Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
ik pak de hand van Petra. Zolang jij wilt Kaatje, blijft dit draadje bestaan. Wat is een half jaar?
Kaatje!
Ook ik blijf in de kring.
Elke stap, elke ademtocht is er één dichterbij Bas.
Kaatje
Blijf schrijven! Koester toch de uitlaatklep die je hier hebt. Ik pak Pelle's hand en geef mijn hand aan...
Woorden raken niet op
...en de kring kan nog zo lang mee als Kaatje zelf wil. Dus ik pak weer een hand.
Ik pak de hand
van Krin, en steek mijn hand uit naar.....
Lieve kaatje, je bent nooit te veel. Elke dag kijk ik of er nog een berichtje van je is. 6 maanden is niets, neem alle tijd wij blijven om je heen staan.
Misschien
is een nieuwe draad een idee, dat weet ik niet. Maar als je het op kunt brengen is blijven posten wel o.k. denk ik, in wat voor draad dan ook. Wat wij niet weten, daar kunnen wij ook niet op reageren. Kan onpraktisch zijn. Inge ik heb je hand, wie volgt?
groet
Ik pak de hand
Ik pak je hand José, want ook ik denk nog steeds aan Kaatje en haar familie. Met of zonder draadje... M'n andere hand steek ik uit naar....
Niet sluiten en niet verplaatsen
Kaatje, ik denk dat het juist zo "prettig" is dat je hier op zo'n forum gewoon altijd maar weer hetzelfde kunt zeggen, nu eens zus, dan weer zo, maar telkens met dezelfde grondtoon: het is gewoon klote en het gaat niet over. Dat maakt ons niet uit. In het echte leven merk je misschien dat er een verzadiging optreedt, maar juist hier hoef je daar niet bang voor te zijn.
Want "wij" zijn de mensen die hier posten, maar nog zo veel meer mensen die misschien helemaal niet posten. Maar die wel lezen en meeleven. Hier kun je zonder overbodige ballast van de telefoon moeten pakken, moeten theedrinken, moeten bedanken, (weet ik wat je allemaal moet), van je afschrijven of niet schrijven maar domweg weten dat we er toch wel zijn. Als het de mensen van vandaag niet zijn, dan zijn het wel de mensen van morgen of volgende week.
We zijn als een vormloze amoebe die meestal maar wat ligt te liggen, maar die het vermogen heeft zich telkens weer te vormen naar wat er nu weer gevraagd wordt voor vorm. En als dat zes, twaalf, honderd maanden lang een troostdeken moet zijn, dan doen we dat. Het maakt ons niet uit. We hebben geen belang. We waren er toch al.
Dus ga geen meta-dingen denken, of het nog wel te doen is, of het nog wel gepast is, of het nog wel goed is. Alles is goed. We houden van je.
En ik zou de draad ook niet verplaatsen. Hier is-ie begonnen, hier was het altijd, ook toen Bas er nog was. Als we naar Verlies en Verdriet verplaatst worden raken we de draad misschien kwijt, dat moeten we niet hebben.
Veel liefs,
Margje
Dat zei ik natuurlijk allemaal met mijn hand in die van Diana.
Margje
Amen, wat heb je dat mooi gezegd.
Knuf voor jou Kaatje!
Liefs, Mick
Kaatje
Hier zo'n meelezer waar Margje het over heeft. Ik reageer bijna nooit, maar leef wel ontzettend met jullie mee, meestal met tranen in mijn ogen en kippevel op mijn armen. Mens, wat bewonder ik jullie drang om toch door te leven, al is het tegen wil en dank. De reden dat ik bijna nooit reageer, is dat ik een niet zo erg actief forumlid ben en me niet wil opdringen. Maar nu voel ik me toch geroepen om je te laten weten dat er zo ontzettend veel mensen aan jullie denken en dat we zo graag willen helpen om het oneindige drama een beetje draaglijker te maken. Al is het alleen maar door het besef dat er hier in Texas iemand huilend meeleeft en vervolgens haar man en kinderen nog een extra knuffel geeft die eigenlijk ook een beetje voor jullie bedoeld is.
Heel veel sterkte, doe vooral waar jezelf behoefte aan hebt, maar weet dat we blijven meeleven en aan jullie blijven denken!
Muusje
En ook vandaag
pak ik weer een hand en bljf in de kring staan. Een extra knuffel en reik mijn hand uit naar
Ben er nog
Laten we elkaar goed vasthouden in deze koude tijd.
Kaatje
En hier nog zo'n 'meelezer'. Ook ik reageer zo goed als nooit maar leef toch enorm met jullie mee. Ik pak dus ook een hand en reik een hand uit..
Merla ik pak jouw hand...
.. in de kring van steun en begrip voor Kaatje.
Wie pakt mijn hand?
pak de hand van puck en steekt de andere uit naar ..
Vangnet
Als je iets nodig hebt in rouw, is het wel een vangnet. Met zoveel handen onder je, vangen we je op, en hopelijk lijkt de onpeilbare diepte iets minder diep. Wie schuift zijn hand erbij?
