Cadeautjes op vakantie

Herkenbaar

Ik heb vorig jaar exact hetzelfde gehad, al ging het om een kleiner bedrag. Dilemma. Ik heb uiteindelijk onder protest thuis het restant uitbetaald.
Dit jaar ga ik van tevoren afspraken maken: dit is je vakantiebudget, besteed het op vakantie of het vervalt.

tja

dat is jouw fout. Je had ze gewoon voor het weekend allebei een vast bedrag moeten geven want dit is ook niet eerlijk. Jongste wilde x en y en z en jij bleef maar betalen. Oudste wilde niets en vist nu achter het net omdat je pas later je voorwaarden gaf.

Nooit meer doen wat mij betreft: duidelijkere afspraken maken dus. Of je geeft ze allebei hetzelfde bedrag vooraf en zegt dat ze het alleen dat weekend mogen uitgeven (vreemde redenering overigens) of je geeft ze een bedrag waarbij ze zelf mogen kiezen of ze dat in dat weekend uitgeven of je geeft ze niets en verwijst ze naar hun zakgeld.

ik vind een bedrag dat vervalt wel raar eigenlijk

Nu moet oudste iets kopen terwijl er heel bewust een keuze wordt gemaakt om niets te kopen omdat er niets bij zit wat hij graag wil. Goede keuze zou ik zeggen. Nu zal hij de volgende keer zeggen dan doe dat maar? Zonde, denk ik.
Ik zou ze aan t begin een bedrag geven en dat is wat ze krijgen: op= op en over is je eigen keuze.

Precies Lillian

Dat krijg je als je geen afspraken maakt.

Ik heb ook wel eens gezegd als ze bijv een schoolreisje hebben: je kunt kiezen tussen eten van huis meenemen en geld of geen eten van huis meenemen en hetzelfde geld. Of je dat geld daar uit geeft of niet is mij een zorg. Dan zie je ook dat ze hier liever kiezen voor wat duurdere broodjes van de Lidl en geld overhouden wat ze liever uitgeven aan iets anders en soms kopen ze er een souvenir van. Ik zou ze nooit 'straffen' en het geld na zo'n dag afpakken omdat ze het niet uitgegeven hebben. Wat leer je een kind dan? Zoveel mogelijk meuk kopen of snoep omdat mama het toch afpakt?

Bedrag

Ik geef ze meestal een vast bedrag mee als we op vakantie gaan. Het is aan hun of ze het besteden en waar ze het aan besteden. Meestal kopen ze er vakantie souvenirs van maar soms hebben ze er ook andere plannen mee. Een van mijn zoons kocht er altijd lego van. Die hoefde geen souvenirs maar legde het liever bij zijn zakgeld om meer lego te kunnen kopen. Ook prima. Ze mogen het ook sparen. Ze hoeven het niet uit te geven.
Ik geef het geld vooral om gezeur te voorkomen. Als ze dan iets extra's willen verwijs ik naar het vakantiegeld en dan kunnen ze zelf afwegen of ze dat het waard vinden om hun geld aan te besteden. Als ze hun eigen geld besteden zijn ze vaak kritischer op wat ze willen kopen dan als ze het van mijn geld kopen. Als ze een vakantiebudget hebben dan voorkom dat er in elke winkel gevraagd gaat worden om iets extra's.

Soms als we ergens zijn en ik in een goede bui ben en er hele leuke dingen zijn dan mogen ze van mij wat uitzoeken op mijn kosten Dan is er geen geld alternatief. Bijvoorbeeld bij Disney gaf ik aan dat ze wel een knuffel en een shirt uit mochten zoeken naar keuze. Dat wilden ze ook graag. Ik had geen geld geboden als alternatief als iemand niks had gewild (maar als ze een alternatief souvenir hadden gewild dus geen knuffel maar iets anders bijvoorbeeld had het wel gemogen)

