Vakantie met volwassen kind(eren)
Het lijkt erop dat mijn oudste dochter dit jaar voor het laatst mee is geweest op vakantie. We hebben maar een paar dingen gezamenlijk gedaan (gezin bestaat uit moeder en kinderen van 18 en 12), en waar ze 'verplicht' mee moest ging dat met frisse tegenzin. Uiteindelijk heb ik haar bij uitstapjes maar ergens afgezet waar zij heen wilde en ben ik met mijn jongste wat anders gaan doen. Ook wilde ze niet vroeg opstaan voor ontbijt in het hotel, maar wij moesten vervolgens wel mee op pad om voor haar een ontbijt te regelen op een later moment.
Het voelde een beetje als ik de lasten en zij de lusten, maar dat is misschien ook wel gewoon hoe het werkt? Je kunt moeilijk zeggen dat ze niet meer mee mogen.
Hoe gaat/ging dat bij jullie?
Overigens zou ik het ergens ook wel weer jammer vinden als ze niet mee gaat, want nu doe ik nog eens wat cultureels (waar jongste dan weer met tegenzin mee gaat, maar die kan volgend jaar wellicht alleen 'thuisblijven' in de accommodatie.
Hm.
Dat ontbijt had ik haar in elk geval fijn zelf laten regelen. Op eigen kosten. Is ze nou helemaal belatafeld.
De rest, daar denk ik nog even over na.
Ingrid
Ontbijt
Dat ontbijt heeft ze wel zelf betaald, want zo erg ben ik nu ook weer niet. We hebben er net nog wel een goed gesprek over gevoerd. Als ze volgend jaar nog mee wil is dat natuurlijk prima, maar dan wil ik vooraf afspraken maken over wat we wel en niet samen doen en hoe ze haar uitstapjes regelt. Liever duidelijkheid dan dat we er iedere keer woorden over hebben. Ik snap heus wel dat ze liever uitslaapt en later ontbijt. Dat had ze alleen beter vooraf kunnen melden dan nadat ik incl ontbijt had geboekt.
Standplaats en afspraken
Wij gaan regelmatig op vakantie met (bijna) volwassen kinderen. Het meest handige vind ik een standplaats vakantie. Dus ergens een huis/appartement boeken en daar dan blijven. De vakantiegangers kunnen dan heel redelijk hun eigen gang gaan. Dat werkt best goed. Niet dat we niks samen doen maar als iemand geen zin heeft of wat anders wil doen dan is dat prima.
Meestal overleggen we's avonds over wat we de volgende dag gaan doen. Wie zich aan wil sluiten is zeer welkom maar wie dat niet wil kan wat anders gaan doen.
Hierdoor heeft iedereen redelijk veel vrijheid. Dat zijn de meest relaxte vakanties.
Een stedentrip doen we ook wel eens en dan in een hotel. We bedenken dan meestal samen wat we willen doen en zien. Hoe meer mensen hoe minder je overeenstemming zal bereiken maar dat is ook prima. We hoeven wederom niet alles samen te doen. En ook dan is er meestal wel iemand die het ontbijt mist. Ja, jammer dan. Die scharrelt dan zelf maar wat bij elkaar (of niet).
Overigens heb ik nu ook wel geleerd om ook gewoon te doen wat ik zelf wil. Toen de kinderen nog veel kleiner waren paste ik me natuurlijk meer aan hun en hun wensen aan. Nu zeg ik gewoon dat ik naar museum x wil of bezienswaardigheid y. En als niemand mee wil dan ga ik toch want ik wil het wel zien. Dat is dan wel weer fijn met zelfstandige mede vakantie gangers. Die gaan gewoon wat anders doen en niemand hoeft zich schuldig te voelen.
Verder maak ik meestal ook een paar afspraken van te voren (nou ja, afspraken meer spelregels en verwachtingen van mijn kant). Geen enorme dingen maar wel dat het duidelijk is dat we niet 50 km terug gaan rijden om iemand na een dagje uit op te halen voor het avondeten of zo. Dat je dan gewoon jezelf maar moet zien te redden. Je kan altijd mee maar ik ga me niet logistiek in allerlei bochten wringen.
Verwachtingen
Wij zijn met 2 pubers (17 en 15] gaan kamperen.
Van te voren hebben we gevraagd naar hun verwachtingen van de vakantie en hebben wij de onze verteld. (leuke dingen, maar ook wat betreft de afwas en tenten opzetten en afbreken)
Uiteindelijk hebben we veel samen gedaan (na 12 uur 's ochtends dan). Meer dan ik had verwacht.
