Jongens met oorbellen

Hoe oud

Als hij ouder dan 16 was dan was het wat mij betreft al helemaal geen probleem, zijn lijf, niet het mijne. Was hij jonger dan moest ik er even over nadenken maar zou ik het denk ik wel toestaan. Tattoos niet, dat is echt 16+ gedoe

Hoe oud?

hoe oud is je zoon?
mijn zoon had op 14 jarige leeftijd een oorbel,die hij op zijn 15e weer verwijderde.
wat ik niet begrijp,je ziet soms meisjes van 3 al met gaatjes in hun oren,waarom mogen zij wel en jongens niet?
wat is het verschil?

Overleg

je vermoedde dat hij naar de film ging,maar hij heeft oorbellen gekcoht van de 25 euro die jij hem gaf?
daarin had je duidelijker moeten zijn,je geeft hem zomaar geld voor het weekend,je had ook kunnen vragen wat hij er mee ging doen.
mijn zoon kwam op een dag thuis met een oorbel in zijn oor,van zijn eigen geld betaald,geen overleg van te voren.
jouw zoon heeft toestemming aan zijn vader gevraagd?dat risico loop je als je gescheiden bent.
mijn dochter wilde ooit een peperdure spijkerbroek,ik vond dat belachelijk en van haar kleedgeld kon ze hem niet betalen.
toen ze een weekend later bij haar vader was geweest,kwam ze thuis met die peperdure spijkerboek,terwijl mijn ex wist dat ik er op tegen was.
ik heb er geen strijd van gemaakt,het was nou eenmaal gebeurd.
misschien is het een tip om je zoon zakgeld/ kleedgeld te geven,want zomaar 25 euro bij je moeder opeisen * voor het weekend* en het nog krijgen ook vind ik wel heel gemakkelijk.

Ander probleem

Ik vind oorbellen bij jongens niet erg mooi, maar een 15-jarige zou dat van mij zelf moeten weten.

Maar als ik lees dat je je ex verplicht acht jouw verbodsbepalingen te handhaven (waar hij misschien wel heel anders over denkt), en dat je zoon jou zonder duidelijk doel geld aftroggelt (heeft hij geen zakgeld of baantje?), en dat hij kennelijk handig gebruik maakt van jouw gemis, denk ik dat je belangrijker problemen hebt dan die oorbellen.

Groet, Ellen

Tonny(ot)

Dat kan goed kloppen,een gaatje op die plek moet je door een piercer laten doen,niet door de juwelier.
Groetjes,Bastet

Tonny

Ik weet het,ik liet een paar jaar geleden een oorbel op die plek zetten,kreeg ik van manlief voor moederdag.Juwelier deed het gewoon,geen probleem,zo zei hij.Maar na een half jaar ellende heb ik die oorbel eruit gehaald.Nu nog een goede piercer zoeken..)
Groetjes,Bastet

Bastet

Ik heb 2 gaatjes bovenin mijn rechteroor, die zitten er al zeker 12 jaar en ik heb er nooit last van gehad hoor. En gewoon bij een juwelier laten schieten... Mazzel gehad dan, of jij gewoon pech met een slechte juwelier? Of is er echt een duidelijke reden waarom een juwelier zoiets niet zou moeten doen? Dan weet ik dat vast, mochten die van mij er ooit mee komen

Esmee

Het heeft te maken met het kraakbeen,dat heelt beter als het echt gepierced wordt.Bij mij heelde het dus gewoon niet,vandaar de problemen.Als je het echt laat piercen is de kans op problemen kleiner.
Groetjes,Bastet

Ach... maar de manier waarop!

Zo'n vlaag van een oorbel, dat gaat wel weer voorbij, gaatjes groeien dicht en over.
De manier waarop jou zoon jou 25 euro aftroggelt, dáár zou ik een hartig woordje met hem over spreken.
Ik kan me goed voorstellen dat de manier waarop jou een gekwetst gevoel geeft en dat mag je zoon ook best proberen tot zich door te laten dringen...

Stoer

Op vakantie kwamen dochter (10) en ik een leuke moeder tegen met twee puberkinderen. De zoon van 16 had in elk oor een joekel van een vierkante nepdiamant. Ik vond het eerlijk gezegd geen gezicht, maar het jong was vreselijk aardig en leuk met mijn dochter en zijn eigen zus van 14, en wat kan mij die oorbellen dan schelen. Maar mijn dochter was helemaal idolaat van de jongen én van zijn oorbellen. Ze vond het zo stoer en leuk en mooi! Op mijn vraag of zij ook dat soort oorbellen in zou willen hebben zei ze "nee joh, dat zijn jongensoorbellen!" Zo zie je maar, wat je als moeder lelijk en verwijfd vindt, kan in hun cultuur wel mooi en macho zijn.

