Zoon en vriendin slapen altijd samen

uit huis

Wil je zoon niet uit huis? Hij is 21 en hij heeft een baan. Zijn vriendin woont toch ook op zichzelf?

Tja.

21 is soort van volwassen. Dus om nou maar ‘gewoon’ iets te verbieden is wat kort door de bocht denk ik.

Aan de andere kant...hij woon thuis. Jullie huis, dus ook jullie regels. Maar dan gaat het er denk ik wel om WAAROM je paal en perk wilt stekken aan het ge-logeer. Er iets van vinden dat ze 7 nachten per week samen slapen...daar kun je best iets vsn vinden, of over praten, maar dat uiteindelijk zijn keus lijkt me,als jong volwassene.

Maar je mag best te kennen geven dat je het niet prettig vind om op bepaalde momenten ( bv doordeweekse werkdagen) of te regelmatig (weet ik veel, 4- 5 keer per week) je schoondochter te logeren te hebben. Daar kun je best afspreken over maken. Ook al is het er de kaatstet ijs een beetje ingeslopen dat alles maar leek te kunnen...

Om de tafel dus. En overleggen/ uitleggen wat voor jullie acceptabel is. En als ze echt 7 dagen per week samen willen zijn wordt het misschien tijd om naar andere woonruimte uit te kijken.....

Ingrid

waarom?

"Hij snapt niet wat het probleem is"

Ik ook niet.
En jijzelf blijkbaar ook niet, want je schrijft dat je het niet kunt uitleggen. En dat lijkt mij toch wel een voorwaarde op het moment dat je een 21-jarige aan banden wil gaan leggen.

Waarom vind je het nu wel oké - en met een baan niet meer oké?
Ik kan eerlijk gezegd niets bedenken. Nou ja, ik kan allerlei argumenten bedenken voor kinderen of pubers met logé's (te weinig slaap, geen tijd voor huiswerk), maar niet voor een volwassene.

uitleg

Wat heeft werken er mee te maken?
Als ik heel eerlijk ben willen wij een situatie die wij niet zo prettig vinden terugdraaien. Zoon moet straks vroeg weg, vriendin blijft nog in bed en vertrekt later. Eigenlijk vinden wij dus dat ze samenwonen onder ons dak. Ik vind het niet raar dat zij graag samen willen slapen, heel begrijpelijk zelfs, maar dan toch maar extern samenwonen misschien.
Maar aan de andere kant, ik wil hem niet de deur uit jagen, dus we moeten nog maar eens om de tafel voor een vervolggesprekje.

Samen thuis, samen uit

Het gaat dus niet om het samen slapen, maar om het niet samen vertrekken. En misschien gaat het ook om hoe het meisje zich gedraagt? Ruimt ze haar zooi op? Levert ze een bijdrage, of loopt ze je voor de voeten en eet ze al je kaas op? Of wil jij gewoon meer privacy?
Dat lijken mij prima gespreksonderwerpen.

Tijd voor een gesprek dus

Het is natuurlijk wel de manier om hem het huis uit te krijgen dus: is het het je echt waard?
Hoelang loopt zij dan nog rond in haar pyjama?
En dat voor 3-4 dagen per week.

Gaan die 1-2 dagen het verschil maken?
En is het niet mogelijk om een eigen plekje voor de jongelui te creëren, zodat zij ook daar kan ontbijten, studeren en wat meer?

Privacy

Als ik alles voor mezelf op de rij zet, is het misschien nog wel het meest "privacy'' wat ik mis. Dat ik gewoon in mijn niksie uit de slaapkamer naar de badkamer kan lopen, dat soort dingen. Ik voel me niet vrij..... Ik kan op vriendin niets aanmerken, ze is een aardige meid, heb geen last van haar en ze eet de koelkast ook niet leeg.

Natuurlijk mis je privacy

Je hebt er een jongvolwassene bij in huis, en je hebt geen huis met een apart gastenverblijf inclusief sanitair. Dan was het nog net een beetje anders misschien.

Ik denk niet dat je zoon jou de hele week te logeren zou wilen hebben. Misschien snapt hij het als je dat voorstelt

Laat hen mogelijkheden zoeken om buiten jullie huis te gaan samenwonen. Iedereen blij

Probleem?

Wat is het probleem dan?

Dees

Privacy. Dat schrijft ze toch? Lijkt mij voldoende reden om zoon aan te sporen op zichzelf te gaan wonen als hij wil samenwonen.

Dank

Wat fijn dat jullie zo eerlijk reageren. Dank daarvoor. Het helpt mij om mijn gedachten te ordenen.

