Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Puber verpest vakantie

Ik ben moeder van twee puberjongens van 16 en 13. Wegens omstandigheden gaan we dit jaar niet op vakantie, maar in plaats daarvan wat dagjes samen weg. Van tevoren hebben we gevraagd of ze wilden nadenken wat ze wilden doen. Er kwam niets. Wat me eigenlijk niet verbaasde, want er komt sowieso weinig uit. (Lees: hele dagen hangen, slapen, computeren, gamen, zelfs te beroerd om tussendoor wat eten te maken… een zak chips openmaken lukt wel.)

Ten eerste heb ik me vergist in het feit dat het de pubers weinig doet dat wij in hun grote vakantie slechts twee weken vrij zijn en ze zien het al helemaal niet als ‘quality-time’. Ten tweede betekent thuisblijven dus ook de optie hebben om je wanneer je wilt terug te trekken of je eigen plan te trekken, daar waar dat al anders zou zijn als we bijvoorbeeld in Zuid Frankrijk zouden zitten… Komt nog bij dat ze wel met hun vader weg gaan, dus voor hen is dát hun vakantie. Maar zuur vind ik het wel. En ik vraag me af hoe er hier gedacht wordt over het volgende.

De oudste zoon van 16 beslist per dag of hij het uitje wat wij bedacht hebben de moeite waard vindt om mee te gaan. Gisteravond leek het hem nog wel wat: een escape-room. Vanmorgen dacht hij er toch anders over. Ik vermoed omdat hij er op tijd voor uit z'n bed moest komen. We hebben behoorlijk op hem ingepraat om hem toch in beweging te krijgen, wat alleen maar averechts werkte. Waarom zouden we hem mee willen als hij er geen zin in had? Ik verweet hem dat hij opportunistisch was en ik zei dat we zo’n escape-room natuurlijk zelf nooit uitgezocht zouden hebben, maar dat we dat echt wel voor hen deden. Waarop hij de situatie omdraait en zegt dat hem zo'n escape-room nog wel leuk lijkt, maar dat hij geen zin heeft om daar met iemand mee naartoe te gaan die er zelf eigenlijk geen zin in heeft. Gekmakend!

Maar we hadden al betaald en gereserveerd… en we konden eigenlijk niet anders dan met z’n drieën vertrekken. Eenmaal daar stond mijn jongste van 13 er een beetje sip bij. Hij vond het eigenlijk niet zo leuk omdat zijn broer er niet bij was. Het eind van het liedje was dat we weer zijn weggegaan en ik in de auto op de terugweg behoorlijk boos ben geworden om de situatie, maar dat vooral jongste daar van mee kreeg. We hebben hem thuis afgezet en zijn iets gaan doen wat we samen leuk vonden… een terrasje pakken en shoppen.

We hebben nog een week vrij voor we weer aan het werk moeten. En ik weet echt niet wat ik ermee moet… Hebben wij dit nou helemaal verkeerd aangepakt? Moeten we ons er maar bij neerleggen dat we weliswaar samenleven in een huis, maar dat dat het dan ook is? Dat ze normaliter niet meer met ons meegaan in de weekends, dat snap ik. Maar het erge is, ik had juist het idee dat we het hén naar de zin maakten met zo'n escape-room... 16 en 13... wat moet je dan uit de kast trekken?!


Nur

Nur

28-07-2016 om 21:11

Lastig

Erg lastig inderdaad. Je kan inderdaad best verwachten van een 16 jarige dat hij zich een dagje een beetje sociaal gedraagt en gewoon meegaat. Maar of het dan nog gezellig wordt is natuurlijk een andere vraag. Je kan wel dwingen dat hij meegaat maar je kan niet dwingen dat hij er ook echt zin in heeft.

Ik vind het trouwens helemaal niet netjes van hem dat hij eerst aangeeft dat hij wel meegaat en dan uiteindelijk geen zin meer heeft. Zeker als jullie al betaald hebben. Ik zou in dat geval zeggen dat het prima is dat hij niet meer meegaat maar dat jullie dan wel het bedrag terug willen hebben. Er mogen namelijk best consequenties zitten aan asociaal gedrag. En je zoon is echt wel oud genoeg om te begrijpen dat als hij aangeeft dat hij meegaat hij dus een afspraak heeft gemaakt en dat hij dan niet op het laatste moment meer kan afzeggen.

Ik zou nu dus tegen beide jongens zeggen dat als er iets is wat ze volgende week graag samen willen doen ze het aan mogen geven en dat jullie dat dan gaan doen (maar dan ook niet afzeggen). Mochten ze helemaal nergens zin in hebben dan zou ik fijn het budget nemen en samen met je man leuke dingen gaan doen waar jullie zin in hebben. En dan redden ze zich maar fijn thuis met de chips en computer.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

28-07-2016 om 21:34

1 tip

Uitjes alleen maar in de middag plannen....

