wat moet ik doen Zoon gaat niet goed met zijn geld om
Ik heb even een vraag ontkend onze zoon van ruim 15 jaar.
Sinds een 2 jaar loopt hij meerdere krantenwijken waarmee hij toch gemiddeld 80 euro p maand verdiend. Buiten dat krijgt hij ook wat zakgeld. Dat zakgeld is krijgt hij tm zijn 18 e.( dat hadden we al voor de krantenwijk afgesproken ) Het is niet veel maar dat pakken we niet van hem af.
Van het foldergeld , hebben we destijds afgesproken, wordt 50% gespaard. Echter houdt hij dus maandelijks ongeveer 50 euro over om vrij te besteden. Best veel geld vind ik zelf.
De laatste tijd geeft hij veel geld uit aan anderen.. zo heeft hij een bezoekje aan de mac Donalds betaald voor vier klasgenoten en laatst betaalde hij een groot deel voor een verjaardagskado voor een klasgenoot.( Iedereen betaalde tien euro en hij betaalde uiteindelijk 40 euro.) Toen ik hierover in gesprek ging met hem werd hij heel boos en kreeg ik de opmerking naar mijn hoofd " het is mijn geld, ik hou me aan de regels, ik bepaal zelf wat ik ermee doe". Hij had natuurlijk gelijk. Maar de klasgenoten maken dus misbruik van zijn " goedheid" .
Ik heb hem dat ook gezegd maar ik moest me er niet mee bemoeien.
Vandaag ving ik een Skype gesprek op van een klasgenoot, wederom voor een gezamenlijk kado voor een klasgenoot, waarin mijn zoon dus weer aangeeft wel 50 euro te hebben terwijl de anderen weer 10 of 12.50 euro in leggen. Ik wordt hier inwendig zo boos om. Er wordt dus misbruik van hem gemaakt. Echter houdt hij zich keurig aan de regels die we thuis hebben afgesproken. Ik irriteer me eraan dat hij dus naar medeklasgenoten " smijt" met zijn geld. Als ik naar een rede vraag ( ben je dan populair, bang dat je er niet bij hoort) is dit alles niet waar en is hij gewoon zo ( zijn zijn eigen woorden)
Vinden jullie dat ik hem moet laten gaan? of moet ik hem nog meer geld laten sparen per maand zodat er minder overblijft?
Zelf ervaren
Misschien probeert je zoon zo populariteit te 'kopen'. Ik zou wel rustig een gesprek over de waarde van vriendschap met hem hebben, maar hem niet verbieden zo met zijn geld om te gaan. Misschien vind hij die 'gekochte' vriendschap wel belangrijker dan zijn centen. Hij moet het uiteindelijk zelf allemaal ervaren en beslissen.
skik
het zijn dezelfde
het zijn altijd dezelfde die hij trakteert. Ik heb hem ook uitgelegd dat je vriendschap niet kan" kopen" maar hij zegt dat hij dat niet zo ziet en het ook niet zo is Hij vind het niet erg om meer geld uit te geven aan een kado als die medeklasgenoten. Hij heeft immers geld.. en spaart al genoeg. ( heeft rijbewijs al bij elkaar gespaard bijv) Ik kan er ook niet echt op ingaan omdat hij zich keurig aan de afspraken houdt. Mijn man zegt dat ik me erbij neer moet leggen. Hij bepaald zelf wat hij belangrijk vind om zijn geld aan uit te geven. Als hij nu 50 euro in een klasgenoot stopt maar daardoor volgende week niet naar de bioscoop kan is dat zijn probleem. Ik vind het gewoon oneerlijk van die klasgenoten ( is een clubje van 7) en vind dat ze misbruik maken van zijn " goedheid". Maar ja mijn brein werkt anders als die van hem op dit moment 
lastig
Ik zou wel proberen in de gaten te houden hoe het echt zit maar als hij jou verzekert dat hij hun vriendschap niet koopt zou ik het laten zitten. Wil je dan liever dat hij het geld aan extra eten uitgeeft (en dik wordt) of aan games (die zijn snel niets meer waard) of aan nog andere onzin? Ik ben het met je eens dat de verhouding zoek is, een kado aan een vriend besteden wat je leefgeld is voor een maand. Je kunt hem uitleggen hoeveel geld dat later zou zijn en of hij dat niet te gek vindt. Het kan ook zo zijn dat je zoon het moeilijk vindt om het nu niet te doen bij de ene vriend waar hij het wel deed bij de andere.
