naar school om woonruimte te kunnen krijgen

Geen van beide.

Ik zou niets aanraden of afraden.
Hij is 19 jaar, ik zou niet verder komen dan aangeven dat hij moet kiezen waar hij denkt goed aan te doen.

Hij wil niet thuis wonen maar wel, met geleend geld, op kamers?
Ik zou hem wel willen helpen met het uitrekenen van zijn studieschuld, andere onkosten en aangeven dat het ZIJN schulden zijn.
Waarom moet jullie dat geld kosten, dat je niet kunt missen?

Jeugdloket

Sinds ik het fenomeen Jeugdloket ken, kom ik er af en toe mee op de proppen. Nu ook, geef hem het advies om daar naar toe te gaan, een uitkering aan te vragen, na aanvraag moet hij sowieso (meen ik uit mijn hoofd gezegd) eerst een maand werk zoeken voor hij geld krijgt, maar dan is het in ieder geval bezig. Terwijl dat loopt moet hij bekijken welke opleiding hij kan volgen, of daar een BBL opleiding van te vinden is en of daar werk bij te vinden is. Dan hoeft hij niet vaak naar school, moet uiteraard wel zijn huiswerk doen en verdient in ieder geval zijn eigen geld, als dat allemaal lukt.

Als je zoon een 'zorg'-type is, op de een of andere manier denk ik van niet, maar je weet maar nooit, zou hij zich bij een zorgorganisatie aan kunnen melden, met de vraag of hij een toelatingstest mag doen. Tenminste... als wat hij op het ROC al wel afgerond heeft, voldoende is. Als dat bijvoorbeeld gelijk staat aan MBO 2, kan hij het proberen. Nee heb je, ja kun je krijgen.

Wel een toestand voor jullie trouwens. Er is kennelijk al veel aan vooraf gegaan.

MBO-2

De beurs voor MBO-2 is toch gewoon een gift?

V@@S

Ik heb MBO 2 genoemd, maar het kan best zijn dat zijn niveau door de vooropleiding (vmbo-t of kader) hoger ligt.

Bessy

"Wat zouden jullie adviseren aan zoon?"

Dat zou voor mij heel duidelijk zijn: positief. Zonder opleiding komt hij nergens. Een opleiding is een absolute voorwaarde om een zelfstandig op te kunnen bouwen (oké, uitzondering daargelaten). Ik kan mij eigenlijk geen redenen beneden waarom je liever ziet dat hij rondzwerft dan dat hij naar school gaat. Of hij nu intrinsiek of extrinsiek gemotiveerd is: hij wil naar school. En dat alleen al lijkt mij voor hem extreem belangrijk.

samen kijken

naar wat de mogelijkheden zijn misschien? Hij weet niet welke opleiding hij wil gaan doen, dan online testen doen en zien wat eruit komt. Samen kijken naar studiefinanciering, allerlei vragen stellen over hoe hij alles denkt aan te pakken.
En wat denkt hij te doen als hij ook met een nieuwe opleiding stopt? Dit omdat het hem niet gaat om een diploma maar om woonruimte.

Positief

Ik zou het in elk geval positief benaderen. Alles beter dan dit, toch?

Niet weer kritiek

Natuurlijk ga je geen kritiek geven op dit plan. Hij moet het zelf doen en je kunt hem beter steunen bij wat hij doet. Hij doet het anders toch wel. Niets zo vreselijk als ouders die altijd alleen maar de minpunten zien.

...

Het gaat om nivo 1, wat tegenwoordig entreeopleiding heet. Ja, dat bestaat nog. Hij heeft namelijk alleen de praktijkschool gedaan dus geen vmbo diploma.
En ja de beurs voor nivo 1 en 2 is een gift. Maar uiteraard moet er wel 1200 euro betaald worden aan school en de benodigdheden.

Ja, natuurlijk moeten wij dat betalen, anders zou het ook niet kunnen, hij heeft geen inkomen.

Tot nu toe heeft hij alleen verzet getoond en wilde hij niet in gesprek met de leerplichtambtenaar van de gemeente die hem moet helpen aan een baan. Ze kunnen dat niet afdwingen, maar nu staat hij misschien weer meer open om echt iets te gaan doen. Alleen dat al is heel goed nieuws eigenlijk. Maar ik wil zo graag dat hij echt iets vindt waar hij voor gaat en ben bang voor negatieve ervaringen als hij zonder motivatie aan iets begint.

Anderzijds is het ook een jongen die heel erg vaart op de personen die hij tegenkomt. Ik bedoel: als hij een leuke bedrijfsleider heeft kan hij best wat werk aan en als hij een leuke leraar heeft is hij meer gemotiveerd tot leren. Maar het is een wankele basis. Als de persoon wegvalt dan valt zijn motivatie ook ineens weg. Dat hebben we helaas al vaak meegemaakt. maar ja, als het goed gaat, gaat het goed en heeft hij uiteindlijk misschien toch nog een diploma. Als hij mensen treft die hem kunnen motiveren, dan heeft hij nog steeds niet de juiste motivatie maar als het zo werkt dan ben ik blij!!!

