Zoon van 9 zo'n dromer...
Vanmiddag kwam de juf van mijn jongste zoon naar mij toe met de opmerking dag het werktempo van mijn zoon wel erg laag was, dat hier echt verandering in moet komen. Nu speelt dit jaren, het is gewoon een ontzettende dromer. Zoon is nu net 9, net begonnen in groep 6. Hij heeft al een koptelefoon op tijdens het werken, en ook een afscheiding op zijn bureau. toch presteert hij het om 3 x zo lang over zijn werk te doen dan de rest van de klas.
Ik heb ook de indruk dat hij de helft van wat de juf zegt of wat er verder inde klas gebeurt niet meekrijgt. Hij is slim genoeg, Cito voornamelijk Aatjes, voor rekenen zelfs een A+. Hij heeft voor rekenen dan ook een pluswerkboek, maar hier komt hij nooit aan toe omdat hij zijn reguliere werk nooit af heeft.
Tot nu toe had ik altijd zoiets van dit is wie hij is, en het zal wel beter gaan naarmate hij ouder wordt. Maar nu in groep 6 moet hij toch wel eens laten zien wat hij kan.
Thuis gaan het al wel een stuk beter dan vroeger. Toen moest ik s ochtends altijd 30 keer herhalen wat hij nu moest doen en dat hij toch echt op moest schieten, nu gaat het ochtendritueel gelukkig helemaal vanzelf.
Dus thuis zie ik wel verbetering, maar op school zit hij dus nog altijd te dromen. Wat ook niet bevorderlijk is voor de concentratie is dat hij nu in een combiklas zit met 34 kinderen, maar dat is nou eenmaal niet anders....
Heeft iemand tips hoe ik hier nu mee om moet gaan? Ik probeer hem uiteraard wel te stimuleren met complimenten als hij eens wel snel zijn huiswerk af heeft etc, daar bloeit hij ook echt van op. Maar echt sneller wordt hij er niet van. Ik wil er ook niet al te veel aandacht aan besteden, want dit is tenslotte wel wie hij is... En hij heeft het niet van een vreemde zullen we maar zeggen, en met mij is het uiteindelijk ook vrij goed gekomen 
Maar als de juf dit dan komt melden dan heb ik wel weer het gevoel dat ik er iets mee moet.... Maar wat dan?
Verveling?
Klinkt als verveling: hij haalt goede scores, maar waarschijnlijk is het werk dat hij krijgt (ook het pluswerk misschien wel!) te makkelijk/te weinig uitdagend. Saai dus, en zie dan maar eens geconcentreerd door te werken...Dus ik denk niet dat jij er wat mee moet doen, maar de school!
ja, hier moet je iets mee
Nl de leerkracht overtuigen dat ze er iets mee moet. Compacten dat reguliere werk en werk op niveau aanbieden. Pas bij werk op niveau kan hij ook gaan werken aan zijn tempo. Als er uberhaubt een tempo probleem is bij werk op niveau. (Blijkbaar kan hij het wel, want hij scoort goed bij cito's, krijgt ze iig af)
Hier ADD
Heel herkenbaar, wel A scores, absoluut niet dom, maar langzaam met werken, traag starten, alles tig keer moeten herhalen. Niet alleen het werken op school (dat is makkelijk en saai, ja, dat klopt) maar ook het aankleden bijvoorbeeld, kamer opruimen, zwemles. Warrig, schijnbaar onoplettend en vergeetachtig (tenzij het om iets gaat wat hem echt interesseert...)
We hebben ooit een ADD diagnose gehad en zijn zelfs even met medicatie (ritalin) begonnen. Compacten en verrijken (hoewel hij aan dat verrijken vaak niet toekomt inderdaad) hebben we ook sinds groep 3 en dat is echt superfijn.
Nu groep 8 denk ik meer "het is zijn karakter" en ik heb ook gemerkt dat als we het laten gaan het uiteindelijk toch wel goed komt met dat getreuzel. En de cijfers haalt hij dus ook. Ik ben wel bang voor de ovrstap naar VO straks op het gebied van planning en organisatie (en werktempo). Hoewel hij dan misschien wel wat meer uitdaging in de leerstof op niveau heeft.
