Ontslag en nu?
Op mijn werk is een grote reorganisatie gaande. Alle functies zijn herzien (andere functieomschrijving, werkzaamheden zijn deels hetzelfde maar er wordt iets meer verwacht qua zelfstandigheid) en we hebben allemaal een uitgebreide belangstellingsregistratie met motivatie, competenties etc. moeten invullen. Soort van solliciteren naar je eigen baan, alleen heet het anders.
Daarna is gekeken wie bij welke functie past, en een aantal mensen wordt boventallig.
Deze week heb ik te horen gekregen dat ik een van degenen ben die boventallig is. Ik werk er bijna 25 jaar, en nu opeens heb ik blijkbaar 2 competenties niet om de nieuwe functie te kunnen vervullen, dat wordt althans als reden genoemd. Mijn functioneringsgesprekken waren altijd prima in orde en die competenties zijn verder niet getest ofzo.
Ik zit dus per 1-1-2013 zonder baan.
Daarnaast speelt nog dat ik een ziekte heb die progressief is en jammer genoeg goed zichtbaar. Tot nu toe heb ik altijd heel redelijk mijn werk kunnen doen, meld me bv zelden ziek, maar de kans is groot dat dat in de toekomst een stuk moeilijker wordt door bepaalde behandelingen en gebrek aan energie (mede door die behandelingen). Natuurlijk vraag ik me ook af in hoeverre dit meespeelt in de keuze om er juist mij uit te zetten, maar dat zal wel nooit boven water komen.
Er is een sociaal plan. Ik kan kiezen tussen ondersteuning richting ander werk bij een andere werkgever (wat met het oog op gezondheid een lastig iets gaat worden, ze nemen me stomweg nergens meer aan met deze achtergrond) of een tegemoetkoming op basis van leeftijd en aantal dienstjaren. Dat komt er in mijn geval op neer dat ze mijn uitkering 12 maanden gaan aanvullen tot 100%, 12 maanden tot 90% en 12 maanden tot 80%. De keus zal waarschijnlijk op dat laatste gaan vallen.
Ik ben enorm boos en verdrietig over de hele gang van zaken, voel me na 25 jaar hart voor 'de zaak' en altijd inzetbaar zijn, behoorlijk afgedankt en aan de kant gezet en vraag me af wat nu wijsheid is. (Extra zuur: vandaag werd bekend welke functies er nog over zijn om op te solliciteren, en daar zit er dus ook een bij zoals die ik graag wilde. Maar reageren heeft geen zin meer, omdat ik daar al op ben afgewezen, dat is me heel erg duidelijk gemaakt. Grrrrrr.)
Het sociale plan is goedgekeurd door de vakbond. Dat aanvechten heeft erg weinig zin, dat is een tijd terug tijdens een personeelsbijeenkomst al duidelijk gemaakt. Je kunt wel bezwaar maken, maar alleen op de procedure en die is netjes gevolgd (ze zijn natuurlijk niet gek).
Is het slim om me nu ziek te melden? Of werkt dat juist tegen me. De kans is helemaal niet denkbeeldig dat ik dat binnenkort toch wel moet doen overigens, mijn laatste uitslagen waren slechter en dat kan zich zomaar eens door gaan zetten. Dat hoor ik over een paar weken pas bij de eerstvolgende controle.
De afgelopen paar dagen heb ik niet gewerkt, ik breng het nu niet op. Die tijd krijg ik gelukkig wel, maar maandag wil mijn manager wel weten wanneer ik weer aan het werk denk te gaan. We moeten nog 4 maanden door in deze situatie (pas 1-1-2013 gaat het ontslag in). Op dit moment weet ik trouwens echt nog niet of me dat gaat lukken volgende week want de emoties zitten nu nog heel erg hoog. Ik zit al in tranen als er iemand naar me wijst.
Ik overzie niet zo goed waar ik nu moet beginnen. Het UWV bellen? Mijn man durft dat niet aan, is bang slapende honden wakker te maken als ik daar aangeef na te denken over ziekmelding.