Vakantiegeld

Hier krijgen ze vakantiegeld: het zakgeld van de hele vakantie in 1 keer, en dat verdubbeld. Kunnen ze mee doen wat ze willen, maar geld uit de spaarpot mogen ze ook inzetten, en dat willen we best voorschieten. (Maar dat gebeurt eigenlijk nooit) Het hoeft ook niet op, het is van hun.
En als wij iets leuks voor ze zien dat willen kopen kan dat nog steeds, maar als ze dat niet willen krijgen ze inderdaad niet het geld als alternatief. Eventueel wel iets anders dat ze leuker vinden.

bij ons

Bij ons mogen ze altijd een kadootje kopen op vakantie. Jongste koopt altijd wel iets. Oudste niet, is verstandiger met geld en vindt minder dingen leuk. Ik waardeer dat alleen maar en heb liever dat hij niks koopt dan troep omdat het op moet. Ik zeg ook altijd: als je niets leuks vindt, stop het dan thuis in je spaarpot.

Ik heb daar dus geen problemen mee.

Ik snap het wel

Je wilde je kinderen een souvenir geven, en geen extra zakgeld. Heel simpel.

Wij hebben het ook wel eens bij de hand gehad. Ik heb het kind dat niets hoefde, toen geprezen: wat goed dat je kunt besluiten niets te kopen (omdat je niets hoeft) terwijl dat wel mag/kan. Fijn dat je de verleiding kunt weerstaan mijn geld aan iets nutteloos te besteden. Het geld gewoon geven was namelijk geen optie (want: ik wil de een souvenir geven, geen geld).

Sommige reacties hier doen mij denken aan mijn vorige chef: aan eind van het jaar móest het budget op, wat we er ook van kochten, anders werd hij het jaar daarop gekort.

Dat neemt niet weg dat ik het nu anders zou doen: ik zou elke kind vakantiegeld geven, naar eigen goeddunken te besteden.

Overigen heb ik zoiets nog regelmatig bij de hand: gaan we in de stad een ijsje eten, leuk met z'n allen, wil er één kind liever friet. Dat vind ik dan eigenlijk niet goed. Maar ja, als hij dat nou liever heeft... Toch was het doel van het uitstapje: samen een ijsje eten. En als de één dan liever friet wil, en o, ja, de ander lust dan liever een broodje donner, tja.... En ik weet nog steeds niet van wat ik daar nou mee moet: wel goed vinden dat iemand iets anders wil, of niet? (soms moeten we daar dan voor naar een andere zaak, weer in de rij staan, allemaal op een ander moment ijs/patat eten..

Daarmee zet je

jezelf in een lastige positie.
Ik zou dochter dat geld geven, maar ze van te voren die optie bieden.
Jullie mogen voor 25 euro besteden. Dat doe je naar eigen keuze of je spaart het/koopt er thuis iets voor.
Als je nou helemaal geen souvenir kunt vinden. Als je souvenirs gewoon eigenlijk stom vindt, dan is het gewoon geldverspilling.
Dochter had misschien andere plannen en kan daarmee toch ook een herinnering kweken? (dit horloge kocht ik toen we uit xxxxx kwamen).
Ik snap souvenirs sowieso niet zo, maar ik heb liever dat ze geld sparen of echt naar hun zin uitgeven dan dat het verplicht aan iets moet worden uitgegeven.

Dat ze genoeg zakgeld krijgen, oudste een bijbaantje heeft en genoeg te besteden zou me niet uitmaken. Waarom mag ze niet extra sparen? De tijd van werken voor jongste komt nog wel. Oudste is eigenlijk de sigaar nu, dat vind ik sneu.

vind het ook sneu

voor de oudste. Niet iedereen vindt het leuk om souvenirs te kopen en ze had er dan wel andere dingen mee kunnen doen of het inderdaad sparen voor een later moment.

budget niet laten vervallen

Het budget laten vervallen als ze er niet direct iets van kopen? Dat zou ik zeker niet doen. Omdat ze er een souvenir van zouden moeten kopen? Wat is dan een souvenir? Een t-shirt of frutsel van de stad waar je bent? Of mag het ook een speelgoedje zijn dat je ook thuis bij de Intertoys kunt kopen? En als ze er een lekker ijsje van willen kopen? Wat is dan precies de waarde van een 'souvenir'? Als het budget vervalt, dan stimuleer je volgens mij dat ze iets gaan kopen-om-het-kopen. Dat ze het geld uitgeven aan 'frutsels', terwijl ze het eigen liever zouden willen sparen voor iets waardevollers.

