Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Anoniem

Anoniem

03-09-2013 om 13:41

To work or not to work

De titel zegt het al. Ik zal het voorleggen aan jullie en hoop op reakties.
Sinds ruim een jaar werk ik weer. Na 10 jaar thuismoederen en oproepwerk. Nu weer een vaste baan in de zorg. Parttime, leuk maar druk en het werk is nooit af. Na een hele drukke tijd en een emotionele zomer ( jong familielid verloren) nu weer rustiger vaarwater.
Maar toch; ik mis mijn oude leventje. Eigen tijd indelen, boodschappen wanneer het mij uitkomt, sporten overdag, hobby uitoefenen. Gewoon Eigen tijd voor mij.
Mijn kinderen zijn nog jong, 10 en 6 en jongste is niet de makkelijkste. Al met al heb ik het gevoel niet genoeg tijd te hebben voor het gezin en mijn familie. Moeder en schoonmoeder van 80+ die ik nauwelijks zie sinds ik werk.
Ik werk met plezier en aan de andere kant denk ik wel eens; is dit nu alles. werken en plannen en regelen. Ik zou niet weten wanneer ik overdag met een boek heb gezeten. En ik mis de vakanties met de kinderen. De zomervakantie oppas regelen, de herfst is gedekt, straks weer de kerst. Moeilijk om vrij te krijgen in de schoolvakanties, want alle jonge moeders werken parttime in de zorg lijkt wel
Ik heb het geld niet nodig, mijn man werkt 60 uur per week minstens. Maar hij heeft ook weekend en avond/nachtdiensten. Dus het geregel en huishouden komt op mij neer. Dat is niet erg, dat wist ik van tevoren. Ik heb al 14 jaar een werkster gelukkig.
ik twijfel sterk of ik door zal gaan of toch stoppen en eventueel een oproepcontact. dan kan ik zelf min of meer mijn tijd regelen. Maar ja, er wordt zo bezuinigd bij ons. Een oproeper heeft ook nauwelijks werk, dus ik vraag me af of ik dat uberhaupt krijg.

Klinkt als een verwend nest verhaal als ik het zo teruglees. Ik weet het het is een luxepositie. Het zij zo.
Ik weet dat mensen heel veel voldoening uit werk halen en er niet aan moeten denken thuis te zitten, maar ik kan me heel goed vermaken thuis en ben graag alleen zelfs.
goed, genoeg gezeurd
ik heb graag reakties.

Angela67

Angela67

03-09-2013 om 14:20

Waarom wel werken?

hoi,
Waarom ben je eigenlijk aan het werk gegaan?
En als je daar een specifiek doel mee voor ogen had, heb je dat doel dan gehaald?
Ik heb net de luxe van 3 maanden vrij achter de rug (nog twee weken en dan begin ik weer), ik had de mogelijkheid om onbetaald ouderschapsverlof op te nemen en dat heb ik nu voor de tweede (en laatste) keer gedaan. Heerlijk!!! Precies wat jij ervaart, heb ik de afgelopen drie maanden ervaren. Maar: ik zou echt 'geestelijk' niet gelukkig zijn als ik niet terugkon naar m'n werk. Hoewel ik m'n werk minder leuk begin te vinden weet ik toch dat ik zonder werk niet zo zou genieten van vrije tijd. Als jij dat wel kunt, dan zou ik misschien wel stoppen als ik jou was . . .

Maar het hangt helemaal af van je motivatie om te willen werken: (fin) onafhankelijkheid opbouwen voor het geval dat je het ooit nodig hebt? Een bijdrage leveren aan de maatschappij naast het zorgen voor en opvoeden van je kinderen? Maar dat zou je ook kunnen mbv vrijwilligerswerk? Als je nu stopt en je kinderen zijn over 8 + 10 jr uit huis, heb je dan geen spijt? Dat soort dingen allemaal . . .