Ik heb geprobeerd de patiëntendesk te bellen van de patiëntenvereniging, maar die waren niet bereikbaar vandaag. Die begeleiden ook mensen in werkgerelateerde problemen, dus wellicht dat ze me daar verder kunnen helpen. Maar dat wordt dan maandag.
Intussen doe ik hier een poging. Binnen 14 dagen moet ik laten weten wat ik wil, ik hoop dat dat genoeg tijd is om alles uit te zoeken. In het sociaal plan komt niets voor over uitstel van deze termijn, kan ik dat zomaar vragen? Heeft het überhaupt zin om een sociaal plan aan te vechten dat goedgekeurd is door de vakbond (ik ben lid overigens) en dat goed dichtgetimmerd zit? Moet ik een advocaat in de arm nemen? (In dat geval kennen we een goede.) Zie ik zaken over het hoofd?
Heeft iemand advies voor me? Ik weet dat hier UWV-deskundigen rondlopen dus ik hoop op jullie inzichten... Alvast dank!
Jojo
Wat een enorme narigheid! Vanuit mijn eigen ervaring zou ik je adviseren om naar een advocaat te stappen. Al is het maar om te laten checken of er mogelijkheden zijn voor je. Zouden die er zijn, dan zou je vervolgens je advocaat als woordvoerder kunnen laten optreden ( en dat hoeft helemaal niet direct op het scherpst van de snede). Dat haalt bij jou dan de emotionele kant van de communicatie weg. Zou de advocaat geen mogelijkheden zien, dan zou dat je wellicht kunnen helpen bij de acceptatie, hoe moeilijk ook. Dan weet je in ieder geval dat je niets hebt laten liggen. Mocht je willen, ik ken ook een steengoede arbeidsadvocaat.
Veel sterkte want o, wat is dit naar voor je!
Vakbond / vertrouwenspersoon or?
Heb je al aangeklopt bij je vakbond voor ondersteuning?
En vraag ook begeleiding van de vertrouwenspersonen van de or hierbij. Is er geen lijstje gegeven met namen door de or?
Nog niet
Vakbond is nog niet gebeld, dat ga ik maandag nog doen.
Of de OR hierin iets kan betekenen denk ik eigenlijk niet, ook die hebben het sociaal plan goedgekeurd.
Knurf, ze gooien het erop dat met de nieuwe functies de werkwijze dusdanig verandert dat ik daar niet langer in pas. Helaas heb ik die kans om me te bewijzen inderdaad niet gehad, want onze vestiging is pas ergens in het voorjaar van 2013 aan de beurt om aangepakt te worden. En dan ben ik al weg.
Maandag belt mijn manager en dan zal ik zeker nog vragen waar het precies op gebaseerd is dat ik die competenties niet heb. Ik kan het trouwens ook alvast wel mailen, aan de telefoon wordt het al snel weer zo'n emotionele toestand.
dat de OR het sociaal plan heeft goedgekeurd, wil niet zeggen dat ze verder niets meer voor je kunnen betekenen. Zij zien ook toe op naleving van het sociaal plan, en kunnen ook toetsen of jij bijvoorbeeld wel terecht die functie niet hebt gekregen.
Wij hebben ook net een reorganisatie achter de rug en bij ons was het zo dat in eerste instantie gekeken werd of je 'geplaatst' kon worden op een openvallende functie. Als die bijvoorbeeld een functieschaal hoger was dan je had, omdat er bijvoorbeeld aanvullende eisen werden gesteld, dan kwam je daar niet automatisch voor in aanmerking, maar je kon er wel naar solliciteren. Idem voor functies die meer dan een schaal lager waren. Ik zou er dus niet te snel vanuit gaan dat je die functie niet krijgt, zeker niet als die nog altijd openstaat. Ook kun je aangeven dat je met scholing of een trainingstraject die ontbrekende competenties wilt ontwikkelen. Niet te snel opgeven dus. En gewoon op eigen kracht proberen te regelen, dat is goed voor je gevoel van eigenwaarde.