Tip van Wilgenkatje

Het zou hier ook zo maar kunnen gebeuren, makkelijk als wij zijn met bezoek en logés. En dat ik er dan toch na een tijdje moeite mee zou hebben. Ik hoop dat ik tegen die tijd de tip van Wilgenkatje dan nog weet. Dus Puck, die zou ik gebruiken voor je zoon: stel dat ik vier dagen per week bij jou kom logeren? Je voelt meteen dat het niet fijn is, ook al ben je vreselijk aardig en loop je niet in de weg.

beetje zelfde situatie maar

in zoverre anders dat het om een studerende dochter met werkende vriend gaat, die allebeide nog thuis wonen. En dat haar kamer hier thuis eigenlijk een studio is, dus met keukenblok en eigen badkamer (ong. 8 meter bij 5 meter). Van privacy verlies hebben wij daarom niet veel last.

Dat lijkt mij dus ideaal

Ik zou er bijna om gaan verhuizen, maar zo'n studio aan huis lijkt mij geweldig voor onze dan volwassen en nog inwonende kinderen.

was toeval

zat al in het huis toen wij het kochten

Het huis uitjagen

Zou je het heel akelig vinden of vind je dat je het als ouders niet kunt maken om een kind te stimuleren op zich zelf te gaan wonen? Ik vind 21 ook een mooie leeftijd om je vleugels uit te slaan.

Nou wensen mijn eigen kinderen al jaren niet meer geconfronteerd te worden met het lichaam dat hen gebaard en gezoogd heeft, ik kon al voor de komst van de aanhang niet meer in Evakostuum door het huis banjeren.

Kenfan

Ik vind het wel enigszins afhankelijk van het type kind. Zoon is heel gevoelig type, die een zachtere aanpak nodig heeft dan ons andere kind. Die kun je veel meer recht voor de raap benaderen. Daarom wil ik zoon ook zeker niet '''het huis uitjagen''.
Ik loop ook niet meer met mijn lijf te koop hoor (behalve in de sauna), maar voel me toch een stukje vrijer hoe ik erbij loop, zit, hang, zonder ''vreemden'' in huis.

Puck

Het zou ook zeker niet bij mij passen om mijn kind met 21 jaar het "huis uit te jagen", ik snap heel goed dat jij dat ook niet wil. Maar inderdaad, dat stukje privacy wat je noemt, heb ik al met logees die langer dan een paar dagen bij ons zijn . Je voelt je inderdaad veel minder vrij en dat is het ook. Ik zou gewoon eens met je zoon om de tafel en dat stukje privacy wat je nu mist eens met hem bespreken. Het kan ook natuurlijk zo zijn dat je schoondochter het helemaal niet leuk vindt dat je zoon straks steeds eerder de deur uit is en daardoor minder blijft slapen.

Zomer

Ja, ik kan me helemaal vinden in jouw woorden. En inderdaad, soms lost de tijd ook zaken op, die we nu heel belangrijk vinden. Ik zal het zeker meenemen als we deze week even verder praten.

Instabiele arbeidsmarkt

De zoon heeft een paar maanden geen baan gehad, zijn vriendin is student en zal zodoende ook niet beschikken over een zodanig inkomen dat wanneer ze samen wonen, ze onaangename verrassingen 1-2-3 kunnen opvangen. Een flat is nu eenmaal duurder dan een studentenhuis.
Financieel gezien, is het niet zo vreemd als Puck haar zoon ( en zijn vriendin) de tijd geeft meer zekerheid op te bouwen en hem zodoende nog thuis een plek biedt om te wonen.

Hier een student die thuis woont omdat dit goedkoper is. De vriend komt vaak in het weekend logeren. Nu hebben we aangegeven dat wij dit niet elk weekend willen en dat we het begin van de werkweek ( maandag) willen starten zonder logé; huisregel 1.
Vanwege het feit dat op maandag de student college heeft en wij al genoeg rekening houden met de aanwezigheid van een logé.
Nu zijn we ook niet zo star; in de zomervakantie hoeft hij zondagavond niet naar huis.

Ondanks dat hij hier graag is, denk ik dat hij, zoals Zomer aangaf, uit zichzelf naar huis zou gaan als dochter ‘elke dag s morgens vroeg uit de veren moest. In je eigen studentenhuis, plekje kan je makkelijker doen en laten wat je wil.

Maar...

Je schrijft dat ze altijd samen slapen, bij hem of bij haar, en dat je dat niet meer wilt.
Maar wil je dat ze niet altijd samen slapen of wil je doordeweeks niet een 'vreemde' in huis? Want het lijkt me dat dat de issue is?

Je kunt helder zijn en je eigen gevoelens hierover ventileren; het is jullie huis. Dus ze mag altijd komen in het weekend (en bv de woensdag, ik zeg maar wat) en als ze andere dagen samen willen slapen, dan doen ze dat maar bij haar.

Privacy versus kosten

Tja, ik heb niet zo'n probleem met samenwonen onder mijn dak.