Veer - ijsje

Heel herkenbaar en ook wel lastig die situatie. Inmiddels heb ik bedacht dat als ik een ijsje aanbied, dat het ook is. Je moet geen ijsje, je mag een ijsje. Het aanbod is 'wil je een ijsje' en niet 'wat wil je eten'. Natuurlijk maakt het in principe niet uit en als hij dat liever wil dan lijkt dat ook goed. Maar, mijn kinderen komen bepaald niets tekort. Sterker nog, er is een overvloed. En ergens vind ik het juist leerzaam dat ze wel (of niet) accepteren wat ze aangeboden wordt en niet altijd denken dat alles tot hun beschikking is. (Toch lastiger te beschrijven dan ik dacht). Ik geloof dat het uiteindelijk meer tevreden en minder verwende mensen worden als ze leren om tevreden te zijn met wat ze wordt aangeboden. En ook leert het ze ergens iets over fatsoen. Stel dat ze (gaan) denken dat het gewoon is? Dat ze ook bij anderen die ze een ijsje aanbieden gaan vragen om een frietje?

Fatsoen?

Is dat niet netjes, vragen om een frietje als je ijs wordt aangeboden? En koffie?

Els / Vesper

Geen tijd om op alles te reageren, maar blij herkenning en jullie ideeën te lezen.

Els: ja, jij beschrijft wat ik eigenlijk ook voel: ze MOGEN iets kopen/hebben en hebben ze dan opeens "recht" op iets anders, evt. op het geld (dezelfde waarde)?

Jouw voorbeeld is wel goed: wil je een ijsje (bij de ijskar)? Nee, ik heb liever een frietje. Is misschien weer duurder, onhandiger (andere zaak), kost meer tijd. De volgende keer zeggen ze: Ik hoef geen ijsje, geef mij het geld maar contant.
Risico dat de andere zegt: Oh, dan had ik ook liever een frietje/ het geld gehad.
Gezellig zo aanbieden een ijsje te gaan eten, not.

Vesper: in zijn algemeenheid kan je natuurlijk niet zeggen dat het onfatsoenlijk is, maar als je naar een ijskar loopt "wie wil een ijsje" en een wil een frietje wat daar niet te krijgen is, dan is het toch ook niet onfatsoenlijk van de moeder "nee, een ijsje, graag of niet" te zeggen. En als kind dat dan "niet eerlijk" vindt, denk ik dat het kind wat te leren heeft.

Onze kinderen (ik bedoel de mijne, maar ik denk ook heel veel andere pubers van nu) zijn denk ik (soms) best wel eens beetje verwend, dat ze sommige dingen maar vragen zonder zich te verplaatsen in aan ander of door veel dingen maar "vanzelfsprekend" te vinden.

Even voor de duidelijkheid: mijn oudste heeft nooit om het geld gevraagd wat we wel aan souvenirs voor jongste hebben uitgegeven. Maar ze zou die vraag wel kunnen stellen en heeft misschien in het verleden wel eens een opmerking in die richting gemaakt. Vandaar dat ik deze discussie ben gestart.

waarom

"Even voor de duidelijkheid: mijn oudste heeft nooit om het geld gevraagd wat we wel aan souvenirs voor jongste hebben uitgegeven. "

Toch wel apart. Het hele verhaal waarop wij reageren en ik ook in het andere draadje reageer is dus niet waar. Dat er wat feiten veranderd worden in kind/leeftijd/geslacht enzo snap ik wel, maar een heel verhaal? En dat dan later alsnog zeggen?
Wat is het nut daar dan van?
Waarom start je een verhaal dan niet gewoon met de feiten?"Wat als een kind dit zou vragen in deze situatie?"