Ik vermoed dat hij inderdaad in februarie wil beginnen maar heb geen idee of dat kan. Hij heeft alleen onlangs aangegeven niet een van de mogelijkheden op nivo iets te vinden, dus ik ben erg benieuwd welke richting hij dan op wil.

Basisbeurs MBO

De basisbeurs voor MBO voor uitwonende student is 270 euro. Dat is voor niveau 1&2 inderdaad een gift. Maar dat lijkt me niet toereikend om voor dat bedrag op kamers te wonen en school te betalen enz.

En dan moet het ook nog een BOL opleiding zijn, 5 dagen in de week naar school.

Ik ben ook erg van het motiveren en positief zijn naar mijn kind. Maar ik ben ook realistisch. En zie liever niet dat mijn kind zich in de schulden steekt omdat hij zo graag op kamers wil. Niet als de motivatie voor een diploma ontbreekt. Wil hij leren en een diploma halen? Heeft hij iets geleerd uit eerdere ervaringen, is er iets veranderd in zijn houding? Dan betaal ik zeker mee.

Maar ik ben ook verbaasd dat je zelf als ouder benieuwd bent welke richting hij op wil. Hoe kan het dat je dat als ouder niet weet? Ook niet wanneer hij wil beginnen met de studie?
Je weet eigenlijk niet wat hij wil, wat de bedoeling is, maar je gaat/moet wel betalen?

betalen van de studie

Je zegt: natuurlijk moeten wij de studie betalen, maar daar is toch juist de studiefinanciering voor!
Dus hij krijgt een uitwonende beurs en moet dan zijn studie in termijnen zelf betalen, dus waarom zouden jullie dat dan allemaal moeten betalen?

tja...

Wil 40; ja, verbazend he, dat ik geen idee heb wat mijn zoon zou willen. Hij weet het zelf echter ook niet. We hebben onlangs alle mogelijkheden op zijn nivo uitgezocht en hij wilde er niet een. Op de praktijkschool heeft hij eerst voor groen gekozen en is in het laatste jaar geswicht naar de zorgkant. Momenteel geeft hij de minste weerstand nog aan naar de richting logistiek en transport. Maar niets trekt hem echt.

Ginny, weet je wat het is, ik wil best betalen wat ik kan, al ben ik ook niet rijk. Maar wat het allemaal erg lastig maakt is dat onze zoon helemaal niets doet, niets wil en het als vanzelfsprekend ervaart dat iedereen voor hem zorgt. Hij is niet bereid om zelfs maar te kijken voor een krantewijk of een klein baantje of iets dergelijks.
En ja, betalen moet ik dus toch, maar die school zijn extra kosten en is misschien allemaal weggegooid geld als hij in zijn pubermodus blijft hangen.

Carina: je krijgt alleen een uitwonende beurs als je een adres kan overleggen waar je dus uitwonend bent. Dat hebben ze niet want ze zijn dakloos. Je kunt echt niet zomaar een adresje opgeven om stufi voor uitwonend te krijgen. Zijn stufi blijft dus tot dat ze een echt adres hebben hangen op ongeveer 80 euro.
Daarnaast is het zo dat je als ouders zijnde ook geacht wordt mee te betalen, afhankelijk van je inkomen.

Bessie

Er is volgens mij een flinke vertrouwensbreuk tussen jullie, en ik denk dat je er alles aan moet doen om die te herstellen. Het feit dàt hij nu naar school wil is al een hele vooruitgang. Hij wordt natuurljk ook ouder en wijzer, dus hopelijk is nu het kwartje gevallen dat sommige niet leuke dingen nodig zijn om ee toekomst op te bouwen. Al het het nog maar op de korte termijn, dus een opleiding volgen is nodig om woonruimte te krijgen.
Ik zou hem het vertrouwen geven, ik denk dat dat gevoel voor hem misschien nog wel belangrijker is dan het geld. Als hij ht gevoel heeft dat jullie vertrouwen in hem hebben zal hij, op termijn, ook meer open staan voor bijsturing van jullie kant.
Begrijp ik het goed dat zijn relatie inmiddels uit is?

Hoe dat op hem overkomt.

De jongeman "krijgt" straks 80 euro in de maand van DUO. Wil geen bijbaan, wil niet thuiswonen, er is zelfs amper contact tussen ouders en zoon.
Hij heeft geen interesse in een bepaalde opleiding, het gaat alleen om "gratis" woonruimte.

