zoon van 12 (brugklas) nog erg kinderlijk
Ik heb een zoon van 12 jaar die nog in het geheel niet aan het puberen is en moeite heeft met de middelbare school.
Hij wil nog heel graag 'gewoon' spelen (met Lego, playmobil, buitenspelen) en mist voor mijn gevoel behoorlijk aansluiting met leeftijdsgenoten; op school heeft hij dan ook niet echt vrienden momenteel en trekt hij erg naar zijn broertje die ruim 3 jaar jonger is. Zelfs kinderen uit groep 8 kinderen komen op mij volwassener over... komt ook nog bij dat mijn kinderen beide klein van stuk zijn en makkelijk 2 jaar jonger worden ingeschat.
Daarnaast gaat huiswerk doen nogal moeizaam. Als wij er niet heel erg op letten doet hij te weinig of niets (en haalt dan onvoldoendes), en dan is hij voornamelijk erg teleurgesteld dat zijn kindertijd voorbij is en hij houdt zo weinig tijd over om te spelen, vindt hij. Cognitief kan hij het prima aan, maar sociaal-emotioneel lijkt hij er totaal niet aan toe.
Heeft iemand hier hetzelfde (meegemaakt) met zijn kinderen? En wat kun je eraan doen? Tijd uitzitten tot hij wat gaat groeien en zich wat volwassener gaat gedragen? Of zijn er nog tips om hem door deze periode heen te helpen.
ja!
Ook mijn zoon had op die leeftijd duidelijk een wat ander denk nivo dan veel klasgenootjes, ook in combinatie met zijn ADHD waarbij je vaak een wat achtergebleven rijping ziet van de hersenen en dus wat kinderlijker gedrag. Ik denk dat het vooral heel belangrijk is dat je hem accepteert zoals hij is. Niet proberen hem zich anders te laten gedragen of dingen zeggen als 'daar ben je toch te groot voor'. Is hij ook zo'n knuffeldier?
Een ander ding is dat het dan ook logisch is dat je hem nog wat meer hand in hand door zijn huiswerk heen moet nemen. Dat kost gewoon hartstikke veel discipline.
En wat je ook goed beseffen moet: het leven stelt hoge eisen aan die arme jongen. Voor hem is het juist heel gezond en ontspannen om lekker zijn lego-ding te doen, buiten te spelen en lekker kinderlijke spelletjes en programma's te bekijken. daarbij is zijn iets jongere broertje een geweldige uitkomst.
En, hoe meer je hem de kans geeft te ontspannen, hoe meer energie hij overhoudt om toch die schoolvakken goed af te ronden.
Dus: nee, niet de tijd uitzitten maar genieten van die heerlijke kindertijd met spelen enz. Koester het! Hij zal nog lang genoeg in de volwassen wereld moeten meelopen en geloof mij: er komt een moment dat je dat kleine jongetje weer op je schoot wil!
oh nee
'daar ben je toch te groot voor', dat zeggen we nooit hoor. Ik vind het ook wel heel fijn dat hij (nog) geen dwarse puber is, en dat hij nog wel speelt. Dat kan hij heel goed namelijk, het is een heel fantasierijk kind. Leuk om naar te kijken/in je buurt te hebben!
Hij heeft momenteel alleen echt wel moeilijk met al die kinderen die al verder zijn dan hij. Zelfs veel kinderen uit groep 7 en 8 komen ouder over dan mijn 12-jarige, in die zin 'de tijd uitzitten'. Ik zou hem wel wat vrienden gunnen (heeft er momenteel eigenlijk nog maar 1), want dat mist hij wel. En ik vroeg me een beetje af of hij niet teveel op zijn broertje leunt, maar dat kan misschien geen kwaad.
herkenbaar
Hier een bijna 14-jarige in 2e middelbare school die aan de ene kant 'leeftijdsadequaat' gedrag lijkt te vertonen, maar eigenlijk op alle vlakken nog vrij jong is.
Zijn leeftijdsgenoten in de straat spelen niet meer buiten, maar hij vindt het geen punt om met jongere kinderen te spelen want hij wil gewoon graag buiten zijn en spelen.
Binnen was hij nooit zo van de spelletjes/lego etc, dus dat is vervangen door gamen en netflix kijken . . . Dat is dan weer wat makkelijker met leeftijdsgenoten. Op stap gaan met leeftijdsgenoten lijkt hem makkelijker af te gaan dan ik dacht, daar is hij eigenlijk weer 'verder' in (ook qua afspraken maken,en zich eraan houden gaat dat prima).