Lukt dat niet en heb je het gevoel dat er niet correct met je wordt omgegaan, dan moet je echt naar de OR of de vertrouwenspersoon vanuit HR.
Over je ziekmeldingen. Daar zou ik op voorhand niet over tobben. Ben je straks niet meer in staat te werken, dan is dat de situatie van nu. Daar moet je nu nog geen rekening mee houden. Als jij dat openlijk gaat doen, doen zij het ook. En dat is helemaal niet nodig. Overigens vind ik het heel begrijpelijk dat je tijdelijk even niet in staat bent je werk goed te doen. Die periodes heb ik afgelopen maanden ook gehad, maar na een weekje even totaal geen contact met collega's die allemaal in hetzelfde schuitje zaten, ging het dan wel weer. Dus gun je af en toe de ruimte om adem te halen.
Ik wens je veel sterkte. Mij heeft het een nieuwe leuke baan opgeleverd, maar vele collega's zitten inmiddels in het begeleidingstraject. En dat voelt erg akelig, al is dat begeleidingstraject bij ons erg goed geregeld.
Ik neem aan
dat er een mogelijkheid is om in bezwaar te gaan tegen die beslissing, dat is heel vaak in dit soort gevallen. Kijk dat even na in het sociaal plan.
Verder, ziekmelden ben ik nooit zo'n voorstander van met dit soort dingen, behalve als je ECHT ziek bent. Dat is wat anders...
Verder kan ik alleen maar zeggen, zoek kontakt met een vakbond of rechtshulpverlener om dingen met je door te nemen.
Richting
Na weer een weekend slecht slapen zijn we nu toch weer een stukje verder.
Vanmorgen belde namelijk mijn manager, en die heb ik nog eens duidelijk gevraagd wáár het nu op gebaseerd is dat iemand wel of niet wordt aangenomen. Dat is dus voornamelijk op grond van verwachtingen, inschattingen over de toekomst. Ik zei dat ik dat niet terecht vond, want er is niets getest, scholing moet nog komen, etc.
Zij zei dat ook daarop bezwaar kan worden gemaakt, ook dat valt onder 'procedure'.
Moois.
Inmiddels hebben we de patiëntendesk gesproken en ook daar zeiden ze direct: bezwaar maken, zijn ze betoeterd.
Dus vanmiddag ga ik maar eens kijken wat de vakbond hierin kan betekenen voor mij. Die bieden waar nodig ook juridische hulp en kunnen vast prachtige bezwaarschriften schrijven.
@Knurf: het ging om veranderingsgerichtheid en ondernemend gedrag. Ik ken heus mijn beperkingen, maar ik mag echt wel zeggen dat we als team inmiddels zoveel veranderingen hebben doorgemaakt in de afgelopen 25 jaar, dat ik daar wel mee om kan gaan. En daarnaast worden er nog 6 andere competenties gevraagd waar ik blijkbaar wel aan voldoe.
Alsnog solliciteren heeft geen zin, ook niet als de vacature extern zou gaan, dat is vandaag ook weer gezegd. Maar ik vraag bij de vakbond ook nog wel even na wat ik daarmee het beste kan doen.
En ook een goeie vraag van mijn echtgenoot: als je bezwaar maakt en verliest, heb je dan nog steeds recht op dat wat in het sociaal plan wordt geboden?
We gaan het zien.
Pfffft. Ik had het gevoel dat ik erin aan het verzuipen was. Nu heb ik een zwemband. Het is nog wel een heel eind zwemmen maar daar gaan we voor...
Ik hou jullie op de hoogte. Tot zover alvast hartelijke dank! Alleen al het hart onder de riem is erg fijn, en de tips natuurlijk ook.
Dappere jojo
goed dat je een zwemband hebt gevonden. Houd daar maar even aan vast, ook aan de vakbond. Zoiets als dit kun je niet alleen.
