Relaties Relaties

Relaties

alleen

alleen

01-10-2009 om 11:04

Eenzaam

Ik ben een vrouw van 40 jaar, heb een vriend van 48 jaar en 2 kinderen van 7 en 10 jaar.
Maar ik voel mij alleen/eenzaam.
Ik ben zelf 32 uur per week aan het werk en wij hebben samen nog een eigen bedrijf, dus ook 's avonds veel aan het werk, allebei.
Maar ik mis aandacht van mijn vriend, of te wel, even vasthouden even een kus, maar als ik hem vasthoudt dan
duwt hij mij weg, het is net of hij het niet leuk vindt. Ik heb wel eens aan hem gevraagd ben je bang voor mij schaam je je voor mij. Maar ik heb gewoon deze aandacht nodig. Hij vraagt ook nooit, wat heb je gedaan of wat zie je er leuk uit. Ik vraag altijd wel aan hem hoe was je dag enz. enz.
Zit er nog iemand in zo'n situatie dat je aandacht mist van je vriend/man en wat doen jullie dan.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Ook wel beetje

Ik mis ook wel een beetje de aandacht van mijn man. Vroeger waren we natuurlijk veel meer op elkaar gerciht en nu met een gezinnetje stukken minder. Ik heb t ook erg nodig om eens te horen dat ik er goed uitzie, of dat ie me eens naar zich toetrekt om me een dikke kus te geven. Het liefst hoor ik elke dag dat ie van me houdt maar ik heb zo'n man die vindt dat ik dat toch gewoon moet weten en dat ie dat niet steeds hoeft te zeggen.
Hij zit nu tegen een burned out aan vanwege werkgerelateerde stress en t voordeel daarvan is dat we nu samen naar de haptonoom en psycholoog gaan. Daar heb ik aangegeven dat onze relatie ook stroever wordt. Het helpt echt om er met hulp van iemand anders mee bezig te zijn. Je kunt het relatietherapie noemen, maakt me niet uit, wij willen gewooon gelukkig met elkaar zijn en blijven.

Vertel het

als ik iets mis of mij ergens aan stoor etc dan zeg ik dat gewoon. Aan hem om er naar te luisteren en er iets mee te doen of op te reageren.

als ik jouw verhaal zo hoor zou ik eens een flinke ruzie beginnen. Dat zoete gevraag van jou "schaam je je voor mij ..." (??? schaam je je voor mij, waar komt dat eigenlijk vandaan ???) schiet niet op.

Hup de boel eens laten exploderen, de fik er in want zo is het ook niets.

alleen

alleen

01-10-2009 om 13:35

Van alles al gezegd/gedaan

Even terugkomen op het "vertel het". Wij hebben al een maatschappelijk werkster gehad, dit was vanwege onze zoon, maar uiteindelijk ook voor ons. Ik mis mijn vriend zijn aandacht/streling. Ik heb al gezegd dat ik bij hem weg wil en hij zegt gewoon dan moet je dat maar doen. Ik had de papieren van de woningbouw al in huis, dat had ik samen met mijn maatschappelijk werkster geregeld. Maar mijn vriend kijkt ook niet naar andere "mooie" vrouwen. Hij is altijd maar met zijn werk bezig en lacht nooit en vindt alles bijna niet leuk, zoals als je met z'n allen naar een concert gaan. Ik moet altijd alles maar bedenken, zo zullen we zondag naar de bioscoop of naar de dierenboerderij enz. enz. gaan. Hij moet af en toe zijn behoefte kwijt en dat is een streling naar mij en ik bij hem en klaar is kees, maar dit gebeurd 1x per in de 3/4 maanden, nou hoeft dat voor mij ook niet zo zeer.

Aspe

Aspe

01-10-2009 om 13:37

Asperges

asperger ? deze aandoening is toch tegenwoordig veel om te doen (zie hierboven ergens)

Tineke

Tineke

01-10-2009 om 13:42

Yeah aspe

Het lijkt simpel, en dat is het ook. De man heeft asperger en de vrouw heeft borderline. Dat kan natuurlijk nooit wat worden.

Hoe lang?

hoe lang speelt dit al?
kreeg je vroeger wel knuffels en aandacht van je vriend?wanneer is dat veranderd?
ga een gesprek met hem aan,zég dat je ontevreden bent over de relatie en dat je het anders wil.en werk er samen aan.
elke relatie zit weleens in een dip,en praten is vaak de beste oplossing.