En voor de rest inderdaad: geboekt is geboekt. Zeker als ze er zelf voor gekozen hebben. Dit kan ie niet maken tov zijn broertje.
En dat mag ie best weten.

Leanne

Leanne

28-07-2016 om 21:40 Topicstarter

Nou ja...

... Hij had er dus niet zelf voor gekozen. Was dat maar zo, kwam hij maar met een voorstel. Dat hadden we wel gevraagd maar er kwam niets. Het idee van de escape-room kwam dus van ons, als verrassing kwamen we daar de avond ervoor mee. De avond ervoor leek het hem ook wel wat. De volgende ochtend niet meer. Terwijl we, om er op tijd te zijn, om half 12 weg moesten. Lijkt me ook voor een puber goed te doen...

Stenna

Stenna

28-07-2016 om 22:12

pfff ja dat was erg

die tijd, tussen 13 en 16, qua vakanties. Wat de andere twee hier aangeven voor wat betreft eerst toezeggen en dan na boeken terugtrekken onderschrijf ik: kosten van zakgeld aftrekken ofzo. Of terug laten verdienen met klusjes.
Maar verder zou ik het voor deze vakantie (en misschien nog een of twee komende vakanties) maar even opgevven dat het nog echt leuk wordt om gezamenlijk iets te doen. En dus gewoon met je man wat doen en hen het lekker laten uitzoeken. Eigenlijk nog goed dat je niet in Frankrijk zit ofzo, dan is het nog ergelijker als ze zou zijn, niks willen, niks leuk vinden, alleen rondhangen en niksdoen. Dat hadden wijmet zoon twee jaar achter elkaar. Maar ik moet zeggen, toen was het weer over, werd het vanzelf weer leuk, en nu wil hij nog steeds het liefst met ons mee en doet dat ook af en toe voor ene paar dagen (hij is student en nu wel echt te oud nog hele vakanties mee te gaan). En dat is dan ook heel leuk. Hij vindt nu weer de dingen leuk die wij ook graag doen en de dingen die hij vroeger (voor de pubertijd) leuk vond.
Het gaat over!

Wilma

Wilma

29-07-2016 om 05:03

Vakantie

Waarom moeten pubers altijd gezellig meedoen in vakanties? Dat vinden ze helemaal niet leuk en wij ook niet. Ik zou zeggen: stuur ze op kamp, of ga ergens heen waar ze samen met andere pubers naar hartelust kunnen chillen en telefoonhangen, of laat ze flink werken en bijverdienen zodat ze iets moois kunnen kopen. Geef ze wat verantwoordelijkheid of afstand, dan is er op een ander moment wel weer tijd om bij te praten en het gezellig te hebben.
Ik was zelf een onuitstaanbare puber. Vanaf mijn veertiende ging ik niet meer met mijn ouders op vakantie. Altijd mee met anderen of op kamp. Het heeft de relatie tussen mij en mijn ouders goed gedaan. En na mijn twintigste ging ik zelfs weer met ze op vakantie. Het is echt een rotleeftijd, maar het gaat over.
Mijn dochter is in de vakantie ook zo niet te hébben thuis. We gaan morgen naar een plek waar veel leeftijdgenoten van haar zijn. Ik verwacht dat ik haar nauwelijks zal zien, maar dat ze wel een paar keer per dag even op mijn schoot kruipt, want zo is ze wel. Als ze de rest van de tijd maar zelf haar gang kan gaan. En ik weet zeker dat we dan ook spontaan samen een keer een mooie tocht gaan maken of naar een stadje gaan.

zebra

zebra

29-07-2016 om 09:07

in het vervolg pubers zelf met een voorstel laten komen

als ze een dagje met jullie op pad willen. Als ze geen voorstellen hebben, dan betekent het wellicht dat ze er geen behoefte aan hebben. Wellicht niet fijn als je zelf wel allerlei uitstapjes wil maken met hen erbij, maar op pad met een onwillige puber is ook niet zo gezellig.

