Verkering, hoe ga je daar mee om?
Onze jongste zoon is 18 en woont nog thuis, middelbare school. Hij heeft sinds een paar weken verkering met een meisje. Aardig kind, denk ik, want we zien haar amper. Als ze hier komt, zitten ze bijna direct op zijn kamer en zien we ze de hele avond niet meer. Tot ze uiteindelijk naar beneden komen, zodat wij naar boven en naar bed kunnen, en hij haar naar huis brengt.
Het gaat me niet zozeer over wat ze op die kamer doen, dat vertrouwen is er wel. Maar wat man en ik niet zo goed weten is hoe we om moeten gaan met de (wederzijdse) privacy. Mogen we van ze verwachten dat ze op een gegeven moment beneden komen, zodat wij naar boven kunnen? Moeten we daar van te voren afspraken over maken, over tijd of zo? Of gewoon roepen/aankloppen als het ons zat is en we naar bed willen? We vermijden de bovenverdieping nu als zij hier is.
De oudste zat al op kamers toen hij verkering kreeg. Als zijn vriendin hier in het weekend was, zaten ze gewoon beneden.. we kennen dit dus niet en weten niet goed hoe hier mee om te gaan. Wat doen jullie, mede-ouders?
Wáarom vermijd je een hele verdieping in je huis als zij er is?
Waarom kun je pas naar bed als zij naar beneden gaan?
Vertel je zoon waar zij niet bij is dat er iets is ingeslopen wat niet de bedoeling was en dat jullie weer gewoon vd eerste verdiepinv gebruik gaan maken, dat je om x uur naar bed gaat, of je eigen huis terug wil en dat je verwacht dat zij voor die tijd weg is. Niet op de deur timmeren maar vooraf zeggen.
Maak ook andere afspraken als je dat wil al zou ik me verder niet zo druk maken om dat kamergehang. Je hebt ook geen privacy als ze de hele dag en avond in je woonkamer hangen. Zijn ze evenvaak daar? Vraag eens aan zoon hoe het daar gaat.
wat is de reden
dat jullie beneden blijven zolang het meisje boven is bij je zoon? Ja, privacy uiteraard. Maar als jullie naar bed willen, dan gaan jullie toch gewoon? Ongeacht of ze nog boven zitten of niet.
Eventueel kunnen jullie bepaalde afspraken maken, ligt eraan of jullie daar verder behoefte aan hebben.
Even wennen
Lijkt mij ook als mijn dochter ineens verkering zou hebben. Maar Ik denk dat het toch het beste is om je eigen gang te gaan en je niet teveel daardoor te laten leiden. Bespreek het met hem, hij zal het snappen, is tenslotte volwassen. Misschien is het voor hem in dit stadium net zo ongemakkelijk.
nou
Als ik naar bed wil wil ik wel dat iedereen weg is die niet blijft slapen. Doordeweeks gaat mijn man vroeg naar bed omdat hij half zeven de deur uit gaat. In het weekend wil ik ook privacy als ik naar bed ga. Ik denk dat je het even teveel hebt laten vieren agvh verrassingseffect. Even bespreken dus.
is voor iedereen verschillend
zelf heb ik er niet zoveel problemen mee om naar bed te gaan terwijl onze zoon nog iemand over de vloer heeft. Uiteraard verlang ik wel dat we hiervan geen last ondervinden. En hij vraagt ook van tevoren of we het prima vinden als er iemand over de vloer komt. Ook vanavond een vriend van hem over de vloer, blijft eten en na het uitgaan ook overnachten. Geen probleem zolang wij maar ongestoord kunnen slapen want mijn wekker loopt morgen wel op tijd af (ook op 1 januari zijn er mensen aan het werk) en mijn man is op dit moment aan het werk.
Wat ik zou doen
is dit dilemma gewoon voorleggen aan je zoon.
Vertel gewoon waar je mee zit, en kijk of jullie tot een modus kunnen komen waar beide partijen zich in kunnen vinden.
Tja, wij wonen op een parterre, dus de privacy voor een ieder is sowieso wat minder. T'is niet anders. Wij gaan gewoon naar bed en de badkamer als we willen. En verder verwacht ik dat er geen herrie is, zodat wij gewoon kunnen slapen (tussen onze en kind haar slaapkamer is de badkamer).