Herkenbaar
Mijn zoon (inmiddels 14) was ook altijd zo'n dromer. Heel slim, altijd goede cijfers maar kwam nooit toe aan extra (uitdagend) werk want hij kreeg amper zijn eigen werk aan. Toen kwam de middelbare school. Het VWO. Daar kwamen ze snel met het idee dat hij misschien hoogbegaafd zou zijn. Dit laten testen. En inderdaad, alleen een hele lage verwerkingssnelheid (89!). Over huiswerk deed hij ook heel lang. In de tweede trok school weer aan de bel, ze vermoedden dyslexie. Dus hem ook daar weer oplaten testen en inderdaad, hij heeft dyslexie. Omdat hij zo slim was is dit op de basisschool nooit ontdekt. Om op dyslexie te laten test moet een kind 3 x een D of E score hebben. Mijn zoon kwam voor spelling nooit lager dan een C in tegenstelling tot alle andere vakken waarvoor hij A en A+ haalde. Zijn oude leraar vond het nog steeds onzin toen ik vertelde dat hij getest ging worden voor dyslexie: Je moet niet overal een labeltje op laten plakken, hij moet gewoon wat harder werken. Ben ik even blij dat ze zo niet denken op de middelbare school. Hij krijgt nu nog meer gerichter hulp op school en het gaat goed. De eerste toetsen moeten nog komen maar hij mag er nu langer over doen en komt in een apart lokaal.
Komt er dyslexie bij jullie in de familie voor? Zo ja, dan is de kans heel groot. Ik heb nu in mijn gezin van 5, 3 mensen met dyslexie zitten. Maar als je het weet kan je er wat mee. En mocht het vermoeden er zijn, probeer hem dan te laten testen voor zijn 12e. Daarna moet je de kosten namelijk zelf betalen.
ja maar juist
Vanwege vo is het wel belangrijk dat er iets aan het tempo gedaan wordt, anders is de kans op vastlopen wel groot. Dus laat eens onderzoeken hoe het tempo is met gepaste stof. (en idd, ook zog. verrijkingsstof kan niet genoeg zijn.
Sommige kinderen worden enorm traag van werken onder niveau. (En dan kan het een gewoonte worden, zo snel mogelijk doorbreken dus)
Je kunt het zelf thuis trouwens ook eens uitproberen. Maar al ligt het tempo ook bij voldoende uitdaging laag, uitdaging blijft sowieso belangrijk. Juist omdat hij door het tempo niet aan zijn eigen, echte werk toekomt.
eens met anderen
Om te beginnen eens kijken of hij wel voldoende uitdaging krijgt op school. Doet hij al iets met compacten en verrijken? Pluswerk/plusklas? Zo nee, dan zou ik daar beginnen.
Zo ja, probeer eens of hij eerst zijn verrijkingswerk mag doen, en dan pas de rest. Hier heeft dat bij 1 van onze kinderen geholpen. Zoon kwam nooit aan verrijkingswerk toe want kwam door zijn traagheid niet door het gecompacte reguliere werk heen. Zelfs al was dat nog zo weinig.
Het was wel een hele bevalling om de school hier in mee te krijgen, want neehee, zo werkte dat toch niet! Maar uiteindelijk hebben ze het toch geprobeerd en dat scheelde dus aanzienlijk. Toen kreeg hij beide wèl af.
Overigens zou wat je beschrijft ook kunnen wijzen op ADD, of kunnen er andere zaken spelen zoals het genoemde dyslexie. Het zou een idee kunnen zijn om hem op e.e.a. te laten testen, als je dat ziet zitten?
ook bij autisme
Heb je in veel situaties een langere verwerkingstijd, er wordt veel meer aan details meegenomen voor een vraag begrepen en goed beantwoord wordt. Daar kun je vrij weinig aan doen, behalve dat het tempo snel toe kan nemen naarmate er langer gestudeerd wordt, er treedt dan een zekere mate van automatisering op op grond van een steeds snellere 'processor' ze wennen aan het steeds sneller puzzelen.
Het duurt allen iets langer voor ze de gemiddelde kinderen hebben ingehaald maar dan kunnen ze die in snelheid soms ook nog overtreffen.
Dus inderdaad is het zaak om goed te analyseren waar die traagheid vandaan komt. Kan van alles zijn en is vaak niet even 'gewoon wat harder werken' dat kan juist heel frustrerend werken omdat zonder gericht begrip en gerichte ondersteuning een kind steeds frustreert want waarom kan hij toch maar steeds niet wat wel van hem verwacht wordt?
onbegrip
Een kind gaat over van de basisschool naar het voortgezet onderwijs. Op de basisschool is al opgevallen dat het een intelligent kind is maar dat het wel extra tijd nodig heeft om werkjes af te maken.
