Relaties Relaties

Relaties

Ilse

Ilse

16-12-2009 om 10:25

Even checken.....

ik wil graag weten of ik het nu goed gedaan heb. Zoals jullie weten komt mijn schoonmoeder nooit naar ons toe, maar klaagt ze wel steen en been dat ze haar kleinkind nooit ziet. Iedere keer wanneer ze langskomt, krijgen wij dat ook te horen in de trant van: "Ik heb mijn kleinkind al weer 4 weken niet gezien" en dan op zo'n heel irritant zeikerige manier gezegd.
Zeker 10 weken geleden heeft ze ons kind beloofd om eens langs te komen om naar zijn schooltje te komen kijken. Tegen mij zei ze dat ze dan wel zou bellen voor een afspraak. Nou, dat is prima. Mijn kind is net 4 en zit in groep 1. Ze heeft sindsdien niet meer gebeld en is ook niet gekomen. ja, en ik ga haar dus echt niet na bellen....als oma iets rechtstreeks aan haar kleinkind beloofd dan moet ze dat ook doen vind ik.

Paar dagen geleden waren ze er weer en weer maakte ze die opmerking dat ze haar kleinkind al zeker 4 weken niet heeft gezien. Ik zei direct "Ja, en daar is oma zelf bij". Ze keek me aan, maar zei verder niets.

Mijn man vond het achteraf niet zo'n aardige opmerking van mij. Maar ik vind dit nu juist een terechte opmerking, of zien jullie dat ook anders. Nooit zeg ik er wat van en erger ik mij achteraf kapot aan haar gezeur en gezeik. Mijn schoonmoeder is ook absoluut niet gewend om tegengas te krijgen van wie dan ook, dus dit zal zeker wel bij haar blijven hangen. "Nou ze doet het er maar mee". denk ik nu.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
eeva

eeva

16-12-2009 om 11:16

Ja?

Ja, en nu? Wat wil je checken? Of je zelf juist hebt gereageerd? Dat kunnen wij denk ik niet weten. Ik zou zelf, als ik die opmerking van oma vaak kreeg, haar gewoon eens vriendelijk vragen waarom ze dan zelf niet wat vaker langskomt.
Maar ik snap het ook niet helemaal, want eerst schrijf je dat oma nooit naar jullie toekomt, en vervolgens schrijf je; "iedere keer wanneer ze langskomt.."
Dus als ik het goed begrijp komt ze wel, maar maar 1 keer in de 4 weken ofzo?
Heb je al wel eens een gesprek gehad over haar verwachtingen? Hoe vaak wil ze hem dan zien? En hoe kunnen jullie dit oplossen dat dit voor beiden bevredigend is? Ik kan me voorstellen dat jij denkt: nou, als oma hem wil zien, dan komt ze maar zelf. Maar ik kan me ook voorstellen dat oma het heel teleurstellend vind dat in die 4 weken jullie niet 1 keer daar zijn geweest.

groet, Eva

Hilde

Hilde

16-12-2009 om 11:32

Eeva, er is hier al een heleboel geschreven over de schoonmoeder van Ilse.
Ilse, ik vind dit een heel goed antwoord. Het feit dat ze verder niets meer zei, geeft toch ook aan dat ze dit niet gewend is, maar misschien denkt ze er wel over na? En anders niet. Je hebt ook een neutraal antwoord gegeven, niets beschuldigend of aanvallend ofzo. Klaar.
Ga nu niet weer terugkrabbelen of je schuldig voelen (ook niet na de opmerking van je man).

Marieke

Marieke

16-12-2009 om 12:32

Ook even checken

Ik zie hier twee berichten onder elkaar van "Ilse", met een klein tijdsverschil geschreven. Is de ene Ilse (die van "gaat prima hier" in het draadje nieuwe relatie) dezelfde als de Ilse met de feuilleton over haar schoonmoeder?
Het zet zaken namelijk in een heel ander licht.