En solliciteren heeft geen zin.....solliciteren mag volgens mij altijd. Kunnen ze in elk geval niet zeggen dat je er niet alles aan gedaan hebt.
Dikke knuffel,
Purk
Vreemd
'Solliciteren heeft geen zin, dat is ook vandaag weer gezegd'
Dat zou dus betekenen dat je werkgever jou heeft afgedankt. Terwijl jij altijd goede beoordelingen hebt gehad en idd 25 jaar ervaring met oa veranderingen op de werkvloer. Hoe weet zo'n werkgever cq leidinggevende dan zo zeker dat jij dat niet zal kunnen?
Vraag waarom het geen zin heeft, met argumenten.wat vragen ze dan voor die functie, en waarom heb jij dan niet wat ze vragen? En waar baseren ze dat op? En graag op schrift. En ondertussen toch solliciteren en in beroep/bezwaar gaan!
Sterkte met de hele situatie!
mirjam
Hoezo geen zin
Beste Jojo,
Ik ben bang dat jij bent wie ik denk dat je bent en deze behandeling heb je dan zeer zeker niet verdiend. In ieder geval heel veel sterkte gewenst.
Ik vind het vreemd dat ze zo benadrukken dat solliciteren geen zin zou hebben en ik vraag me af of het niet anders om is en je weer op een nieuwe sollicitatie afwijzen duidelijk maakt voor een eventuele rechter dat ze je echt proberen te dumpen vanwege je ziekte. Ik zou dus ijskoud wel solliciteren al is het maar om duidelijk te stellen dat jij er van alles aan gedaan hebt om daar aan het werk te blijven en je geen enkele blaam treft.
Wel solliciteren!
Dat dacht ik ook gelijk, gewoon doen of je gek bent en gewoon solliciteren! Dan laat je zien dat JIJ gemotiveerd bent en moeten zij maar laten zien hoe serieus ze dat in de hele procedure hebben meegenomen.
Sterkte hoor, en laat je niet ringeloren!
Stap 1
Pro forma bezwaarschrift is de deur uit, dat was een tip van de vakbond omdat het kort dag begint te worden en ik nog geen papieren van ze binnen heb.
Slik. It giet aon zeggen ze dan.
Sollicitatieformulier maak ik straks af.
Jojo
Sterkte, Jojo, laat je niet klein krijgen! Ik vind deze hele gang van zaken erg krom, maar dat had ik je in 140 tekens al verteld (en nu weet je waarschijnlijk meteen wie ik ben 
) ).
Héél opmerkelijk dat je na 25 jaar trouwe dienst opeens niet meer bepaalde competenties hebt. Ik vind het bijzonder pijnlijk voor je, maar zo gaat men helaas steeds meer om met medewerkers met "iets". Balen, ik wens het mijn ergste vijand nog niet toe. Nou ja, vooruit, de verantwoordelijken weer wel, die zo makkelijk van hun personeel af denken te komen. Al was het maar een weekje dat ze in de schoenen mogen staan van medewerkers die ook zo afgedankt, en dat ze in dat weekje tot in detail mogen meemaken waar jij nu doorheen gaat.
Nogmaals heel veel sterkte, en we houden contact!
Die advocaat
Mooi dat je al bezig bent. Ik heb iets dergelijks onlangs moeten doen. Inderdaad heb ik (gezien de tijdsdruk) proforma bezwaar aangetekend. En parallel heb ik gesolliciteerd op de gewenste baan. Een vreemde situatie, maar het heeft gelukkig bij mij het gewenste resultaat gehad. Daarvoor heb ik echt een knop 180 graden moeten omzetten, want mijn woede mocht ik op geen enkele manier meenemen in de sollicitatieprocedure. Bij mijn weten waren al mijn gesprekspartners op de hoogte van een juridische dreiging, maar dit is totaal niet aan de orde gekomen in de procedure. Ze hebben mij gekozen omdat ik op dat moment de beste (en positiefste!) kandidaat was.
