Even nog over tafelmanieren zoon!
Beste allemaal,
Ik wil jullie toch nog even het leuke verloop laten weten v.w.b. de tafelmanieren van mijn zoon van 19 (a.s. vrijdag)
Nogmaals heel hartelijk dank voor jullie tips en truks, en één daarvan werkte!!!!
Wat gebeurde er vanavond?
Het was weer zover; meneer zat als een kikker op zijn stoel te eten. Géén gezicht voor zo'n lange jongen als hij.
Ik besloot de raad van een van jullie op te volgen en ging precies zo zitten als hij.... Hij was echt helemaal sprakeloos en kon niets ervan zeggen. Immers: mamma zat nu net als hij en hij kon niet eens zeggen dat dat belachelijk was, of geen gezicht.
Vanzelf gingen zijn benen onder tafel en nam hij een normale eethouding aan!
Ik kon mijn lachen met moeite inhouden en inwendig had ik een lol!!! Mijn triomfantelijke blik kon alleen mijn man zien.
Fantastisch, dit forum!
Hihihi....
Die tip kwam van mij. En ik zie je al voor me, in die kikkerhouding! Hahaha, 't werkte bij ons ook. Dus ik doe het nog steeds wel eens. Niet zo vaak, anders gaat het verrassingseffect er af. Maar 't blijft een goeie, dus voortzetten die grap!
Spiegel
Wat mooi dat dat werkte! Is sowieso een goede truc bij pubers 
Ik doe het soms bij leerlingen die bijv. helemaal onderuitgezakt blijven hangen, constant de andere kant opkijken terwijl ik met hen praat of blijven praten met hun hand voor de mond en niet snappen waarom ik daar over 'zeur'
Nadat ik het ook een poosje doe, begrijpen ze het zonder verdere uitleg
Voorheen
Voorheen kreeg ik altijd te horen van hem: "wat boeit het jou, mam?" Of: "heb je er problemen mee dat ik zo zit?"
Of: "hou er nou eens over op, mam, je zeurt altijd zo" of meer van dat soort opmerkingen.
Ik denk dat dat nu voorgoed voorbij is, want als het moet ....doe ik het zó weer nl.!
Dus Marmar: thanks voor de tip!