Tulp

Tulp

16-12-2009 om 14:45

Lekker belangrijk

..of het om dezelfde Ilses gaat. Zou niet weten waarom dat trouwens zaken in een ander licht zou zetten. Omdat het dan om de moeder van haar ex zou gaan, bedoel je? Of omdat ze haar nieuwe vriend hier haar man noemt. Het gaat erom dat ze zich iets wel of niet laat zeggen.

Ilse, goed gedaan, ik wou dat ik mijn eigen moeder jaaaaaaaaaaren geleden al zo had begrensd. Dan had ik nu misschien nog een moeder gehad.

Door als kind altijd al de underdog geweest te zijn in het gezin, als volwassene te laat grenzen aan te geven die vervolgens niet werden geaccepteerd en daarop volgend gedrag dat met de dag grensoverschrijdender werd, heb ik uiteindelijk maar 1 keuze meer gehad en dat was het contact verbreken met mijn familie. Dit is met name vervelend omdat zij in dezelfde plaats wonen en tot de dag van vandaag proberen weer toegang te krijgen tot mijn gezin, echter nog altijd zonder rekening te houden met mijn grenzen die volgens mij niet meer dan logisch zijn. Oke, het ging hier heel wat verder dan zeikerige opmerkingen, maar toch, moest ik alles over doen, dan gaf ik meteen van begin af aan grenzen aan en wie daar niet mee kan dealen: wegwezen.

Ilse

Ilse

16-12-2009 om 15:24

Nee marieke

dat is puur toeval. Ik kan je met 100% zekerheid zeggen dat we niet een en dezelfde Ilse zijn.

Ilse (van het draadje hierboven)

Ilse (van het draadje hierboven)

16-12-2009 om 19:25

Excuus

sorry, had niet gezien dat er nog een ilse was. Ik zal mijn naam in het vervolg aanpassen in Ilse B. ofzoiets. Ik heb geen schoonmoeder (overleden) dus verhaal van deze Ilse gaat voor mij niet op.

Ilse, jammer dat je relatie met je schoonmoeder niet is zoals je zou willen. Ik had heel graag gewild dat ik mijn schoonmoeder ooit had mogen leren kennen. Maar of ik haar dan ook leuk had gevonden zal ik nooit weten. Aan de verhalen van mijn vriend te horen was zij een verschrikkelijk lieve vrouw maar ja dat zeggen dat meeste zonen over hun eigen moeder

Succes

Beo

Beo

16-12-2009 om 23:57

Aardig

Ik vind dat je nog aardig bent geweest. Als zij echt heeft beloofd om op zijn school te komen kijken, dan zou ik haar dat nog even fijntjes onder de neus gewreven hebben!
En o.t. Waarom noem je het "schooltje"? We hebben het hier toch over een echt gebouw met leraren? Of begrijp ik het verkeerd en gaat het om een een speelgoedhuisje? Nou ja, dat maakt voor het verhaal eigenlijk niet uit

Directer

Ik zou nog wat duidelijker zijn geweest, bijv. zeggen dat als ze daar last van heeft dat ze dan zelf meer initiatief moet nemen en duidelijker moet zijn.Dat het tijd wordt dat jullie duidelijker tegen elkaar zeggen wat er bedoelt wordt en dat je dat zelf ook gaat proberen van nu af aan. Dat je hoopt dat jullie verstandhouding daarmee verbetert zodat jullie het wat leuker hebben samen. Er valt tenslotte veel te genieten.
En dat allemaal op een niet verwijtende toon en onder 4 ogen ( dus even op visite gaan bij haar of doe eens gek: neem haar mee de stad in ofzo)
Als je zelf dingen/patronen verandert in een contact moet diegene vaak wel meeveranderen, al is het maar enigzins.Dat zou toch al een verbetering zijn.
Nog beter zou het zijn als je man dit initiatief zou nemen.

