Puberteit Puberteit

Puberteit

Lees ook op

Samenwonen in 1 gezin

Hallo en goedenavond,
Ik heb 3 kinderen die bij hun moeder wonen. Ik wist dat mijn ex-vrouw een nieuwe relatie heeft en nu is gaan samenwonen met hem. Dat vind ik prima, ik vind ook dat een man in het gezin voor meer stabiliteit kan zorgen. Nu hoorde ik van mijn dochter dat mijn zoon in dat gezin een kamer deelt met de dochter van die vriend en dat zij verkering hebben. Dat meisje is 16, zij slapen in 1 bed. Ik vind dat een zorgelijke situatie. Verder zijn er nog mijn 2 dochters van 16 en 12 die een kamer delen en nog een andere dochter van 12 van die man, die een eigen kamer heeft. Wat vinden jullie daarvan? maak ik me zorgen om niets?

Magu, een bezorgde vader op afstand.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Hoe oud?

Hoe oud is je zoon?

Magu

Magu

29-09-2008 om 21:23 Topicstarter

Leeftijd

Hij is in Maart 17 geworden. Dit is pas zijn eerste echte verkering zover ik het weet.

Niet echt verkeerd

ik denk als je zoon en dat meisje van elkaar houden en verliefd zijn,dat het niet erg is dat ze samen slapen,dat is normaal op die leeftijd,waar ik me wel zorgen om zou maken is dat er voor die twee een samenwoonsituatie is ontstaan,ze zijn dag en nacht bij elkaar,dat lijkt me niet gezond op die leeftijd.maar ik denk ook dat jij daar weinig aan kan veranderen,het gebeurt immers niet in jouw gezin,dus je kan er niets mee,behalve het loslaten.

Marmar

Marmar

30-09-2008 om 02:08

Niet echt prettig...

Ik denk dat het niet prettig is voor je zoon én dat meisje, om op die leeftijd al binnen hetzelfde gezin 'samen te wonen'. Het is net zijn 1e verkering en dan woont hij al onder hetzelfde dak als zijn as schoonvader en zijn eigen moeder. Het had mij erg benauwd op die leeftijd. Wat nu als het uitgaat? Dan kunnen ze geen kant meer op: ze komen elkaar toch continue tegen in hun eigen huis en bed. Drama.

klokje 2

klokje 2

30-09-2008 om 11:39

Laat loss

eerste verkering, 16 en 17, natuurlijk gaat dat uit. Maar als ze niet samen slapen zou dat net zo'n drama worden in dat huis. Komt je zoon misschien wel bij jou wonen, jij blij, Magu.
Tot die tijd: idd, loslaten die handel. Het is niet jouw huis en gezin.

Raar

Wat raar/kort door de bocht gezegd: Tot die tijd: idd, loslaten die handel. Het is niet jouw huis en gezin.
Het zijn wel zijn kinderen en zijn dus onderdeel van zijn gezin. Dan vind ik het nogal makkelijk gezegd. Ik zou zelf niet weten hoe ik dat zou moeten oplossen. Misschien kun je met je ex-vrouw praten en daar je twijfels uiten over de hele woonsituatie en waarom ze het op deze manier hebben gedaan.

Kort door de bocht

je hebt wel een beetje gelijk,praten met de ex en met de zoon om je zorg te uiten is zeker niet onbelangrijk.maar mochten zoon en de ex de situatie niet willen veranderen dan zit er toch echt maar 1 ding op en dat is loslaten.
vergeet ook niet dat zoon bijna volwassen is.
wat zou jij dan doen in deze situatie? behalve een goed gesprek?

Hoeft niet uit te gaan

*natuurlijk gaat dat uit* klokje 2

Dit hoeft niet hoor zelf was ik 15 en mijn man 16 toen wij verkering kregen en we zijn nog steeds heel erg gelukkig hoor en zo ken ik er meer stellen onder mijn vrienden, natuurlijk zijn ze nog jong en de kans zit er idd in dat het uit gaat maar dat is niet zo natuurlijk vind ik.

En Magu , dat je zoon en zijn vriendin in 1 bed slapen vind ik redelijk normaal op die leeftijd, maar als ik jou was zou ik een geprek met je ex vrouw aan gaan en je zorgen uitleggen.

Emma k

koentje

koentje

30-09-2008 om 15:45

Ik vind

het bijzonder onverstandig om dat op die manier op te lossen: ik denk dat je op die leeftijd juist wat ruimte moet creeren om te voorkomen dat ze overdreven sterk op elkaar aangewezen zijn. Als ze ruzie hebben of tijd nodig om eens te bedenken hoe verder en wil ik het zo eigenlijk wel... Er is geen enkele privacy!

Ik zou het zeker bespreken Magu, zonder je eisend of veroordelend te zijn; je tijfels bespreken.
Lukt dat denk je?
Het lijkt me best moeilijk!

Magu

Magu

30-09-2008 om 16:29 Topicstarter

Bedankt

Heel erg bedankt voor de reacties tot nu toe.
Mijn ex-vrouw en ik zijn nou niet bepaald vriendschappelijk uit elkaar gegaan, nu 9 jaar geleden. Ik woon ook redelijk ver weg, 600 Km. Toen de kinderen kleiner waren reed ik elke derde weekend daar naar toe, eerst de kinderen ophalen en daarna naar mijn moeder. Ik mag (tot op vandaag) niet in het huis komen. In totaal reed ik dan zo 1500 kilometer. Nu is het wat minder geworden omdat vooral de twee oudsten hun eigen leven gaan leiden en niet altijd meer een heel weekend met Papa naar Oma willen gaan. Dat begrijp ik volkomen.

Ik ga het proberen aan te spreken, maar het zal verdraaid moeilijk worden. Ik wil niet bij mijn zoon de indruk wekken alsof ik tegen zijn verkering ben, of tegen dat meisje. Het gaat om de ongezonde situatie.

Bedankt,
Magu / Mark.

Nee

Ik heb hier veel moeite mee. Op deze leeftijd hebben zowel meisje als jongen naast de verkering ook privacy nodig. Dan is 't in mijn ogen niet goed/niet gezond om samen een kamer/bed te delen. Misschien dat de jeugd enthousiast was over dit plan of ze dat blijven weet je niet. Minimaal zou er afgesproken moeten worden dat als 1 van de 2 een nachtje of meer alleen of op 'n andere kamer wil slapen dat dat zonder verdere vragen mogelijk moet zijn.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.