By the way, zou je niet liever op dat aanbod van een zeer goede arbeidsrechtadvocaat ingaan? Ik denk dat jij daar als individueel geval meer profijt bij kunt hebben dan bij een vakbondsadvocaat, die toch meer naar het organisatorische plaatje kijkt. Zelf heb ik het indertijd via DAS geprobeerd, die hebben in 3 weken tijd helemaal niets voor mij gedaan. Terwijl ik de urgentie had aangegeven. Ik bedoel, het gaat wel om je baan, niet om een broodje kaas. Uiteindelijk heb ik de bijstand dan wel niet nodig gehad, maar ik zou de volgende keer zélf een advocaat willen uitkiezen. Ook al omdat jij dan de opdrachtgever bent en de rekeningen moet betalen, dat geeft mogelijk een andere relatie met een advocaat dan iets "incl. rechtsbijstand".
Volgende stap
Oud-forummer, ik weet het inderdaad, na even peinzen!
En Nffnt, jouw situatie lijkt erg op de mijne zo te lezen. Wat goed dat het voor jou positief heeft uitgepakt. En hopelijk komt er geen volgende keer! Ik snap trouwens heel goed dat je teruggegaan bent, als ze mij morgen bellen of ik toch mijn baan terug wil dan is er maar 1 antwoord: volmondig JA.
Ik heb vanavond inderdaad toch het sollicitatieformulier nog een keer ingestuurd, ze kunnen ermee doen wat ze willen maar dan heb ik er in elk geval aan gedaan wat ik kan, aan mijn motivatie zal het niet liggen. Voor hetzelfde gaat het regelrecht richting prullebak, maar ja.
Voor mijn recht op WW was het overigens niet nodig, dat heb ik zwart op wit. Maar toch doen (na enige aarzeling, ik vond het eng) voelt toch beter.
Spullen voor de vakbond liggen ook klaar, vanmiddag kwam er alsnog een 2e postbezorgrondje met de gewenste envelop met intakeformulieren. Ik moet nog een paar kopieën maken morgen en dan kan het weg.
Daarnaast gaat mijn man morgenvroeg alvast een andere advocaat bellen. We kennen een goede, hij gaat de hele toestand alvast voorleggen aan hem, misschien heeft die nog extra tips of zegt dat hij het ook wil oppakken.
En toen schoot ik vanavond weer in de stress, want er kwam een mailtje terug van mijn werk: reactie op het pro forma bezwaar. Met o.a. de zin "Zoals blijkt uit het sociaal plan artikel 19 lid 3 moet het bezwaar met redenen omkleed aanhangig gemaakt worden. Graag zien wij dan ook op korte termijn, uiterlijk voor 29 augustus a.s. de argumentatie tegemoet." Nee hij is lekker, dat is maar liefst 1 hele dag uitstel!
Pffff, ik voel me zo wel in het nauw gedreven. Bah.
Dat was eigenlijk het laatste zetje om te besluiten dat mijn man morgen die advocaat vast belt.
(De reden dat mijn man dat doet is dat ik naar mijn werk ben. We hebben een werkoverleg over hoe het de komende maanden verder moet. En ik heb van mijn collega's zulke enorm lieve reacties gehad dat ik alleen al daarom heb besloten erheen te gaan. Ik heb alleen niet beloofd dat ik tot het einde blijf.)
Ik ben weer eens erg blij met dit forum, dat mag wel eens gezegd. Bedankt voor jullie tips en steun tot nu toe, ik hou jullie op de hoogte.
Jojo
Goed dat je juridisch advies gaat inwinnen. Ik wens je veel sterkte. En wat dapper dat je gisteren wel naar de vergadering bent gegaan. Hoe ging het?
O ja
En ik kan me voorstellen dat je pissig was van de reactie op het bezwaarschrift. Maar hou er rekening mee dat dit steeds zo zal gaan. Er zullen oneerlijke argumenten gebruikt worden. Dat is -helaas - het spel. De werkgever zal een situatie willen creeren dat er onderlinge verhoudingen zijn die niet goed zijn. Dat zal bij jou zijn maar ook bij anderen. Probeer het zakelijk te zien, ook al is het een rechtstreekse persoonlijke aanval qua gevoel.