Leanne

Leanne

29-07-2016 om 10:07 Topicstarter

Niet sociaal

Wilma, als ik zo'n puber zou hebben is het een ander verhaal. Maar mijn zoon is verre van sociaal. De hele vakantie is hij zijn kamer nog niet uit geweest. We hebben erg aangedrongen op een baantje maar dat heeft hij gesaboteerd. Naar een vakantie-oord met leeftijdsgenoten hebben we vorige jaren ook geprobeerd maar dan hangt hij plots heel erg aan zijn jongere broer.... Dan is hij voor ons wel handelbaar, zolang hij maar niks met vreemde kinderen hoeft.
Dus 'stuur ze op kamp', 'laat hem flink bijverdienen'... ik moest er even om lachen. Ik ken het type waar dit een prima advies voor zou zijn, maar helaas niet voor mijn zoon. Ja Zebra, misschien is dat mijn fout geweest, de lamlendige dagen willen doorbreken met een uitje... Het is mijn invulling dat ze een afschuwelijk saaie vakantie hebben. En ik geloof ook echt dat het niet gezond is.

Triva

Triva

29-07-2016 om 10:29

Leanne

Maar vond je het idee dan niet goed om hem te laten betalen?

Ik herken overigens helemaal niets in jullie pubers

Mijntje

Mijntje

29-07-2016 om 10:37

wifi eruit

trek anders (stiekem) de wifi eruit en laat het een paar dagen duren voordat het 'gerepareerd' is. Volgens mij maakt dat alleen maar nog lamlendiger dan pubers vaak van nature al zijn.
Ik ben heel benieuwd of je zoon van in beweging gaat komen. Misschien kan hij nog samen met z'n broer een dagje treinen.

Pennestreek

Pennestreek

29-07-2016 om 11:18

Ja, geen wifi scheelt enorm!

Bij mij is het vooral puberella van 13 die niet van haar kamer komt. Liefst hele dagen met de gordijnen dicht in haar bed, alles wat ik haar vraag te doen is teveel, grote mond en chagrijnig, vreselijk! Als het me echt te gortig wordt neem ik haar telefoon in beslag. Dan is ze natuurlijk eerst boos en beledigd, maar dat duurt maar even. En daarna is ze (meestal) wel gezellig. Bedenkt ze ineens dat ze zin heeft om brownies te bakken en is dan zelfs bereid naar de winkel te fietsen om de boodschappen te halen. Dus dat zou ook mijn tip zijn, weg die telefoon (en andere schermen).
Verder is hangen erg des pubers, dus ik probeer me er niet zoveel van aan te trekken. Maar als we een uitje hebben gepland gaan ze echt wel allebei mee, desnoods onder protest. Mijn ervaring is ook hier dat het dan uiteindelijk wel losloopt en dat ze het dan toch wel naar hun zin hebben. Hier zouden ze overigens staan juichen over een escaperoom!

Ik herken overigens dat niet-sociale van je zoon, en dat hangen aan (in dit geval) jongere zus die sociaal veen handiger is. We zijn dit jaar voor het eerst wezen kamperen, met een organisatie, en in onze groep zaten wel 15 pubers. Tot mijn verbazing heb ik mijn zoon (ook 16) de hele week nauwelijks gezien, die was steeds met die groep de hort op. We hebben ook als groep wat activiteiten ondernomen (kajakken, klimmen etc) en ook daar was hij heel sociaal actief! Dus misschien komt dat toch nog een keer goed bij jouw zoon?

Campzone

http://simbo.nl/computerkamp.
We hebben er hier ook weleens voor gestaan, juist voor de leeftijd van 13-16 jaar. Als ik me herinner worden ze ook wel uitgedaagd om af en toe even te sporten of met water te gooien of zo.

Leanne

Leanne

29-07-2016 om 11:23 Topicstarter

Betalen

Ik weet niet of ik dat terecht vind, Trivia. Hij heeft niet om de escape-room gevraagd, dat bedachten wij omdat ze nergens mee kwamen. Om hem dan achteraf de rekening te presenteren.... Misschien hadden we het dan vooraf als pressiemiddel moeten gebruiken, de ochtend voor we gingen nadat het hem de avond ervoor nog wel leuk leek: 'Als je niet meegaat, dan...'. Ik zie dit vooral als onze fout. Wij hadden niks moeten doen, hooguit ons eigen plan trekken. Zoon snapt ook niet wat het probleem is dat hij niet is meegegaan, dat de interactie heel anders is met jongste alleen en dat het ook wel logisch is dat het voor hem minder leuk is zonder zijn broer. Ik denk eigenlijk dat hij het echt wel snapt, maar geniet van zijn positie om te kunnen saboteren.
En Mijntje, ik heb niet de illusie dat hij dan actie onderneemt. Met de trein?! Nee, ik heb wel eens de wifi uitgezet. Dan is hij vreselijk boos om zoveel onredelijkheid en gaat vervolgens op bed liggen (slapen).

