Ik functioneer niet goed bij mijn nieuwe baan....
In het kort: na bijna 30 jaar bij een groot bedrijf gewerkt te hebben, ben ik ivm reorganisatie ontslagen met een geldregeling per 1 januari en een WW-regeling. Door privé-omstandigheden (alleenstaand, 2 kinderen waarvan 2 met ASS dat niet naar school gaat, enz.) ben ik "nogal moe" zal ik maar zeggen en ik was van plan om een paar maandjes even niet te werken en even rust te nemen. Wilde sowieso al langere tijd iets anders gaan doen (maar weet niet concreet wat dan), dus dit was hét moment.
Ik had echter direct een nieuwe baan, echt een toevalstreffer. Maar deze baan is het niet; een aantal aspecten is echt niet leuk. Ik functioneer er ook niet goed. Daar heb ik serieus echt moeite mee. Bij mijn oude baan was ik supergoed. Dit vind ik behoorlijk slopend. Ik merk ook best soms irritaties bij mijn baas en weet het zelf ook. Ik slaap er niet meer van.
Mijn contract is een halfjaarcontract. Er bestaat dus nu de mogelijkheid om zelf te zeggen dat ik niet verder wil verlengen (mijn baas gaat verlengen, heeft ie een tijdje geleden min of meer gezegd). Ik zou dan in de WW kunnen en gecombineerd met het geldbedrag van mijn oude werkgever kan ik het even redden. Ik vind het een reëele optie.
Ik ben zo uitgeput....
Maar er moet wel weer een inkomen gaan komen en ik wil ook graag blijven werken. Ik ben bang dat ik zo snel niet meer aan de slag ga komen bij iets anders. Sinds ik hier begonnen ben, ben ik evengoed nog aan het solliciteren maar zonder resultaten. En daarom twijfel ik ook.
Sommigen zeggen: joh doe het gewoon, niemand die het in jouw positie kwalijk neemt dat je even niet werkt. Anderen zeggen: je bent echt bevoorrecht dat je al meteen weer een baan had, ik zou het niet doen, je ziet hoe moeilijk het is in deze tijd een baan te vinden.
Ik hoor graag eens jullie meningen....
Doorgaan
Zo heel slecht zal je niet functioneren lijkt me, als je baas verlengen wil. Die heeft er kennelijk wel vertrouwen in. Waarschijnlijk zie je je eigen functioneren te negatief omdat je je zo moe voelt.
Die WW is sneller voorbij dan je denkt, en dan "lonkt" de bijstand. Ik snap dat het verleidelijk is om nu even er tussenuit te gaan, maar het is de vraag of je er dan weer kunt instappen.
Overigens: als de baas tegenover UWV zou verklaren dat je wat hem betreft best had kunnen blijven maar dat je zelf niet wilde, dan kan je die WW op je buik schrijven.
Mijn advies dus: doorgaan. En proberen op andere manieren de belasting terug te schroeven.
Sterkte ermee
Temet
Voordeel
Misschien kun je er anders naar kijken. Wat heb je nodig om wel goed te functioneren in je nieuwe baan? Effe eerlijk? Wat moet eraf en wat moet erbij? En stel dat dan voor aan je nieuwe baas. Werkt dat niet dan ontbind je de afspraak samen en dan heb je gewoon even ww. Moet je je ook niet teveel van voorstellen want dan wordt je door het CWI de arbeidsmarkt opgejaagd. Echt rust is een moeilijke zaak. Maar een baan waarin het je niet lukt naast zo'n huishouden met kinderen met ass lijkt me ook niet vol te houden.
Temet heeft gelijk
als het UWV ook maar enigzins lucht krijgt dat de werkgever wilde verlengen, dan kun je de WW vergeten. Ze zeggen dan ijskoud, je had inkomen kunnen hebben, dus verwijtbaar werkloos.
Los het probleem op
Je kunt wel stoppen met werken, en het rustig aan gaan doen. Maar dat is maar tijdelijk.
Als je, nadat je dan uitgerust bent, weer gaat werken begint het hele circus weer van voorafaan.
Je moet het dus structureel oplossen. Volgens mij ben jij meer gebaat bij een vakantie en daarnaast dat je de zaken eens op een rijtje gaat zetten en gaat bekijken hoe je wat minder moe kunt worden van alles.
Samenwerking
Zelf niet verlengen van het halfjaarcontract is echt geen optie hoor. Ik benadruk het nog maar een keer, vergis je er niet in. Je verliest je recht op WW.
Als je in de WW komt krijg je sollicitatieplicht, wekelijks minimaal 1 sollicitatie en met een beetje 'geluk' gaan ze je nog actief begeleiden ook. Komt het UWV met suggesties voor je nieuwe baan en die kun je niet zomaar naast je neerleggen.
Al met al vrees ik daarom dat deze optie je juist onrust zal geven. En dat kun je volgens mij niet gebruiken.