Damajo

Goed gedaan, maar

volgende keer nog duidelijker.
Je kunt haar best bellen en vragen wanneer ze haar belofte na wilde gaan komen, als moeder mag je best moeite doen voor de leuke momenten in je kind z'n leven.
En als ze weer zoiets zegt, dan wacht je op een moment waar je haar onder 4 ogen zegt: Ik voed mijn kind op waarbij beloftes nagekomen worden door de mensen waar hij/zij van houdt. Ik bewaak dat, dus of je maakt geen belofte, of je komt het na, goed?
Klaar. En als je man daar problemen mee heeft dan leg je hem hetzelfde uit en eis je dat hij dezelfde boodschap overbrengt als jij dat niet "mag" doen.
Maar je deed zeker weten een stap in de goede richting!

Rafelkap

Rafelkap

17-12-2009 om 14:43

Opvoeden

Ik zou het zelf veel luchtiger brengen (maar ben misschien ook meer een luchtig persoon ). Dit klinkt een beetje naar onderbuikse steken en ik vind dat je nog teveel bezig bent je schoonmoeder op te voeden, er klinkt boosheid in je opmerking. Ik denk echt dat je je moet gaan realiseren dat je je schoonmoeder niet meer op kan voeden, je kan haar niet veranderen. 'Daar is oma zelf bij' vind ik persoonlijk niet zo duidelijk; een stomme opmerking zou ik negeren door meteen op een vriendelijke toon te vragen: kom je nog een keer naar het schooltje? (zoals je de school van kind noemt)

Vic

Vic

17-12-2009 om 16:13

Schooltje

Een klein beetje off-topic, maar ik ken mensen die peuterspeelzalen en kinderdagverblijven een 'schooltje' noemen. De basisschool is dan 'de grote school'. Ik denk dus dat het kind van Ilse nog geen 4 is.
En on-topic, ik vind het goed om direct te reageren als je schoonmoeder weer loopt te zeuren, maar heb je dit nu gedaan waar je kind bij was? Of noem je je schoonmoeder ook oma als je kind er niet bij is? Dat zou ik persoonlijk niet doen, oma aan- of afvallen met haar kleinzoon erbij.

Vic

Vic

17-12-2009 om 18:37

Pelle

Over dat schooltje hoor ik haar al een tijdje. Jammer hoor, nu is oma nooit langs geweest op de psz. Gelukkig nog wel 8 jaar de tijd om op de grote school te komen kijken.

*bella*

*bella*

17-12-2009 om 20:48

Je hele posting

loopt over van onaardigheid vind ik. Respectvoller zou het misschien zijn als je het contact met schoonmoeder gewoon mijdt. Zou ik iig op prijs stellen als ik later een schoondochter krijg die zo de pest aan me heeft.

Jongens...

wat maakt het nou uit of iemand de kleuterklas 'schooltje' noemt? Misschien noemt haar zoon het wel zo. Lekker belangrijk.
De posting gaat over schoonma. Ik kan me de ergernis voorstellen en had waarschijnlijk een zelfde opmerking geplaatst. Niet heel netjes en puur emotioneel gereageerd natuurlijk. Misschien is het netter en bewaart het de vrede beter om de steek iets subtieler te brengen en te refereren aan de belofte om naar het schooltje te komen. Maar ik begrijp de weerzin tegen de gruwel-uistpraken hoor. Mij kun je niet bozer maken dan met dergelijke opmerkingen. Of deze: leef je nog? Grr.

Christientje

Christientje

17-12-2009 om 22:12

Inderdaad, autisme...

