verplicht sparen of kostgeld?
Wij (ouders van dochter van 22) zijn het niet eens over kostgeld vragen of verplicht sparen.
Dochter heeft fulltime baan, betaalt wel eigen zorgverzekering, maar geen bijdrage in de huishouding. Mijn man vindt kostgeld wel gewenst. Ook zou hij ''verplicht'' dochter willen laten sparen voor later. Zelf vind ik kostgeld niet nodig en verplicht sparen voel ik ook niet zo veel voor. Verplicht? Hoe wil je dat controleren? Ze is 20 en ik kan niet bij haar bankgegevens. Ik word zelf wat kriebelig van ''verplicht''. Ze is verder een aardige, sociale meid en ik vind het leuk dat ze nog thuis woont. Bovendien zie ik mezelf meer als adviseur, dan als degene die hier regels over oplegt.
Nog een opmerking, ze heeft al best een aardig kapitaaltje opgebouwd in de loop van de jaren.
Kostgeld!
Ik ben een voorstander van kostgeld vanaf het moment dat ze zelf inkomen hebben waarmee ze zichzelf ook opkamers zouden kunnen bedruipen.
Dat is ook gelijkwaardiger voor de verhoudingen in huis en geeft ze de realiteit van de kosten van het voeren van een huishouding.
Precies
Eens met kaori.
Kun je natuurlijk altijd nog overwegen dat kostgeld apart te zetten en (deels) aan dochter terug te schenken als opstart-kapitaaltje als ze tzt uit huis gaat. Hoef je haar niet eens te vertellen.
Ingrid
Ook eens met Kaori
Niet omdat het nodig is, maar om te laten inzien dat leven geld kost.
Eigenlijk zou ik dat al bij mijn 16-jarige willen invoeren, maar die heeft nog niks. En denkt wel dat het geld hier aan de boom groeit. Dat gaat niet goed als die ooit op zichzelf gaat wonen.
Wel meebetalen, niet verplicht sparen
Verplicht sparen vind ik echt een heel vreemd idee bij een volwassen kind. Dat moet ze nu toch zo langzamerhand echt zelf weten. Bovendien doet ze dat kennelijk al, gezien haar 'kapitaaltje'.
Kostgeld daarentegen is uitermate logisch, er wonen drie volwassenen in het huis, ze kan gerust iets meebetalen en dat kan ze ook makkelijk.
De optie van IngridT vind ik ook erg leuk: houd het apart zodat je haar later ermee kan verrassen. Maar dat bedoelt je man denk ik niet met kostgeld 
Hoeveel kostgeld is dan redelijk?
Oke, kostgeld is dus niet vreemd of iets van vroeger? Hoeveel zou je dan redelijk vinden als je uitgaat van het gegeven dat ze toch zeker 1800 euro netto verdient.
Nee
Geen van beide. Het leren sparen hebben we ze van jongs af aan geleerd en een eigen huishouding hebben ze leren voeren door voorleven, maar zonder dat alles.
Tot de dag dat ze uit huis gingen hebben we alles betaald ( aan het einde meer richting basic ) en ze waren bijdehand genoeg om het daarna zelf te doen, inclusief sparen. Beiden hebben uit eigen initiatief gewerkt vanaf hun 14e.
Na 1x een rondje supermarkt weet je wat boodschappen kosten en na de eerste maand ken je de meeste vaste lasten wel. Daar heb ik niet jaren hun geld voor nodig.
Boris
Ik zou het redelijker vinden als ze zo langzamerhand een beetje richting uit huis gaat als ze toch al als volwassene een fulltime baan heeft.
200-300 euro
Zou toch wel moeten lukken dan?
iets meer
ik zou eerder denken aan 4-500 euro.
Onderbouwd afhankelijk van wat ze verder betaald, doet ze wel eens boodschappen, tankt ze de auto af als ze 'm gebruikt heeft.
Dan nog kan ze riant leven tov een kind dat zelf op kamers woont want dan ben je alleen aan huur ook al zo'n 400 euro of meer kwijt, moet je zelf al je eten betalen etc.
kostgeld vragen
Ik betaalde het vroeger ook en was aangenaam verrast toen ik dit grotendeels retour kreeg toen ik het huis uit ging.
Boink
Het gaat natuurlijk niet meer om het leren bij de dochter van TS. Dat is nu wel zo'n beetje gebeurd. Het gaat erom dat je, als je zelf een inkomen hebt, meebetaalt aan het huishouden.
Precies Lou
Ik zou het ook geen kostgeld noemen maar een bijdrage aan de vaste lasten en de huishoudelijke uitgaven.
