Als de kinderen niet meer meegaan dan...............

verwacht hetzelfde

dus ook kamperen. Nu gaan we altijd met een caravan, voordat we kinderen kregen gingen we met een tentje (trekkerstentje). Ik weet niet zeker of met de caravan blijven gaan of opnieuw met een tentje gaan, maar dan wel iets groter als een dat kleine van toen.
De vrijheid om te gaan wanneer je wil, om te eten en drinken wanneer je wil

Wij blijven kamperen

De oudste heeft aangegeven dat ze voor de laatste keer meegaat (dat zien we volgend jaar wel weer ). Dus het bijna versleten duotentje, met 2 slaapcabines en wat ze deelt met broer, wordt niet vervangen.

Maar wij houden ook van de vrijheid van kamperen en blijven kamperen als we weer met ons tweeën zijn.

Tent weg

Met dochter heb ik vaak gekampeerd: het is (was) goedkoper en je hebt snel contacten op een camping, vooral met andere kinderen. Nu is ze 16, ik heb een nieuwe relatie, hij kampeert niet. Mijn kampeeruitrusting gaat weg, dochter is een luxepaard dus die vindt het al lang prima. Zelf ben ik opgevoed met huisjes en appartementen. Ik zal het kamperen niet missen, het is mooi geweest zo. Ik had de laatste jaren een veldbed in de tent, ik slaap toch liever in een bed in een kamer dus.

Rondreis

De meeste kampeerders die ik ken gaan juist niet meer kamperen zodra (de meeste) kinderen niet meer mee gaan. Dat is dan wel sneu voor die oudsten. Hebben ze met het gezin altijd op een camping gestaan en met alleen het jongste kind ineens in appartementen of van auto- naar vliegvakanties.
Zelf ga ik zonder kinderen niet meer een heel huis huren op het platteland huren, of een appartement in een kinderrijk resort. Misschien wel rondreizen of naar een tropisch eiland.

oja

Bed is HEEL belangrijk, mijn man is vrij lang dus wel een lang bed en ook een goed bed. Ik zou nooit meer op een luchtbedje of veldbedje gaan liggen. Als er een vouwwagen komt zijn de bedden/matrassen het belangrijkste.

Phryne Fisher

Waarom is kamperen sneu ten opzichte van een appartement ?
Ik vind het eerder sneu om met een kind alleen in een appartement te gaan, je krijgt dan moeilijker contacten met andere pubers.
Sinds een paar jaar gaan onze kinderen niet meer mee en wat voor ons het grootste verschil is, is niet zo zeer de vakantievorm, maar wel de vrijheid en (financiële) mogelijkheden om eens een keertje extra op vakantie te gaan.

bac to basics

ik denk dat als dochter niet meer mee gaat (en dat gebeurt nu ook al natuurlijk) dat ik dan lekker blijf kamperen met mijn 1 persoonstentje.
Ik vind dat heerlijk dat gerommel op een camping. Ik slaap veel beter buiten dan binnen. (ook nu slaap ik wel eens op mijn matje op het balkon.

Maar ook rondreizen binnen en buiten Europa.

Wat het belangrijkste verschil zal zijn zal de periode in het jaar zijn. Niet meer in de vakantieperiode maar bv in februari 4 weken naar Australie, Zuid-Amerika of Zuidelijk Afrika.

Maar ik ben bang dat dochter nog heel lang meegaat want dit zijn de dingen die we nu ook al doen, alleen mag ze dan zelf meebetalen.

Van alles

We hebben met kind diverse verschillende vakanties gehad, kamperen, hotel,huisje en ik denk dat we dat met zijn 2en ook blijven doen.

Blijven kamperen

Ik denk dat wij ook blijven kamperen, dat deden we ook met veel plezier voor de kinderen geboren werden. Als we meer rond willen trekken komt er misschien wel een kleine camper. En daarnaast reizen naar verder-weg landen waarbij we rondtrekken en in hotels slapen. Maar ook bij ons zijn dat dingen die we nu met de kinderen erbij ook doen. Dus er zal niet hele veel veranderen. Oh, en ik wil nog een keer de gr5 gaan lopen, van Scheveningen naar Nice, niet in 1 keer, het mag een paar jaar kosten. Dat zal wel in de tijd moeten dat we meer vrije dagen hebben.