Hij heeft zoveel geld op de spaarrekening dat je niet bang hoeft te zijn dat hij niet leert te sparen en daarom zou je het los kunnen laten.
vragen
Vraag hem eens wat er zou gebeuren als hij de volgende keer zou zeggen dat hij net zoveel bijdraagt of betaalt als dr andere vrienden uit zijn groepje.
Misschien ook een idee dat hij het gewoon probeert en kijkt hoe ze reageren. Als argument kan hij zeggen dat hij spaart voor X (als ze vragen waarom hij nu opeens niet meer wil betalen). Misschien is da een goede test of zijn vrienden wel echt zijn vrienden zijn...
Hij kan natuurlijk altijd voor de "afronding" iets meer betalen als hij dat wil, maar hij wil toch niet dat ze erop gaan rekenen, er maar vanuit gaan dat hij een groot deel (steeds groter deel?) maar "gewoon" betaalt zonder dat hij nee mag zeggen? Oftewel dat zij over zijn verdiende geld gaan beschikken?
Heb jem aangesproken
Hij geeft aan dat hij het niet erg vind dat hij meer betaald.omdat de andere minder geld hebben. Bij de ene geeft ie ook meer uit dan de ander maar 2 vd 6 klasgenoten (meiden) skypen nu met hem.of hij iets meer kan geven zodat ze dat ene vet stoere kado kunnen kopen en dan gaat ie overstag. Ik heb dit gesorek toevallig opgevangen en hem vanmiddag over aangesproken maar hij blijft bij zijn mening.. ik bepaal zelf wat ik met mijn verdiende geld.doe. ik betaal keurig de helft aan mijn spaarrekening en de rest geef ik uit op mijn manier. Hij zegt nog...Ik rook niet en drink niet heb geen mobiel (wilt hij niet) en ben niet gameverslaafd en dat is ook allemaal zo. Hij staat keurig qua cijfers en gaat elke dag beaaf naar school en heeft nog nooit gespijbeld oid dus ik moet misschien niet zo zeuren maar toch heb ik hier moeite mee. Ik heb dit nu maar uitgesproken maar hij haalt zijn schouders op en zegt dan. Het is mijn eigen keuze...
Veel te lief
Hij is dus veel te lief. Op zich een mooie eigenschap dat hij zo sociaal is. Ik zou hier ook niet blij mee zijn, maar hij heeft gelijk, het is zijn zelf verdiende geld. Je hebt het nu een paar keer besproken, hij zal een keer op zijn snuit moeten gaan om het af te leren, vrees ik.
Pesten
Ik zou het even afwachten en aankijken. Het kan ook nog pesten zijn. Mijn zoon kocht kippepootjes voor pestende klasgenoten op de basisschool.
Ze kunnen het voor je verzwijgen uit angst dat het pesten dan nog erger wordt en ze geen andere oplossing hebben.
Scheef
Wat mijn punt zou zijn is dat het de verhoudingen scheef trekt. Die vrienden krijgen een te duur kado, want t kan niet uit de normale inleg betaald worden.
Laatst wilde mijn ouders vrienden een kado van 100 euro geven. Ik heb t hen afgeraden, de vrienden zouden zich bezwaard kunnen voelen en verplicht om de volgende keer een groot kado terug te geven.
Bij jouw zoon geldt dat ook. Het gegeven kado is ruim boven het normale budget.
Contact opnemen met mentor
Als klasgenoten je zoon regelmatig zulke bedragen aftroggelen, moet je dat niet op zijn beloop laten.Dit klinkt gewoon niet goed. Dit is geen eigen keus. Ik ben erg voor zelfstandigheid, maar niet elk kind is even weerbaar, Een kind van vijftien is ook nog bij lange niet meerderjarig, en op die leeftijd hebben ze nog recht op je bescherming. Dan maar even een boos kind. Dat gaat wel weer over, en die boosheid komt hoogstwaarschijnlijk voort uit onmacht en gene. Een keer op je neus gaan is niet erg, maar hier zijn forse bedragen mee gemoeid. Dat hij via skype benaderd wordt vind ik een veeg teken. Blijkbaar heeft hij al een reputatie als makkelijk slachtoffer.
Het gaat om klasgenoten. Ik zou in jouw plaats zo snel mogelijk contact op met een mentor of een vertrouwenspersoon van school. Pestgedrag moet zo snel mogelijk aangepakt worden, en dit gaat nog verder. De ouders van de graaiers moeten ook weten wat hun kinderen uitspoken.