Tenslotte is ze volwassen en als je met volwassenen in één huis woont, dan deel je de kosten.
Ik zou alle kosten op een rijtje zetten en die met haar gaan bespreken. Wat gaat haar bijdrage zijn?
Of jullie die bijdrage willen sparen, is een ander verhaal. Een mooi moment om dat geld te schenken is als ze een eigen woning wil kopen. Dat maakt het kopen makkelijker. Ze verdient zelf al genoeg om te sparen voor de inrichting en dergelijk, ook als het een huurhuis wordt.
Fatsoen
Met een beetje fatsoen had ze uit zichzelf al een bijdrage geleverd aan het huishouden. Ze leeft in het huis en heeft een mooi inkomen als enige last een beetje zorgverzekering
Dus ik zou op zijn minst 500 euro kost en inwoning vragen. Wat je met het geld doet moet je zelf maar weten.
aha
'Ze is verder een aardige, sociale meid en ik vind het leuk dat ze nog thuis woont.' Dat is mooi natuurlijk. Maar wees niet te makkelijk met je kosteloze Hotel Mama. Ik vrees dat ze niet zoveel zicht heeft op wat het zelfstandige leven kost. Het is lief dat ze nu alles wat ze verdient mag houden, maar jij kunt ook niet je complete inkomen (minus zorgverzekering) besteden aan leuks.
Toch maar eens rond de tafel zitten en informeren hoe zij de komende jaren ziet. Nu is het gezellig dat ze thuis woont, maar hoe lang blijft dat zo?
eens met Dees
Ik vind het zelf heel normaal dat je als kind uit jezelf meebetaalt (en bijvoorbeeld af en toe ook boodschappen doet enz.) Het is zo jammer dat je er zelf om moet gaan vragen. Ik betaalde ook mee aan de huur toen ik zo oud was (en niet eens zo veel inkomen had) omdat mijn moeder door mijn inkomen geen huursubsidie meer ontving. Boodschappen deed ik ook wel eens, maar dat hield ik helemaal niet bij of zo.
Hangt er van af
Een 20 jarige met een fulltime baan zal waarschijnlijk van plan zijn om binnenkort op zichzelf te gaan wonen? Ik zou dan geen kostgeld vragen maar liever hebben dat ze het geld spaart zodat ze straks dat geld kan gebruiken om haar huis te bekostigen. Of als ze een ander doel heeft (wereldreis, auto) dan zou ik dat steunen. Ik zou geen kostgeld vragen als ik het niet nodig zou hebben. Ik zou haar verder vertrouwen om zelf te sparen en dat niet verplichten. Als je denkt dat dit een langdurige situatie is en ze nog jaren thuis blijft wonen dan is het misschien anders. Dan wordt je meer volwassen huisgenoten en in zo'n situatie is een bijdrage in het huishouden gepast.
Wat een hoge bedragen
Als mijn dochter volgend jaar een pauzejaar inlast van school, gaat ze fulltime werken. Ik heb gezegd dat ik dan kostgeld wil. Ik ben er zelf ook nog niet uit wat ik moet vragen, maar ik denk eerder aan 150 euro dan 400 euro. Het bedrag moet inderdaad een bijdrage in de kosten zijn, maar ik vind niet dat het hoeft te voelen alsof we niets meer voor haar willen betalen. Wij moeten ook eten, nu koken we een beetje meer. De verwarming moet ook zonder haar aan en een alles in 1 abonnement hebben we ook als ze er niet bij is.
Niet veel hoor
Nou ja bedenk maar goed de extra wassen, een extra kamer te verwarmen, wel extra boodschappen kostten en het is deels ook leergeld, leren wat leven nu wel kost en dan is 500 euro maar weinig.
Je kunt dat geld altijd nog deels teruggeven bij het op zichzelf gaan.
Kaaskopje
Dat is drie euro per dag. Daar dek je amper eten en douchen mee. Mogen jullie nu nooit eens een financieel voordeeltje hebben, een mogelijkheid om iets te sparen?
Goh
Een 22jarige met zo’n inkomen mag toch gewoon “huur” betalen? 500 all in lijkt mij heel redelijk.
Waarom woont ze eigenlijk nog niet op zichzelf?
Ik denk
Dat ik eea ook vind afhangen van hoe breed de ouders het hebben in verhouding tot inkomen inwonende kind. Als de ouders moeten beknibbelen terwijl kind 1500 per maand vrij te besteden (of sparen heeft) en zelf geen duidelijk spaardoel (zoals bv eigen geld opbouwen voor eigen huis) vind ik het wat anders dan wanneer ouders ruim in het geld zitten en eigenlijk het verschil niet merken in hun portomonnee of kind thuiswoont of niet.