Paar dagen verder
Wat kost dit allemaal een bakken met energie zeg.
Maar we zijn wel weer een stapje verder. Gesprek met een advocaat gehad die zijn wenkbrauwen héél hoog op trok, en inmiddels een fraai bezwaar klaar heeft. Moet op punten nog veranderd worden maar dan kan ie weg.
Dat werkoverleg was een behoorlijk emotionele toestand alles bij elkaar. Werd ook door niemand raar gevonden. Ik zat er met nog een andere collega die ook eruit moet. Op zich zijn er wel wat goede afspraken gemaakt. Maar de blik is ook alweer op de toekomst gericht (dat moet natuurlijk ook) en dat maakt het wel weer lastig. De collega's zijn erg lief trouwens. Voor hen is het ook lastig, je hoort zelf dat je blijven mag en bent daar blij mee, maar je ziet ook een hoop verdriet om je heen waardoor het een zwart randje krijgt.
Toch was ik achteraf wel blij dat ik gegaan was. De eerste emoties van weer naar het werk gaan waren eraf, en dat maakte dat het me gelukt is om vandaag weer te werken. Wel was ik blij dat het loeidruk werd, en er geen tijd was om na te denken. Want als ik dat doe schiet ik meteen alweer vol.
Ohja, gisteren ook nog een overlegje gehad met manager + iemand van P&O, om mij nog eens uit te leggen waarom ik boventallig word. Ze hebben me nog steeds niet kunnen overtuigen. Gelukkig was mijn man mee, want daar hield ik het ook alweer niet droog.
Komende week weer een overleg, dan ben ik uitgenodigd om precies te vernemen hoe het nu verder moet en wat precies de inhoud van het sociaal plan voor mij betekent (in cijfers dus). Man kan niet mee helaas. Dit alles staat los van het bezwaar.
Heftig weekje dus, alles bij elkaar. Maar we gaan ervoor, en dat komt voor een groot deel door de steun hier en van vrienden. Dus weer eens dank!!
@sascha2 Dat er met modder gegooid kan worden weet ik, dat hebben we al eens eerder meegemaakt (niet met mijn werk hoor). Niet leuk, maar dat moet ik dan maar naast me neerleggen, als het zo zou zijn. Ik heb genoeg tegenbewijs in de vorm van verslagen van functioneringsgesprekken e.d. waaruit het tegendeel blijkt.
Maar toch dank voor de waarschuwing!
Je bewijsstukken
Goed zo, Jojo. Zorg je er wel voor dat je ál je bewijsstukken thuis bewaart, digitaal en voor de zekerheid op papier? Je weet niet of je toegang behoudt tot stukken die op je werk liggen. Dit slechts voor alle zekerheid natuurlijk!
Nffnt
Ja, die staan allemaal opgeslagen op mijn computer. Nu staan ze nl nog op de website van het werk, maar wie weet voor hoe lang, dus ik had zelf al bedacht dat het handig zou zijn om die te bewaren.
En verslagen van functioneringsgesprekken e.d. heb ik allemaal ook gewoon op papier.
Sprong
In het diepe, zo voelt het nu. Het bezwaar van de advocaat is gisteravond de deur uit gegaan. Doodeng. Nu afwachten wat ze op mijn werk gaan doen.
Intussen is de vakbond ook wakker, die belden vandaag. Zij willen niet 2 bezwaren tegelijk laten lopen (zou ook een beetje onzinnig zijn denk ik) maar ze sturen vanmiddag wel hun bezwaarpunten naar me op, die kunnen we dan eventueel nog als aanvullende 'munitie' gebruiken. En maandag laat ik ze dan uiterlijk weten hoe we verder gaan.
Ik vind het maar spannend allemaal, brrr.
Duim voor je
Nou Jojo, ik duim heel hard voor je dat het allemaal toch goed kan komen.