Tineke

Tineke

01-10-2009 om 13:50

Alleen

Het valt me op dat je de gevoelens van je partner voor hem invult. "het is net of hij het niet leuk vindt. Ik heb wel eens aan hem gevraagd ben je bang voor mij schaam je je voor mij." bedenk goed dat jij bedenkt dat hij je niet leuk vindt, bang is, zich schaamt.
Hij is misschien alleen maar gruwelijk moe van altijd maar werken. Het hoeft toch niks met jou te maken te hebben? Let op, dat vul ik nu maar eventjes in.
In elk geval: ga er een gesprek over aan. Open, eerlijk en zonder verwijt.

Maxime.M

Maxime.M

01-10-2009 om 14:01

Hmm

Nou als Alleen zegt dat ze bij hem weg wil en hij zegt gewoon dat moet je dan maar doen...vind ik toch wel een hele nare reaktie? Kan het hem dan écht niets schelen? Is jullie relatie zo doodgebloed?
Ik zou hem echt een keer meesleuren naar een plek waar je eens goed kan praten met zijn tweeen (strandwandeling, bos, desnoods therapeut) en vragen hoe hij jullie toekomst samen ziet, wil hij zo verder? Trouwens ik zou zelf wel passen voor de aanhaligheid eens in de 3/4 maanden, daar zou ik inderdaad ook geen zin meer in hebben.

Sterkte,
Maxime

alleen

alleen

01-10-2009 om 14:14

Asperger(s) en borderline

even een vraag, hoe kom je bij asperger en borderline

alleen

alleen

01-10-2009 om 14:17

Praten

Ik heb al zo vaak met hem gepraat of laat ik het anders zeggen, ik zeg wat tegen hem maar hij zegt niets terug.
Het ligt altijd aan mij zegt hij dan. Ik doe dit niet goed enz. enz. Maar ik krijg geen reactie van hem waarom hij mij niet wil vasthouden of wil aanraken. Als ik bij familie/vrienden van mij kijk dan praten die wel met elkaar en komen mekaar ook aan als ze in het bijzijn van andere mensen. Maar als ik aan mijn vriend komt dan schud hij zich snel van mij af.

Alleen

Even kort en duidelijk dan: Negeer hier even de woorden "Asperger" en "Borderline". Daar wordt zo makkelijk mee gestrooid. Teveel mensen met relatieproblemen plakken een zelfbedachte diagnose op hun partner en deze twee staan met stip op 1.

alleen

alleen

02-10-2009 om 10:45

Bedankt genista

Ik had hier nog nooit van gehoord, maar bedankt.
Maar waar het nu eigenlijk omgaat dat ik mij zeer eenzaam voel. Ik vindt dat ik niet genoeg aandacht krijg van mijn vriend en aanraken dat vindt hij niet leuk. Kunnen jullie mij helpen of raad geven. Hij is heel vaak met zijn werk bezig, overdag aan het werk, 's avonds offertes enz. maken.
Ik moet altijd de kinderen naar bed brengen.
Ik vindt het moeilijk om iets tegen hem te zeggen in wat voor vorm dan ook want hij zegt niets terug, terwijl hij met andere mensen wel goed kan praten, maar dit gaat dan over het werk, maar zodra het over kinderen/school of mij gaat zegt hij niets terug. Hij vraagt ook nooit of ik een leuke dag heb gehad, van de week ben ik vrij van mijn werk en heb thuis de administratie gedaan maar ook dan vraagt hij niet of het goed gaat of alles al klaar is.

Mees

Mees

02-10-2009 om 11:16

Alleen

Beste alleen,
Wij kunnen niet voor jou gaan invullen wat er aan de hand is, waarom hij zo doet.
Hij kan een ander hebben, hij kan minder van je zijn gaan houden, zijn totale affectiebehoefte is weg, hij kan tegen een burnout aanzitten, of vul maar in..
Maar wat jij ermee wil doen, dat ligt helemaal aan jou. Jij moet ervoor zorgen dat jouw leven weer leuk wordt. Hij wil kennelijk niet meewerken. Dan moet jij dat doen!
Of je gaat uit elkaar (maar ik weet, dat doe je niet snel, je hebt kinderen en een verleden samen) Of je gaat je niet meer op hem richten en op dat wat hij je niet geeft, maar je gaat je richten op jezelf. En accepteren dat hij je niet geeft wat je nodig hebt. Ga zelf leuke dingen doen met vriendinnen, ga er zelf met je kinderen opuit. Vraag niet meer om zijn aandacht. Stop ook met de 'een keer in de zoveel maanden'sex, jij verdient beter.
In een relatie mag je niet verwachten dat de ander je gelukkig maakt. Dat moet je echt zelf doen. En misschien ben je dan op een dag sterk genoeg om echt in te zien wat voor jou echt belangrijk is.