Hier ook veel hulp nodig (gehad) bij school, het hele idee dat school ergens toe dient en/of dat je een 'nieuwe' fase in gaat, dat duurde ook best lang. Dus de emotie van je zoon is herkenbaar, het is net even anders dan 'gemiddeld'. En juist de kinderen die net zo zijn als hij, die ziet hij natuurlijk niet echt . . want die zitten ook thuis . . . Is er via vrijetijdsbesteding nog wel contact te houden met gelijkgestemden (club, scouting ofzo iets)?
Abrikoosje
bijna
Mijn zoon is bijna 11,5 en zit in groep 7. We zouden waarschijnlijk hetzelfde aan de hand gehad hebben als hij op een school had gezeten met een januarigrens. Op deze school hadden ze een oktobergrens en is hij dus een van de ouderen in de klas. Wel de slimste, maar zeker niet de volwassenste/rijpste/verste. Hij speelt nog gezellig met autootjes en met lego met zijn broertje en gaat volgend jaar gelukkig nog niet naar de brugklas.
Is je zoon net 12 of bijna 13?
Mijn zoon ook
Hij is inmiddels 19, zit in de tweede van het HBO, maar is expres niet naar de universiteit gegaan omdat hij nog steeds kinderlijk is. Cum laude op zijn 17de geslaagd voor het gymnasium, niet geschikt voor een tussenjaar met werk en reizen vanwege een handicap, dus naar het HBO. Hij voetbalt graag buiten met twee vriendenvan 16 die hij van de middelbare school en uit de buurt kent, doet braaf zijn studie, maar doet dat meer als school dan als studie, als je begrijpt wat ik daarmee bedoel.
Sommige kinderen blijven gewoon kinderlijk.
Mijn dochter daarentegen wilde op haar zestiende al met een vriendin naar Parijs.
Oh?
Het zal wel aan mijn referentiekader liggen, maar ik weet niet beter dan dat (vooral) jongens van 12 in brugklas kinderlijk zijn.
Dochter heeft daar 3 jaar lang over geklaagd , over het kinderlijke gedrag vd jongens in haar klas
Ook weet ik niet beter dan dat het een enorme afknapper kan zijn, die middelbare school. Het ís toch gewoon ook vreselijk, je vrijheid te verliezen? Er wordt opeens vreselijk veel van je verwacht....
Ik zou hem steunen in zijn gevoel en hier en daar ook echt een beetje schipperen om de pijn te verzachten, als dat spelen nog zo belangrijk voor hem is.
Van de ene kant vind ik dat kinderen zoveel mogelijk zelf moeten doen, van de andere kant wil ik ook niet dat ze gelijk enorm gedemotiveerd raken, dus schipperen.
Misschien helpt het om bepaalde zaken samen te doen en dan op een speelse manier? Dus dat hij toch een beetje plezier in het leren krijgt of behoudt.
Kinderlijk
Ik zie dat de verschillen best groot zijn tussen kinderen in groep 8 en ook nog zeker in de eerste klassen van de middelbare school. Is volgens mij heel normaal.
Mijn zoon zit nu in de tweede klas, en wisselt in een uur van kinderlijk naar puber en weer terug. Van het weekend had ie ineens ‘heimwee’ naar echt spelen, en haalde de lego weer eens tevoorschijn. Of hij gaat bv afleveringen van pokemon terugkijken. En dezelfde dag gaat hij chillen met vrienden.
Het is fijn dat je zoon nog lekker kan spelen met zijn jongere broertje. Prima toch?
Hier ook
Ik weet ook niet beter. Ook hier Pokemon, knuffels in bed, etc. En bijna alle brugklassers hebben wel wat begeleiding nodig toch? De mijne vergeet nog steeds te kijken of hij huiswerk heeft. Elke dag weer.
ach ja
Het komt vanzelf wel. Fijn voor hem dat hij een jongere broer heeft. Dat geeft een uitstekend excuus om nog heel lang met speelgoed te spelen waar hij 'formeel' te oud voor zou zijn.
