Keuze vrijheid

Tja, klinkt niet als een buitenkansje eigenlijk. Hij wil je graag terug maar zet je onder druk om dat voor elkaar te krijgen? 

Hou de regie, denk heel goed na wat je zelf het liefste zou willen en trek je niks aan van hem. Als hij van je houdt zou hij je de ruimte geven die je nodig hebt. 

Nou, nee dus. Hij wil .. hij wil .. hij wil … en wat jij wil doet er niet toe? Wees blij dat je niet meer hoeft met hem. Hij is helemaal niet bezig met jou, drukt geen liefde voor jou uit, is niet bezig met wat hij jou zou moeten bieden om het weer de moeite waard te maken, alleen met zichzelf, wat hij tekort komt en wat jij toch weer voor hem moet gaan oplossen. Dit is toch helemaal geen fijne relatie voor jou? Zet er een dikke streep onder en kijk jij maar voorzichtig door naar de toekomst. Veel beter voor jou! 

Oh, als je nee zegt: hou het bij jezelf. Er is teveel gebeurd, het zit er niet meer in. De confrontatie aangaan levert jou niks meer op. 

Beste Sterre,

Ik ben geen getrouwde man, heb alleen maar relaties gehad die slecht voor mij waren. Mijn vraag aan jou is wat je denkt te krijgen van hem (fantasie) en wat je uiteindelijk echt van hem terugkrijgt? Ik lees nergens waarom je bent gescheiden en hoe je ex met de kinderen omgaat is in mijn ogen mishandeling. Je vraagt je kinderen niet om zich te mengen in de problemen van volwassenen, zeker niet wanneer een ouder vraagt om "partij" te kiezen.

Het lijkt erop dat je uitstekend weet wat je moet doen nu. Je durft het alleen nog niet tegen je ex te zeggen. Toch?

De tip om het bij jezelf te houden vind ik een goede. Ga de strijd niet meer aan. Zeg eenvoudig dat jij het niet meer ziet zitten. Je bent verder trouwens ook geen toelichting schuldig. Hoe meer toelichting, hoe groter het risico dat het een discussie wordt waar je niet op zit te wachten. 'Ik wil het niet' is voldoende. 

Ondertussen moet hij natuurlijk niet de kinderen gaan lastigvallen. Is hij nou helemaal!

Ben je ook bang voor hem? Dat hij nukkig is en je doodzwijgt, is niet zo’n groot probleem. Dat lost hij zelf maar op. Je lijkt nog niet helemaal los van hem te zijn, alsof hij moet begrijpen en het ermee eens moet zijn dat jij niet meer wil. Dat is niet zo: jij kan en mag dat gewoon helemaal voor jezelf beslissen. Het is jouw leven. Hij heeft daar geen zeggenschap over. En het feit dat hij daar zeggenschap over probeert te krijgen door jullie kinderen erbij te betrekken is een duidelijke ‘no go’. Hij lijkt jou ook wat te ‘gaslighten’, de werkelijkheid wat te verdraaien om jou in de war te maken, zoals die beschuldiging dat je vast een andere man wil. Niet dat daar wat mis mee is als dat zo zou zijn maar kennelijk zet hij jou daarmee klem, alsof dat niet mag? Let er eens op hoe hij jou aan het twijfelen maakt. Want ik denk net als de andere mensen dat jij eigenlijk heel goed weet dat je het niet wil. Dus vanwaar toch die twijfel? 

Het klinkt alsof hij wilde scheiden omdat hij een ander had, die ander hem nu niet meer hoeft, en hij nu beseft dat het prettiger is als jij weer voor zijn huishouden zorgt.

Laat hem de pip krijgen. Gewoon luid en duidelijk zeggen dat je niet wilt. Geen verontschuldigingen, geen discussies. Nee is een complete zin, zoals de Amerikanen dan zeggen. En als hij doet alsof hij het niet snapt, kap je het gesprek af.

Je kan hem nog wel zeggen dat een flinke vent niet zielig moet gaan lopen doen tegenover zijn kinderen.

Hopelijk leert hij dat zijn gezeur niets oplevert. En zo niet, dan is terugtrekken en het contact niet aangaan waarschijnlijk het enige dat erop zit.