Het zou hier minder spelen
omdat ik zelf iedereen overtref met mijn bedtijden, maar als puntje bij paaltje komt, wil ik inderdaad ook dat 'gasten' weg zijn als ik naar bed ga, of dat gasten zo onopvallend zijn dat het nog wel even kan (film afkijken of zo), maar ik lig dan niet ontspannen. Goed bij uitzonderingen, maar niet bij regelmaat.
Ik heb een wat ingewikkelde verstandhouding met logeren of als de vriend van dochter met haar mee komt. Ik wil het graag goed vinden, dus dat doe ik ook, maar het komt er dan wel op neer, dat ik mijn eigen gevoelens opzij zet. Dat is niet erg, omdat het vroeger niet elke week gebeurde en nu sporadisch.
Vermijden
Ik snap dat vermijden ook niet zo. Wij slapen op zolder en dochter 1 verdieping lager. Toen zij een vriend had die zeer regelmatig over de vloer kwam, gebeurde het echt weleens dat hij nog in haar kamer was terwijl ik naar bed ging. Ik verwacht niet dat ze naakt over de gang lopen en ze hadden altijd de kamerdeur dicht. Soms (in schoolweken) stuurde ik hem naar huis als ik naar bed ging, maar in het weekend bleef hij weleens langer. Meestal gingen ze dan ook wel naar beneden om een film te kijken o.i.d.
Over het algemeen kon ik ook gewoon wel slapen, ze maakten niet veel lawaai. Dat mocht dan ook niet, want zoon slaapt in de kamer ernaast.
Ik zou dus gewoon naar bed gaan als je wilt en vriendin desgewenst wel of niet naar huis sturen. Verder zou ik wel met je zoon bespreken dat jullie het gezellig vinden dat hij ook eens met haar beneden zit, komt eten etc. Jullie willen haar natuurlijk ook wel een beetje leren kennen.
Fijn trouwens dat je zoon haar altijd naar huis brengt! Dat heb je dan maar mooi meegegeven in de opvoeding. Hier gebeurde dat met dochter overigens ook hoor. Vriend bracht haar altijd thuis als zij laat bij hem was. Vond ik prettig. Nu fietst ze weleens alleen over straat. Daar ben ik minder blij mee.
Kerstster
"Het gaat me niet zozeer over wat ze op die kamer doen, dat vertrouwen is er wel."
Je bedoelt dat ze geen seks hebben? Of dat ze daar een fles gin leegdrinken? Jointjes roken?
Ik snap het wel. Je hebt net verkering. Het is winter en buiten koud. Je wilt gewoon gezellig op je kamer zitten en niet gelijk kennismaken met de ouders.
Ik zou zeggen laat ze. Ik ben namelijk heel blij dat mijn moeder dat destijds ook deed.
vermijden?
Ik snap dat vermijden van de bovenverdieping niet zo. Een afspraak dat je niet zomaar zijn kamer inloopt, lijkt mij genoeg.
Toen oudste zoon nog thuis woonde, kwam zijn vriendinnetje ook wel eens op bezoek. Dan gingen ze vaak zo snel mogelijk samen naar boven, en kwamen alleen zo nu en dan even beneden om wat te eten/drinken te halen. Ik heb mij nooit bezwaard gevoeld om op de bovenverdieping te zijn als zij daar ook waren. En als wij gingen slapen, dan verkasten zij meestal naar beneden. Of ze zag het als een signaal om naar huis te gaan.
Ik heb er geen enkel probleem mee als er nog bezoek is als wij zelf willen slapen. Als zoon een groep vrienden op bezoek heeft, spreken we overigens wel altijd een eindtijd af. Maar dat heeft met de hoeveelheid geluid te maken. Een groep 18-20 jarige bierdrinkers is 'iets' rumoeriger dan 1 verliefd stelletje. In onze ervaring dan
Dank jullie wel
Oh we snappen het ook wel hoor, dat boven op de kamer willen zitten.. wij zijn ook jong geweest..
En we zijn niet bang voor wat ze daar doen, ze zijn beiden oud en verantwoordelijk genoeg. Ik begrijp van jullie dat wij iets te spastisch om gaan met de privacy; we mogen best eens naar boven lopen of een keer vragen of ze naar beneden komen.
Fijn om dat even van andere ouders te horen
En nog gelukkig nieuwjaar allemaal!
Maar waarom ben je nu precies de bovenverdieping gaan vermijden? Dat stukje begrijp ik niet.
Misschien
Ik denk dat TO het genant zou vinden wat amoureuze bijgeluiden op te vangen?