Wateengedoe en stress is het toch.
Zeg dat wel primavera
Stress all over the place. Bah.
Er is inmiddels een verweer binnen op mijn bezwaar. Ze vinden dat de procedure goed is gevolgd, dat de oude en nieuwe functies wel degelijk verschillen en dat ik nog meer competenties mis: leervermogen en (let op de spelling) 'communicatie vaardigheden'. Dat stond er zo dus letterlijk. Moest er wel even om grimlachen.
Vrijdagochtend word ik geacht mijn bezwaar te komen verdedigen. Advocaat is gemaild maar daar heb ik nog geen bericht van. Ik zie er als een berg tegenop. Dus als iemand nog tips heeft? Mijn man gaat ook mee als steun maar ik vind het echt afschuwelijk.
Ik had nog verzocht om een iets latere tijd omdat de kinderen ook naar school moeten en het een eindje rijden is, maar dat kan niet: kom ik later dan gaat het van de tijd af die ik voor mijn verweer heb.
Bellen die advocaat!
Ik zou de advocaat niet mailen, maar bellen. En probeer intussen extra bewijsmateriaal te verzamelen dat aantoont dat je wél beschikt over de genoemde competenties.
Bah, wat een naar gedoe van je werkgever. Keep it cool. Probeer even de emotie te scheiden van de rede.
Betere berichten vandaag
Advocaat hebben we inderdaad ook gebeld (gister al maar toen was hij er niet) en die ging zo ongeveer in de gordijnen: hoe bestaat het dat ze dit zo eenzijdig opleggen (het is niet eens mijn reguliere werktijd en ik heb een gezin), en nog erger: hij had zelf dus niet eens bericht van ze gehad. Als mijn raadsman zijnde, verwacht hij uiteraard dat de correspondentie via hem loopt, dat waren ze even 'vergeten'.
Dus die klom direct in zijn toetsenbord en er is een bitsige (zijn woorden) brief retour gegaan, waarin hij ook letterlijk vraagt wat de reden is om zo kribbig te doen over het een half uurtje verzetten van een afspraak waarbij ze notabene zelf aanboden om even bericht te geven bij verhindering.
Hij heeft dus met klem om een andere datum verzocht aangezien hij vrijdag zelf ook niet kan.
Oh, en nog meer. Ik had ook een vaststellingsovereenkomst gekregen, vóór de 7e moet ik beslissen welke vorm van het sociaal plan ik kies. Volgens mijn werkgever kan dit gewoon doorlopen naast de bezwaarprocedure. Maar als ik dat zou tekenen, teken ik voor ontslag met wederzijds goedvinden. Ha, dat gaan we dus mooi niet doen. Ook daarover is een brief uitgegaan.
Kortom ze maken er nogal een puinhoop van.
Pfffff wat een opluchting weer. We zijn er nog lang niet ben ik bang, maar het verzuipgevoel is weer even weg. Morgen ga ik koffieleuten met 2 mede-ontslagen collega's, praten we elkaar even bij.
Puinhoop? ratten zijn het!
Sorry Jojo, maar als ik het zo lees proberen ze je er op alle manieren onder te krijgen (ben zelf arbeidsrechtadvocaat geweest en herken het wel). Heb sterkt het vermoeden dat ze niet "per ongeluk" een zootje ervan maken, maar alles doen om jou het moeilijk te maken en je sneaky iets te laten tekenen voor wederzijds goedvinden.
Gelukkig klinkt het alsof je een goede, felle (en ervaren) arbeidsrechtadvocaat hebt - dus met die erbij kom je vast een heeeel eind. Hopelijk met de baan, die jij volgens mij gewoon moet hebben!
Doe dus niets meer zonder overleg met je advocaat, die kent dit soort spelletjes en weet hoe je er op moet reageren. En nergens naar toe zonder advocaat (bezwaar) als je je daar niet goed bij voelt c.q. als hij je adviseert dat niet te doen.