Als hij daadwerkelijk agressief wordt of serieuze bedreigingen uit zou ik daar direct aangifte van doen. Niet omdat er dan een strafzaak komt, maar voor de dossieropbouw. Maar hopelijk komt het zover niet.

O ja, nog een laatste dingetje. Als hij begint over andere mannen dan lijkt " dat zijn jouw zaken niet" me de beste reactie. Niet bevestigen noch ontkennen, dat geeft maar ruimte voor discussie, en die wil je niet.

Sterkte ermee!

Temet

SterreEtoile schreef op 13-06-2021 om 15:39:

Zo voelt het. Hij zegt wel me tijd te geven, maar ik voel dat niet. Hij valt ook de kinderen lastig, huilend hen bellen, zeggen dat ze mee metten werken me terug te krijgen... Dat is niet OK, voel me verstikt. Er was een tijd dat ik hem had terug genomen, maar ik ben voorbij een grens, het hoeft niet meer. Hij denkt ook dat ik anderen mannen wil, wat niet is, ik heb nu vooral nood aan mezelf, even bekomen van een hels jaar. De kinderen zien ons liever ook niet meer samen, we hebben zo veel stress geleden door hem. Dat kwets hem, maar zo was het wel. Hij heeft me bedrogen en gaf mij alle schuld. Ik voel het niet meer voor hem, wat ik ooit voelde is weg. Dat is moeilijk hem dat te zeggen, hij is meteen gekwetst, zoals nu, hij is nukkig en zwijgt me dood.

klinkt idd niet gezond, ik vind de manier waarop je hij terug wil al zorgwekkend, ook dat hij die kinderen op die manier opbelt laat zien dat hij zichzelf niet echt onder controle heeft.

als met het met het proberen terug krijgen al op deze manier gaat, dat het heel vervelend gaat lopen als je daadwerkelijk de poging met hem waagt..

hij probeerd je te manipuleren met zijn emoties, niemand kan of mag jou vertellen of onder druk zetten met hoe snel je een keuze moet maken, dan is de keuze eigenlijk al snel gemaakt , dikke vinger zoek het maar uit denk ik dan.

op die manier is echt niet charmant om iemand terug te vragen.. en al helemaal niet (sorry dat ik het zeg) dat hij zich zo kinderachtig gedraagd door de kinderen zo op te bellen... kom op, man up denk ik dan, het klinkt niet gezond.

SterreEtoile schreef op 13-06-2021 om 18:54:

@mija

Hij is gevaarlijk, toen hij vermoedde dat ik iemand leuk vond, werd hij woedend en duwde me letterlijk zijn appartement uit. Ik geloof dat ik een beetje bang ben ja. Als hij boos is op mij, negeert hij ook de kinderen.. Het is ni gezond. Ik weet echt niet hoe ik zonder gedoe het hem duidelijk kan maken

phoe als ik dit lees zou ik hem absoluut afwijzen. Ik denk hoe ik het nu lees dat er zowieso gedonder komt (ik vind hem nogal als een dramaqueen overkomen).

maar ja je kan er niet aan toe geven omdat hij anders boos word.. weet je hoe doodongelukkig je dan word. Ik zou het proberen wijs het af laat het hem duidelijk weten dat je er niks van moet hebben en dat je totaal niet positief erover denkt ( voor het geval dat hij denkt dat dat het geval is).

En begrijp me niet verkeerd hoor, ik snap echt dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is en dat er ook een hoop emoties bij komen kijken.

ik vind het altijd zo naar als ik zulke dingen lees, neem nooit maar dan ook nooit genoegen met dit sterre, jij en je kids kunnen beter dan dit.

ik denk dat zoals je zegt dat je al wel weet dat je dit niet wil, maar ik wil je alsnog de bevestiging geven en dat geld voor iedere persoon maar vooral de mama's: je bent mooi, je bent sterk, je bent niet afhankelijk, respecteer jezelf, en last but not least neem never maar dan ook never genoegen met iets zoals dit!

Jij en je kids verdienen beter, en dat kan ik zo zeggen zonder dat ik je ken.