Leanne

Leanne

29-07-2016 om 11:41 Topicstarter

Hangen aan elkaar

Pennestreek, mijn kinderen trekken dan juist naar elkaar en bemoeien zich met niemand... Niet dat de een zich optrekt aan de ander want ze vinden het allebei wel zo veilig met de ander. Op zich vond ik dat wel fijn, geen weerstand als we iets voorstelden... omdat ze veel te bang waren op de camping achter te blijven! Ik weet wel zeker dat zeker oudste het geweldig zou vinden om te hangen met leeftijdsgenoten, maar de stap is te groot.
En hem dwingen doe je ook niet... Zeker niet in het geval van vakantie. Hij gaat volgend jaar naar het mbo, ook eng en nieuw. Ik hoop echt dat hij daar wat socialer (van) wordt.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

29-07-2016 om 12:06

Ja maar

Hoezo verpest hij de vakantie?

Dat valt toch wel mee? Hij doet gewoon waar pubers heel erg goed in zijn, namelijk helemaal niks.

Ik denk eerder dat het een kwestie is van verwachtingen bij stellen. En dan heb ik het over jouw verwachtingen.
Hier verwacht ik 3x per dag beneden voor de maaltijd en tijdmaken voor 1 klus (waar ze overigens voor betaald krijgt). En de rest van de tijd, prima als ze die liggend op bed doorbrengt. Zo zijn ze nu eenmaal.

Middelste dan. Oudste is anders. Die wil graag mee, zeker als er iets te bikken valt.

Nur

Nur

29-07-2016 om 12:47

Niet meenemen

Ik zou ze vanaf nu maar niet meer meenemen tenzij ze zelf graag willen. Ik zou gewoon fijn leuke uitstapjes samen met je man gaan doen. Is toch ook gezellig voor jullie dan?
Het is inderdaad wel jammer dat je zoon zo weinig sociaal is en weinig vrienden heeft.
Met 16 is hij natuurlijk ook oud genoeg om een baantje te hebben. Ook jammer als hij dat niet wil. Dat houdt ze van de straat en ze verdienen er ook nog wat mee.
Ik zou het in jouw geval gewoon loslaten maar er dan wel op staan dat hij elke dag wat dingen rond het huis doet (liefst dingen waarbij hij wat in beweging is zoals boodschappen doen, eventuele hond uitlaten,gras maaien, auto wassen). Dan heb je er ook nog wat aan
En verder maar zijn eigen gang laten gaan.

Misschien zijn ze nog wel te porren voor een avondje bioscoop of ergens wat eten?

jongste

Ik zou me in jouw situatie vooral richten op jongste. Wat vindt hij leuk? Oudste lekker thuis het laten uitzoeken. Wel af en toe iets van hem verwachten in de zin van klusje in huis of tuin want hij heeft geen baantje en verder niets te doen. Jij lekker met jongste op stap en hem een beetje extra verwennen omdat hij het zonder broer moet doen. Thuis komen met leuke verhalen. Misschien wil oudste dan ook ineens weer iets. Niet vragen, maar uit hemzelf laten komen. Je weet maar nooit. Succes!

Leanne

Leanne

29-07-2016 om 14:33 Topicstarter

Ja, jongste

Die lijdt onder de situatie. Ik heb nu gevraagd of oudste naar zijn vader kan. Dat was goed, hoewel zijn vader nog gewoon moet werken, dus dan zit oudste in hetzelfde patroon van lamlendig hangen in z'n eentje... Alleen heb ik er dan geen last van.
We zijn van plan om dan dingen met jongste te gaan doen. Die houdt wel van een museum met moderne kunst of van een terrasje (als hij een taartje uit mag zoeken) ofzo.

vriend mee - en verder

Pubers ervaren je plannen niet perse als quality time. Neem in elk geval voor allebei een vriend mee, voor zo iets escaperoom-achtigs. Dat ze zelf geen spetterende plannen hebben, verbaast me niet. Veel mensen zijn niet zo goed in het verzinnen van originele uitjes

Ga er eens voor zitten, surf wat op internet naar leuke dingen, maak een lijstje. En kies steeds iets wat één persoon van jullie clubje ontzettend leuk vindt. Steeds een ander natuurlijk. Zo herinnert ieder zich iets xpeciaals, en geen verplichte mwah-uitstapjes.

Pennestreek

Pennestreek

29-07-2016 om 15:19

Zoals Bromvlieg doe ik het ook

Ik verzin zelf wat. En vraag of ze vrienden of vriendinnen mee willen nemen. Maar ik moet zeggen dat ze allebei altijd wel te porren zijn voor een uitstapje... Wat ook vaak goed werkt is juist 1-op-1.

