Met (jonge) kinderen naar duitsland...

Het expat bestaan gloort ook voor mij aan de horizon: mijn echtgenoot gaat vrijwel zeker in Frankfurt werken. Nu wonen we met onze twee zoontjes in Den Haag. Man is Engels en zoontjes worden tweetalig opgevoed. De oudste zit hier op een internationale school en de jongste gaat naar een kinderdagverblijf. Allebei hebben ze het reuze naar hun zin.
Na een flinke zoektocht hebben we een leuke school voor oudste gevonden, in Wiesbaden. Daar willen we dan ook gaan wonen, het lijkt me een mooie stad. So far so good dus. Maar ik zie er zó tegenop...Ik snap het niet helemaal, want vroeger wilde ik altijd dolgraag naar het buitenland. Ik heb in Frankrijk, Italië, zelfs Oostenrijk gewerkt (steeds een aantal maanden, maar toch). Toen was ik echter ongebonden. En Duitsland staat eerlijk gezegd niet meteen in mijn top drie van favoriete bestemmingen...
Maar goed, het gaat om de kinderen. Zoals gezegd lijkt de (internationale) school voor oudste heel leuk. Hopelijk kunnen we er net zo gemakkelijk speelafspraakjes maken als hier. Maar kinderdagverblijven staan in Duitsland volgens mij nog letterlijk in de kinderschoenen. Mijn jongste is nu zó happy, ik ben best bezorgd over de situatie straks. Ook hebben we nu een goed netwerk(je) van hele fijne oppassen. Hoe leuk zijn Duitse meiden eigenlijk met jonge kinderen (aah, ik VOEL mijn eigen vooroordeel)..?
Graag lees ik andermans ervaringen, liefst positieve natuurlijk
Hartelijke groet, peper