Ik lees niet goed in je bericht hoe je met je baas kunt praten of dat er iemand anders intern is die jou kan helpen (vertrouwenspersoon). Zie jouw baan als een samenwerkingsverband en kijk wat er in de samenwerking moet veranderen wil het te doen voor jou worden. Wat kun je zelf doen? Wat heb je nodig van je baas? Als de verstandhouding goed is en je hebt je (met iemands hulp) goed voorbereid, ga rustig en zakelijk om de tafel met je baas. Jouw baas heeft veel meer aan je als jij minder of andere taken goed doet dan dat je aanmoddert. Ik ben er van overtuigd dat als jij je goede wil toont er (bij de meeste) bazen heel veel bespreekbaar is.
Ik lees gedrevenheid in jouw bericht, ondanks je vermoeidheid, dat vind ik reuzeknap. Hou dat vast, een baan die je vanuit je kracht kunt doen kun je waarschijnlijk veel beter volhouden dan een onrustige WW situatie.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Dit is je eerste nieuwe baan in 30 jaar
ik denk dat je gewoon heel erg vergeten bent hoe veel energie het kost om ergens nieuw te beginnen. Hoe lang het duurt voor je iets nieuws echt onder de knie hebt. Je kunt je eigen niveau nu niet vergelijken met dat in je oude baan. je bent nog aan het leren groeien kennismaken...
Als je baas wil verlengen is het goed genoeg.......
Mijk
Herkenbaar
na jaren dezelfde soort functies te hebben gedaan, heb ik nu sinds een jaar een geheel andere baan. Een baan die ik juist gekregen heb door de ervaring in de vorige functies. Maar tjonge, wat ben ik uit mijn comfortzone zeg. Het kost me bakken met energie, tranen en hartkloppingen. Maar goed, het gaat stukje bij beetje beter.
Waarschijnlijk doordat het allemaal nieuw is en zoveel energie kost, let je alleen op wat er in jouw ogen niet goed gaat, wat je veel moeite kost etc. Je leidinggevende wil verlengen. Dat doet hij/zij echt niet als je er niks van bakt.
Tot mijn grote verbazing kreeg ik ook eind vorig jaar gewoon een goede beoordeling. Daar teer ik dan maar op, blijkbaar stuntel ik aardig mee. Dit jaar heb ik in elk geval nog deze functie en zoals mijn senior laatst zei: Purk! Gebruik dit jaar toch om te leren! En bij leren hoort dus ook fouten maken....
Succes en probeer een klankbord voor deze onzekerheden te vinden bij de organisatie waar je werkt. Dan heb je een uitlaatklep en iemand die je een spiegel etc. kan voor houden.
groetjes van Purk
Met mijk eens (en ook die anderen)
Begrijp ik het nu goed dat je deze nieuwe baan sinds Januari hebt? Drie-en-een-halve maand dus?
Bij mijn 'eerste echte baan' was ik na een paar maanden ook erg gefrustreerd dat ik nog steeds niet alles goed kon, nog steeds uitleg / tips moest vragen. Mijn 'baas' zei toen dat in haar ervaring nieuwe mensen ongeveer een jaar nodig hadden om (weer) geheel zelfstandig te functioneren. En dan nog kan je de pech / het geluk hebben dat je nog steeds nieuwe dingen moet / mag leren.
En ik zie het ook aan mijn (inmiddels al lang niet meer nieuwe) collega. Die moest in het begin ook voortdurend alles aan haar collega's vragen en voelde zich dan heel dom. En schuldig ('moet ik ze nu alweer lastig vallen...') Maar ze besefte niet dat ze (over het algemeen) nieuwe dingen 'moest' vragen. Over protocollen en software systemen en andere zaken die mensen je gewoon even moeten vertellen.
Ik kan me voorstellen dat, als je je zo moe voelt, 'even geen baan meer' als een perfecte oplossing ziet. Maar zoals men hierboven ook al meldt: je verliest (99.9% zeker) je recht op WW, en je moet je daarna gewoon in het vervelende, onzekere en vermoeiende sollicitatieproces storten. Eigenlijk gewoon weer een nieuwe baan dus (waar je ook aan moet wennen).
Als je inkomen nodig hebt, en wil blijven werken dat zit er niks anders op: Volhouden, want de kans dat het er niet beter op wordt is best groot.
Dat je een aantal dingen aan deze baan niet leuk vindt is wel vervelend. Zijn dat echte tegenvallers (het blijkt dat de 10% vervelende taak X in de praktijk 45% is)? Zijn het dingen die eventueel best aangepast zouden kunnen worden als je erom zou vragen (wat meer taak Y, en wat minder taak X) of is het toch een gevolg van 'outside the comfort zone' functioneren. Zou het helpen om te 'beslissen' dat je graag (nog een half jaar) blijft en te beseffen dat je blijkbaar goed genoeg bent. En dan eventueel voorlopig niet solliciteren (of alleen op functies die bijna perfect zin), zodat je meer tijd overhoud om af en toe even uit te rusten.
In ieder geval succes!