Ouders hebben kind goed in de gaten. Ook zonder diagnose is het woord autisme al eens gevallen. Ik ken het kind al jaren en het is een pienter lief kind dat bijzonder recht door zee, naief, wat letterlijk, heel sociaal is, als het maar begrijpt waar het over gaat.
Er zijn dus ook nog weleens wat 'verhelderende' dialogen die voor buitenstaanders al snel lijken op ongehoorzaamheid maar die duidelijk door kind bedoeld zijn als vraag voor verduidelijking.
Zelf heb ik ook vaak het commentaar gehad dat mijn kinderen zo met mij 'in discussie' gaan. Zelfs de psychiater van dochter doorzag dit niet en meende van doen te hebben met ongehoorzaamheid. Moeilijk.
Want nu zijn oma en ongetrouwde zuster van mening dat kind op het voortgezet onderwijs problemen gaat krijgen omdat ouders teveel met kind 'in discussie' zijn gegaan in plaats van het kind te stimuleren eens op te schieten. Alsof het daarvan beter was geworden.
Het is voor buitenstaanders dan moeilijk om te begrijpen dat juist het geduld om die dialoog wel aan te gaan en die extra mijl te lopen voor het vinden van tekst ter verduidelijking juist zijn vruchten gaat afwerpen.
Dit kind heeft geen woede aanvallen uit onbegrip omdat het door zijn ouders juist het begrip en het geduld krijgt dat het nodig heeft. En dat tempo zal pas veel later goed komen.
kan vanalles zijn
Maar wil je goed uitfilteren wat er speelt begin je eerst met passende leerstof en houd je dat een poos vol. (Opdat kind zelf de kans krijgt passende leerstrategieen te ontwikkelen en leren toepassen. Kind heeft die mogelijkheid nu niet)
Pas als er daarna nog echt probleemgedrag overblijft ga je verder kijken.
IQ-test
Ons kind zei eens tegen de psycholoog; wat makkelijk is, is juist moeilijk. Na bespreking van het resultaat van de IQ-test, begrepen we dit beter. Het is moeilijk je te kunnen concentreren op iets wat geen uitdaging is, dit leidt dan weer tot een slechte werkhouding.
Tevens speelde dyslexie ook een rol; niet snel kunnen lezen en schrijven is heel frustrerend, zeker als het kind dit heel goed in de gaten heeft.
De adviezen van de psycholoog werden van tafel geveegd, te omslachtig.
Advies aan Luna, overweeg een test. Als hij op school vriendjes heeft en kan meedraaien in een HB-programma, laat je hem daar. Ik ken ook ouders die hun kind overschreven naar een Leonardo-school voor meer uitdaging, (en kleinere klassen).
ieder kind is anders
Maar voor ons kind is 'makkelijk' echt een ramp. Hij kan het gewoon niet, en reageert wel heftiger dan alleen maar dromerig..
gesprekje met zoon gehad
Heel erg bedankt voor jullie reacties, geeft wel stof tot nadenken…
Ik heb gisteren even om de tafel gezeten met zoon zelf, en hij geeft zelf de volgende punten aan:
- Wanneer zijn groep moet werken geeft de juf instructie aan de andere groep. Hier wordt hij door afgeleid zegt hij, ondanks zijn koptelefoon. Combiklas is niet nieuw, hij zit hier al 2jaar in. Juf is wel nieuw voor hem.
- De opgaven staan in een boek, het antwoord moet in het schrift wat naast het boek ligt. Als hij met zijn ogen van het boek naar het schrift gaat is hij het antwoord al weer kwijt, is zijn hoofd al weer afgedwaald. De juf van vorig jaar (die er nu niet meer is) loste dit op door een kopie van het boek te maken zodat hij het antwoord meteen achter de opgave kon zetten. Dat hielp wel zegt hij.
Ik ga straks maar eens een afspraak maken met de juf om e.e.a. te bespreken. Het is een voor ons nieuwe juf, dus ik heb geen idee in hoeverre ze open staat voor het aanbieden van de plustaken voor het reguliere werk, ga ik zeker bespreken. Hij heeft een tijdje in de plusgroep gezeten, maar volgens die juf paste hij daar toch niet goed in. Nu stelt dat op onze school niet heel veel voor (mijn oudste zit er ook in, maar het gaat maar om 2 uurtjes per twee weken).
Autisme, dyslexie, ADD… Ik weet het niet. Het is wel zo dat hij voor alles A scoort behalve voor spelling, dat was een D/C. Maar begrijpend lezen was wel een A, en voor AVI liep hij twee jaar voor, dus lezen gaat wel goed. Hij leest ook veel en graag, en is dan wel heel geconcentreerd.