Ik vind het trouwens geen vergelijking, een ijsje/frietje met een ZELF uit te kiezen souvenir.
Leerzaam vind ik het ook niet en ik snap sowieso vaak al niet waarom alles in het leven leerzaam moet zijn (vaak als het mensen uitkomt).
Enfin, beetje zonde van het reageren dan.

Woef

Sorry, ik snap jouw verontwaardiging.

Ik lees nu mijn eerste post door en zie dat ik daar schreef dat ze het wel aangegeven had.

Dat ik in mijn laatste post schreef dat het niet zo was (zonder dat ik mijn beginpost weer doorgelezen had), zegt meer over mijn geheugen dan over mijn evt. slechte bedoelingen.

Ik ga er nu dus vanuit dat ze het tijdens het weekend wel gezegd had, terwijl ik en niet alleen eerder opmerkingen in die richting gemaakt had.

Ik heb jullie dus op dit punt niet opzettelijk iets anders verteld.

En souvenirs zijn iets anders dan een ijsje/frietje maar qua gang van zaken vind ik het gevoelsmatig wel vergelijkbaar.

Fatsoen - ja

Ik vind het inderdaad eigenlijk niet netjes als je een ijsje aangeboden wordt dat je dan vraagt om iets anders. Ik vind het wél netjes dat je, als je iemand een ijsje aanbiedt en die bedankt daarvoor dat je vraagt of hij misschien iets ander wil. En dan kan die persoon in principe zeggen wat hij wil. Waarbij ik het dan ook weer niet netjes vindt als er gevraagd wordt om iets dat (veel) duurder is.

Pubermoeder/Els

Ik ging ook niet uit van slechte bedoelingen van jouw kant
Wat ik niet vind kloppen aan het ijsje/souvenir, daarmee bedoel ik: het gaat 1. om een groter bedrag wat besteed mocht worden. Als ze daar nu een ijsje en iets anders of enkel een sorbet of iets in die geest van besteld maakt niet uit. Het is op dat moment in DIE winkel, dus het wordt iets van ijs en het bedrag dat daarbij hoort. Een souvenir kun je overal kopen. Voor 25 euro kun je veel kopen. De ene een shirt, de ander een ring, de ander koopt er losse dingen van. Daar heb je dus wel die keuze. Namelijk: waar je het uitgeeft, wat je uitgeeft en hoe je het uitgeeft. Stel dat dochter thuis iets in haar hoofd heeft dat ze wil kopen dat ze normaal niet zou uitgeven maar met dit geld wel. Dan zou ik dat geen probleem vinden. Eerder slim. Zou ze het willen sparen omdat ze het niet weet en niet haar geld aan onzin wil uitgeven: ik zou haar brilliant vinden.

Els: Kind vroeg niet iets duurders. Ze mocht voor een bepaald bedrag uitgeven. Dat heeft ze niet gedaan. Mag ze dan verder niets meer? Geen voordeel op die manier van die vakantie? Als mijn kind geen ijsje wil, dat kan. Dan vraag ik inderdaad wat ze wel wil. Dat is een moment opname. Bij een souvenir komt dan net weer wat meer kijken. Daar gaat het er niet om of je er wel of geen trek in hebt. Het is een groter kado, niet een tussendoortje. Nu heeft ze niks.
Eén van mijn dochters is een big spender, de ander een zuinige krent. Dan zou de zuinige nooit een extraatje hebben omdat ze geen onzin wil kopen maar liever spaart. Dat klopt niet.

Woef

Mijn reactie is een vervolg op een reactie/gesprek met Vesper en Veer parallel aan de vraag van TS.