groetjes, Mees

Aspe

Aspe

02-10-2009 om 11:55

Toch

toch vind ik er niets verkeerd aan dat ze eens zou googelen met 'asperger' het is toch echt niet verkeerd van dat eens te bekijken
alles wat ze opnoemt zijn toch tekenen van asperger, ik vind juist dat ze dat dan in het voordeel van de twijfel naar haar man verplicht is, daar ligt een heel groot verschil van 'schuldigheid' of 'onkunde'
Het zelf opzoeken maakt geen diagnose, maar laat wel even stilstaan bij een mogelijke oorzaak....

Aspe

Aspe

02-10-2009 om 12:16

Praia

ahwel, voor mij zou dat een héél groot verschil uitmaken, als het een asperger is, dan weet je dat hij het niet kan, ookal zou hij wel willen, dat bekijk je dan toch anders dan wanneer hij je gewoon moe gezien is en de inspanning niet wilt doen om nog iets lievers te zijn, ik bekijk dezelfde houding van een asperger toch anders als bij iemand welke bewust zo bot is
voor mij zou dat echt wel veel uitmaken !!!

Och aspe, houd toch op

Laat diagnoses stellen nou alsjeblieft over aan mensen die daar echt verstand van hebben - en zeker zulke moeilijke als Asperger. Dat is precies wat Kaatje Heksenvet bedoelde, wat Praia bedoelt en wat ik bedoel: als googelende leek kun je vrijwel iedere man Asperger toedichten en een beetje vrouw wel Borderline. Niet doen.

alleen

alleen

03-10-2009 om 11:10

Antwoord op fladderbeestje

Het is mijn vriend en de vader van mijn 2 kinderen en de kinderen zijn gek met hem. Het is niet zo dat de vader ook allerlei dingen doet met de kinderen. Wij hebben een schuur en daar is de vader met zijn kinderen wel vaak te vinden en ze vinden het leuk om papa mee te helpen maar het is niet zo dat hij wel eens met ze gaat voetballen of voorlezen of wat dan ook. Als we naar de kinderboederij gaan dan ben ik degenen die altijd iets vertelt over de dieren enz. enz. hij zegt nooit wat en hij kijkt ook niet zo naar ze om. Ik ben altijd bang dat de kinderen wat uitspoken, want het zijn wel echte boefjes.
Maar ik ga al vanaf mijn 15e jaar en ben nu 40 jaar met hem om. Ik het begin had hij wel aandacht voor mij en noemde hij mij ook wel popje, koosnaampje.
Dus de reden waarom ik bij hem blijf is vanwege de kinderen en wij hebben natuurlijk samen een bedrijf waar ik ook in zit.

Dinges

Dinges

04-10-2009 om 12:53

Druk

Als man die het druk heeft, herken ik iets bij jouw man. Tot de afgelopen zomer had ik zoveel op mijn bordje dat zelfs leuke dingen maar matig leuk waren. Alles was me te veel en eigenlij kwas ik alleen maar bezig met het werk, het ding wat gewoon te veel was. Er zijn mensne bij gehaald qua werk en het is anders verdeeld. Nu kikj ik terug op een periode waar ik tot het randje van een complete burnout ben geweest. Ik had het niettoegegeven toen, niet geloofd. En ik weet zeker dat ik hier en daar heel vreemd gereageerd heb op dingen.
Misschien heb je er iets aan.

alleen

alleen

05-10-2009 om 19:07

Antwoord op herkenning/monieka

Nee bij ons is het een bouwbedrijf, wij wonen naast het bedrijf. Hij wou eerst nooit kinderen, er was altijd wel een reden, te duur of geen tijd enz. enz. Ik heb ook een abortus laten plegen omdat mijn vriend het veel te vroeg vond om kinderen te hebben en toen zijn broer ook kinderen kreeg toen wij hij ook wel. Sinds 1997 hebben wij een eigen bedrijf, met ook veel geldproblemen gehad en nog steeds, maar hij vindt het leuk om te doen, maar altijd dat geld, ik weet soms niet waar ik de rekeningen van moet betalen, soms betaal ik het van mijn eigen salaris.
Maar hoe doe jij het dan allemaal, monieka, en hoe oud zijn jou kinderen. Mijn kinderen gaan dus naar de bso.
En besteed jij veel tijd aan de kinderen of moeten die hun eigen gang gaan. Ben wel even benieuwd.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.