Hier had onze oudste dat ook. Ik zie nog voor me hoe hij eind groep 8 met 2 vrienden hier thuis met het poppenhuis van zijn 8 jaar jongere zusje zat te spelen. Haha! Op de middelbare school wist hij zich altijd toch wel soort van groot te houden, maar thuis speelde hij met zijn jongere broertjes en zusje. Zelf toen hij al in de 3e zat, was hij als we ergens heen gingen de eerste die bijvoorbeeld in de speeltuin zat. Ik dacht altijd: beter zo dan dat hij heel puberaal alles stom en saai vindt!
Saar
"Het zal wel aan mijn referentiekader liggen, maar ik weet niet beter dan dat (vooral) jongens van 12 in brugklas kinderlijk zijn.
Dochter heeft daar 3 jaar lang over geklaagd , over het kinderlijke gedrag vd jongens in haar klas"
Haha 
Meisjes zijn op deze leeftijd natuurlijk volwassener dan jongens.
Als ik mijn zoon bekijk is het echt nog een kindje, ik kan het niet anders zeggen. Hij kan qua verschijning bijna doorgaan voor iemand uit groep 5 of 6 (behalve als je hem hoort praten, dan is hij wel 12.
Hij heeft ook niet de neiging om stoer te doen of zich groter voor te doen, of zich volwassen te kleden, hij wil gewoon nog kinderkleren aan. Hij heeft er thuis ook wel eens om gehuild dat er niemand in zijn klas is die nog speelt. Op school zal hij zich wel groot houden, maar hij heeft het er echt wel moeilijk mee soms. En ja, de overgang ís ook groot, dat klopt.
ik denk
dat jij teveel kijkt naar kinderen die het tegenovergestelde zijn van jouw zoon en dat gebruik je als referentiekader. Laat dat eens los. Heeft geen enkele zin, jouw zoon mag er ook zijn.
Mijn zoon was blijven zitten in groep 2 en zo de oudste in groep 8 en één van de langsten maar ook nog heel kinderlijk. Focus je op het huiswerk niet op de lego, dat is heel normaal in de brugklas maar jij ziet niet wat al die andere kinderen thuis doen. Wees blij dat hij inderdaad een jonger broertje heeft zodat het niet extra opvalt. Neem je zoon zoals hij is.
Triva
...hoe kom je erbij dat ik mijn zoon niet neem zoals hij is. Ik kijk helemaal niet teveel naar kinderen die het tegenovergestelde zijn van mijn zoon, ik constateer dat mijn zoon er behoorlijk buiten valt momenteel. Daar heeft hij moeite mee: Hij huilt er soms om, dat er niémand meer is om mee te spelen en om hoe het gaat op de middelbare school met huiswerk en alles. En ik weet inderdaad niet wat andere kinderen thuis allemaal nog doen, maar als ik mijn kind zie te midden van andere middelbare scholieren (op school of bij de buitenschoolse club), dan is hij echt nog klein in alle opzichten. Andere kinderen van zijn leeftijd zien er niet uit en komen niet over alsof ze in groep 6 zitten. Dat bedoel ik.
Chillen met vrienden is er niet echt bij, hij is nog helemaal niet bezig met chillen en vrienden heeft hij ook niet zoveel. Hij heeft wel een clubje buiten school waar hij het naar zijn zin heeft, maar ook daar valt hij een beetje uit de toon.
Mag ik zeggen dat jouw post niet zo helpend is?
Nogmaals ach
Mijn 3e zoon (ibrugklas, is net elf jaar) heeft zojuist de hele middag met een 2 jaar oudere klasgenoot met autootjes gespeeld
Echt, niet alle jongetjes op het VO zijn al aan het puberen, er zijn er echt meer zoals die van jou en die van mij!
Jippox
Dankje voor je reactie
Mijn zoon komt momenteel niet veel van zijn 'soort' tegen geloof ik, maar fijn om te horen!
En zoon hier
Had dit weekend 2 vrienden over de vloer. Ze hebben naast gamen ook gevoetbald en met nerf-pistolen gespeeld. Zoon hier is ook nog wel jong in gedrag. Spelen heeft hij nooit echt gedaan, hij had altijd moeite zichzelf te vermaken. met lego bouwen o.i.d. deed hij ook niet. Met anderen speelde hij wel.
Ik denk dat jouw zoon het net slecht heeft getroffen met zijn klas, Pabo moeder. Het is sneu voor hem dat hij weinig aansluiting vindt. Misschien zijn er activiteiten waarin hij deze wel vindt. Scouting of zo.