Ook al is 21 jaar een mooie leeftijd om uit huis te gaan: waar vind je betaalbare huisvesting?

In mijn stad Almere is het een ramp om een plek te vinden. Alle particuliere verhuur ligt op minstens 900 per maand, als je het al kunt vinden. Bovendien wordt daarvoor meestal ook een fiks inkomen geeist.

Voor sociale huur heb je heel veel geduld nodig. Als 23-minner mag je huur dan ook niet meer dan ongeveer 400 zijn, want anders krijg je ook geen subsidie.
Ik gok dat zoon geen inkomen heeft dat dit allemaal mogelijk maakt.

Wij faciliteren daarom onze kinderen graag onder ons eigen dak.
Ik weet van diverse bekenden dat ze dat ook doen. Onze overbuurjongen heeft zo jaren samengewoond met zijn vriendin. Tot hij een huis kon krijgen.

Net zoals vroeger: dan trok je als pasgetrouwd stel in bij bijv een broer of zus, die al langer een huis had. Net zolang tot je aan de beurt was voor een huis.

Eigen dak

Ik wil graag hartelijk en gastvrij zijn. De realiteit is dat ik een beetje in een kramp schiet als er logés zijn. Ik voel aan mijn theewater dat de logé zich wat ongemakkelijk voelt, ik probeer daarom zo ontspannen mogelijk te doen, maar het is daardoor toch niet natuurlijk. Ik denk dat een blijvende gast op den duur wel in zal slijten, maar ideaal zou ik het niet vinden. Het zou heel anders zijn als je een groot huis hebt, waarin je min of meer gescheiden kunt bivakkeren. Eigen badkamers, ruime slaapkamers, een eigen keukentje. Dan is het leuk. Ik ken huizen in onze stad waarin dat te realiseren is en dat wordt ook gedaan. Je zou er zelfs later een omgekeerde versie van kunnen maken. Pa en ma in het "appartementje", een van de kinderen met gezin de rest. Kangoeroën dus.

privacy versus kosten/mogelijkheden

In de jaren 50 werd er ook veel ingewoond. Niet altijd tot ieders vreugde, maar het kon vaak niet anders. Kennelijk komt die tijd terug, als starters geen mogelijkheden vinden om zelfstandig te wonen.

Mensen van nu zijn veel meer gewend aan privacy dan mensen van zestig jaar geleden. We hebben ook geen zolders meer waar alle kinderen slapen, de meeste kinderen hebben een eigen kamer.
Jongeren die thuis bij hun ouders samenwonen voelt anders dan het inwonen van getrouwde stellen bij (schoon)ouders eind jaren 50. Huizen zijn vaak wat groter dan in die inwoon-tijd, dat wel, maar als we echt moeten wennen aan meer inwonen, moet en een mentaliteitsverandering ontstaan. Alleen al de dagelijkse rij voor de badkamer! (Eind jaren 50 was die er vaak niet eens...)

Inwonen

Mijn opa en oma hebben moeten inwonen destijds en dat was een ramp. Ze hebben er niets dan slechte herinneringen aan.
Ik heb mijn schoonzusje een half jaar in huis gehad, we mogen elkaar graag en ze is een prima gast, maar het was voor iedereen zwaar. Ze had een baan in onze regio gekregen en ze kon niet makkelijk/snel een huis vinden hier dus is tijdelijk bij ons ingetrokken.
We kennen elkaar goed, we mogen elkaar echt graag, maar het is inschikken en accepteren. Wij hadden op dat moment erg jonge kinderen en die worden wel eens wakker 's nachts. En als ze moe thuiskwam van het werk zo tegen etenstijd was het bij ons ook spitsuur met vermoeide, hongerige en dus erg jengelige kinderen. Dat was voor haar alles behalve makkelijk.
Andersom hadden wij altijd de avond voor onszelf en met haar erbij op de bank voel je je toch verplicht om haar te vermaken.
We haalden allemaal opgelucht adem toen ze een eigen huis had. De band met haar is nog steeds goed overigens en we komen nog steeds graag bij elkaar over de vloer, maar inwonen is gelukkig niet meer aan de orde (kan ook moeilijk, zij heeft onderhand ook een man en kinderen)

Vraag

Waarom slapen ze dan zo vaak bij jullie, terwijl zij een eigen woonruimte heeft? Wellicht vinden ze het prettig om bij jullie te slapen omdat er dan voor hen 'gezorgd' wordt? (eten, was enz).
Ik zou iid toch even om de tafel en uitleggen dat zo vaak een 'loge' in huis jou in je privacy beperkt. Dus afspreken dat ze 2 dagen per week (ofzo) welkom is en als ze elke dag bij elkaar willen slapen dat dat dan toch echt de rest van de week in haar ruimte moet.