Helpen jullie met de folderwijk?

Hier

Ik heb wel vaak geholpen met invouwen, maar folders lopen moesten ze zelf en alles achter elkaar. Niks geen pauzes. Ik zou hem laten kiezen, of zonder mankeren de folders op zondag in de bus, of de wijk opzeggen. Dan maar geen extra zakcentje.

Zondag

Op zondag bezorgen mag hier niet, moet op maandag.
Hij loopt Ze wel altijd zelf. Maar dat vouwen is al zulk rotwerk, ik heb daar niet altijd zin in hoor verplicht elke zondag
En dan liggen doe dingen de hele middag en avond en soms de volgend ochtend nog op tafel. Ik word daar een beetje gestoord van..

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ja wij helpen wel

maar ik vind het zelf ook niet erg om in de frisse lucht te lopen, man ook niet. soms helpen broer/zus ook weleens mee. Hij heeft de wij waarin wij wonen. Aansporen moeten wij hier ook wel hoor.

Mijn dochter...

...had samen met haar vriendin een folderwijk. Wij (beide moeders) hielpen wel mee (vouwen en rondlopen), vonden we niet erg.

Aansporen moesten we ook wel, maar in een veel mindere mate dan dat jou moet doen Eira. Gelukkig wel, anders had ik het subiet opgezegd. Ik wil best helpen, heb ik ook altijd gedaan, maar als ik er veel energie moet steken om het gevouwen te krijgen dan ben ik er gauw klaar mee.

Hoezo zou jij een slechte moeder zijn?? Wat een onzin.....)

Nee

Nee ik help niet, kan ook niet want de vouwdag en de bezorgdag zijn dagen waarop ik zelf moet werken. Mijn man helpt incidenteel wel.
Er wordt af en toe flink gemopperd door kind, maar de bezorging wordt wel op tijd gedaan. Van mij hoeven de kinderen niet te werken, maar als ze het doen moeten ze het wel serieus nemen. Er is nu eenmaal een afspraak met de werkgever. Als wij als ouders de helft van de klus zouden moeten doen, dan zou ik liever willen dat kind ermee stopt.

Ik zou

het na een aankondiging ook helemaal subiet mee stoppen!!!
HIJ wil toch geld verdienen? Nou, daar moet je wat voor doen.
Gelukkig is het niet zo dat je ze ermee voor de rest van hun leven verpest, zie verhaal kaaskopje, mmaar sorry; ik heb wel iets beters te doen...

Eira

Je had in je eerste bericht niet gezegd dat je zoon al bijna 16 is. Dan zou ik je zoon ook aanmoedigen om te solliciteren bij een supermarkt. Dat is volgens mij een stuk gezelliger en beter te doen naast school.
En vouwen terwijl kind nog op de bank zit, gaat mij ook te ver. Dat zou ik echt niet doen.
Even los van de leeftijd van jouw zoon vind ik dat een kind van 13/14 jaar die folders rondbrengt mag nog een beetje aangemoedigd worden. Dat kan zijn door een handje te helpen. Ik heb mijn oudste dochter altijd bejubeld omdat ze op jonge leeftijd iets wilde doen voor haar geld. Als een kind daar het initiatief toe neemt, terwijl het eigenlijk nog niet hoeft, vind ik dat toch wel lovenswaardig. Maar bij het aangaan van zo'n baantje overziet zo'n 13/14 jarige lang niet altijd wat de consequenties zijn. Als wij onze oudste dochter niet af en toe geholpen hadden, had ze gewoon eerder de moed laten zakken. En dat is niet goed voor het moreel.

mag staat verkeerd

... los van de leeftijd van jouw zoon vind ik dat een kind van 13/14 jaar die folders rondbrengt nog een beetje aangemoedigd mag worden.

Help wel mee

met invouwen en bezorgen (zoon wordt binnenkort 14). Maar hij doet dit alleen als vervanger in vakanties dus hooguit een aantal weken na elkaar. Hij zou dit niet elke week willen na schooltijd en dat is een goede beslissing want ik moet hem soms ook wel achter de vodden zitten met invouwen, lange pauzes tussendoor. En het bezorgen doet hij liefst ook in meerdere keren terwijl ik er een voorstander van ben om alles zoveel mogelijk in 1 keer af te werken.

Als zoonlief echter zulk gedrag zou vertonen bij een vaste wijk (dus elke week folders bezorgen) zou ik hem dringend verzoeken ontslag in te dienen en een ander baantje te zoeken.

Zo ilonka!