Hier staan de droger en de wasmachine op de verdieping waar zoon slaapt. Als hij en zijn vriendin nog uitslapen, stommel ik net iets luidruchtiger met de wasmand de trap op dan ik normaal gesproken zou doen.
Vrienden en vriendinnen van de kinderen die hier over de vloer komen, laten wel even hun gezicht zien, en de eerste keer geven ze een hand en stellen ze zich even voor. Ze hoeven van mij niet landurig in de woonkamer blijven rond te hangen, maar als iemand direct vanuit de gang naar boven zou spurten zou ik wel vreemd opkijken,
Ach het blijven pubers 
Meteen naar boven spurten gebeurt hier ook weleens hoor. De ene jongen is net wat handiger in de sociale contacten dan de andere zullen we maar zeggen.
Toevallig kwam er vanavond een jongen hier op bezoek die dochter wel leuk vindt. Ze hebben nog niet iets met elkaar. Hij was 1 keer eerder geweest. Ik stond in de keuken op te ruimen toen hij binnen kwam. Hij liep naar de keuken, dus ik dacht hij gaat me gelukkig nieuwjaar wensen. Deed hij niet, hij liep langs me heen om zijn kauwgom in de afvalbak te gooien. Toen hij terugliep gaf ik hem een hand om hem gelukkig nieuwjaar te wensen, zoende hij me ineens op de wang. Man stond het verbaasd te bekijken Even later wenste hij ook man gelukkig nieuwjaar, zonder kussen. Zoon sloeg hij voor het gemak maar over. Daarna vertrok hij met dochter naar boven. We hebben er wel even om gelachen.
Tuurlijk blijven het pubers
Sociale vaardigheid is bepaald geen aangeboren talent, ik weet nog goed hoe ik als puber zelf vaak wat stond te schutteren. Daarom neem ik als volwassene nu het voortouw. Ik heb ooit de kinderen verteld dat ik het prettig vind te weten wie er in huis is en het ook gewoon leuk vind om kennis met hun vrienden te maken. Die nemen vrienden of klasgenoten even mee de woonkamer in, en dan stellen we ons even voor; ik ben de moeder van L,(zeker geen voornaam, daar doe je de gemiddelde puber geen plezier mee) maar dat had je zeker wel door, voordat ze met cola en chips naar boven verdwijnen.
Ik heb zeker geen oordeel over pubers die zich (nog)geen houding te geven. Wel stond ik erg te kijken toen tijdens een het eerste feestje op de middelbare school, een kind zonder iets te zeggen op stapte en ik later hoorde dat vader vanuit de auto geappt had. Dat vond ik een merkwaardige actie. Niet zozeer van zoon, alswel van pa.
glimlach
Oh, ik vind het wel lief, de onbeholpenheid die ik hier lees. Vooral het verhaal van Tango, haha.
Ik prijs me gelukkig met een puber die zich niet schaamt (en ik mag zelfs mijn voornaam noemen) voor mij voor de bijbehorende pubervrienden. Ik vond het heel opvallend dat pubervrienden mij ook gewoon aanspreken bij mijn naam, ik geloof dat ik daar vroeger te verlegen voor zou zijn geweest.
Maar goed, terug naar Kerstster. Ik denk dat je gewoon even met zoon moet praten over wat jij wilt. Niks geks aan, jouw huis. Hier een jongere puber die zich wel eens terugtrekt met verkering. Ik snap je wel met die bovenverdieping mijden, je wilt geen genante situaties. Maar ik ben daar toch overheen gestapt, ik stommel wat harder naar boven en mijd de puberverdieping niet, zelfs de kamer niet, maar klop wel aan. Af en toe vraag ik ze even beneden (willen jullie ook wat chips/drinken/ofzo, komen jullie dan even beneden). Vinden ze gelukkig normaal. En af en toe geef ik ze dan nog even een klusje, haha. Vinden ze ook niet stom. Maar tegelijk snap ik ook heel goed dat ze wat privacy willen, ze kletsen urenlang. En ja, er gebeurt vast ook nog wel wat anders, maar echt niet alleen dat. En ja, ik ben wel eens op een wat genante situatie gestuit maar iedereen deed net of dat er niet was en dat was dan dat.
Dus Kerstster, ik denk dat je zelf moet bepalen wat je wilt. Ik zou in ieder geval gewoon naar boven gaan en aankondigen wat je verwacht. Je wilt toch ook niet aan een vaste bedtijd vastzitten? En dat van tevoren even met je zoon bespreken. En ook dat je dus gewoon op de bovenverdieping wilt kunnen komen.