En hier
Gingen we 1 week kamperen met 3 pubers. Zoon van 12, dochter van 16 en haar vriend van 18. De week daarvoor waren we 1 week weggeweest met alleen zoon. Dat was ook wennen. Dacht dat het heel relaxed zou zijn, maar zoon wilde eigenlijk ook maar weinig en hing vooral in de caravan. Na de eerste 3 dagen veel gedoe en strijd ging het wel beter. Kregen toen ook wat bezoek op de camping, wat afleiding gaf. Zoon miste toch ook wel zijn zus die niet meer mee was. Dus hij was na een week blij dat zus en vriend aansloten.
In de week met 3 pubers ging het ook best aardig. De eerste dag gingen wij en zoon in een stad iets doen. De andere 2 gingen samen dezelfde stad in. De volgende dag hebben we een gezamenlijk uitstapje gedaan met een stadswandeling (zonder gezeur! Wel met Pokemon vangen, maar dat leidde lekker af).
Daarna zijn de oudste 2 nog samen naar een pretpark geweest en wij met zoon naar een kasteel. En verder waren we veel op de camping waar van alles te doen was: zwemmen, muziek, bowlen e.d. Soms gaf zwemmen wel gedoe, want dan wilde dochter niet dat zoon mee ging, maar uiteindelijk mocht hij toch weer wel. En afwassen, daar was eindeloos strijd over. Maar ook dat loste zich uiteindelijk weer op.
De laatste dag gingen dochter en vriend ook een dagje samen naar een stad. Wij braken alvast een deel van de voortent af en ik had 's avonds nog een activiteit met zoon.
Boodschappen e.d. haalde ik zelf of soms samen met man. Dan bleven de kinderen op de camping. En over ontbijt hebben we maar niet moeilijk gedaan. Meestal aten we samen met zoon en rolde de andere twee een paar uur later pas uit de tent. Dan moesten ze zelf iets klaar maken. Alleen 1 dag wilden we op tijd weg, dat werd uiteindelijk een half uurtje later, maar ach het was vakantie.
Het was eigenlijk een onverwacht leuke vakantie met dit drietal. Eigenlijk zou dochter helemaal niet meer mee gaan, maar met een vriendin en ouders 3 weken naar Spanje gaan. Maar dit ging uiteindelijk niet door. Vandaar deze constructie. Zal zeker de laatste keer zijn, maar best goed gegaan.
Verre vakantie
Wij zijn dit jaar met onze kinderen (17 en 19) op rondreis door Indonesië geweest. Wij hebben wel het voordeel van een klein leeftijdsverschil, dat maakt het makkelijker denk ik. En zo'n reis is niet voor iedereen weg gelegd natuurlijk qua financien. Hoewel als je je ticket tijdig boekt, je niet heel veel meer kwijt bent dan voor een vliegvakantie in Europa met hotel (ik las dat jullie in een hotel zaten).
Er was dus geen discussie over wat we gingen doen en wie wel en niet mee ontbeet, want er was een programma en we moesten een trein halen of de chauffeur stond op een bepaald tijdstip klaar. Ze vonden het zelf ook geweldig, dus waren altijd op tijd klaar, zelfs als we om 4.30 al op moesten en zelfs een keer om 2.30. De laatste dagen waren relaxen aan het strand, dus was er wat ons betreft geen verplichting om op tijd bij het ontbijt te zijn, als ze later zouden zijn hadden ze dat inderdaad zelf op moeten lossen. In de praktijk waren ze er altijd wel voordat het ontbijt sloot, omdat we net de dagen daarvoor steeds heel vroeg op hadden gemoeten, dus dan ben je nog een paar dagen vroeg wakker daarna. Alleen 1x waren ze op stap geweest, maar werden ze rond lunchtijd wakker en gingen gelijk met ons lunchen.
Wij zijn zelf niet zo van de groepsreizen, hebben alles zelf geregeld, maar 2 vriendinnen van jongste hadden dat gedaan naar het verre oosten en vonden dat ook enorm leuk.
Oudste geeft aan dat als we volgend jaar in Europa blijven hij niet meer mee gaat. Die is dan ook al 20, dus dat begrijp ik wel. Misschien dat we ergens een huis huren ofzo, dat ze beiden een paar dagen langs kunnen komen, eventueel met vriendje/vriendinnetje.
oude moeder
als je nu al begint met ér moeten wel afspraken gemaakt worden' heeft ze inderdaad vast weinig zin om met jou op vakantie te gaan en ik kan me er alles bij voorstellen.
je opmerking 'wij moesten wel mee voor een ontbijt voor haar' spreekt boekdelen. Pak je altijd die slachtoffer rol?