Een soort solidariteitsprincipe 😊
Triva - Kaaskopje
Dat is toch 5 euro per dag? Of reken ik het verkeerd uit? Ik zou ook iets van 150 aan bijdrage vragen. Het is toch je kind, dus ik vind een bedrag als 'echt' huurbedrag nu ook weer niet nodig. En wat Kaaskopje al zegt, zoveel meer geef je nu ook niet extra uit met één persoon erbij.
Hier.
Zoon heeft zelf aangegeven 200 pm te willen betalen als kostgeld. Heeft sinds kort een partime baan en kwam met dit voorstel.
Ik vond het een prima bedrag. 500€ zou voor mij niet prettig voelen en het hangt voor mij niet van het bedrag af wat hij ervan gaat leren. Hij weet wat ongeveer onze vaste lasten zijn bijvoorbeeld, ook wat hij kwijt is als hij morgen op een flatje gaat wonen. Dat hoeft hij dmv kostgeld niet te "leren".
Ik heb het geld niet echt nodig, ik zet het voor hem aan de kant voor als hij op zich zelf gaat wonen, daar weet hij overigens niets van. Krijgt hij tzt van ons de wasmachine
Wat het precies kost
Wat een extra persoon in huis precies kost zou mij niet uitmaken. Uiteindelijk gaat het erom dat kind noch ouders zich bekocht of bezwaard voelen met het bedrag. Ik zou denk ik ook neigen naar een lage bijdrage, hooguit 200 per maand, omdat ik me daar prettiger bij zou voelen.
Tip voor TS: vraag je dochter wat zij zelf een redelijk bedrag zou vinden.
Triva
Mogen jullie nu nooit eens een financieel voordeeltje hebben, een mogelijkheid om iets te sparen?===
Oh ja zeker, maar dat vind ik wel een erg vreemde motivatie voor een hoog kostgeldbedrag. Een voordeeltje ten koste van je kind? Kostgeld heeft in de eerste plaats tot doel om zo de kosten wat te drukken. Niet om van te sparen. Dan heb je het niet nodig. Tenzij je het zoals sommigen doen, weer teruggeeft. Dat vind ik erg sympathiek.
redelijk
Een bedrag van 150-200 zou ik me zelf het prettigst bij voelen. Het zal dan niet de kosten dekken, maar wij hebben het geld gelukkig niet nodig en zullen het dan zeker voor haar opzij zetten (voor als ze het huis uit gaat). Dat vind ik wel sympathiek.
@ Kaaskopje
Ontvang je huurtoeslag?
kaaskopje
Als je meer vraagt dan wat het eten kost en het douchen is dat dus in jouw ogen meteen een voordeeltje ten koste van je kind? Nogmaals: waarom mag jij nou nooit ergens iets uit halen van jezelf? Je kunt toch uitleggen dat je daar dan val wilt sparen zodat je eindelijk iets achter de hand hebt? Waarom moeten al die kinderen hier sparen voor later maar mogen de ouders, die het zelf niet breed hebben niet sparen?
Alsof het allemaal zo geweldig fijn is als je kind weer een jaar thuis komt wonen als het al zo oud is denk ik dan. Je moet er weer rekening mee houden, je bent je privacy kwijt en allerlei andere dingetje. Waarom mag daar niets tegenover staan?
(oja Jasmijn, natuurlijk 5 euro, waarom ik 3 heb getikt weet ik niet....)
Ik voel ook niet zo heel veel voor kostgeld, maar dat is gevoelsmatig én uiteraard alleen als we redelijk kunnen rondkomen zonder kostgeld.
Anderzijds zou het ook niet goed voelen als kind een volwaardig salaris heeft en dat alleen zou uitgeven aan kleding en leukigheden, niets zou bijdragen en dus verder op onze kosten zou leven.
Dus ik zou i.i.g. wel aangeven dat ik verwacht (iets anders dan verplichten, zover dat al kan) dat ze een leuk bedrag maandelijks opzij zet om te gebruiken als ze op zichzelf zou gaan wonen. En dat er geen enkele reden zou moeten zijn (in die situatie) dat als ze op zich zelf gaat wonen dat wij zouden moeten bijspringen in het aanschaffen van spullen, omdat ze niets achter de hand heeft. Dat zou ik i.i.g. wel aangeven, dat ik dat zo zou zien.
Nee.