Maar inderdaad, dat lamlendige geháng, ik kan er vaak ook heel slecht tegen. Ook al omdat ik zelf liever lui dan moe ben, maar mezelf toch altijd een schop onder mijn kont geef en aan de slag ga. Maar dan ook nog een ander motiveren en dat op een positieve manier doen, da's vaak heel lastig (en als ik een dag heb gewerkt en er is niet gebeurd wat ik op het lijstje had gezet, dan is het zelfs onmogelijk...).

Leanne

Leanne

29-07-2016 om 15:55 Topicstarter

Ideetjes...

Zo heb ik het dus gedaan, Bromvlieg! Me geprobeerd in hen te verplaatsen... Rondsurfend naar ideeen... Maar dat voelt nu als 'zelfs dat was niet genoeg'. Het vinden van vriendjes die mee willen is onmogelijk... Zeker in vakantietijd en dan ook nog voor allebei één?! Dat is iets van vroeger, lagere school. Nu komt er al heel lang niemand meer over de vloer.

1-op-1 kan inderdaad leuk zijn, maar vind ik voor vakantie-uitjes een beetje sneu. Je bedoelt dat ik dan iets met een zoon ga doen en mijn vriend iets met mijn andere zoon... En ja, het is heel vermoeiend ook om continu de kar te trekken.... Eten maken, spullen mee, aansporen... We moeten zo gaan... En ondertussen loopt de een in z'n onderbroek en de ander ligt nog op bed. Ik ben al moe voor we zijn vertrokken.

Pennestreek

Pennestreek

29-07-2016 om 16:12

Niet sneu

Dat is jouw invulling (en ook de mijne in eerste instantie vaak hoor!). Nee, gewoon samen met vriend en zoon of echt jij alleen met zoon. Pubers zijn geen peuters, ze maken zich los van jou en het gezin. Als oudste meer behoefte heeft aan alleen thuis chillen (bij jou of bij zijn vader), laat hem dan maar lekker. En als jongste het wel leuk vindt om wat te ondernemen dan doe je dat dus. En dan worden het wel andere uitjes dan een escaperoom of een klimmuur, maar dat is toch niet erg?

Ik zit zelf vaak genoeg in dezelfde situatie hoor, jouw laatst scene heb ik hier ook regelmatig thuis. Of dat het een fantastisch leuke dag was, en zodra we thuis de drempel over zijn en er moet (dus) weer wat gebeuren, hond uit, boodschappen, eten koken, dan zijn ze allebei als de weerlicht weer naar hun kamer/de wc vertrokken. Frustratie, frustratie. Maar het helpt je niet, om zo gefrustreerd te raken. Het enige dat je kunt proberen te doen is zelf ontspannen te blijven en met de stroom meebewegen. En natuurlijk van tevoren duidelijk je verwachtingen uitspreken. Dus in geval van het voorbeeld: duidelijk maken dat je verwacht dat ze allebei meegaan, dat ze op tijd klaar staan en dat ze zelf (en ook voor jou) een lunch hebben gemaakt. En dat als jullie terug komen je een bedankje verwacht en dat ze niet meteen weer naar hun kamer verdwijnen. Of je laat ze gaan, dat doe ik steeds vaker. Ze hebben dan al een dag 'gezellig moeten doen'. Dat kost ze veel energie, blijkbaar. Laat los...!! En nogmaals, ik zeg het net zoveel tegen mezelf als tegen jou . De theorie heb ik onder de knie, nu de praktijk nog!

vrienden

hoeven niet over de vloer te komen om mee te gaan met een uitje toch? En ze zijn niet allemaal de hele vakantie weg lijkt me. Jongens uit hun klas, van de voetbal of zo, college-vakkenvullers - gewoon, gezelschap van hun eigen leeftijd.

Een op een werkt vaak goed, zeker op hun leeftijd want 13 of 16 vinden ze een heel verschil. Waarom zou dat sneu xijn voor vakantie-uitjes? Na afloop met z'n allen ergens afspreken om te eten? Misschien het gevoel van de vakantie zoals het was toen ze kleiner waren wat proberen los te laten? Het verandert allemaal... meebewegen

Inanna

Inanna

29-07-2016 om 17:35

snap je wel

Hier precies zo'n exemplaar, hij wisselt tussen in bed liggen en gamen.
's Avonds maakt hij wel eens plannen. Zo had hij gisteren bedacht om naar het bos te gaan om vogels te spotten, hij zou zelf een wekker zetten, dus zijn vader hoefde hem niet wakker te maken als hij naar zijn werk ging. Om 1 uur heb ik hem maar wakker gemaakt. Toen hij uiteindelijk zijn bed uit was (waar ik achter kwam omdat ik hem in de keuken hoorde, hij was de vaatwasser aan het uitruimen, wat wel weer lief was) vond hij het te laat om naar het bos te gaan. Hij wil liever 's morgens, want anders is het te druk. Hij zou het liefste helemaal alleen daar zijn. Ik stelde nog voor om samen iets anders te gaan doen, maar hij ging naar zijn kamer om te gamen, ik mocht wel mee zei hij, maar ik heb daarvoor vriendelijk bedankt.
Hij wil nu morgen vanalles gaan doen (ik moet het nog zien, maar de intentie is er echt wel)