Ik zou je kinderen lekker een beetje vrij laten. Waarom moeten er uberhaubt 'verplichte' uitjes zijn?
Ontbijten voor een bepaalde tijd.....
Is niet des pubers.
En ook mijn 20 jarige kan dat in de vakantie echt niet aan.
Onze kinderen van 17 en 20 willen nog best een weekje mee. Langer mag ook wel maar dan willen ze volledig hun eigen gang kunnen gaan.
Wij gaan daarom als gezin een week. Niet in hotel. Aangekleed aan het ontbijt voor een uur of 11 is echt niet te doen.
Verder ga ik met man en de kinderen gaan ook nog met vrienden weg.
Verre reis
Hier was vroeg opstaan geen probleem hoor. Net als bij Yura wilden onze kinderen ook graag veel zien tijdens onze reis door de VS. Ze zijn 20 en 17. Oudste stond vaak nog eerder klaar dan wij, maar die houdt dan ook heel veel van reizen. Is al twee jaar niet meer meegeweest in de zomer maar wilde deze kans optimaal benutten. Hij ontpopte zich als reisleider en wist op veel plekken precies wat we wel en niet moesten gaan zien. Daardoor kwamen we soms op heel leuke plekken, ook plaatsen díe juist interessant zijn voor jongeren. Hele alternatieve wijkjes enzo.
Jutta
We hebben ook een paar keer rondreizen gedaan. Oa usa en australie. Maar dan niet met hotel en ontbijt op vaste tijden. Met de camper ben je wat flexibeler en konden ze lekker in de relaxmode blijven als we gingen rijden en pas na een uurtje rijden een ontbijtje.
Dat ontbijt compleet aangekleed in een hotel vinden ze vreselijk, hoe uitgebreid dat buffet ook mag zijn.
Buffet
Als je mijn kinderen redelijk op tijd aangekleed aan tafel wil zien is een groot ontbijtbuffet de beste manier om dat voor elkaar te krijgen. Dan kunnen ze opeens heel goed op tijd opstaan. Voor eten doen ze veel.
Als we een rondreis oid maken en echt ergens moeten zijn dan is het natuurlijk sowieso anders dan als je ergens vast verblijft. In dat laatste geval maakt het niet zoveel uit hoe laat je opstaat en als je het hotel ontbijt mis dan mis je het. Bij een rondreis moet iedereen natuurlijk op een bepaald tijdstip ook echt klaar staan. Daar ben ik wel redelijk streng dan mee want anders kom je nooit ergens. Als ik niet zeg dat we om 08:00 weggaan (of 09:00 of 10:00...) dan komen we echt nooit weg. Dus als ik zeg we gaan om x weg dan wil ik ook echt dat iedereen dan bij de auto is. Ik weet dat we anders in de chaos nooit ergens gaan komen.
Bij een rondreis wil je veel zien en leg je langere afstanden af dus dan is een beetje discipline noodzakelijk. Meer dan bij een standplaatsvakantie waarbij iedereen iets meer zijn eigen gang kan gaan.
Niet meer meenemen
Onze zoon, die nu 20 is, gaat vanaf zijn 17de niet meer mee en onze 16-jarige is dit jaar ook thuisgebleven. Het was heerlijk! Geen gezeur, geen compromissen sluiten dus geen dingen doen die ik eigenlijk niet leuk vind (zoals bijvoorbeeld winkelen in een snikhete stad of naar een attractiepark), gewoon lekker fietsen en wandelen in de bergen en kamperen op een kleine rustige camping.
Ik zeg lekker thuislaten dat is veel leuker en misschien over een jaar of vijf weer eens samen op pad 
Ik vind het gewoon gezellig
Ik vind het gewoon gezellig als mijn 20 en 17 jarigen meegaan. De jongste vindt 1 week dan wel genoeg.
Ook door het jaar heen gaan we vaak nog wel een paar dagen met zijn allen, incl vriendjes en een paar pubernichtjes die hier veel komen.
Wel gaan ze dan zelf ook in de zomer nog wel weg met vrienden. En ik ga met man nog minimaal een week alleen iets doen.
Onze gezinsvakanties met (bijna) volwassenen zijn mij zeer dierbaar. Oudste woont al 2 jaar op kamers, gedurende het jaar is ze soms weken niet thuis . Heerlijk om haar dan weer even lekker in de buurt te hebben.