Ijsje

Als we ergens een IJsje gaan eten dan heb ik er geen bezwaar tegen als ze wat anders kiezen mits het daar in die zaak te verkrijgen is. Als we bij een snackbar een IJsje zouden halen en ze zouden veel liever een kroket willen dan heb ik daar niet zoveel bezwaar tegen. Ik kan me geen reden bedenken waarom een kroket niet zou mogen en een IJsje wel. Als we echter in een IJssalon een IJsje gaan eten dan zou die kroket weer niet mogen want die heb je daar niet en we zijn nu bij de IJssalon. Maar als ze dan liever een milkshake hebben bijvoorbeeld dan mag het natuurlijk wel want die kan je daar ook krijgen. Ergens wat eten/drinken gaat ook om de gezelligheid en die is weg als je allemaal ergens anders wat gaat halen. Maar die sfeer is even gezellig als de een met een milkshake zit, de ander met een koffie en de derde met een IJsje.

Als we pizza gaan eten bij een pizzeria en een van de kinderen heeft liever pasta dan vind ik dat ook niet raar en natuurlijk mag dat. Maar als ze liever Thais hebben dan mag het niet want we zijn nu bij de pizzeria en niet bij de Thai. Daar gaan we dan de volgende keer heen.

vervelend

Ik vind het vervelend dat je nu mensen gaat bedanken die het met je eens zijn terwijl je zelf van hot naar her draait. Ik heb gereageerd op het volgende:

"Niet echt duidelijk iets afgesproken maar wel aangegeven dat ze daar wat mochten besteden."

Ik begreep daaruit dat je bijv op weg naar het weekendje weg gezegd hebt dat als ze daar wat leuks zien jij dat wil betalen. Daar ging mijn antwoord over. Als jongste voor 25 euro een shirt en nog iets heeft en oudste vindt het niet de moeite waard dan ga ik die niet straffen met geen geld geven.

Dat is iets anders dan een ijsje aanbieden in een winkel waar alleen ijs verkocht wordt en iemand wil een patatje in een andere winkel. Dat accepteer ik ook niet, ik zou doen als Jaina.

Dat is ook iets anders als dat je plotseling in de winkel van het park vraagt of ze een magneet willen hebben van jou. In dat geval geef ik ook geen geld als ze dat niet willen.

Als je je pubers verwend vindt moet je het jezelf niet zo moeilijk maken. Je geeft ze al genoeg zakgeld dus daar kopen ze zelf hun souvenirs maar van en dan merk je wel hoe 'nodig' ze dat vinden.

Extra zakgeld

Als kinderen op jouw kosten tijdens een weekendje weg of vakantie wat mogen besteden, dan is dat toch een soort extra zakgeld? Achteraf is het jammer dat je niet had gezegd: jongens, jullie mogen wat kopen, jullie krijgen allebei bedrag x, zoek iets leuks uit.

Als wij vroeger op schoolreis gingen, kregen we geld mee voor deze dag. Wat we bij thuiskomst over hadden, verdubbelde onze moeder

Het kan toch veel simpeler?

Beide kinderen krijgen een x bedrag(je) voor de school/zomervakantie. Hoe/wat/wanneer/waaraan ze dat willen besteden mogen ze zelf uitmaken. De 1

sorry.... was nog niet af.

De 1 dus voor een souveniertje op de vakantiebestemming, de ander wellicht voor iets anders (extra keertje bios, ijsjes van kopen, of gewoon iets wat ze graag willen kopen/doen). Allebei een even groot bedragje met de opmerking: 'voor je vakantie, mag je zelf invullen voor wat'.

souvenir of geen souvenir

Ik heb een kind wat blij wordt van het kopen van vakantiemeuk en een kind wat blij wordt als hij genoeg heeft gespaard om een nieuw computerspel of zo te kopen. Ik geef dus wel vakantiegeld maar laat ze vrij om daar wel of niet wat van te kopen op vakantie. Ik wil het niet kopen van meuk niet bestraffen. Van mij moeten ze geen souvenir kopen. Vrije besteding dus. Ijsjes verhaal: wat Jaina zegt. Ergens zijn en iets uitkiezen daar, ter plekke. Niet iets uitkiezen mag ook, dan sla je een rondje over. Volgende keer doen we vast weer iets waar de ander aan zijn trekken komt.