In echtscheiding: sinterklaasfeest bij familie vieren of niet?
Hallo,
Ik zit met het volgende. Elk jaar vieren we Sinterklaas ook bij mijn ouders thuis met mijn broers en zussen en alle kleinkinderen.
Een zus en haar man liggen sinds kort in scheiding en het gaat nogal slecht tussen hen. Zij wil scheiden, hij liever niet. Zij is de afgelopen maanden telkens met kinderen maar zonder haar man bij mijn ouders op bezoek gekomen. Nu heeft ze gezegd dat haar man mee wil komen om Sinterklaas te vieren en dat ze hem daar dan niet van kan weerhouden.
Ik kan prima met haar man opschieten en ik vind ook dat we contact met hem moeten houden, omdat hij ondanks een scheiding toch erbij hoort, als vader van de neefjes en nichtjes. Niet alle broers en zussen kunnen met hem opschieten.
Maar ik ben bang dat Sinterklaas geen goed moment is om voor het eerst weer op bezoek te komen, zeker niet nu ze op slechte voet met elkaar staan.
Sinterklaas is een kinderfeest dat al spannend genoeg is voor kleine kinderen. Ik denk dat hij beter een ander weekend langs kan komen.
Wat denken jullie, kan ik dat zo op tafel leggen of ben ik dan de gemenerik?
groetjes, Malia
Farce?
Bedankt voor je inzichten.
Om met het laatste te beginnen: ik wil niet degene zijn die hem tegenhoudt, maar ik wil het inderdaad vantevoren bespreekbaar maken, zodat het op de dag zelf geen verrassing wordt hoe iedereen reageert.
Waar ik bang voor ben is dat iedereen die dag net gaat doen of er niks aan de hand is, terwijl intussen de sfeer om te snijden is omdat zij onderling onvriendelijk zijn tegen elkaar en broers en zussen ook wisselend reageren.
Ik zou denk ik het liefst gehad hebben dat ze een mailtje of telefoontje hadden gedaan in de trant van: jongens, we komen met z'n allen, maar we weten ons netjes te gedragen. Dan hadden ze het probleem zelf aangekaart en uit de lucht geholpen. De afgelopen maanden hebben we alleen verhalen gehoord over hoe ze zich erg onaardig tegenover elkaar hebben gedragen. Ze wonen nu alleen nog bij elkaar omdat het anders juridische consuquenties kan hebben, zegt ze.
Wordt samen gezellig Sinterklaas vieren nu dan geen farce die tot mislukken gedoemd is? En is dat nou zo leuk op een kinderfeest?
Daarom vroeg ik me af wat anderen daar voor ervaringen mee hebben (hoewel elke familie natuurlijk weer anders is).
groetjes,
Malia
Wat stralen ze hier mee uit
dat ze graag samen zo goed mogelijk voor de kinderen willen zorgen en dat zij daarom hun eigen problemen aan de kant kunnen zetten en dat ook van de familie verwachten.
Ik kan het weten, wij hebben het ook zo gedaan bij de eerste verjaardag van onze dochter terwijl we midden in de scheiding zaten.
Familie had het er lastiger mee dan wij zelf. Maar juist doordat wij vanaf het begin respectvol naar elkaar toe waren en dat ook afdwongen van de familie kunnen we dit jaar samen sinterklaas vieren met onze dochter en zijn nieuwe gezin, en de verdere familie van alle 3! de zijden.
Amk
Ik vind dit heel erg bijzonder! Bewonderenswaardig dat iedereen zoveel respect voor elkaar heeft. Veel plezier.
Juist goed ! 
Het is juist goed dat ze dit soort dingen samen willen blijven doen en er het beste van maken.Dat moet je juist stimuleren. Daar zijn hun kinderen vast heel blij mee.Dat zouden meer ouders moeten doen: over hun eigen grieven heen stappen ten behoeve van de kinderen.Later krijg je dat dubbel en dwars terug: mijn zoon van 18 vertelde laatst aan een gemeenschappelijke kennis dat hij daar altijd erg blij om is geweest en de scheiding wel vervelend maar niet traumatisch had gevonden.
Steek zus en zwager evt. beiden "een veer in hun kont" en stimuleer ze zo door te gaan.
Damajo
En het was ........................
beregezellig. Dochterlief heeft genoten van iedereen die haar lief is. Ik heb lekker gekletst met de nieuwe vrouw van mijn ex. En we hebben wat leuke dingen besloten zonder ex er in te betrekken. Verjaardagen komende jaren bij mij waarbij haar ouders ook welkom zijn. Sinterklaas bij hun (want daar zijn dan 3 kinderen) waarbij mijn ouders (nou ja mijn vader) ook welkom is.
Dit was echt voor herhaling vatbaar. Daarna dochter een kus gegeven die bleef nog lekker slapen en die zie ik morgen weer. Ik hoop dat dit idd tot de goede herinneringen van mijn dochter gaat behoren.
Gisteren
hebben wij sint gevierd bij mijn ouders, met mijn exman, de kinderen én mijn nieuwe partner (die was er voor het eerst bij). Zo doen we dat al sinds we uit elkaar zijn (dit was de 3e keer sint) en ook de verjaardagen van de kinderen vieren we samen, bij mijn ex ivm meer ruimte, met alle familie, die van hem en die van mij. We gaan samen naar de 10-minutengesprekken op school en naar alle andere gesprekken die er meer nodig zijn. En straks, als ze groot zijn, wil ik samen met mijn ex naast ze kunnen staan bij het feliciteren op hun trouwreceptie. Maar vooral wil ik nu rust in het leven van de kinderen, wat dat betreft, want ondanks dat we uit elkaar zijn, zijn we op een bepaalde manier toch nog een gezin...
Hasse
dat is nou ook precies ons streven dat ons kind nooit hoeft te denken: wie zal ik nu uitnodigen bij belangrijke evenementen? Maar gewoon weet dat wij er samen zullen zijn voor haar en dat wij niet voor problemen zullen zorgen omdat we samen moeten zijn.
Malia
hoe is het gegaan?
Niet meegekomen
Als ik jullie positieve ervaringen lees, krijg ik toch weer hoop dat zoiets kan, dat je toch in een andere vorm op een andere manier bij elkaar blijft horen.
Mijn zus staat nu niet zo positief tegenover haar man. Hij wilde nu wel meedoen, zij wilde dat niet en uiteindelijk is hij niet meegekomen.
Het gekke in dit geval is dat ik meer aan de kant van haar man sta dan aan haar kant. Ik hoop ergens dat zij hun relatie toch weer een kans wil geven. Maar wat weet ik er eigenlijk van? Ik maak me gewoon zorgen om hen.
Jullie hebben gelijk, ik moet me er niet mee bemoeien. Maar soms voelt dat ook of je hen daarmee in de steek laat.
Spannender
Ik denk zelf dat het veel spannender is voor kleine kinderen als een vader er niet bij kan /mag zijn.In die zin zou ik me er de volgende keer gerust wat mee bemoeien als dat leidt tot zo weinig mogelijk schade en droevenis voor de kinderen.Dus je zus en zwager aanmoedigen om zo volwassen mogelijk met elkaar om te gaan ( en dan evt. nadien uit te komen briesen bij jou, de praatpaal..
Succes, Damajo