Volledig eens met Kenfan
.....zie titel....
Kenfan
Goed advies.
Het voelt zo ontzettend niet goed....
Het riekt naar misbruik of inderdaad pesten.
Het gaat om te grote bedragen, het loopt teveel uit de pas en lijkt nu een trend of gewoonte te worden. Dat maakt het zorgwekkend.
En ik ben er niet bij geweest, maar TO kent zoon het beste. Hoe reageerde hij als je het ter sprake bracht. Zoals hij altijd reageert of anders (bozer)?
Wat mij wel zou doen twijfelen is dat de zoon kennelijk goede cijfers haalt, zou dat zo blijven als iemand gepest of onder druk gezet wordt? Maar goed, ook dat kan nog gaan veranderen en pestgedrag kan je beter z.s.m. aanpakken.
Cijfers hoeft niet
Mijn kinderen hebben veel last gehad van pesten en uitsluiting op de basisschool. Dat ging niet ten koste van hun cijfers. Wel ten koste van hun welzijn. En dat is een understatement. Maar omdat ze goed konden leren, nou ja, dochter weleens met een groot verschil of ze het begreep of niet, maar niet gerelateerd aan pesten.
goedzak
Het is meer denk ik dat hij een " goedzak" is en dat ze daar dus misbruik van maken en onze zoon ws overstag gaat omdat hij graag aardig gevonden wilt worden. Hij heeft dit heel sterk. Wilt graag geliefd zijn bij anderen ( als klein kind altijd al gehad) Ik maak me idd zorgen. Gepest wordt hij denk ik niet. daar hebben we het vaak over. Hij heeft een open houding thuis maar goed schijn kan bedriegen...
Ik ga over jullie reactie s nadenken. Bedankt dusver
pesten hoeft niet
en klinkt mij ook niet zo toe als pesten, maar dat is lastig vanuit hier inschatten.
Als het geen pesten is dan lijkt het me niet handig het wel als zodanig te benaderen.
Vooral bij deze jongen, hij lijkt me erg hangen aan eigen autonomie.
Te lief kan, maar hoeft ook niet. Ik denk dat er een hoop dingen zijn die kunnen spelen.
Pubers hebben vaak toch een drang grenzen op te zoeken, te experimenteren. Extreem gedrag op te zoeken. Een identiteit opbouwen, die uitdragen.
Die drang kan zo groot zijn dat die wel ergens in tot uitdrukking moet worden gebracht.
Dan is dit natuurlijk relatief onschuldig. (uiteraard mits hij zelf de regie heeft)
Ook kan er een 'politiek spelen' een rol spelen. Misschien heeft hij een ander idee over geld, bezit dan gemiddelde mens en probeert hij daar wat in uit.
Ik zou niet naar de mentor gaan
Daarmee negeer je wat je zoon zelf aangeeft. En daar is hij te oud voor en de situatie niet ernstig genoeg voor.
Ik denk dat je dit moet loslaten. Je kunt je zoon op dit moment niet verder helpen dan je al gedaan hebt. Dat is lastig want je wilt het graag oplossen.
Niet ernstig?
Wat denken jullie daar allemaal makkelijk over. Ik zie bedragen van 40, a 50 euro voorbij komen. Vind ik flinke bedragen. Als een puber zich zo in de luren laat leggen, heeft hij of zij in mijn ogen nog steun van volwassenen nodig. Hoe heftig er ook tegengesputterd wordt. Kinderen die denken zo te kunnen profiteren van een zachtaardige klasgenoot die geen nee kan of durft te zeggen ook. Dit grenst aan afpersing en diefstal, bijna gevalletje Halt.
Het is niet raar om daarmee naar school te gaan. Dergelijke situaties, goedhartige kinderen waar misbruik van wordt gemaakt komen wel vaker voor, het is niet uniek. Ik heb het via de kinderen ook wel eens gehoord. Dan ging het trouwens niet verder dan frikandelbroodjes sponsoren bij de Jumbo. Je mag van school ook verwachten dat ze er zoveel ervaring meehebben dat ze het in goede banen weten te leiden dat zoon niet van regen in de drup komt.
Zoon van TO gaat op deze manier ook geen vrienden of aanzien kopen. Die wordt door de inhalige types achter zijn rug om uitgelachen en door de klasgenoten met iets meer fatsoen meewarig bekeken. Naar.
Hij heeft ongeveer 50 euro per maand vrij te besteden
Daarvan geeft hij blijkbaar een deel weg.
Ja, dat is zorgelijk.
