Geen toestemming vakantie
Mijn ex wil in haar vakantie dat kind 2 weken naar een kamp gaat in Engeland.kind is 13 jaar.ze heeft dit niet overlegd.wij zitten in traject ouderschap blijft. Tijdens dit traject is dit besproken dat ik het onverantwoord vindt en dat ik daarom geen toestemming geef. Nu heeft zij aangegeven dat zij mij geen toestemming geeft om met hen op vakantie te gaan omdat zij zich zorgen maakt over mijn algehele welzijn en omdat ik 1000 km alleen rijdttijdens ouderschap blijft mag je geen rechtszaak aanspannen. Wat is jullie advies?
Moeilijke situatie
Volgens mij zijn er een aantal mogelijkheden:
1- je bespreekt het nog een keer bij Ouderschap Blijft
2- je trekt je er niets van aan en gaat toch
3- je verandert je vakantieplannen
Bij 1 heb je kans dat er weinig verandert. Mijn ervaring met ouderschap blijft is dat het alleen werkt als beide ouders willen meewerken. Misschien dat je nog kunt proberen om haar angsten weg te nemen door afspraken te maken over hoe de reis verloopt. Dat je b.v. stoptijden aanhoudt en tijdens de jouw pauze even laat weten hoe het gaat.
Bij 2 heb je natuurlijk kans op een nog grotere ellende dan je nu al hebt. Een keuze die ik niet zou nemen.
3 zou een oplossing kunnen zijn.
Wat is eigenlijk precies de reden dat je niet wil dat jullie kind naar dat Kamp gaat? Wil jullie kind zelf naar de kamp? Is het een kamp van een goede organisatie met ervaren leiders?
ruil uit
Geef gewoon toestemming voor dat kamp, wat is je probleem?
en beiden
stoppen met dit over de rug van je kind spelen. Bah ik krijg ik koude rillingen van.
Nog een mogelijkheid: geeft zij wel toestemming als jij toestemming geeft voor het kamp? Dus denk jij dat het een oog om oog is? In dat geval zou jij nog kunnen overwegen om toestemming te geven zodat je zelf toch met hen op vakantie kan.
Natuurlijk is het uitruilen
een mogelijkheid. Persoonlijk vind ik dat het los zou moeten staan. In mijn ogen moet je naar het kind kijken, wat voor het kind goed en leuk is.
Uitruilen gaat om het gevecht van de ouders in stand houden.
V@@s
Jij denkt wat ik ook denk, maar het is natuurlijk ook mogelijk dat (een van) beiden terechte zorgen hebben. Wij kennen de situatie niet.
Misschien is lente1965 wel een heel bezorgd persoon en zijn/haar ex juist heel zorgeloos en is dit een reden dat ze uit elkaar zijn gegaan. Of is lente1965 vroeger misbruikt tijdens zo'n kamp.
Je weet het niet hè?
Nou
Ik vindt uitruilen heel makkelijk gezegd. Kom op zeg een kind van 13 2 weken in het buitenland laten verblijven waarbij je er niet in een paar uur heen rijdt als er iets mis is. Kan me dus voorstellen dat een van de ouders dat niet wil.
En dat over 1000 km op vakantie gaan met de auto is gezeur om niets is drammen om je zin (kamp voor kind) door te zetten. Erg kinderachtig.
Engeland.
Geen idee waarom je een kamp daar onverantwoord vindt. Is het gewoon een kamp met leeftijdsgenoten?
Jij gaat wat dichterbij op vakantie of er gaat nog een volwassene mee en klaar is het met deze onnodige strijd.
Praktisch oplossen
Ik begrijp niet waarom jullie in elkaar's tijd ook samen besluiten willen nemen. Jou tijd, jou besluiten, haar tijd haar besluiten. Samen beslissen over school of medische voorziening of het aanvragen van een paspoort e.d. lijkt me al moeilijk genoeg. Zoek toch geen conlicten op.
Wat is er mis met een kamp in het buitenland als je het verder toch aan je exvrouw overlaat? Logisch dat ze ook over jou plannen gaat zeuren.
Maar goed, dat is nou eenmaal gebeurd.
Je dochter gaat niet op kamp in Engeland en zelf ga je een paar weken op vakantie in eigen land. Maak er geen punt van.
sneu
Wat is er onverantwoord aan kamp?
Of ben je boos omdat het niet overlegd werd en gebruik je "onverantwoord" als kapstok om te weigeren? Tja, wie kaatst kan de bal verwachten. Hoewel het wel een heel kinderachtig kaatsspelletje tussen jullie is. Nou, jullie zijn aan elkaar gewaagd, hoor.
Wel sneu dat dit allemaal over de rug van het kind wordt gespeeld.
Jullie vergeten iets
En wel iets heel belangrijks: wat wil je KIND zelf eigenlijk?
Ik vind het ontzettend treurig om te lezen dat iets wat gewoon leuk en fijn zou moeten zijn (vakantie) inzet wordt van een strijd tussen 2 volwassenen. Vind je dat zelf ook niet wat ver gaan?
Het gevoel en de wens van jullie kind zou leidend moeten zijn. Als jullie 13-jarige het leuk vindt om naar Engeland op kamp te gaan: doen! En daarna 1000 km verderop ook nog weg: doen!
En laat elkaar met rust. Ik krijg alleen al buikpijn als ik dit lees.
Gescheiden ouderschap
Je bent sneller in Engeland als het echt moet, dan 1000 km met de auto.
Maar ik ben het helemaal eens met AnneJ.: het is niet alleen blijvend ouderschap, het is ook gescheiden ouderschap. Laat iedereen in eigen tijd doen wat hij/zij goed vindt. Dat de andere ouder toestemming moet geen heeft te maken met de mogelijkheid van kinderontvoering. Als jij je ex daarvan niet verdenkt en je kunt haar overtuigen dat jij het kind of de kinderen ook niet zult ontvoeren, dan zou ik zo'n formaliteit niet gaan gebruiken om de ander klem te zetten.
Andere oplossing: ga zelf een paar dagen in de buurt van het kamp zitten, zodat je er snel bij bent als er wat is.
(naast: zelf in eigen land blijven).
Maar jullie hebben elkaar verstrikt in formaliteiten, die je ook kunt gebruiken om elkaar tegen te houden. Alleen zijn ze daarvoor nooit bedoeld.
Tsjor
Mits
het kind graag op kamp wil en het een betrouwbare organisatie is, lijkt het me geen probleem. Het kamp moet natuurlijk niet door de andere ouder als opvang worden gebruikt voor een kind dat er eigenlijk niet heen wil.