Heb me wat op de vlakte gehouden

omdat ik niet goed weet wat ik van 2 oorbellen bij jongens moet vinden. Ik ben het niet zo gewend voor een jongen/man, maar dat wil niet zeggen dat het dús verkeerd is. Ieder zijn smaak.
Waarom ik nu toch reageer is omdat ik verbijsterd ben over hoe je dit opgelost hebt. Naar mijn gevoel heb je je uitgeleefd op die oorbellen terwijl de frustratie ergens anders lag. Ik vind dit typisch zo'n gevalletje van dat je ook wel eens excuses mag maken naar je kinderen toe. Goed, hij had de oorbellen niet van jouw geld mogen kopen, zeker niet als hij weet hoe je erover denkt. Goed hij heeft je toestemming niet gevraagd, dat verdient geen schoonheidsprijs. Maar de oorbellen er weer uithalen om je gelijk te halen tegenover zoon vind ik persoonlijk best kwalijk. De ontsteking had verholpen kunnen worden met de juiste ontsmetting, de gaatjes zijn nu eenmaal geprikt, was dit nou nodig?

Mijn mening

Ik moet zeggen dat ik jouw handelen ook geen schoonheidsprijs vindt verdienen. Mijn mening is (en daar hoef jij het weer niet mee eens te zijn), dat je een 15 jarige niet zo maar kan dwingen een oorbel uit te doen. Waar hebben we het over!!! Een jongen die graag oorbellen wilt en jij vindt het niet goed. Je hoeft het niet mooi te vinden, maar het is zijn lichaam.
Mijn dochter heeft toen ze een jaar of 20 was een piercing onder haar lip laten zetten. Ook een paar in de bovenkant van haar oor en in dat stukje kraakbeen van haar oor. Inmiddels heeft ze dat allemaal weer uitgehaald en heeft ze alleen haar oorlelletjes opgerekt. Wel in zo'n mate dat als ze alles eruit haalt het ook weer helemaal dicht gaat. Ze zegt zelf dat ze ook wel weet dat ze hier als 40 jarige niet meer mee rond loopt.
Zoon heeft een tattoo rond zijn bovenarm. Als hij een t-shirt met korte mouwen aandoet zie je m meestal niet. Mijn keuzes zoudden het ook niet zijn, maar dat moeten ze zelf weten.
Pubers willen zich nu eenmaal tegen hun ouders verzetten, en geloof me, als je er verder niet te veel aandacht aan besteed gaat het over een paar jaar allemaal weer over. En als hij over 3 jaar die oorbellen nog steeds prachtig vindt, komen ze er toch wel hoor.
Klaartje

Jeetje

Echt shocking vind ik dit, Nancy.

Wat ik me afvraag: je bent zo overtuigd van je eigen gelijk - jij hebt het verboden en dus gaan die oorbellen eruit - maar hoe lang denk je dat nog te gaan volhouden? Hebben je kinderen geen recht op een eigen leven? Of stuur je ze op hun 18e ook nog naar hun kamer als ze zich misdragen?

Ik kan me voorstellen dat een kind zich graag even een paar weken aan zijn dominante moeder onttrekt - en bij zijn vader gaat wonen - en ik hoop werkelijk voor je dat je er met die oorbellen niet iets veel wezenlijkers hebt uitgeramd bij je zoon.

Margje

Nancy0811

Ook ik heb niet eerder gereageerd maar werd bijna misselijk van jouw laatste schrijven. Jakkes, wat een nare reaktie van jouw. Ik kan me heel goed voorstellen dat je zoon heel erg boos is op jouw. En hij voelt zich ook vast vernederd. Natuurlijk kun jij het wel niet mooi vinden dat hij 1 of 2 oorbellen draagt maar het is wel zijn lichaam en als de vader het wel goed vindt wat geeft jouw dan het alleenrecht om het pertinent te weigeren?
Lieuwkje.

Loskomen

Nancy:
"Er is geen scheidingsleed hoor. Ik was nooit getrouwd en 7 jaar geleden zijn we allebei ons eigen weg gegaan. Mijn kinderen zijn altijd bij mij geweest en nu heeft de oudste besloten om 'tijdelijk' bij pa te gaan wonen. Dat was ok met mij, alleen is het wennen en mis ik hem natuurlijk wel."
*Trekt kop uit zand* Nancy, dit IS scheidings- en omgangsleed in topvorm. Begin iig ff met dat in te zien. Hoe zit t met t ouderlijk gezag?

Nancy:
"Krijg ik de volgende dag een email dat hij niets meer met me te maken wil hebben. Ik ben zijn moeder niet meer. Hij kent me niet enz enz. Hij is dus goed boos op mij. Ik laat het maar even bezinken. Ben benieuwd hoelang hij die houding kan handhaven want hij is eigenlijk best wel een mama\'s kindje."
Dat laatste maakt t probleem juist erger. Je zoon is nu keihard an t puberen, en kernpunt van puberen is loskomen van je ouders en zelfstandig worden. Juist bij (ex-)mamakindjes gaat dat proces van losmaken met veel pijn en moeite. De zelfstandigheid moet dan keihard bevochten worden, bijvoorbeeld ook door dingen te doen die mama nadrukkelijk shockeren en provoceren. Nu zit je kind als ex-mamakindje wel in een voordleige positie; hij kan tov jou cold-turkey gaan door een tijdje 100% bij zijn vader te gaan wonen. En door jouw actie is het nu zeker, dat hij nog harder gaat vechten om los van je te komen.