Maar hij is heel duidelijk naar zijn moeder dat het zijn eigen geld is. Hij spaart keurig evenveel per maand.
Het is dan een afweging tussen:
- neem ik mijn zoon serieus en laat ik het los
- neem ik mijn zoon niet serieus en ik schakel de school in
Voor de laatste optie vind ik het niet ernstig genoeg, niet voor een ruim 15-jarige.
Je gevoel.
Als je denkt dat zijn vrijgevigheid toch onder dwang plaats vindt dan zou ik met de mentor overleggen. Komt zijn gedrag voort uit vrijgevigheid dan is het een goed gesprek thuis en zijn eigen keuze.
Vriendschap is niet te koop enz. Maar uitdelen kan leuk zijn, zeker, als er ook eens wat voor terug komt. Wanneer is hij zelf jarig? Wordt er dan ook aan hem gedacht? Niet speciaal in dure cadeau's maar wel in aardigheid en gezelligheid? Hoort hij er helemaal bij?
Wat zegt je gevoel? Misbruik is misbruik.
Misschien kan de mentor hier in het algemeen eens een thema van maken in de klas?
De gever kan hier van leren maar de profiteurs zijn ook nog jong.
stoer
Kan het niet zo zijn dat hij het gewoon stoer vindt om veel geld te hebben? Misschien hangt hij daar nu zijn identiteit aan op. Hij kan makkelijk meer betalen, want hij is gewoon " rijk". Volgens mij hoeft het niet zo te zijn dat er misbruik van hem gemaakt wordt, zeker niet als dat eerder nooit gebeurd is. Vraag eens wat voor gevoel het hem geeft om iedereen streeds te trakteren. Misschien word je dan iets wijzer.
hij ziet het gewoon niet zo
Bedankt voor de reacties.. Verschillende meningen en tips. dank hiervoor. ik moet zelf uit gaan zoeken wat voor mij bruikbaar is.
We hebben ooit afgesproken, zakgeld is zakgeld. ze krijgen dat al vanaf dat ze 8 zijn en we hebben ooit gezegd dat dat tot 18 doorgaat. ik ga dat deel niet afpakken.
Hij wilde al vanaf jong graag geld verdienen en met 11/12 jaar hielp hij de overbuurjongen met zijn folderwijk. Vanaf dag 1 spraken we af, de helft gaan we sparen de andere helft heb je verdiend en mag je wat leuks voor kopen. Zo kocht hij zijn eigen skateboard en zijn 2e hands playstation en gitaar bij elkaar. Hij is hier ook zuinig op. In de loop der jaren nam hij de krantenwijk volledig over en kwamen er nog 3 wijken bij. Hij ging naar de middelbare en had rond de 15 euro altijd in zijn portemonnee en deed daar gemiddeld 2 weken mee. Hij kocht een broodje op school, haalde een ijsje. kocht eens een prulletje bij de action etcetc. We waren hier erg tevreden over. Op school wordt hij niet gepest. Hij voelt zich heel fijn in deze groep en we hebben echt niet het idee dat hij zich moet bewijzen oid.
Wel is het zo dat ze nu ouder worden en de groep een beetje begint te splitsen. Sommige blijven dit jaar zitten Anderen doen hun best voor school ( onze zoon ook, volgt havo en staat er goed voor)Thuis is hij vrolijk en merken we geen ander gedrag. De laatste maanden zagen we alleen dat hij ineens grotere bedragen uitgaf. zo werd ineens 30 euro afgeschreven bij de mac Donalds. toen ik hem hierna vroeg zei hij dat hij had voorgeschoten en een deel alweer terug had gekregen.( dit was ook zo) Echter was er een meisje die geen geld had en hij het sneu vond en haar had getrakteerd op een menu. Toen hebben we al gezegd dat het lief was maar dat hij dat niet moet blijven doen. Toen hij jarig was kreeg hij ook een gezamenlijk kado maar lang niet in deze grote van bedragen. ( hij kreeg 2 snoeppotten gevuld met drop) Een paar maanden later was er een meisje jarig en kwam het idee een muziekinstrument te geven. dat meisje heeft het niet breed thuis en wilde al langere tijd graag dat instrument hebben. Iedereen lapte een deel en mijn zoon zou hem dan kopen. Echter was hij dus duurder maar ipv dat hij terug koppelde dat ze bij moesten lappen betaalde hij de rest uit eigen zak. Ik ben hier toen "boos" om geworden maar hij gaf toen duidelijk aan het niet erg te vinden en het zijn bewuste keuze was. Wilde in de muziekwinkel niet voor een alternatief kiezen die goedkoper was. Het was een inschattingsfout en hij had er totaal geen moeite mee. het was zijn geld en zijn keuze...Goed dacht ik.. dit is de 2e keer en hij zal er er nu echt wel van geleerd hebben. Echter ving ik nu dus dat gesprek op over het volgende kado voor klasgenoot no 2. Hij zegt dat hij met deze 2 een " specialere band" heeft en het er daarom ervoor over heeft. Vind het niet erg om meer te moeten betalen en als ik zeg dat de verhoudingen scheef zijn zegt hij idd. Ik heb het geld..de anderen niet.. Ik heb gezegd dat dat logisch is aangezien hij ervoor werkt en de anderen niet. Hij zegt dan. ik vind het leuk om te doen. Spaar keurig de helft en kies zelf om het restant in een kado te stoppen. Ik heb nu gezegd dat ik het niet normaal vind maar hij blijft bij zijn standpunt.