Hij is best leuk gezelschap, maar mijn ervaring is dat een uitje wel heel erg leuk moet zijn wil hij er 's morgens zin in hebben en bovendien moet hij zich er op in kunnen stellen. Hij vindt het bijvoorbeeld echt leuk om bij Center Parcs te gaan zwemmen, maar dat hoef ik niet 's morgens voor te stellen, want dan heeft hij geen zin, dan heeft hij al andere plannen in zijn hoofd (en dat kan best gamen/hangen zijn). Soms zeggen we gewoon "we gaan op die dag dit ondernemen en je gaat mee, dus we maken je zo laat wakker en dan sta je dus ook gewoon meteen op" en dan is het een minder groot probleem.

Ik vind het leuk om dingen met ons vieren te doen. Mijn dochter vind het echt heel leuk als haar grote broer mee gaat en hij hoeft niet altijd mee, vaak doen we iets met alleen dochter, maar soms moet hij gewoon mee omdat wij dat leuk vinden.
Soms doen we alleen iets met zoon. Als we voor/tijdens het avondeten voorstellen om als zus in bed ligt een film te kijken vindt hij dat vaak echt leuk en dan is het gezellig.

Het blijft schipperen en het gaat ook lang zo soepel niet als het nu misschien klinkt. Laatst wilden we naar de kermis, hij had zelf gezegd dat hij een keer 's avonds wilde gaan. Om 3 uur kwam ik er achter dat hij weer in zijn bed was gaan liggen, hij werd wakker van mij, ik heb hem gezegd dat we na het eten naar de kermis gingen. Om 5 uur heeft zijn vader hem wakker gemaakt, om kwart over 5 zat hij achter zijn computer. Terwijl hij moest komen eten zodat we daarna weg konden. Hij is mee geweest en heeft zich eenmaal daar echt wel van zijn beste kant laten zien, maar de strijd die er aan vooraf is gegaan maakte dat ik er al bijna geen zin meer in had.

Een vriend meevragen is geen optie, hij heeft eigenlijk geen vrienden. Hij heeft al bijna 3 jaar niemand gezien buiten school. Op school heeft hij wel aansluiting bij een paar jongens, maar hij heeft totaal geen behoefte aan sociale contacten buiten school.
Ik heb hem zo vaak voorgesteld om iets leuks met vrienden te gaan doen, zwemmen, kermis, gewoon hangen, whatever, maar hij wil niet.

We hebben hem al wel gezegd dat hij volgende zomervakantie vakantiewerk gaat doen. Hij heeft er geen zin in, maar hij heeft nu een jaar de tijd om aan het idee te wennen.

Mees

Mees

29-07-2016 om 21:05

laatste vakantie samen

De laatste vakantie samen was 4 jaar geleden, in Zwitserland. Bij iedere wandeling of ommetje liep puber demonstratief zo'n 4-5 meter achter ons aan in een tempo, man, man, daar word je moe van! Met de kabelbaan de berg op, te veel moeite. Ok, dan raften? Nee, word je ook moe van. Het liefst zat puber de hele dag binnen met de laptop, gamen, films kijken en zo. Ja, hallo, daarvoor gaan we niet naar Zwitserland! Maar: Zwitserland was ónze vakantie, door ons uitgezocht en niet die door en voor hem, hij had er echt geen zin in. Het jaar erop, hij was pas 14, hebben wij de volgende afspraak gemaakt: jij blijft overdag thuis, doe wat je wilt, eet wat je wilt, maakt niet uit, al lig je de hele dag in bed of game je de hele dag. Om 21.00 uur ben je bij je oom en tante en daar blijf je slapen. Om uiterlijk 09.00 uur ben je daar 's ochtends weer weg, dan ga je naar huis. Dat laat je ook zien met je mobiel dmv skype. Hij moest zich ook twee/drie maal per dag melden, zo niet, dan moest hij de volgende dag de hele dag bij z'n tante blijven en daar had meneer geen zin in. Wilde hij ergens naar toe? Overleg met tante. En dat ging goed! Hij heeft een superweek gehad en wij ook! In Zwitserland! Moraal: op een gegeven moment is het over met de gezinsvakantie, bij de een wat eerder dan bij de ander, 't is niet anders!

Paasei

Paasei

29-07-2016 om 22:01

heerlijk die herkenning..

