Ik word stapelgek van mijn dochter!

Radeloos....

knullige vraag misschien:

heb je bij vriendinnetje gecheckt hoe ze zich daar gedragern heeft?? Net zoals thuis? Om een of andere reden denk ik van niet.

Mooi.

Dat lijkt me een goed aanknopingspunt voor verbetering. Ze KAN dus wel gezellig doen. En 8 lijkt me eerlijk gezegd oud genoeg om eens een goed gesprek met haar te hebben over hoe je graag wilt dat de sfeer thuis is. Vlak je eigen rol ook niet uit...als een kind een tijdje lastig is is het gemakkelijk in een negatieve spriraal terecht te komen waardoor onprettig gedrsag zich wederzijds alleen maar versterkt.

na dat goede gesprek ga je voor een paar weken heeeel structureel, consequent, doch met een positieve insteek aan de slag met haar vervelende buien. Spreek af op wat voor manier je haar gaat corrigeren (ze vindt het zelf vast ook leuker zonder al dat gesneer en geruzie)/. Als je er samen niet uitkomt kies JIJ een methode. Korte time out? Om even na te denken? Of een uur extra computertijd/later opblijftijd waar bij iedere 'misdraging' een paar minuten van verdwijnt? Je weet zelf vast wel wat het beste kan werken.

Maar hou zelf (en ook voor haar) de hele tijd een positieve insteek. Het gaat er allemaal om om het thuis gezelliger te maken. Om mijn part spreek je ook een straf/beloning voor jezelf af. Als jij (niet) negatief doet naar dochter toe dan.....

Alles om met elkaar in een wat positievere 'mode' te komen!

Volgens mij kom je met deze aanpak een heel eind....

Succes!!

Geen geduld voor

ik heb geen geduld voor allemaal methodes en technieken. Ik heb 1 regel. bij ongezellig gedrag mag je op je kamer gaan mopperen en weer terugkomen als je gezellig kunt doen. Werkt tot nu toe prima, maar ja, de 8 jaar heb ik nog lang niet gehaald!

Succes.

Vraag es

Hoi Radeloos, ik reageer hieronder ook al en nu ik deze posting nog eens lees, denk ik eigenlijk: vraag het eens aan haar. Zit haar iets dwars? Is ze ongelukkig, verdrietig?
Je zegt dat het steeds erger wordt. Hoe reageren jullie op haar ongewenste gedrag?
Groetne, Maw.

Bij een ander thuis wel vriendelijk?

ik word ook wel eens stapelgek van mijn dochter, ik denk dat elke ouder dat wel in fases met een kind heeft. Als er op school iets gebeurd is merk ik dat thuis direct want dan reageert ze dat af op mij. Ook als ze moe is dan is de sfeer meteen minder, minder vaak na school afspreken helpt en ook wat kieskeuriger zijn wie ze mee neemt werkt (sommige kinderen combineren gewoon minder goed, dan kost het alleen maar energie ipv dat er leuk gespeeld wordt).

Ben wel benieuwd hoe ze dan bij anderen thuis is. Zo te lezen is ze knap vervelend maar heeft ze zelf er misschien nog wel het meeste last er van.

Wordt ze gepest oid ? Heeft ze een lieve juf of meester of is het een heel boos en streng iemand ? Zit ze op veel activiteiten buiten school ? Slaapt en eet ze voldoende ?

Maar nikus

Tegen een kind van 18 zeggen:ga maar drie minuten op de trap?Lijkt me niet....
Bastet

Oh wacht

Er staat 8 ipv 18...sorry!
Bastet

Hier ook

vervelend gedrag gehad, maar dan met een dochter van 6. Idioot gewoon hoe zo'n smurf de stemming in huis kan bepalen. Ze at altijd al slecht, maar vorige week was het echt hopeloos. Dus hadden we een snoepvrije periode ingelast en dan bedoel ik dus geen snoep uit en thuis ( vooral uit was het echt idioot wat ze toegeschoven kreeg), maar ook geen koek,ijs en lekkere toetjes. Dit om het eten 's avonds weer beter te laten gaan. En dit werkt, dochter eet weer veel beter. Maar gisteravond merkten we ineens op dat dochter helemaal zo is opgeknapt. Ze ziet er gezonder uit maar is ook veel beter te pruimen en eigenlijk gewoon weer gezellig. Wij voeren dit nu dus door.
Weet niet of jouw dochter veel zoetigheden eet, maar misschien is het iets om over te denken.

grt Dendy

Hmm dendy

interessant, hier hebben we nooit snoep in huis en zelden chips maar als ik zo eens bedenk wat dochter hier allemaal eet aan koekjes, toetjes, ijsjes, broodjes tussendoor... En hier in de straat woont een oma die voor de hele roedel kinderen zakken snoep in huis haalt en dagelijks (!) uitdeelt.

een goede avond maaltijd met groente en vlees zet meer zoden aan de dijk inderdaad. Ik ga er eens op letten, misschien klaart het soms vreselijke humeur van mevrouwtje daar wat van op.

Hier kaaskopje

Ik heb het draadje nog niet gelezen, alleen vluchtig wat radeloos geschreven heeft. Om mijn eerste reactie te geven... Mijn dochter is nu 18 en ondanks dat er heus nog wel eens iets voorvalt waar wij niet blij mee zijn hebben we nu een dochter in huis die niet meer óveral tegenin gaat. Ze gaat gewoon weg als ze het niet naar haar zin heeft bij ons in de buurt. Dan gaat ze naar haar kamer. Ze houdt eerder haar mond dicht in situatie waarin ze zich denkt te moeten bemoeien met anderen. Kortom, ze is verstandig en wijzer geworden.
Dus hoe weinig je er op dit moment ook aan hebt... mijn dochter is van een kind die áltijd b zei als wij a zeiden een meisje geworden waar ik het nu vooral goed mee kan vinden.