...dan mag je samen kiezen !

Je hoeft niet meer te prakkiseren of een locatie leuk voor kinderen / pubers is, je mag helemaal doen wat je zelf het plezierigste vindt. Relaxed reizen ook, geen commentaar / stoorzenders op de achterbank.
Als je kamperen heerlijk vindt, blijf je dat fijn doen, zo niet, dan zijn er legio andere mogelijkheden.

Ha ha

Grappig. Alsof kamperen iets is dat je alleen of vooral voor de kinderen doet en niet voor jezelf. Ik ken zoveel mensen die kamperen: met kinderen, zonder kinderen, ouderen en jongeren.

Wij zijn pas een paar jaar geleden begonnen met kamperen. Luxe kamperen, in een grote caravan, dat wel. Maar aangezien we het betrekkelijk kort geleden allemaal pas aangeschaft hebben, houden we er ook niet zo maar mee op.

En bij de aanschaf van de caravan hebben we rekening gehouden met alle kinderen. Idd verklaarden sommigen ons daarbij voor gek omdat oudste de leeftijd kreeg om misschien niet meer mee te willen. We wilden niet in de situatie komen dat vanwege ruimtegebrek niet iedereen mee kan.
Alle gezinsleden moeten in de caravan kunnen slapen en eten was onze eis. Niet dat we dat nu vaak doen want in de praktijk slapen de kinderen meestal in de tent ernaast en eten we buiten of in de voortent. Maar onderweg en bij slecht weer moet het kunnen, vonden wij.

Dus wij passen ons gedeeltelijk aan: het kamperen zal wel doorgaan maar de plekken worden waarschijnlijk wel anders.

Aagje

Wat we dan doen

weten we al, want de kinderen gaan allang niet meer mee. In de zomer dan, want voor de familiaire skivakanties zijn ze nog best te porren.
Wij zijn allebei vanuit onze jeugd al kampeerders en dat zijn we nog steeds. Ik moet er niet aan denken om in een huisje te zitten in de zomer. Geef mij maar katoen, heerlijk!

Oudere kinderen

LOL Ik ben pas gaan kamperen toen de kinderen groot waren en sowieso niet meer meegingen.
Toen de jongens klein waren ging we altijd naar Center Parcs, dat vond ik ideaal met 4 kinderen die in leeftijd veel schelen. Voor elk kind wat wils.

Van alles wat

Rondreizen, cruise maken, met de camper.
Ligt er ook maar net aan waar de reis naar toe gaat, maar 's ochtend de camper volgooien en dan richting het zuiden (of het noorden) rijden en maar zien waar je 3 weken later zit lijkt mij helemaal leuk straks.

Mijn ouders gingen trouwens ook pas kamperen nadat wij niet meer meegingen. Mijn moeder zei toen nog: dat hadden we jaren eerder moeten doen. Ik vond het wel prima als kind in die huisjes, maar blijkbaar heb ik iets gemist?

Zelf vind ik nu de luxe stacaravan op de camping (in een zonrijk gebied) helemaal leuk.
Maar ik denk dat we dat niet meer doen als de kinderen niet meer meegaan. Gelukkig duurt dat nog wel wat jaartjes....

Vorig jaar

Vorig jaar zijn we gaan vliegen naar een toeristische bestemming. In het kader van nu gaan ze nog mee en eens een keer iets anders.
Dit jaar wilde iedereen weer kamperen.
De kinderen voelen zich op de camping absoluut niet zielig.

leuk om te lezen

Hier 1 dochter van 17. Wij houden absoluut niet van kamperen, hebben het beiden ook niet als kind meegekregen.