Ik heb nu afgesproken dat hij bij grote uitgaven toch eerst met mij gaat overleggen. en dat vind hij goed. Ik laat het hier nu maar bij en heb afgesproken dit keer niet meer dan 30 euro uit te geven en die andere 20 euro moeten de anderen 5 dan maar dokken. en anders een goedkoper kado gaan zoeken. Hij ging uiteindelijk met ietwat protest akkoord. Zijn pinpas afpakken wil ik niet doen. Ik vertrouw hem en heb hem gezegd dat ik hem wil helpen een balans te vinden in zijn uitgaven voor zichzelf of vrienden. Hij ging hiermee akkoord.
We wachten het dus af.
Ik vind het moeilijk. De mentor benaderen doe ik nog niet. Ik heb nog wel het idee het thuis in de hand te hebben. Mocht het toch doorgaan zal ik het toch in overweging gaan nemen zeker omdat de anderen moeten leren niet te gaan " vragen" om geld bij klasgenoten die het iets ruimer hebben..We hebben het ook gehad om zijn spaarbedrag te verhogen maar dat wilt hij niet. En tja ze worden wat ouder en gaan ook wel eens "uit" bijv naar de bioscoop. Dan geef je ook zo 15 euro uit dus is 50 euro p mnd misschien niet eens zo heel verkeerd bedrag ( hij wordt overigens bijna 16).
Mijn man zegt dat ik het moet laten rusten. maar ik heb gewoon moeite met de verhouding en het vragen van de klasgenoten... Ik hoop dat het hierbij blijft.
Nogmaals dank voor de reactie s
spaargeld
Wat zijn eigenlijk de afspraken rond dat spaargeld? Waar mag hij dat aan uitgeven?
Nou ja...
Hij heeft één keer een meisje op een Mac-maaltijd getrakteerd, één keer op eigen initiatief het verschil bijgelegd toen het cadeau duurder bleek en één keer een hoger bedrag dan gemiddeld uitgegeven aan een verjaardagscadeau aan een vriend waar hij een speciale band heeft.
Lijkt mij geen kwestie van aftroggelen, misbruik maken van zijn goedgevigheid of het kopen van vriendschap. Hij zit sociaal lekker in de groep. Ik vind jou behoorlijk controlerend. Hij móét de helft sparen en nu moet hij grotere uitgaven (een paar tientjes) eerst met jou overleggen? Laat lossss.
skik
jeetje
Het lijkt me een jongen die het op alle vlakken prima doet, heel goed weet waar hij mee bezig is en gewoon een groot hart heeft. Trots op zijn zou ik zeggen.
Daarom ook mijn vraag
Daarom stelde ik ook de vraag.. laten gaan of niet.. er zijn meer gevalletjes hoor maar die heb ik niet beschreven en waren vaak kleiner van inhoudt. Maar hij trakteert regelmatig in de zin van ijsje of snoep uit de automaat in een pauze.. maar goed ik ben zeker trots op hem en vh spaargeld hebben we doelen afgesproken. Hij heeft nu zijn autorijbewijs bij elkaar gespaard en denkt nu na over een nieuw doel. (Ws een auto tje)ik heb dit nu even met hem afgesproken omdat ik de verhouding onderling in de groep te groot vind en het hem gevraagd is meer te willlen betalen. Daarom maakte ik me zorgen want zo zijn er dus de laatste maanden de bedragen van 6euro aan ijsjes en 5 euro aan snoepjes verhoogd naar 10 euro entree bios en 12euro mac donald en 40euro verjaardagskado en nu dus als ik niks had gezegd 50 euro. Ik vroeg me af.. hoe gaat dit straks verder
Maar leuk om te lezen dat er zoveel verschillende gedachten en meningen zijn. Van.. laat los (zoals mijn man denkt)tot in de gaten houden (zoals ik denk)
Nogmaals dank voor jullie reacties.