Jij hebt het vermoeden dat je schoonmoeder een vorm van autisme heeft. Echter, de opmerking: "Ja, en daar is oma zelf bij". Zal bij iemand met autisme absoluut NIET duidelijk overkomen. Meer duidelijkheid is dus gewenst wanneer je haar iets duidelijk wilt maken. Met de opmerking die jij maakte, kan zij werkelijk niets. Ze zal hem niet begrijpen.
Christientje

Annabella

Annabella

17-12-2009 om 23:23

Schoonmoeder

Ik heb je posting een paar keer gelezen, evenals vorige draden gevolgd en heb gedacht hoe zo'n opmerking op mij zou overkomen. Ala jij tegen mij zou zeggen:"Ja, en daar is Annabella zelf bij" zou ik moeite hebben te begrijpen wat je precies bedoelt. Ik zou me afvragen of ik het goed heb gehoord en wat je daar nou mee bedoelt want de opmerking komt patsboem uit de lucht vallen. is het kritek of juist niet? Als je het alleen zo zegt, is het lastig voor een ander te begrijpen wat je wilt zeggen, het is te onverwacht en te indirect.
En dat is iets wat ik al langer denk over de relatie tussen jou en je schoonmoeder. Jij vindt bepaalde dingen en vindt dat een ander dat moet weten of in ieder geval dat de ander moet handelen volgems jouw bevindingen. Je zegt wat indirects of wat onduidelijks en bent dan gebelgd als de ander dat niet oppakt of begrijpt. Je denkt dat je schoonmoeder Asperger heeft, juist dan moet je duidelijker dan duidelijk zijn en niet aankomen met iets vaags.
Als jij het echt zo belangrijk vindt dat ze komt kijken, dan zou ik dat toch sturen en er heel duidelijk in zijn, iets zeggen als:"Dat heb je al eerder beloofd. Zoon kijkt er sindsdien enorm naar uit. Kom je volgende week?" Dus geen indirecte communicatie maar directe, dan is het duidelijk(er) voor haar en kan ze het beter bevatten.

Katrien

Katrien

17-12-2009 om 23:45

Ik zou het niet begrijpen

Als iemand in dergelijke situatie die welbepaalde opmerking ("Ja, en daar is Katrien zelf bij") zou zeggen, zou ik er helemaal geen idee van hebben wat ze er mee bedoelt. Voor mij is het helemaal geen duidelijke opmerking en misschien ook niet voor je schoonmoeder waardoor ze je aankeek, maar niets zei (maar misschien dacht "Waar hééft ze het in hemelsnaam over?").

Verder denk ik dat jij ondertussen niet meer objectief naar je schoonmoeder kan kijken en er zeker niet meer objectief over kan denken. Het feit alleen al dat je meent te moeten benadrukken dat oma iets zegt op een "heel irritant zeikerige manier". Of dat je enerzijds schrijft dat schoonmoeder nooit naar jullie toe komt, maar anderzijds ga je verder met "Iedere keer als ze langskomt...". Dat klopt niet.

Verder denk ik dat jij en je schoonmoeder meer op elkaar lijken dan je denkt. En dat dit een never ending story is.

Katrien

Communicatie

Blijkbaar heeft Ilse een probleem met schoonmoeder, ik heb niet alles gelezen, maar wat mij meteen opvalt is dat er niet duidelijk gecommuniceerd wordt.

Als je ergens moeite mee hebt wat een ander doet, is het altijd zo makkelijk om meteen in de aanval te gaan. En te zeggen maar JIJ doet dit.

Waarom niet tegen schoonmoeder duidelijk zeggen, ik vindt het prettig als u mijn zoon iets belooft dat u het nakomt. of Ik voel mij er niet fijn onder als u de afspraak niet nakomt. Hou het altijd bij jezelf ipv het bij de ander neer te leggen, dan ga je zeker discussies en irritaties uitlokken.

Duidelijke regels voor communicatie:
feedback: De ander moet er iets mee kunnen, beschrijf concreet gedrag, praat in de ik vorm, check begrip van de ander.
Bij feedback geven: Beschrijving van het gedrag: ik zie, hoor dat je.
Interpretatie: Dan denk, vermoed ik
Gevoel: ik merk, ik voel
Effect: Het effect is, ik heb de neiging om
Wens/advies: Ik wil, wens

Dus een voorbeeld in jouw situatie (helemaal als schoonmoeder autistisch is)
Het effect dat u uw afspraken niet nakomt ik dat ik dan denk dat uw kleinzoon niet belangrijk is in uw leven. Begrijp ik dat goed?