Kaatje
je geeft invulling op je eigen manier aan je verdriet en je rouw. Weet dat we in een kring om je heen blijven staan, maar wat er met het draadje gebeurt, beslis jij.
Ik pak de hand van Silone....
Dikke knuffel van Purk
Ach margje
wat heb je het weer mooi verwoord.... ik kan het alleen maar bevestigen: zó is het.
Heksenvetten: We houden van jullie, we zijn hier, wij gaan nergens heen.
Een warme knuffel van Wieke
Geef me je hand wieke
dan ga ik er ook bij staan. Dit keer wel. Door persoonlijke pijn en terugkomende herinneringen heb ik nog nooit gepost in dit draadje, maar weet dat ik weet hoe belangrijk het kan zijn dat je veel trouwe mensen om je heen hebt. Ook al zullen jullie het alleen moeten doen..
Je kunt ook zonder te reageren op deze kring blijven vertrouwen. En ieder zonnestraaltje dat je in de toekomst zult voelen, daar zit dan ook een beetje warmte van ons allemaal bij.
Lieve Kaatje, laat je door ons in stilte verwarmen.
Wie pakt mijn hand?
Aan mij
ik sluit ook aan bij deze kring. Mijn hand gaat weer door naar
Van een meelezer
Kaatje,
Ik ben meer een forumlezer dan een forumschrijver. Maar dit draadje volg ik dagelijks en ik heb zo ontzettend veel bewondering voor je. Hoe je met dit vreselijke verlies omgaat, je bent zo'n krachtig mens, ook al voel je dit misschien niet zo. Het leven is gewoon hartstikke zwaar voor je/jullie. Ik weet niet waarom ik nu ineens wel schrijf, wil alleen even laten weten dat er waarschijnlijk veel meel meelezers zijn die ook meeleven.
Ik pak daarom de hand van ayla en ga ook in de kring staan...
Hier nog zo'n meelever/lezer
Lieve Kaatje,
Het hele draadje heb ik gevolgd, en ik kom hier elke dag om te kijken hoe het met je gaat.
Ik leef net als iedereen hier, erg met jullie mee....
Dus nog een hand hier.....
Slik
Oeps...lieve mensen...
Woorden
Misschien raken de woorden op en is alles al eens gezegd, maar dat verandert niets aan het meeleven. Altijd als ik op OOL kijk ik of je geschreven heb, denk ik aan je en wens je in gedachte kracht toe.
Lieve meid zet hem op; zoveel mensen die aan je denken en meeleven, het moet toch verschil maken.
Marieke
.............................
Mijn woorden raken soms ook op maar dan maar zonder woorden toch?
Roanne
Geen woorden
Ik heb al heel lang geen woorden van mee-leven meer uitgesproken...maar ook zonder (geschreven) woorden leef ik met jullie mee!
Hand-in-hand met Roanne en....
Iedere dag
Iedere dag kijk ik of er een berichtje van je staat. Je moet zelf doen waar je je het beste bij voelt. Dit draadje, nieuw draadje, geen draadje. Maar als je maar enigszins steun aan het schrijven van je verhaal hebt doe dat dan vooral. Er wordt enorm met je meegeleefd!
Ook een meelezer
Ben niet zo'n reageerder, omdat het vaak moeilijk is om gedachten goed te formuleren. Maar ik lees en leef iedere dag mee.
Dus ook hier een uitgestoken hand om de kring nog groter te maken....
Nog een meelezer
Die veel respect voor je heeft gekregen en graag een hand wil uitreiken om te laten weten dat hoe klein het ook is, je virtueel willen steunen...
Ik hoorde net...
... de nieuwste van Borsato, en of je daar nou van houdt of niet, de tekst is wel erg mooi. Ik zet hem hier neer.
*
Doe wat je altijd deed
Toen ik er nog was
Leef elke dag voluit
en met heel je hart
-
En je vindt mij
En je voelt mij
'k Ben dicht bij je
Mis mij
het is oké
want ik mis jou net zo
-
Huil als je huilen moet
Laat je tranen maar vrij
maar als je weer lachen kan
Houd je niet in voor mij
-
Want ik voel jou
Ik beleef alles met jou
Ik ben dicht bij je
waak over jou
en als je me zoekt
ben ik er altijd
-
Geniet alsjeblieft als je kunt
elke dag voor mij
Koester elk moment
het is zo voorbij
Spring, lach en dans als een kind
zet de schaamte opzij
doe het niet alleen
open weer je hart
ook al voelt het vreemd
je doet het ook voor mij
-
Zing en uit volle borst
jaag je dromen maar na
en weet, wat je ook zal doen
dat ik achter je sta
-
Want ik voel jou
Ik beleef alles met jou
Ik ben dicht bij je
waak over jou
En als je me zoekt
ben ik er altijd
-
Doe wat je altijd deed
*