Maar uiteindelijk denk ik dat je werkgever een harde dobber krijgt om aan te tonen dat jij die 2 competenties niet hebt..... (daar zal je advocaat ook op aansturen). Niet dat JIJ iets moet bewijzen, maar dat ZIJ moeten bewijzen dat jij die niet hebt. Hangt nl. na zoveel jaar (en je gezondheidssituatie) nogal wat vanaf.
Heel veel sterkte, ben blij dat je door het forum moed en energie hebt verzameld om het goed aan te pakken. Houd er wel rekening mee dat de advocatenrekening aardig kan oplopen. Heb je daar van tevoren al over gesproken?
Dus hoe goed hij ook is: wees daarin zakelijk. Vraag uurtarief, vraag hoeveel hij al besteed heeft, wat hij verwacht voor kosten, vraag of hij je bij bedrag X meteen informeert (zodat je weet hoe het oploopt). Als goed advocaat zal hij als het ooit NIET tot een baan loopt maar tot een regeling (en gezien je situatie wellicht tot een individuele regeling/aparte procedure bij de rechter) proberen AL zijn kosten aan de werkgever in rekening te brengen. Zij hebben jou nl. in deze situatie gebracht.
Oja, en leg afspraken met je advocaat over zijn uurtarief en (verwachte) bestedingen, c.q. wanneer hij je informeert over grensbedragen ook even in de mail naar hem vast....
Veel sterkte en succes, houd je ons op de hoogte?
Celine
Ja klopt, het is een goeie, gespecialiseerd in arbeidsrecht, wat een heel aparte tak van sport is, enfin dat hoef ik jou dus niet te vertellen, haha.
We hebben al eerder met dit kantoor te maken gehad toen mijn man er tijdens een reorganisatie uit werd gesmeten en met een veel te laag bedrag werd afgescheept, en wisten dus hoe ze werken. Inderdaad heeft de voormalig werkgever toen alle kosten moeten betalen, zelfs ons voorschot aan het advocatenkantoor kregen we netjes terug.
Over de kosten, dat weten we inderdaad (tarieven staan gewoon op de website van het kantoor), maar het is wel goed om tussendoor eens even op te vragen waar we nu staan. Ik heb het mailadres van de secretaresse, denk dat die het zo op papier kan zetten. Note to self: morgen even doen.
We hebben er overigens rekening mee gehouden dat het een smak geld kan kosten, maar dat nog liever dan niks doen en me gewoon buiten laten knikkeren met een lachertje als vergoeding. De ratten. (Inderdaad!)
Wordt vervolgd.... en nog eens dank voor jullie input tot nu toe!
Jojo
Ik ben zo blij dat je een goede advocaat hebt genomen/getroffen! En ik kan hier op het forum op geen enkele manier concluderen dat jij niet beschikt over de benodigde competenties.
Nog even iets: ik zou nu gaan uitkijken wat je hier neerzet. Tenslotte zou je werkgever (of de handlangers van de werkgever) hier prachtig kunnen volgen wat jij aan tegenzetten aan het plannen bent en daar weer op anticiperen.
Ik blijf duimen voor een goede afloop!
Nffnt
Bedankt voor de waarschuwing. Ik had daar zelf ook al aan gedacht, heb alles expres zo anoniem mogelijk gehouden. En wat er tot nu toe staat, zijn dingen die ze als het goed is allemaal al weten.
Maar het kan nooit kwaad om op te blijven letten uiteraard. Dank je!
Uitstel
Nou, de titel zegt het al, het verweer is uitgesteld tot eind deze maand. Deze keer hadden ze wel de advocaat gemaild maar mij niet. Ik lach er maar om, ze laten zich wel kennen.
Wordt vervolgd...
Mooi zo
Kijk, dat gaat goed: advocaat blaft even hard terug en ze binden in. Misschien gaan ze zich toch nog netjes gedragen.
Dat ze de advocaat berichten en jou niet is op zichzelf gebruikelijk, de advocaat licht jou dan weer in.
Groeten,
Temet