Ik heb geen idee wat jullie wel of niet kunnen bijdragen. Maar ik zeg eerlijk, ik zou willen bijstaan met een redelijke tegemoetkoming. Als hij verder niet bereidt is om met jullie te overleggen over zijn toekomst en hij denkt het allemaal beter te weten, dan zou ik het daar bij laten.

"Fijn dat je weer een opleiding gaat volgen, als dat je keuze is. Wij willen hier 123,45 euro per maand aan bijdragen zodra je ingeschreven staat."

Dus niet aanmoedigen maar ook niet ontmoedigen. Wat neutraal opstellen lijkt me het handigste, vooral omdat de band aan een zijden draadje hangt.

Sterkte hoor, wat een vervelende situatie.

er worden enkele

niet kloppende conclusies getrokken.
De belangrijkste: ik heb hem helemaal niet ontmoedigt om naar school te gaan. Hij heeft het via de app laten weten en toen ik vroeg:' Wat goed dat je iets onderneemt, waarom wil je weer naar school?' Appte hij terug:' Als ik weer naar school ga, kunnen we zelf iets huren'

De relatie met zijn vriend is niet uit. Ze moesten echter uit de studentenwoning i.v.m. het beeindigen van de studie.

De band tussen ons is groeiende. Hij loopt de deur niet plat, reageert soms niet op apjes, maar ik heb sterk het gevoel dat hij ons echt wel weet te vinden als het nodig is. Ik denk dat het zijden draadje sterker is dan het lijkt.

En wat heb je toen geappt?

Wat fijn schat. Wst kunnen je vader en ik doen om je hierbij te helpen?
Misschien ben je een meester in poker. Zou kunnen. Maar anders zit de kans erin dat de reserves die je hier opwerpt voor hem ook voelbaar zijn.

zo gaat dat

Hij appte direct daarna of ze hier mogen eten, zaterdag, dus het gesprek ging over. Precies zoals altijd van de hak op de tak!

Hahaha ja

Herkenbaar.

Maar toch hè. Heeft ie echt niet door hoe jij hierover denkt?
Ik snap je reserves, maar om verder te komen is volgens iets van omdenken nodig. Kinderen zoals die van ons rijpen langzamer, dus er kan zomaar een dag komen dat het kwartje wel echt valt. Tot die tijd is het volgens mij belangrijk dat je de communicatielijn ruim openhoudt. Zeker gezien de relationele situatie.

spreek hem dit weekend dus ik kan uitleggen dat ik even verbaasd was dat hij weer naar school wilde, maar dat ik het zeker toejuich.

woonruimte en studie

'De relatie met zijn vriend is niet uit. Ze moesten echter uit de studentenwoning i.v.m. het beeindigen van de studie.'
Ik begrijp het niet helemaal. Is het nu zo, dat hij daar kan blijven wonen als hij zich opnieuw inschrijft voor een studie? Maar dat jij dan het lesgeld zou moeten betalen? Dat zou dan een relatief goedkope oplossing zijn voor een groot probleem.
Als hij een jaar niets doet zal de studie over een jaar eindigen, hij heeft dan wel studieschuld opgebouwd in de vorm van de lening. Daar kun je hem op wijzen.
En ook het gesprek openen over woonruimte na een jaar. Wat kunnen ze doen om dat te vinden?

Tsjor

nee

Ze moesten uit die woonruimte omdat zijn vriend met de studie gestopt was, al lang daarvoor. Zoon studeerde ook maar dat deed er niet toe voor het huurcontract omdat hij daar illegaal woonde. Dus zijn ze daar vanaf de zomer weg en logeren ze nu her en der. Spullen staan her en der opgeslagen.

Nu denken ze dat ze als zoon zich inschrijft voor een studie, zij zo weer terug kunnen in een van de studentenwoningen maar ik vermoed dat dat niet 123 het geval is.

Tsjor; voor een studie op nivo 1 of 2 bouw je geen studieschuld op. Dat is een gift.

Bessie.

Mits hij dan wel naar school gaat. Mbo scholen zijn verplicht om afwezigheid te melden bij DUO. Juist om fraude te voorkomen.
Ook jij krijgt een uitnodiging voor een gesprek met de leerplichtambtenaar, tot je zoon 22 is en/ of geen startkwalificatie heeft.

Inschrijven alleen is niet voldoende, logisch natuurlijk.

Ook ontvangt hij nu de basisbeurs van 82 euro, begreep ik uit je verhaal. Dan is hij nu dus ingeschreven bij een opleiding? Ook OV?
Kost 97 euro per 2 weken als het ov onterecht doorloopt.

Maar goed, ik lees hier vooral dat je de plannen positief moet benaderen naar je zoon toe. Ik ben niet zo'n hoezee hoezee type.
Excuses dat ik wat minder positief reageer.