Sterkte!

Annabella

Annabella

18-12-2009 om 08:57

Nog verder

Ik heb nog wat verder nagedacht. Ik zie wel wat herkenning in de relatie die ik heb met mijn schoonmoeder. De familie van mijn man is indirect in hun communicatie. Mijn familie is erg direct in de communicatie. Daardoor heb ik kennelijk wat signalen van mijn schoonmoder gemist. Ik kreeg namelijk laatst een kaartje van haar met als strekking dat ze vond dat ik mij niet zoveel van haar aantrok. Voor mij kwam dat uit de lucht vallen, ik heb immers kennelijk allerlei signalen daarover niet meegkregen want ze schreef dat ze dat al vaker had geprobeerd uit te leggen.
Wat ik hiermee wil zeggen is, dat jij misschien denkt dat je schoonmoeder misschien wel alles begrijpt wat jij zegt maar dat dat waarschijnlijk helemaal niet het geval is.
Verder: wie vindt het nou belangrijk dat je schoonmoeder komt kijken op de school van je kind: jij of je kind? Ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat je zoon daar een punt van maakt. Kinderen zijn daar vaak helemaal niet mee bezig. Als jij het bent, ja, dan zul je bij jezelf na moeten gaan hoe belangrijk jij dit vindt. Vindt je het zo belangrijk dat je hier maar over door blijft gaan of zijn er andere belangrijkere zaken? Ik zelf vind het een punt van niets. Choose your battles.
En ik moest nog denken wat een van mijn kinderen heeft geleerd. De ik-boodschap. Benoem in de ik vorm het gedrag wat vervelend is, vervolgens geef je aan dat je wat het met je doet en tenslotte geef je aan hoe je wilt dat het veranderd wordt. Dus: ik vind het vervelend dat je mij stoort, dan kan ik mijn werk niet doen, ik wil dat je er mee ophoudt.
En ik denk dat je eens op moet houden steeds maar te praten over je schoonmoeder als zeikwijf en ze praat op een zeikerige toon. Dat bevordert de communicatie ook niet.
En van je man kan ik heel goed begrijpen dat hij niet altijd zin heeft om met jou over zijn moeder te praten. Zeker omdat het vaak gaat om futiliteiten. Dus wederom, chosse your battles. Wat is belangrijk om op in te gaan, wat niet. En als je tegen je man ook praat over zijn moeder als zeikwijf etc, kan ik me goed voorstellen dat hij er geen zin meer in heeft.
Kortom: verbeter de communicatie!
Misschien niet leuk allemaal wat ik zeg maar je komt steeds weer met verhalen. Je moet er ook eens wat mee doen.

Rafelkap

Rafelkap

18-12-2009 om 09:03

Fladderbeestje

Ja dat is zo. Maar dit hele forum is toch in feite een vraag naar aandacht en bijstellen/vormen van je mening? Anders zou je gewoon je buurvrouw consulteren, of een vriendin, nu is er internet.

koentje

koentje

18-12-2009 om 09:30

Waar is ilse

als er kritische vragen of opmerkingen worden gesteld? Looppt ze dan altijd weg?

Ilse

Ilse

18-12-2009 om 09:37

Reactie

Bedankt voor jullie reacties. Het is inderdaad zeker waar dat de communicatie duidelijker moet zijn. Het punt is alleen, dat er nooit duidelijk gecommuniceerd wordt naar mijn schoonouders. Als er iemand wel direct en duidelijk naar ze is, dan breekt zogezegd de 'hel' los. Dat hebben wij al een paar keer meegemaakt. Mijn schoonvader raakt helemaal door het dolle van haar en maakte laatst zelfs de opmerking dat hij ons niet meer hoeft te zien....(en het ging alleen maar over het feit dat als wij 'nee' zeggen tegen onze zoon dat zij dat niet een minuut later "ja" moeten zeggen....). Ze kunnen dat op de een of andere manier niet verwerken ofzo. Mijn schoonmoeder gaat in haar hoofd allerlei dingen zitten malen en vuurt dat weer af op mijn schoonvader die een woedeaanval krijgt. Mijn man heeft van kindsaf geleerd om zeer omzichtig de dingen te brengen.....en die zijn vaak niet duidelijk.