Huiswerk is hier overigens ook wel een ding hoor. Zoon krijgt niet eens veel huiswerk, zit op vmbo basis met lwoo. Maar het is vaak wel strijd om hem aan het huiswerk te krijgen en we moeten hem veel begeleiden. Sommige kinderen hebben dat nu eenmaal nodig. Zit jouw zoon wel goed op zijn plek op school?
Hier
Wordt nog steeds verstoppertje gespeeld in de avonduren. En daar doen ook jongens en meiden van 14 en 15 aan mee.
Tango
Ja, ik denk ook dat hij het slecht heeft getroffen met de klas. Toevallig zit hij ook op scouting, maar ook daar zie ik wel dat hij een wat kinderlijke uitzondering is. Scheelt wel dat hij een van de jongsten in de groep is, de oudste kinderen zijn 15. In de buurt zijn er ook voornamelijk 'stoere jongens', waar hij niets mee heeft. Hij nerft momenteel met zijn 7-8 jarigen in de buurt....
Aan de ene kant ben ik trots op hem dat hij zijn eigen plan trekt en gewoon zichzelf durft te zijn, aan de andere kant ben ik wel eens bang dat hij te kinderachtig is voor zijn leeftijd.
Zit hij wel goed op zijn plek op school.... dat weet ik niet eigenlijk. Wel een gesprek met zijn mentor aangevraagd; op zich kan hij het allemaal wel prima (doet vwo+) en gaat hij wel met redelijk plezier naar school. Het gaat alleen moeizaam bij de talen waarvoor hij woordjes moet leren, wat hij uit zichzelf niet echt doet. Daarvoor moeten we hem enorm achter de broek aan zitten en zijn motivatie om het niet te doen is heel onvolwassen wat dat betreft. "Ja maar, dan kan ik niet meer spelen." En vervolgens zit hij er niet zo mee dat hij een 3 haalt voor Frans. Daar maak ik me wel zorgen over. Hij heeft nooit wat hoeven leren, speelt ook mee. ((Die 3 wordt wel weer opgehaald tot een krappe voldoende als we er strak met hem voor gaan zitten, maar dat is niet persé gezellig en ik ben nog wel een beetje van hij-moet-het-zelf-doen. Ik wil best helpen met huiswerk, maar toch niet meerdere avonden in de week omdat er anders onvoldoendes komen).
Huiswerkbegeleiding
Pabo-moeder, sommige kinderen hebben die begeleiding echt nog nodig. Ook al denk je dat ze w.b. intelligentie slim genoeg zijn. Inderdaad wat je zegt, hij heeft nooit iets hoeven leren, dan is het echt een hele stap om dat ineens wel te moeten. Ik zou hem dus wel helpen met die woordjes voor de talen. En levert het echt veel strijd op dan zou ik kijken of er iets van huiswerkbegeleiding ingezet kan worden. Is vaak wel duur, dus daarom doen wij het nog steeds zelf. Ook niet altijd even gezellig, maar meestal valt het mee. Beetje afhankelijk van het vak ook. En ik probeer het altijd maar zo leuk mogelijk te brengen. Wordt je vanzelf ook wel creatief in. Verder zijn er voor woordjes leren ook diverse programma's zoals WRTS. Heb ik zelf geen ervaring mee, maar anderen hier op het forum zeker wel. Misschien is dat nog helpend.
En verder w.b. aansluiting. Wat jammer dat hij ook bij de scouting buiten de groep valt. Is daar misschien bespreekbaar dat hij naar een andere groep gaat? Mijn ervaring met scouting hier is dat ze niet zo strikt de leeftijdsgrens aanhielden. Mijn zoon is ook een jaar langer bij de Bevers gebleven omdat hij nog zo jong was w.b. gedrag. En daarna zag ik bij de Welpen eigenlijk hetzelfde. Een jongen bleef toen ook langer in die groep omdat dat beter was voor hem. Vond dat eigenlijk wel goed geregeld. Zoon is inmiddels al lang gestopt met scouting omdat hij op voetbal wilde en we vooral de leiding en de activiteiten bij de Welpen wat vonden tegenvallen. Maar dat andere was dus goed geregeld.
Heeft je zoon nog andere hobby's waar je iets van contacten in kan zoeken? Sport, schaken o.i.d.? En misschien kan je het er op school ook eens over hebben. Mogelijk kunnen ze er met het indelen van de klassen voor volgend schooljaar rekening mee houden. Ik kan me niet voorstellen dat er geen soortgenoten op school te vinden zijn.