Te weinig normen en regels stellen... daar zeg je nogal wat.
Denk je nu echt dat ze er iets van leren als jij de boel in een hoek flikkert zodat ze er nog meer werk aan krijgen? Dat zijn dus jouw normen.. maar niet mijn waarden.
Ik weet niet hoe groot de slaapkamer van jouw kind(eren) is, maar in de kamer van mijn jongste is het niet realistisch om al het vouwwerk te doen. In de huiskamer is een tafel waar staand ingevouwen kan worden zonder een halve hernia te krijgen, die ze wel in haar slaapkamer zou krijgen. (bij wijze van spreken uiteraard) De kamer van de oudste is op zich wel groot genoeg, maar ook zij heeft daar geen geschikte werkplek voor zo'n klus. Bij een werkgever zou de arbo je terugfluiten als je je kinderen onder dat soort omstandigheden werk zou laten uitvoeren. Met andere woorden: jij verlangt van jouw kind(eren) dat ze onder slechtere omstandigheden hun werk doen, dan in het bedrijfsleven is toegestaan. En dat náást het gegeven dat dat invouwwerk nou niet bepaald riant beloond wordt als je het vouwwerk en bezorgwerk bij elkaar optelt.
Maar goed... wie weet schaar je mij ook onder die ouders die als een stel watjes hun kinderen opvoeden, maar voorlopig heb ik al een goede indruk van hoe mijn dochters met 'volwassen' werk omgaan. De een heeft een zeldzaam vast contract in de wacht gesleept vorig jaar en de ander wordt dusdanig gewaardeerd dat men haar graag in vaste dienst zou nemen (op haar stageplaats. Helaas loopt ze stage in de hoek waar de crisis goed te voelen is. Een vaste aanstelling is dus niet zomaar aan de orde. En dat dus ondanks de hulp die ze kreeg, de eettafel die ze mocht gebruiken om in te vouwen en haar ouders die haar hielpen.

Voorleven

Ook hier geldt volgens mij dat opvoeden voorleven is. Als je bereid bent elkaar (anderen) te helpen, ook als het gaat om een rotklus, ook als het is met tegenzin, ook als het helemaal je verantwoordelijkheid niet is, dan wordt iedereen (!) daar in het leven gelukkiger van.
Hulp bieden als een ander hulp nodig heeft is natuurlijk niet hetzelfde als een bijbaantje opknappen voor een ander die daarbij lekker achterover leunt. Maar ik neem aan dat Eira dat niet bedoelt.

Kortom: ja, als hij hulp nodig heeft (omdat het te veel is, omdat het slecht weer is, omdat het heel druk is), dan steken we allemaal de handen uit de mouwen.

Wel met frisse tegenzin. Maar, een zoon van 13 die mij eind van de middag opbelt en vraagt: mam, ik merk dat je laat bent vandaag zal ik vast beginnen met koken? Lijkt mij op dat gebied 'redelijk gelukt'.

Totnutoe dan want hij is nog lang niet volwassen

Reactie op kaaskopje

Als ik het bericht zie van de beginposter, lees ik dat haar kind de folders op tafel laat liggen tot maandag (als hij niet geholpen wordt).
Dat is dus een heel ander verhaal, dan in jouw gezin waar je kind z'n best doet en hard werkt!

Ik wil ook best helpen, maar dan wel omdat het kind het niet alleen kan door bepaalde omstandigheden. Niet omdat hij/zij er geen zin in heeft en contstant pauzes neemt. Dan is het kind nog niet toe aan een bijbaantje. Het geld verdienen willen ze allemaal wel, maar er iets voor doen is blijkbaar een ander verhaal.

Tuurlijk zouden ze bij mij ook best op de eettafel mogen invouwen. Maar niet dat alles blijft liggen omdat kind er geen zin in heeft (en waarschijnlijk denkt dat z'n moeder het dan wel gaat doen!). Dan zou ik dus regels opstellen! Dus dat het voor een bepaalde tijd gedaan moet zijn omdat het ook mijn vrije zondag is en geen zin heb om in zijn "rotzooi" te zitten.
En als het dan nog niet gedaan is, wil ik best nog eens zeggen dat het gedaan moet worden. Maar niet eindeloos. Dan zou ik de volgende week heel duidelijk waarschuwen, dat als het dan wéér niet gedaan is voor die bepaalde tijd, dat ik het aan de kant doe(flikker).

Zie niet in waarom dát erger zou zijn, dan een kind wat geen rekening met z'n ouders houdt. Dát bedoel ik ook dat er aan alle kanten rekening met de pubers gehouden wordt en dat alles maar "gepikt' wordt door de ouders.
Zo bedoelde ik meer de normen eigenlijk. Dat de kinderen "alles' mogen en de ouders "alles" maar laten gaan terwijl ze het er niet mee eens zijn en er zelf last van hebben.