Met dochter gaan wij altijd naar huisjes op een kleinschalig park of een hotel.
Dochter heeft daar nooit problemen mee gehad en heeft geen behoefte om andere kinderen te ontmoeten.

Als dochter niet meer mee gaat, is het enigste verschil dat we niet meer in de schoolvakanties gaan. We blijven net als nu prive huisjes of op een kleinschallig park huren, maar het liefste een zelf samengestelde rondreis met het vliegtuig en een huurauto en slapen in hotels.

Dat doen we nu ook regelmatig met dochter trouwens, maar dan kan het een stuk goedkoper ))

Heerlijk kamperen

Zal dat ook zeker blijven doen ook als de kinderen niet meer meegaan. Misschien dan niet meer in een tent maar in een kleine caravan want het enige nadeel van kamperen is dat ik 's nachts over de camping moet lopen om naar de wc te gaan. Verzin dan op dat moment ook allerlei hele enge hersenspinsels. Kan ook een emmer in de tent zetten, ik weet het maar dat is ook niet ideaal.

Zoon

Mijn zoon vroeg laatst eigenlijk hetzelfde: als zij niet meer mee zouden gaan, zou ik zeker allerlei luxe reizen gaan maken. Hij was helemaal verbaasd toen ik zei dat ik dan juist naar nóg eenvoudiger campings zou gaan, zou gaan trekken en kortom gewoon zou blijven kamperen. Heel misschien koop ik ooit een klein vouwwagentje zodat ik niet meer op de grond hoef te slapen.
Ik hou helemaal niet van hotels, huisjes, appartementencomplexen. Op de een of andere manier is dat geen vakantiegevoel voor me. Ik vind het leuk om veel te zien, dat aspect van de vakantie blijft maar om vervolgens in zo'n complex te zitten doet een hoop teniet.

alle veranderingen

Ik krijg een beetje het idee dat mensen specifiek op het kamperen reageren, maar dat hoeft niet. Ik wil ook wel lezen dat mensen die nu voor de kinderen een huisje huren een plan hebben om op safari te gaan in Afrika. Of met een Camper gaan trekken naar de Noordkaap. Of liever thuis blijven, omdat vakantie eigenlijk niet leuk is maar dat ze het doen voor de kinderen. Echt zulke mensen bestaan.

Vooral ander seizoen

Vermoedelijk is dit jaar ons laatste jaar met de kinderen. We maken deze zomer een rondreis door de VS. Daar verheugen we ons enorm op.
( @IngridT: ik heb jouw accommodatie van 4 jaar geleden opgevolgd in Yellowstone)

Als wij zwijmelen over vakanties zonder de kinderen:
- motortochten ergens aan de andere kant van de wereld
- rondreizen in allerlei werelddelen die we nog niet kennen
- veel vaker stedentrips

Het hoeft van ons niet luxe. Resorts hebben ons nooit getrokken. Maar wel heel veel zien. Uitrusten doen we wel weer als we terugkomen. Wel of niet kamperen maakt me niet zo veel uit. Wel graag een goed bed, want mijn rug trekt het anders niet.

Het fijnste lijkt me niet meer vastzitten aan het hoogseizoen.

Oja

en niks meer vastleggen.

Dat vind ik een van de grootste nadelen van hoogseizoen. Tenzij je gaat tentkamperen (hebben we vaak gedaan) ben je bijna verplicht om vooraf vast te leggen waar je heen gaat.
Met de tent bekeken we elke dag wel weer waar we heen gingen. Er was altijd wel een plekje.

Maar zodra je in het hoogseizoen een accommodatie nodig hebt, moet je al tijden van te voren vastleggen. Dat haalt voor mij een stuk vrijheid weg.

's Morgens niet weten waar je 's avonds slaapt. Bij elke driesprong een muntje opgooien. Heerlijk.

Echt zulke mensen bestaan"

Nou dan hoor ik zeker tot dat zeldzame ras.

Mijn kinderen zijn al het huis uit, dus ik speculeer niets: ik ga niet meer op vakantie.
Om verschillende redenen trouwens.