Nog even verder over mijn dochter

Ik denk dat bij ons een deel van de makke was dat wij niet zo consequent waren. `oh ja, dan moet ik ook zeggen dat dat niet mag en niet aannnemen dat ze dat wel begrijpt.´... zou een reactie van mij geweest kunnen zijn.
Mijn dcohter moest zich kunnen optrekken aan wat ze kende. Als we altijd om 7 uur gingen eten moest ze echt omschakelen als dat opeens 6 uur werd. Dat uitte zich dan in dwarsigheid. Ik noem maar even een dwarsstraatje. Ze is op haar manier ook heel rechtvaardig. Als de een zus mag, mag de ander dat ook. Ouderlijke vrijheden daarin, omdat je als ouder bij het ene kind wel eens anders handelt dan bij het andere kind, kon en kan ze moeilijk begrijpen.
Het kan best zijn dat jouw dochter die eigenschappen ook heeft. Een kind wat niet zo flexibel is en een vast stramien nodig heeft gaat die elke keer zoeken als het er niet is. Wat mij betreft is dit achteraf wijsheid. Als ik nu weer ´zo´n´ kind zou hebben zou ik daar van kleinsafaan meer mee doen.
Het verschil tussen buiten de deur en thuis kan daar ook zeker in zitten. Op school was mijn dochter voorbeeldig. Maar daar zijn dan ook duidelijke regels. Bij andere mensen thuis gedroeg ze zich. Ze had het niet anders durven doen. Thuis was haar vrijhaven. Daar kon ze dwarliggen, omdat het veilig was, maar ik vrees ook omdat ik zoals gezegd dus niet altijd even consequent was. Wat overigens wel gebeurde na een verblijf in een omgeving waar strakke regels golden was dat ze zich bij ons moest afreageren. Na een kamp met haar vereniging was ze niet te genieten. A. omdat ze het zo naar haar zin had gehad en B. omdat ze het idéé had dat ze weer overgeleverd was aan ónze regels. Ze vond eigenlijk dat we altijd zeurden. Op zo´n kamp was de leiding veel gezelliger dan wij. Dat zal best zo geweest zijn. Ik denk echter dat ze de vaste dagindeling en de verplichtingen die aan haar gesteld werden tijdens zo´n kamp toch ook wel als ´beknotting´ en moeilijke opgave heeft ervaren en zich daarom altijd moest afreageren na afloop. Ik heb het idee dat dat allemaal gebeurde of gebeurt zonder dat ze zich daar van bewust is.

Ik denk dat je ook gewoon kunt stellen dat het ene kind helaas dwarser in elkaar steekt dan het andere. Mijn jongste dochter is wat dat betreft makkelijker. Die was en is eerder voor rede vatbaar. Maar ook zij heeft nu zo haar momenten dat ik even met haar op de vuist moet. Ze schijnt nu op haar 16de toch nog even te moeten puberen, maar het valt allemaal erg mee met haar.

Je vraag over hoe het nu verder moet beantwoord ik door voor te stellen eens te kijken of jouw dochter misschien ook een kind is wat met meer vaste grenzen, regels e.d. aangepakt moet worden. Voor zover ik weet van kinderen met een aan autisme verwante ´aandoening´ hebben deze kinderen een vaste lijn nodig op een dag. Ik zeg niet dat jouw kind autistisch is, maar misschien zou zo´n aanpak wel helpen. Geen onduidelijkheid laten bestaan dus over wanneer er thee gedronken wordt. Dat is vier uur. Wanneer er naar bed gegaan moet worden... dat is 8 uur. Ik zeg maar wat. Gaat ze tegen jullie te keer? Dat tolereer je gewoon niet. Dat heb ik ook tegen mijn dochter gezegd. Je mag gewoon niet accepteren dat ze jullie uitscheldt. Probeer je te vermannen als ze je uitdaagt. Negeren is vaak beter dan er tegenin gaan. Voor mij zou zo´n strak ´regime´ een moeilijke opgave zijn, vooral ook omdat het mijzelf zo tegenstond in mijn opvoeding door mijn ouders, maar ik ben ook wel weer zo eerlijk dat het voor mijn dochter misschien beter was geweest.

De baas willen spelen

hoi,
mijn zoontje is nog maar vijf maar heeft ook zo van die dagen hoor,
comandeert ons allemaal, als hij zn zin niet krijgt gaat hij zitten nukken, speelt veel te wild (vaak met zn kleine zus) en luistert niet als we zeggen dat het genoeg is.

Ben een paar dagen zooo boos geworden, heb hem duidelijk gezegd dat ik het niet meer pik om gecomandeerd te worden en dan nog op een onbeleefde manier. Ik ben mama en ik beslis wat kan en niet kan, en voor hij nog een woord tegen ons durft te zeggen moest hij in de hoek gaan staan en er pas uitkomen als hij besloot om eens wat aangenamer te zijn,

pfff ik stond echt te trillen van colere,
ondertussen zijn we een paar dagen verder, maar voor het ogenblik heeft hij het nog steeds begrepen.
pas op, het is en blijft een kind he, en een jongen, dus hij speelt nog steeds een beetje wild en zo, maar comanderen doet hij niet voor het ogenblik...