.. je kunt je af en toe zo moedeloos voelen met een mok-puber.. Ons 16-jarig exemplaar is net zo. Nu is hij al een paar jaar als enig kind thuis en op vakantie (grote broer is het huis al uit) en dan is meegaan met je ouders nog saaier cq vervelender.. Buiten dat zit hij ook nog heel erg in de 'schaam-fase'; hij wil ab-so-luut niet met ons gezien worden door vrienden/klasgenoten/collega's van de bijbaan!

Oudste heeft dat nooit zo erg gehad en ik heb er soms best moeite mee. En ook geen zin meer om (nog) een vakantie voor ons allen te verpesten door zijn gemok en gehang. Dus doen we het dit jaar voor het eerst anders; zoon gaat met een jeugdorganisatie (Vinea) mee. Aktieve vakantie voor 16-18 jarigen. En als hij weg is, kunnen wij samen weg. Heerlijk!

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

29-07-2016 om 22:32

Voordeel?

Wij zijn nog ziet zo ver, want jongste is pas 7, en ik vind 14 ook een beetje jong om alln thuis te blijven, maar in de basis kan ik me ook wel weer verheugen op een vakantie met zn tweeën.

Marjoleine64

Marjoleine64

30-07-2016 om 10:58

Dan viel het bij ons allemaal erg mee dus...

Ze zijn inmiddels 16 en 18, en gaan helemaal hun eigen gang. Wij hebben gelukkig nooit de taferelen gehad zoals ik hierboven gelezen heb. De laatste 2 gezinsvakanties waren vorig jaar en het jaar daarvoor in de meivakantie, 10 dagen Kreta. 'Wandelen' vonden (en vinden) ze maar niets, maar echte leuke bergwandelingen waren ze wel voor te porren. Oudste alleen met de fotocamera om zijn nek, en vaak een heel eind achter de groep, maar hij vermaakte zich. Een enkel museum, kasteel/ruine/grot, ook prima. Zelfs een middagje winkelen was wel OK. De grote spelbreker was mijn man, die vaak niet meewilde als wij op stap gingen. Deels door gezondheidsproblemen, maar vooral door de manier waarop hij daarmee om gaat (lang verhaal, doet nu niet ter zake). Dus gingen we vaak met ons 3-en op pad.

In de zomervakanties hadden de jongens dan dus 6 weken vrij, of eigenlijk bijna 8 weken. Daarvan 2 weken op kamp (1x scouting, 1x anders). En de rest 'niets doen'. Toen ze jonger waren (ook als jonge pubers nog) zijn ze vaak een paar dagen bij opa en oma geweest, die dan met de trein op pad gingen met ze, museum/terrasje etc. Verder: slapen, muziek (spelen en luisteren) en gamen, heel veel gamen. En af en toe een zakcentje bijverdienen door wat klusjes in huis/tuin te doen, want een baantje zoeken daar hadden ze geen zin in. Wij vonden het wel goed zo, ik werk buitenshuis en had er dus niet veel last van. Man werkt aan huis en ergert zich er meer aan...

Tihama

Tihama

30-07-2016 om 12:10

Net terug

We hadden een fantastische vakantie gepland. Inclusief het beklimmen van actieve vulkanen op eilandjes. Maar helaas was dit totaal niet besteed aan onze dochter van 15.....Ze had dat vantevoren wel een beetje gezegd, maar wij dachten dat ze het ter plekke echt wel leuk zou vinden. Ze houdt wel van spannende dingen, en vulkanen zijn best spannend. Bovendien waren het eilandjes met mooie stranden, dus we gingen ook zwemmen. En de WiFi was ook geregeld.
Wat niet echt meehielp, was dat vriendje thuis achterbleef en dat de vriendengroep haar per app deelgenoot maakte van alle leuke dingen die ze samen deden. Terwijl zij gedwongen werd tot het beklimmen werd van die vulkanen.

Na drie dagen hebben we goed overleg besloten dat ze eerder terugkon. Dat had wel wat voeten in de aarde, want ik kon wel een terugvlucht boeken, maar we zaten op een miniscuul eilandje uren varen van het vaste land....
Uiteindelijk is het allemaal gelukt. Ze heeft daarna nog een week thuis doorgebracht onder toeziend oog van de familie (die twee huizen verderop woont) en de ouders van vriendje. We hebben tussendoor gebeld en geappt. Op deze manier was zij gelukkig en wij gelukkig.

Ik heb net de bovenstaande reacties deels voorgelezen aan mijn man, want hij had het idee dat ons probleem een uniek geval van ouderlijk falen was. Nee dus.

Onze zoon van 18 daarentegen vond het beklimmen ( en ja, dat was zwaar) helemaal geweldig.