Als ik zou gaan dan all-inclusive inclusieve, iets dat hier bijna een zonde is als je dat prettig vindt.

Ik ga op vakantie om uit te rusten. De enige beweging die ik maak is het keren op mijn strandbedje of een strandwandeling. Het enige dat ik wil zien is de zee of de ober die mijn koffie inschenkt.

Niet kamperen

Wij kamperen nooit. Toen ik jong was weleens gedaan, maar zonder kinderen.

Ik heb er echt een enorme hekel aan al dat gedoe met kamperen. Ik heb thuis alle luxe, en ik ga niet op vakantie om al dat huishouden zelf te doen en dan ook nog met de hand (bv afwassen). Koken op een gaspitje? Al die spullen om mee te sjouwen. Geen fatsoenlijke stoelen en bedden. 's Nachts de tent uit om naar de wc te gaan, douchen in douchehokjes, brrrr.

Onze kinderen zijn weleens meegeweest kamperen met vriendjes, en ze vonden het wel leuk, maar niet leuk genoeg om dat met ons ouders te doen. Oudste puber houdt niet van de campingsfeer.
Wij overnachten in huisjes, zoveel mogelijk op bijzondere plekken en in bijzondere accomodaties. Landelijke omgeving en in steden afwisselend.

Als de kinderen uit huis zijn, zal er niet veel veranderen, alleen het heerlijke dat we dan buiten de schoolvakanties kunnen gaan.

Harde kern

Hier spreekt toch wel de harde kern van de kampeerders. In mijn omgeving ken ik nagenoeg alleen mensen die kamperen vanwege de kosten. Zoals een collega die bij voorkeur een stacaravan (= niet echt kamperen) nam, maar dat kon alleen als ze niet de middelste vakantieweken hadden. En kennissen die altijd luxe en ver weg gingen in het naseizoen en nu met een kind in het hoogseizoen gaan kamperen. Zij is dat van huis uit gewend maar hij ondergaat het lijdzaam.

Kamperen is heerlijk

Ik vind het juist heerlijk om te kamperen, het heeft bij ons dus niets met de kosten te maken. Het primitieve huishoudelijke gedoe valt best mee, want er is maar weinig "huis". Dus ondanks het gebrek aan vaatwasser ben ik veel minder tijd aan klusjes enzo kwijt dan thuis. Koken valt ook wel mee, dat moet thuis ook, maar doe ik oo de camping veel simpeler. En dan doen we het samen, in plaats van alleen zoals thuis. Goede stoelen en bedden kun je ook bij je tent hebben, en m'n hangmat gaat gewoon mee. Alleen als het veel regent is het niet leuk, maar dan pakken we de boel in en zoeken we een droger plekje.
Ik vind het vooral heerlijk om zo veel buiten te zijn.

En uitrusten doe ik wel weer als ik thuis ben. Dat heeft overigens niet te maken met de tent, maar met alle (bergsport)activiteiten die we tijdens de vakantie ondernemen.

Tijd

Maar kamperen is toch wél veel werk? De tent uitpakken, opzetten, bedden opmaken, handdoeken wassen, tent vegen, afbreken, schoonmaken, inpakken, slaapzakken oprollen, wassen bij een wasmachine met een munt, etc.
Hoe lang ben je bezig met de voorbereiding, thuis? En met installeren op de camping? En dan weer alles inpakken? Ben ik wel benieuwd naar.

Kennen jullie dat programma van omroep Max, met de senioren die gezamenlijk op vakantie gingen met camper of caravan, zij waren alleen maar bezig met inpakken en uitpakken, wasjes aan de lijn ophangen, aardappeltje schillen en boontjes doppen. Kostte meestal wel de hele ochtend voordat ze weer op pad waren. Maar dat kan natuurlijk ook aan de leeftijd liggen. Heerlijke slowtv by the way

Als je een huisje huurt, ben je ook de hele dag buiten. Dat argument hoor ik vaker, en dat vind ik onzin. Wandelen en actieve vakanties kunnen heel erg prima vanuit een huisje.