al zijn wij voor zover ik weet best vriendelijk)..
Maar wat vinden jullie, moet ik het gewoon op zijn beloop laten? Eerlijk gezegd kan ik dat moeilijk opbrengen. Is het zo raar om eerst wat kennis te maken met vriendje? Hoe gaat het bij jullie, hoe hebben jullie het aangepakt?
Opvoeden
Ik zou je dochter en vriend toch maar een beetje bij-opvoeden in sociaal opzicht. Ik ken het hoor. Soms vinden ze je maar een raar fossiel met ouderwetse opvattingen. Dat is dan maar zo. Ik vind net als jij dat iemand waarmee je dochter vele uren in jouw huis doorbrengt, op zijn minst gedag kan zeggen en af en toe een klein praatje kan maken. Maar bedenk wel dat jij hier handiger in zult zijn, omdat je nu eenmaal ouder bent. Het helpt als jij het praatje begint.
Normaal
Ik vind het heel normaal wat je vraagt hoor. Prima als hij komt maar hij kan best even met je dochter beneden zitten, praatje maken etc. voordat ze naar boven vertrekken. Of inderdaad een keer komen eten. Niet onredelijk. Hoe gaat dat bij hem thuis? Of weet je dat niet?
Dochter hier heeft ook een vriendje. Hij heeft al een keer mee gegeten en we hebben ook weleens samen buiten zitten praten. Gaat allemaal redelijk gemakkelijk. Dochter en hij doen er niet moeilijk over. Ze zitten ook wel samen boven of gaan samen weg, maar verder verloopt het heel relaxed, ook naar ons toe. Hij doet ook leuk tegen onze zoon. Vind ik ook prettig. Bij jouw situatie zou ik me ook ongemakkelijk voelen.
En verder, ik weet niet hoe lang ze inmiddels bij elkaar zijn, je schrijft dat ze al sex hebben, alleen bij hem thuis. Maar of dat nou waar is als ze bij jullie altijd boven zijn... Hoe is je dochter hierover? Doen ze het veilig?
Handje helpen
Als je toch 'een beetje in de buurt' blijft, dan zou ik het toeval ook een handje helpen. Als ze binnenstappen net in de hal bezig zijn en direct een hand geven en een praatje maken. Roepen voor een kop thee of vragen of direct aan hem vragen of hij blijft eten. Hoe deed je dat met vrienden/vriendinnen die over de vloer kwamen voor dit vriendje? Die sprak je toch ook even, die zeiden toch ook gedag? Neem ik aan tenminste?
Leren
Als je voor het eerst een vriendje hebt, moet je gewoon nog leren hoe je daarmee omgaat. En wat Kaaskopje zegt: jij ben hier als volwassene handiger in omdat je ouder bent. Bovendien ben je haar ouder, dus dat moet je haar uitleggen.
Ligt allemaal gevoelig natuurlijk, zeker midden in de puberteit en zeker bij zo'n eerste vriendje waar ze zich waarschijnlijk vaak best onzeker over voelt. En het laatste wat je wilt is ze je huis uit jagen.
Dus succes en wijsheid gewenst. Je boodschap is net zo belangrijk als je realtie met haar.
Dank
Dank voor jullie reacties! Ja, ik ben zeker de volwassene in deze en heb ook al vaak naar boven geroepen of ze thee/ijs/tosties/fris wilden (nee hoor mam, dank je wel!) maar ik krijg echt de kans niet voor een beetje smalltalk of ik zou ze pootje moeten haken, ik loop ook regelmatig luidruchtig langs slaapkamer met wasmanden en dingen om op te ruimen.. Het voelt een beetje als zo'n klucht uit de jaren 80 met John Lanting, maar dan wat minder grappig..
Ze doen het veilig, daar hebben we over gepraat, dus dat is tenminste iets.
Ondertussen vroeg vriendje aan dochter wat ik van hem vond. Dochter zei dat ik het niet wist want ik had hem nog niet echt gesproken, waarop vriendje zei dat hij dat best raar vond en of het niet een idee was eerst eens bij ons te komen eten.. Dat vond dochter een heel goed idee!
Arg! Het lijkt wel of ik geen vat op haar heb maar als anderen precies hetzelfde zeggen als ik is het opeens een goed idee. Is dat ook des pubers?
Ja, natuurlijk!
Is dat des pubers. Als jij het zegt is het stom, maar als vriendje het zegt is het een goed idee. Logisch toch.....voor een puber.
Haha Darth Moeder
Natuurlijk is dat normaal: wat je moeder tegen je als puber zegt is per definitie stom en als je vriendje waar je helemaal hoteldebotel van bent het zegt is het geweldig. Fijn in ieder geval dat vriendje kennelijk door heeft dat er iets niet helemaal lekker liep. En ook wel hoopgevend dat hij wil weten wat jij van m denkt.
Tijdens het eten zou je dan ook misschien op een luchtige manier wat algemene "regels" uit kunnen leggen. Wij hebben bijvoorbeeld de regel dat vriendje/vriendinnetje ook gewoon met zijn/haar wederhelft even meehelpt tafel deken/afruimen als mijn eigen kind dat doet. Als er gegeten wordt dan zijn ze gewoon beneden, bij de rest van het gezin. En verder is het heel normaal als ze even zeggen dat ze weggaan en gedag zeggen, dat kan je best vragen om te doen. Verder laten we ze hier verder gewoon hun eigen ding doen, maar regels die voor mijn eigen kind gelden gelden ook voor de aanhang.