We gaan volgend jaar naar de VS vanwege de zonsverduistering. Ze wil dan beslist wel mee. We zijn er al eens geweest, dus we gaan dit keer uitgebreid gezinsberaad houden voor een combinatie die iedereen leuk vindt. Dat zal dan wel betekenen meer attractieparken en minder natuurparken. In een mix. Dochter heeft zich al voorgenomen om meer te gamen met jongeren aan de westkust zodat ze die dan kan gaan opzoeken

Zoon en dochter hebben ons overigens wel allebei meegedeeld dat ze ons vakanties veel te vermoeiend vinden. Er moet dus duidelijk meer rust en ruimte voor gehang ingebouwd worden. Dan kunnen we het jaar erna, zonder kinderen dus, want dit zal echt het laatste jaar zijn, weer onze eigen drukke vakanties ondernemen. Als vijftigers.

Lucerna

Lucerna

30-07-2016 om 12:56

Hoe ging dat bij mezelf vroeger?

Herkenning hoor, met drie pubers. Naar aanleiding van dit verhaal had ik het er met mijn man over. Wat deden wij dan op die leeftijd? Het eerlijke antwoord is: iets gematigder, maar ook ongeveer dit. Als ik de kans kreeg, bleef ik ook op mijn kamer hangen cq op een tuinstoel heel veel niks doen. Je hebt geen wifi nodig, in mijn geval volstonden een flinke stapel boeken en een bieb om de hoek ook. Kampeervakanties in Frankrijk/Duitsland waren een ander verhaal. We gingen elk jaar met een bevriende familie op stap en stonden naast of tegenover elkaar op de camping. De slaaptentjes kwamen bij elkaar te staan. En zo hadden de ouders elkaar, ik had mijn vriendin, mijn zus had haar vriendin, de jongsten hadden elkaar. En hoewel we dan ook weinig deden, was het voor de ouders kennelijk wat acceptabeler, omdat we het wat duidelijker naar onze zin hadden Uitjes naar steden werden ook vanzelf leuker met deze constructie.
Hoe we het nu oplossen? Ik zou voor een heel lief ding willen dat we familie of vrienden/kennissen in de buurt hadden voor de oudste van 16. Die was liever thuis gebleven, maar er is daar dus geen achtervang. En hij is te weinig zelfstandig om zomaar alleen thuis te blijven. Het beste dat ik hem kan bieden is een eigen slaapkamer en de ruimte om daar te hangen als hij daar zin in heeft.
Verder doe we veel één op één uitjes in plaats van met alle geweld met het hele gezin weg te willen. De jongsten zijn gelukkig nog wel te porren voor een dagje achterop de motor en er gaat altijd tenminste één motor mee op vakantie. Oudste wordt ook best gelukkig van een bezoek aan een stad, zolang dat maar in een setting van éen op één is. Met de één ga je zwemmen in een natuurplas in de buurt, de ander naar een museum, de derde ligt het liefst de halve dag in het zwembad. Daarmee voorkomen we heel erg veel ergernis. Zelf komen we wel aan onze trekken, ook in die stad, op de motor, wandeling. Gelukkig zijn ze nu wel zelfstandig genoeg dat we ze wat langer dan een uur alleen kunnen laten

Nur

Nur

30-07-2016 om 13:21

Zelf

Op die leeftijd ging ik niet zo vaak op vakantie met mijn ouders door de omstandigheden. Mijn moeder heeft ons wel een paar keer mee op vakantie genomen en dat vonden we echt fantastisch. Misschien ook omdat het echt speciaal was.
Ik logeerde altijd een groot deel van de vakanties bij mijn oma en opa op het platteland. Daar vond ik het heerlijk. Ik had daar ook vriendinnen. De dagen waren gevuld met paardrijden, naar het dorp gaan, zwemmen in het plaatselijke zwembad en naar het strand.
Thuis bij mijn moeder las ik veel, keek televisie en verder paste ik ook veel op de jongere kinderen in huis. Ik sprak ook vaak af met vriendinnen om samen te gaan zwemmen of de stad in te gaan.
Uitstapjes met de familie deden we niet zo vaak dus als het gebeurde was het wel speciaal en ging je graag mee. Maar mijn moeder werkte veel en de situatie was er niet naar om veel leuke dingen te doen.
Al met al, was ik op die leeftijd dus niet zo enorm passief maar over het algemeen was ik vooral veel weg met vriendinnen. Ik was thuis wel redelijk verantwoordelijk. Ik lette altijd goed op de jongere kinderen en paste veel op.
Ik weet nog wel dat ik zo rond 14-15 wel een lamlendige periode had en vaak geen zin had in dingen.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.