Dat hebben jullie terecht zeer goed opgemerkt.

Dat is ook een groot probleem tussen mij en hun en mijn man. Alles moet in verdekte vorm of via een omweg gezegd worden en dat komt niet altijd over. Mijn man communiceert dus ook altijd naar mijn gevoel te indirect en vaag naar zijn ouders toe zodat de dingen altijd op meerdere manieren uitgelegd kunnen worden (zo kwetst hij dus niet zijn moeder en gaat zijn vader niet uit zijn dak....kortom: de rust is daar).
Ik heb al zo vaak tegen hem gezegd dat hij duidelijker moet zijn. Ik ben zelf soms erg duidelijk en dat vindt mijn man weer te en dan mag ik weer niets zeggen.

Dat van dat langskomen. We zien elkaar nu zo om de 3 a 4 weken. Wij vinden dat prima zo. Zowel mijn man als ik hebben gewoon niet te behoefte om daar vaker langs te gaan (maar dat mag dan weer niet gezegd worden....). Mijn schoonmoeder ziet dat liever anders maar doet er zelf niets aan. Schoonmoeder belooft vervolgens wel haar kleinzoon om te komen kijken naar zijn school. Daarna (na een paar weken) herinnert ze hem er weer aan dat ze komt en meldt weer naar mij dat ze zal bellen. Nu, meer dan 10 weken na de belofte is ze nog niet komen kijken. Maar wel blijven zeuren dat ze hem vaker wil zien. Dat vind ik dan zo tegenstrijdig.

Iemand opperde al om haar eens mee te nemen naar de stad. Een ding: dat doet ze niet en heeft ze ook nooit gedaan met niemand (ja, met mijn schoonvader of haar dochter dan). Mijn man zei al: "dat hoef je niet eens te proberen, want dat doet ze toch nooit. Ze is erg gekluisterd aan haar huis en bekende dingetjes om haar heen. Ze kan absoluut niet tegen veranderingen van welke aard dan ook. Alles moet kloppen volgens in haar hoofd vastgestelde "regels" zo lijkt het. Is het toch anders, dan is ze compleet van slag. Ze begrijpt ook heel vaak dingen uit het dagelijkse leven niet. Ze begrijpt de "directe" opmerkingen van anderen in haar omgeving ook niet; dan wordt ze haast letterlijk ziek en ze kan er weken over blijven zeuren. Ze blijft het maar herhalen wat die persoon er nou mee bedoelt, week in week uit....met als gevolg dat mijn schoonvader weer een woedeaanval krijgt want die kan er op een gegeven moment niet meer tegen. Alles moet dus zoveel mogelijk "verdekte" termen gebracht worden. Dat is erg lastig als mijn schoonmoeder op haar beurt er wel van alles uitflapt wat nou niet altijd sociaal wenselijk is. Dan is het erg moeilijk om dan "indirect" te blijven.

Ik probeer mijn man er wel zoveel mogelijk toe te bewegen om directer te zijn naar zijn ouders. Als ik dat doe dan heb ik het gedaan. Ik ben zowieso altijd de gebeten hond want haar zoon kan geen kwaad doen in haar ogen.

Ilse?

wat ik me afvraag is; waarom stop je niet om willens en wetens een goede band op te willen bouwen met je schoonmoeder?je weét dat dit nooit zal gaan lukken,maar je blijft je maar focussen op wat je schoonmoeder allemaal verkeerd doet,en hoe jij daar mee om moet gaan.
laat het gewoon los,steek je energie in echt belangrijke dingen,ik word al moe als ik over jouw *strijd*met je schoonmoeder lees.