Hoop dat ik me nu wat beter uit gedrukt heb...

Overigens vind ik het erg mooi zoals het bij Yvonne gaat.

Ik zeg ook niet dat je je niets voor een ander moet/mag doen, maar ik zie niet in waarom je regelmatig/altijd je kind zou helpen met hun bijbaantje. Wel als er iets bijzonders is.(ziekte/veel huiswerk bijvoorbeeld). Maar als het heel vaak voorkomt dat ze te veel huiswerk hebben, dan vind ik dat ze moeten stoppen met hun bijbaantje totdat ze het wel aankunnen.
Mijn zoon heeft dus bijverdienste terwijl m'n dochter het niet heeft omdat ze veel tijd voor school nodig heeft.

Bibi

Mijn man smeert mijn brood nog steeds. Pure liefde)

Ilonka

Jij geeft aan in je laatste reactie dat je onder 'bepaalde' omstandigheden wel wilt helpen. Niet als kind constant pauzes neemt e.d., want dan zou kind nog niet toe zijn aan een baantje. Dat klopt denk ik. Maar dan is het júist goed om toch door te zetten met hulp. Natuurlijk is folders bezorgen niet leuk als je er geen lol in hebt, maar ik vind dat een kind ook moet leren dat je niet zomaar ergens mee kan stoppen omdat je er geen zin in hebt. Dat kan situaties opleveren die vervelend zijn. Folders die te lang op tafel liggen, ouders die helpen, maar daar eigenlijk ook niet zo'n zin in hebben. Ouders die hun kind steeds lopen aan te zwengelen 'begin nou eens!'.
Onze kinderen horen ons ook mopperen over ons werk. Daar kunnen ze uit afleiden dat werk niet altijd leuk is, maar gedaan moet worden. Een 13/14-jarige hoeft dat proces niet in zijn eentje uit te vechten vind ik. Een 16-jarige is weer een ander verhaal. Een 16 jarige heeft een ochtend- of avondkrant, of werkt bij een winkel of bij een bedrijf en zal dan toch de afspraken op eigen houtje moeten nakomen en verantwoording af moeten leggen als het niet gaat zoals het hoort. Daar sta ik dan buiten.

Kaaskopje

okee, ik kan er dan nog in meekomen als het een "beginnende" folderbezorger is, om dan op weg te helpen. Misschien moet hij/zij nog een beetje de routine krijgen.
Maar later dan toch echt zelf doen

Sommige dingen die ze niet leuk vinden, daar "kunnen"/mogen ze niet mee stoppen. Mijn zoon heeft echt een bloedhekel aan school, hoor het bijna iedere dag. Maar dat moet hij toch afmaken.
Dingen waar ze zelf voor kiezen, daar mogen ze van mij wel mee stoppen als ze het niet leuk vinden alleen kunnen daar consequenties aanzitten. In het geval van stoppen met een bijbaantje, dan heb je dus geen extra geld.
Later hebben ze die keuze niet meer, dan "moeten' ze wel werken. Dus waarom nu al moeten werken terwijl het eigenlijk nog niet moet.

Ilonka

Ik vind op zich ook niet dat bijvoorbeeld 14-jarigen móeten werken, maar ik vind wel dat als ze met iets begonnen zijn ze er niet zomaar mee op kunnen houden. Uiteraard heb ik daar ook mijn grenzen bij. Als het echt een martelgang wordt, is het einde oefening. Volgende baantje beter.

Folders die over zijn

Dochter (14) gaat binnenkort ook folders lopen. Wat ik mij nu afvraag: wat gebeurt er met de folders die over zijn na het lopen van de adressen? Worden die weer opgehaald? Ik heb geen zin in rondslingerende stapels folders in ons toch al krappe huis, maar zomaar weggooien lijkt mij ook zonde.Hoe werkt dit?

Janneke

Mijn zoon heeft bij vsp gewerkt (ingesealde pakketten) en het is dan helemaal niet de bedoeling dat je veel over hebt. Ze worden zeker niet opgehaald en gingen hier gewoon bij het oud papier.

Als je teveel overhoudt moet je daar een melding van maken.

Marit

Hoi,
Wij helpen niet maar hebben na een paar weken aansporen de wijk meteen opgezegd ook al wilde zoonlief het niet.
Ik werd heel moe van het gezeur.
Dus, of je doet het, of je stopt.

Sterkte ermee
Marit
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

En bij ziekte?

Zoon blijkt nu ziek. Het zal toch gedaan moeten worden.