Pffoei

Ik vroeg me af waarom je oudste zoon besloten had bij zijn vader te gaan wonen. Nou, dat is nu wel duidelijk.

Opvoeden is loslaten. Nog maar 3 jaar en dan is hij meerderjarig. Ik vraag me af of je je dat wel realiseert? Of kun je het aan om hem op zijn 18e verjaardag opeens de complete vrijheid en verantwoordelijkheid te geven?

Maar zo te zien hoef je je daar niets meer over af te vragen. Je zoon heeft het recht zelf te kiezen of hij bij pa of ma woont. En hij heeft gekozen. Hoe jij daar relaxed onder kunt blijven en zeggen dat je zoon wel met hangende pootjes terug zal keren, verbaast mij enorm. Als er al iemand met hangende pootjes zou moeten komen, ben jij dat zelf. Jij breekt in op zijn zelfbeschikkingsrecht en je vindt dat ook nog normaal. Dat laatste is misschien nog wel het meest schokkend.

Tihama

......

Ik mag hopen dat je dit niet voorgoed hebt verknald. Jij schrijft dat hij met hangende pootjes terug zal komen, omdat hij een mama-kindje is. Waarom woont hij dan bij zijn vader??

En dat die oorbellen hem voor geen meter stonden is jouw probleem, niet die van hem.

Verder onderschrijf ik de posting van Tinus: dit IS scheidingsleed, daar hoef je niet eens voor getrouwd te zijn.

Jouw zoon heeft het niet handig aangepakt, maar dat jij zo star met hem omgaat kan de moeder-zoonband niet goed doen.

Vergeten...

"Verder onderschrijf ik de posting van Tinus: dit IS scheidingsleed, daar hoef je niet eens voor getrouwd te zijn."

De zin had zo moeten eindigen: ".....getrouwd te zijn geweest."

Waar is alex?

Alex, als je dit draadje nou eens leest begrijp je waarom pubers zich soms als ettertjes gedragen. Aan wie zou het liggen?

Nancy

Wat ik dus absoluut niet begrijp is dat dit "Na een nachtje erover geslapen te hebben, vraag ik me af: is het nu wel zo\'n issue, ben ik misschien een enorme zeurpiet om zo tegen een oorbel te zijn?" uit je eerste posting is omgeslagen naar: "Ik heb gezegd dat hij die oorbellen uit moest doen.....Overigens: die oorbellen stonden voor geen meter!"
Je bent tot de conclusie gekomen dat je geen zeurpiet bent omdat je tegen oorbellen voor je zoon bent? Leg eens uit alsjeblieft, want ik volg niet helemaal hoe je redenatie is gelopen?

Niet zo'n hele rare reactie van nancy

Ik vind Nancy's reactie op de oorbellen van zoon niet zo schokkend als sommige posters hier. Waarom is het zo raar dat ze er op staat dat hij de oorbellen die hij er ,van haar geld en zonder haar toestemming, ingedaan heeft er uit haalt? Ze wil niet dat hij die oorbellen in heeft (om wat voor reden dan ook) en hij is nog minderjarig dus lijkt het me logisch dat als hij dit soort acties tegen de wil van moeder of vader in gaat doen dit consequenties met zich meebrengt.
Ik kan me voorstellen dat als mijn zoon van 15 morgen met een piercing thuis zou komen hij die van mij er ook zou moeten doen aangezien ik daar geen toestemming voor heb gegeven.

Maylise

Maylise

ik vind het een heel dominante extreme actie van Nancy.
ze gaat geen gesprek aan,ze zegt niet wat haar dwars zit,en geeft zoon ook niet de kans om zijn kant van het verhaal te verklaren.
nee,zij bepaalt of hij wel of geen oorbellen draagt,zij speelt de baas,zij overheerst,zo ga je niet met pubers om,ik vind het respectloos.
als ik op die leeftijd zo ( als een kleuter)behandeld zou worden door mijn moeder,zou ik ook enorm boos zijn.

Bovendien

de jongen had wel toestemming van zijn vader,en elke puber zou dat uitspelen,Nancy en de vader van de jongen kunnen er beter voor zorgen dat zij op 1 lijn komen met de opvoeding.

Maylise

Maylise:
"Waarom is het zo raar dat ze er op staat dat hij de oorbellen die hij er ,van haar geld en zonder haar toestemming, ingedaan heeft er uit haalt? Ze wil niet dat hij die oorbellen in heeft (om wat voor reden dan ook) en hij is nog minderjarig dus lijkt het me logisch dat als hij dit soort acties tegen de wil van moeder of vader in gaat doen dit consequenties met zich meebrengt."
Vergeet niet, dat de jongen in kwestie bij zijn vader woont en (blijkbaar) toestemming had van zijn vader. Dat maakt de situatie formeel wat vaag (zie discussies die ik heb gevoerd met Miriam Lavell; moeten beide ouders een handtekening zetten bij inschrijven op school, of is één genoeg?) en iig onderdeel van scheidings/omgangsleed.