Jade

Jade

18-12-2009 om 11:45

Ilse,

"Ik ben zowieso altijd de gebeten hond want haar zoon kan geen kwaad doen in haar ogen."

Nou, dan weet je dat en dan zou ik het daar maar bij laten. Als zij er van alles uitflapt, bijv. tegen jou, kun je 2 dingen doen: je schouders ophalen of iets terugzeggen. Wat je al zegt, jij bent toch al de gebeten hond, wat kan het je dan ook schelen

"Ik probeer mijn man er wel zoveel mogelijk toe te bewegen om directer te zijn naar zijn ouders."

Zou ik ook maar niet doen. Zij is zijn moeder, hij verandert zijn gedrag toch niet als hij dat zélf niet wil. Jij krijgt ruzie, jij hebt het gedaan en vervolgens verandert er niks.

't Is maar nét wat je wilt.........

Annabella

Annabella

18-12-2009 om 11:52

Kijk

Kijk, wat je nu doet, doe je steeds. Er komen hier goede adviezen etc. Wat jij doet, is die dingen eruit pikken. die jou welgevallig zijn en je gebruikt ze om je gelijk te krijgen. Dit kan niet, want ... etc Vervolgens grijp je dat weer aan om aan te geven hoe erg je schoonmoeder is. Je lijkt wel helemaal geen oplossing te willen. Alles wat hier aangedragen is, is in het verleden ook al aangedragen. En steeds weer kom je terug met in mijn ogen dezelfde dingen. Mijn vraag: wie heeft er nou een probleem mee dat je schoonmoeder niet langs komt op school, jij ofje zoon, negeer je bijvoorbeeld. Je pikt kleine dingetjes eruit om er weer een heel groot negatief verhaal over je schoonmoeder te beginnen. Kijk eens naar de hoofdlijnen, zou ik zo zeggen.
Daarom mijn vraag: ben je uberhaupt wel geinteresseerd in een betere band met schoonmoeder? Of kom je hier alleen om bijval te krijgen en te horen hoe erg je schoonmoeder wel niet is (dat kan nog veel erger, kan ik je vertellen) en dat jij gelijk hebt en niet je schoonmoeder? Dan stop ik namelijk met nog iets in te typen. De enige namelijk die iets kan veranderen , ben jij!!
En nogmaals: woorden als zeuren als het gaat om je schoonmoeder, vallen bij mij verkeerd. Je bent niets beter wat dat betreft, als het gaat om dit onderwerp.

Annabella

Annabella

18-12-2009 om 11:56

Oh ja

"Maar wel blijven zeuren dat ze hem vaker wil zien. Dat vind ik dan zo tegenstrijdig."
En jij blijft steeds maar hier over door"zeuren", zeggen dat ze dat beloofd heeft en het vervolgens niet doet. En vervolgens geen actie ondernemen. Dat vind ik dan zo tegenstrijdig. Wanneer gaat dat eindigen?

Gee

Gee

18-12-2009 om 12:25

Goed lezen en goed luisteren

Als je de zin leest: "Iedere keer wanneer ze langskomt, krijgen wij dat ook te horen in de trant van: "Ik heb mijn kleinkind al weer 4 weken niet gezien" en dan op zo\'n heel irritant zeikerige manier gezegd." zegt schoonmoeder niet persé dat het de schuld van Ilse is dat ze haar kleinkinderen nie gezien heeft. Je kan het ook lezen als: Ik ben blij ze weer te kunnen zien, het is al zolang geleden......Ik moet toch eens wat vaker komen." Misschien is er teveel gebeurt waardoor vooroordelen de communicatie vertroebeld en verstoord.

no name

no name

18-12-2009 om 13:35

Wat ik me nou afvraag

Ik lees hier dan tips over hoe Ilse wel met schoonmoeder om kan gaan.
En wat steeds weer terug komt is het volgende: Als je schoonmoeder iets zeg, haal je schouders er voor op, je weet dat het niet zal veranderen dus accepteer het.. Ik weet niet hoe jullie dat dan allemaal doen, laten jullie alles over je heen komen om de goede vrede te bewaren? Pikken jullie dan alles? Ook wanneer je gevoel zegt, ohhh dit is mijn lijn en daar ga jij dus niet willens en wetens overheen??