Een IQ-test had ik zelf ook al eens overwogen, alleen al om te kijken waar hij nu precies staat. Dan heb je ook iets om mee te wapperen op school. Want ik kan wel zeggen dat hij zo vreselijk slim is, maar ja, ik ben z’n moeder )
Hoe pak je zoiets aan? Waar kun je dan terecht? En onderzoeken ze dan ook andere dingen (werkhouding, tempo, etc)?
Nou ja, ik ga eerst wel eens met de juf praten, wie weet heeft zij nog hele goede ideeën… Het schooljaar is ook nog maar nauwelijks twee weken begonnen hier, misschien moet hij ook eerst gewoon wennen aan de nieuwe juf en het schoolritme.
weet je wat het is
Als hij geprikkeld is door de stof, en er echt bij moet nadenken, dan is hij veel meer gedwongen om zich te concentreren. Op die manier maak je het 'makkelijk' voor hem om zich te focussen en daar raken zijn hersens ook weer aan gewend zodat hij zich dat eigen kan maken..
Als het lastig bespreekbaar is op school zou ik het echt gewoon thuis testen, die info kun je mee nemen naar school. (Zoo gek wat hij thuis laat zien..!)
Luna74
Mijn zoon (die van #5) is ook een kei in begrijpend lezen, altijd A's. Avilezen ging iets minder (AVI uit eind groep 6) maar het is ook mogelijk (ben ik ook pas achter) dat je dyslexie alleen op spellingsgebied hebt. En als hij overal goed in is behalve in spelling dan zou ik het daar toch eens over hebben met school. Toen mijn zoon de (groeps)dyslexietest deed waren er nog 4 kinderen van het VWO. Bij slimme kinderen valt het gewoon veel minder op.
Mijn zoon leest ook heel graag, alleen iets minder snel dan andere van zijn leeftijd.
Antwoorden opschrijven
Dat is natuurlijk ook verschrikkelijk saai. Heb je net je hersenen lekker beziggehouden met een vraagstuk, in plaats van dat je weer verder denken mag, moet je het opschrijven. Op het moment dat je het witte blaadje ziet, is je denken alweer elders.
Hier ook..
..een dromerige niet al te snelle zoon.
Altijd A's op alles, alleen spelling D of soms zelfs E.
Pas in groep 8 toch op dyslexie getest, en dat bleek hij te zijn.
Slimme kinderen kunnen dit lang compenseren!
Inmiddels zit hij op vwo
Overigens zit er bij een dyslexietest ook een IQ test, kan verhelderend zijn!
niet praktisch
Ohja, qua praktische zaken was en is het altijd een ramp geweest.
Ach, iedereen is anders. Zou ik niet over in zitten.
Ik lees mee...
Onze zoon van 6 is precies zo, is heel slim en secuur alleen hij doet er heel lang over voor hij zijn taakjes af heeft. Soms maak ik me daar ook wel zorgen om, gelukkig zitten ze op een school waar ze een eigen tempo mogen volgen maar er komt een tijd dat hij wel wat sneller moet gaan werken.
Extra werk
Is geen werk voor als je je gewone werk af hebt. Dat is strafwerk. Pluswerk is vervangend werk. Op onze school ook gedoe mee gehad. Na gesprek met juf doet ze geen instructies gewoon rekenwerk meer en geen gewoon rekenwerk. Alleen maar rekentijger en een soort van rekenen aan de hand van wiskundige vragen (ik weet niet hoe dat heet). A+ en een tevreden oplettend kind.
Ik heb een gemeten iq van 130 plus. Ooit had ik een baantje waarin ik uren dingen op alfabetische volgorde moest opbergen. Nog nóóit hadden ze iemand gehad die er zo slecht in was. Ik kon mijn hoofd er domweg niet bij houden, alles stond verkeerd.
