Niet luisterende puber
Mijn zoon van 13 is (was?) altijd een lieve goed luisterende jongen die ik zelden hoefde te straffen. Tijden veranderen, en dit dus ook.
Als ik hem straf luistert hij dus niet. Vanmiddag moest hij van mij binnen blijven (als straf), maar zou gewoon nee, doei, en ging naar buiten... Ook wel met naar school gaan gehad. Hij ging gewoon niet, hoe boos ik ook werd.
Op het moment lig ik in scheiding maar we wonen nog samen dus dat zal ongetwijfeld meespelen in zijn gedrag. Maar ik weet niet meer hoe ik hiermee om moet gaan, ik zit met mijn handen in het haar. Wat kan ik hieraan doen?
Servet
Het is altijd moeilijk advies te geven hoe te reageren op gewoon weglopen bijv., als je het kind niet kent. Een andere straf (geen zakgeld bijv) kan helpen, puur negeren als ie weer terug komt ( jij luistert niet naar mij, okee, dan ik ook niet naar jou) kan ook werken. Over niet naar school gaan zou ik contact met school opnemen, dan kunnen ze hem daar straffen voor spijbelen en wordt het ook even een school- ipv een thuisprobleem. Boos worden werkt meestal alleen maar averechts, je gaat dingen zeggen die je beter niet kunt zeggen, het vreet energie en je puber heeft het gevoel iets bereikt te hebben. ( Maar niet-boos worden valtniet mee, ik weet het...)
Geen straf
Ik vind dat soort straffen nogal kinderachtig, eerlijk gezegd. Laat ´m boos zijn, maak er geen machtstrijd van, zeker niet nu zijn ouders gaan scheiden. Er is al genoeg strijd in huis, lijkt me. Gooi er een goed, open gesprek vol begrip en steun tegenaan, dat zet 100 x meer zoden aan de dijk.
Onyx
Bliksemafleider
Als jullie boos op hem zijn , zijn jullie misschien even afgeleid van boos zijn op elkaar? Misschien werpt hij zich op als bliksemafleider omdat de scheiding onzeker en bedreigend voor hem is.
Wordt het co-ouderschap?
Bij mijn zoon werkt het beter om er even het zwijgen toe te doen en te zeggen dat ik dit of dat allerminst op prijs stel. Dus niet ertegenin gaan schreeuwen( waar ik op dat moment juist erg veel zin in heb )
Stronteigenwijs dat kind. Maar dat moet misschien ook wel met zo'n moeder die ook zo eigenwijs is, dan moet hij zich misschien wat sterker afzetten denk ik weleens.Ik hoor mijn eigen moeder nog klagen..
En goed praten in deze barre tijden, zoals Onyx al schreef..
Servet
Luisteren jullie (je as. ex en jij) naar elkaar? Luisteren jullie naar hem? Nee? Waarom zou hij dan wel naar jullie luisteren?
Tirza
Luisteren
Aanstaande ex en ik maken geen ruzie, maar uiteraard hangt er wel een niet bepaald fijne sfeer. Allebei proberen we zoveel mogelijk met hem te praten. Helaas is hij een kind wat altijd erg gesloten is geweest en nu nog is.
Straffen is misschien kinderachtig, maar het moeilijke vind ik dat ik bang ben dat als ik dit over mijn kant laat gaan, ik hem straks helemaal kwijt ben. En met het naar school gaan ook. Hoe veel zelfdisipline moet je hebben als kind om als jij 's ochtends zegt geen zin te hebben om naar school te gaan en je ouders vinden dat best, om toch te gaan? Hij is al erg vaak niet geweest naar school. School weet dit, ik heb een gesprek met zijn mentor gehad. Bijkomend probleem voor wat betreft het niet naar school gaan, is dat hij altijd al met periodes veel moeite had met naar school gaan. (meer dan gemiddeld denk ik).
Ik zou het gedrag van hem op zich best kunnen negeren, ik heb ook medelijden met hem, met alles wat er nu op zijn pad komt. Maar ik ben zo bang dat als hij nu al zo over me heen loopt, dit alleen maar erger wordt straks.
Er bovenop zitten!
Betrek de school erbij. Ik heb dit ook meegemaakt en met zijn mentor afgesproken dat het lijntje school-ouders heel kort zou zijn. Heb gezegd dat ik direct op de hoogte gebracht wilde worden van evt spijbelen en zodra ik een noodsignaal kreeg, ondernam ik onmiddellijk actie. Desnoods liet ik mijn werk voor wat het was en ging naar huis om orde op zaken te stellen. Heb hem laten merken dat met zijn moeder niet valt te sollen.
Straffen?
Straffen is misschien neit het juiste woord maar verkeerd gedrag horot wel consequenties te hebben. En of met niet naar school gaan school dat doet of met niet luisteren thuis jullie dat doen dat maakt denk ik niet uit.
Het gedrag kan heel goed met de scheidng te maken hebben. Vergeet niet dat juist in de pubertijd dat heel veel invleod heeft op een kind. Maar vergeet ook andere oorzaken niet, problemen op school, met klasgenootjes enz. Dus probeer uit te zoeken waarom hij zo dwars is. En dingen uitproberen war effect op hem heeft.