Beide.
Mijn zoon mag ook eigen keuzes maken en ik vind het ook prettig als we daar over praten. Ik verbied bepaalde uitgaven niet maar zelf zoekt hij vaak de bevestiging of hij het goed doet, verstandig bezig is.
Zelf doen wij, in zijn ogen, natuurlijk ook zinloze uitgaves. Hij is intussen 18 jaar, ik "controleer" niet maar ik laat mijn zoon zich niet onnodig in de schuĺden steken. Studiefinanciëring, zorgtoeslag, die inkomsten zijn ergens voor bedoeld. Klasgenoten hebben dure telefoons, abonnementen en dikke portomonnees.
Hij niet, leeft eenvoudig, zeker heb ik daarbij een vinger in de pap. Zou ik alles willen bepalen, controleren, dan zou hij niet meer overleggen vermoed ik.
Probeer een tussenweg te vinden, vind ik, loslaten, eigen keuzes, ook verkeerde keuzes horen erbij. Maar....tot op zekere hoogte.
Dank
Ben ik met je eens. En hij werkt ook dus heeft meer geld dan zijn llasgenoten die niet werken. Heedt ooo geen mobiel. Omdat hij dat niet wilt.Ik moet idd wennen aan het idee dat hij het belangrijker vind om zijn geld in anderen te stoppen. Wij kopen omgetwijfeld ook onzindingen. Daarom vond ik die kleine bedragen ook niet zo erg. Maar nu ze groter worden en vaker ging ik me ermee bemoeien en kregen we woorden erover. Hij had helemaal.gelijk in zijn opmerking dat het zijn geld.was en hij keurig spaarde etc. Ik maakte me zorgen dat eem groot deel naar anderen gaan ipv zichzelf.wordt er geen misbruik van je gemaakt zeg maar.. hij is immers pas 15 dus helemaal los laten vind ik hem te jong voor. En dat ze leren door zelf onderuit te gaan ben ik mee eens maar ik heb niet het idee dat dit iets met hem doet.. hij vind dit dus normaal en niet erg.. en ja dan denk ik.. laat ik het gaan of steek ik hier nu een stokje voor. Vandaar die 30 euro nu
auto?
Hij is vijftien en heeft het geld voor zijn rijbewijs, hoe weet je hoeveel dat is? Nu al gaan sparen voor een auto? Laat hem lekker kind zijn.
Dat beslist hij zelf
Hij mag zelf beslissen waar hij voor spaart. Hij wordt bijna 16 dus mag over driekwart jaar beginnen met autorijden. En dat hij zelf kiest voor doorsparen voor een auto is zijn eigen keuze. Ik laat hem zeker kind zijn. Als hij besmuit om te sparen voor een mobiel of playststion hadden we dat ook prima gevonden. Het ene kind is nu eenmaal anders dan de andere.. hij is al meer met zijn toekomst bezig als bijv onze dochter. Niks mis mee toch? Het gaat mij erom of ik het " vrij te besteden" geld hem helemaal zijn gang in laat gaan of hem daar nu toch wat bij moet ondersteunen/ helpen.
Niet zorgelijk
Na je extra uitleg vind ik het niet zorgelijk. Je zoon is gewoon een lieve en aardige jongen die gul is voor zijn vrienden en voor klasgenoten die iets minder hebben. Het is juist aardig van hem dat hij wil betalen voor dat meisje dat zelf geen geld heeft voor de Mac en een speciaal cadeau wil kopen voor een klasgenoot die weinig te besteden heeft. Je zoon lijkt deze keuzes weloverwogen te maken gezien wat je schrijft. Het lijkt me niet dat er sprake is van uitbuiting. Natuurlijk kan je het in de gaten blijven houden (dat is altijd verstandig) maar ik vind het juist mooi om te lezen dat je zoon zo sociaal en gul is. Dat zijn mooie eigenschappen.
wauw
Hij is vijftien jaar, heeft al zijn rijlessen bij elkaar gespaard en gaat beginnen te sparen voor een auto? Jeetje, mijn bewondering voor deze jongen stijgt per bericht van TS 