Loes
Stoplicht
Mijn dochter was precies zo. Heel goede cijfers, maar enorm traag. De meester van groep 6 noemde haar een 'sloom schaapje'. In groep 7 is ze naar een andere school gegaan en daar kreeg ze een uitstekende juf. Zo'n doorgewinterde, met hart voor de kinderen. Die vond het tempo ook wel zorgelijk, maar voornamelijk omdat ze dochter wel op het VWO terecht zag komen en ze het jammer zou vinden om dochter daar te zien stranden door haar tempo. Ze heeft drie dingen gedaan: ten eerste dochter beloven dat ze wiskunde en Spaans mocht doen als het gewone werk af was. Ten tweede dochter een 'stoplicht' op haar tafel geven. Ik zal dochter vanmiddag even vragen hoe het precies werkte, maar het had drie kleuren: bij groen lag dochter nog op schema, oranje betekende dat ze te langzaam ging en rood gaf aan dat ze misschien niet meer aan het spannende werk zou toekomen. Ten derde heeft ze dochter uitgelegd dat ze op school was om te leren en dat ze niet perfect werk hoefde af te leveren. Dochter is namelijk nogal perfectionistisch. Die dingen bij elkaar hielpen dochter enorm. Het tempo ging omhoog, het aantal foutjes gelukkig nauwelijks en er was tijd genoeg voor spannende nieuwe leeropdrachten.
Dochter zit inmiddels in 5 gymnasium en doet het prima. Zij stelt zichzelf nu andere leuke dingen in het vooruitzicht als ze haar huiswerk af heeft en daardoor lukt het haar het tempo niet in te laten zakken. Ik ben haar juf nog altijd dankbaar voor haar enorm positieve aanpak.
Zo herkenbaar!
Bij onze zoon speelt precies het zelfde, een topdromer net als mijn man en ik en met ons is het goed gekomen.
School blijft maar klagen, terwijl wij als ouders al van alles hebben ondernomen, alleen niet datgene wat school wil. School wil een diagnose ADD en dan medicatie. Wij willen dat niet.
Met de toetsen en CITO scoort hij A en hoger, behalve spelling. Wat klinkt dit allemaal herkenbaar, ik dacht dat wij de enige waren...
Vraag aan Annika
Je zegt dat je zelfs even met ritalin bent begonnen, waarom ben je hier mee gestopt?
Stoepkrijt
Stoepkrijt, zo'n stoplicht zou mijn dochter enorm kunnen helpen. Heb je een idee hoe ik daaraan kom?
Dani
"Bij onze zoon speelt precies het zelfde, een topdromer net als mijn man en ik en met ons is het goed gekomen."
Same here, of beter, bij mij en m'n zoon. Moeder heeft er minder last van. Maar dan ben ik weer financieel veel succesvoller.
Er zijn gelukkig voldoende niches in de maatschappij waar 'dromers' nog goed in kunnen passen. Of niet, natuurlijk. Zo is het leven.
"School wil een diagnose ADD en dan medicatie. Wij willen dat niet."
Levenslang drugs slikken om in de mal te passen waar je eigenlijk ook weer niet in wilt?
"Met de toetsen en CITO scoort hij A en hoger, behalve spelling. Wat klinkt dit allemaal herkenbaar, ik dacht dat wij de enige waren..."
Die spelling ben ik dan wel weer goed in.
stoplicht en klokje
Ik heb het even aan dochter gevraagd. Het stoplicht bestond uit drie rondjes (rood, oranje, groen) die waren uitgeprint en gelamineerd en vervolgens op de rechterbovenhoek van haar tafeltje waren geplakt (in één reep, dus niet drie losse rondjes). Daarbij hoorde een doorzichtig blokje, dat door de juf op het juiste rondje werd gezet. Ik denk dat juf dit zelf had verzonnen en uitgewerkt.
Dochter vertelde net dat ze ook een 'klokje' had (een soort eierwekker). Ze moest samen met juf bedenken hoe lang ze met een taak bezig zou zijn en dan werd het klokje op die tijd ingesteld. In het begin kwam juf dan regelmatig even kijken hoe ver dochter was en hoeveel tijd ze nog had (en of dat met elkaar klopte) en later moest dochter dat zelf in de gaten houden. Het nadeel was dat dochter natuurlijk al snel doorhad hoe ze het klokje zelf wat verder kon zetten en zichzelf daarmee wat meer tijd kon geven. Maar het hielp haar wel om niet weg te dromen. Het voordeel van het stoplicht was dan weer dat er leuk werk in het vooruitzicht werd gesteld als het stoplicht op groen bleef staan.
Hulpmiddelen
Mijn zoon van 13 heeft ADHD. Op de basisschool en nu op het VWO had en heeft school hulpmiddelen en ook voor thuis heb ik een aantal zaken aangeschaft. Kijk eens hier:
http://www.leerhulpmiddelen.com/c-569499/overige-hulpmiddelen/
http://www.allesrondomautisme.nl/
http://www.kleurenklok.nl/