Ik weet niet hoe jullie tegen jullie eigen ouders zijn, maar als mijn vader een rot opmerking plaats, krijgt hij dat echt van mj te horen. Als mijn broer iets aan mijn kinderen beloof en dat vervolgens niet na komt, krijgt hij dat echt wel te horen.. Deze mensen doen daar dan ook iets mee, en anders vertel ik het ze nog een keer op een wat minder vriendelijke manier.
Als mijn schoonmoeder (lijkt erg op de schoonmoeder van Ilse) een rot opmerking maak dan krjgt ze dat ook te horen, en de volgende keer weer en de keer daarop weer, en ja dan ben ik het onderhand wel erg zat en dan blijf ik niet vriendelijk meer.. Als ze voor de 100ste keer mijn kinderen iets beloof dat ze niet na komt, en de voorgaande keren heb ik al vriendelijk er aan herinnerd. Vervolgens gezegd, als u iets beloof wil ik dat, dat dan ook gebeurt, kinderen kijken er namelijk wel elke keer naar uit. Vervolgens gevraagt of ze niets meer wilde beloven aangezien ze het vaak te druk heeft om belooftes na te komen. Ja en als ze nu iets beloof en mijn kinderen staan al weer blij te knikken, dan zeg ik er pats boem over heen: lieverd je weet dat oma het toch niet doet he, dus verheug je er maar niet op.
Zeker niet vriendelijk, maar eigenlijk heb ik daar dus ook lak aan, zij doet keer op keer mijn kinderen verdriet, en dat pik ik van niemand.
De opmerkingen die ze tegen mij maak (gemaakt heeft) ach na vele jaren lag ik daar niet wakker meer van, ik laat het meestal langs me afglijden. Maar soms lukt dat net even niet en dan zeg ik iets terug.
Ik ben een persoon met gevoel en er is niemand die daar overheen mag walsen, mijn eigen ouders/familie niet en dus ook mijn schoonfamilie niet. Ook niet voor de lieve vrede en ook niet omdat ik weet dat ze toch nooit zal veranderen en ook niet omdat ze misschien wel eens een vorm van autisme zou kunnen hebben (al denk ik dat bij mijn schoonmoeder niet hoor).

no name

no name

18-12-2009 om 13:42

Linnie@

Mijn moeder maakte het nog bonter, toen mijn oma zei: "Leven jullie nog! (op boze manier) antwoorde mijn moeder: "Ja hoor anders had u wel een kaartje met een zwart randje gekregen!

Schoonmoeders en schoondochters een gebed zonder end.

Rafelkap

Rafelkap

18-12-2009 om 17:25

Ouders versus schoonouders

Tegen mijn eigen ouders ben ik veel directer. Dan ben ik echt niet altijd even aardig. Tegen mijn schoonouders zou ik niet zo direct durven zijn, tja bij mijn ouders kan ik een potje breken. Vandaar dat kinderen tegen hun ouders veel onaardiger zijn dan tegen oma's/tante's/oppas. Maar als er ergernissen zijn (tov schoonmoeder), ik laat mijn leven er niet door leiden en ik heb zo mijn grenzen.
Ik denk dat Ilse hier gewoon een uitlaatklep zoekt om even over schoonmoeder te klagen, want ik zie toch niet zoveel progressie. Hopelijk gaat die ergernis hierdoor haar leven minder beheersen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.