Of kun je wat 'makkelijker' worden in je werk en de deur achter je dichttrekken zodat je er minder last van hebt? Dan kost het je nog steeds tijd, maar minder stress. Een vriendin van mij werkt door het jaar heen meer uren zodat ze alle vakanties vrij kan nemen. Is dat een optie om een deel makkelijker te maken?

Groet,
Angela

adinda

adinda

03-09-2013 om 14:23

Financiën

Als je zeker weet dat ze iemand anders aannemen als jij opzegt, zou ik zeggen: ontslag nemen en iemand anders de baan gunnen die nu tegen haar zin werkloos thuis zit. En dit omdat je schrijft dat je het geld niet nodig hebt.

Aan de andere kant kun je ook een beetje rondneuzen in de rubriek Relaties en tot de conclusie komen dat het misschien wel heel handig is om wel een baan te houden, want het kan je zomaar gebeuren dat je man ervandoor gaat met een jong blommetje.

dilemma

dilemma

03-09-2013 om 14:56

Angela

Ja ik had inderdaad een doel voor ogen; Mijn BIG registratie opnieuw halen. Dat is gelukt. En nu?
Ik heb ook al gekeken bij vrijwilligerswerk en er is genoeg te doen. Zelfs waar ik nu werk kan ik vrijwilligerswerk doen zonder de stress en drukte die ik nu ervaar. Maar dat is wel weer een degredatie haha.

dilemma

dilemma

03-09-2013 om 15:02

Adinda

Ja klopt helemaal. Ik hoop niet dat mijn man er met een blommetje vandoor gaat. Voorlopig schat ik in van niet. En mijn registratie verloopt pas na 5 jaar. Dan heb ik weer serieuze problemen mocht ik niet werken.
En eerlijk gezegd weet ik niet of ze iemand anders aannemen als ik opzeg. We moeten voor dit jaar 10% bezuinigenen en in 2014 30%, dus natuurlijke afvloeiing zou dat in mijn geval zijn. Ik heb trouwens maar een jaarcontract, zoals velen.

Angela67

Angela67

03-09-2013 om 15:04

Aha

als je 'degradatie' schrijft dan zit er dus toch iets bij wat je nader kunt onderzoeken. is het 'minder-waard' als je het als vrijwilliger doet? zien mensen jou dan anders dan wanneer je het betaald doet? en vind je dat kennelijk belangrijk . . ? ik zou wat meer in je 'motieven' duiken, ik kan me voorstellen dat het steeds belangrijker wordt naarmate je kinderen ouder worden. hun wereld wordt groter en het zou voor mijn gevoel beter zijn als kinderen twee werkende ouders hebben - het liefst allebei 24 uur, als dat voldoende inkomsten oplevert, zodat je allerlei zaken als beide ouders doet. wij hebben twee zonen en ik ben blij dat mijn vriend ook veel met hen en bijv met huishouden/koken/klussen/etc doet en ik vind het een 'gezond' wereldbeeld voor hen dat ik ook werk (wij hebben verdeling 28/32 uur).
dus dit soort overwegingen zou ik ook meenemen . . .
Angela

Vergelijkbare situatie...

Kinderen iets ouder (11-13-16), maar financien en werkdruk man idem.

Ik ben ook een jaar of 10 thuis geweest, wat me prima beviel en sta nu een jaar of 1 1/2 voor de klas (middelbare school). net aan mijn 2e 'echte' schooljaar begonnen.

Voor mij weegt de mentale voldoening die ik uit dat werk haal (want zo denderend verdient het nou ook weer niet) ruimschoots op tegen de drukte en het gedoe dat het thuis oplevert.

Maar ik moet je wel zeggen dat ik me voor kan stellen dat die balans misschien iets minder positief was uitgevallen als bv...

* ik 3 dagen van 8 tot 6 uur van huis was (nu is jongste dochter 1 keer per week een uurtje alleen na school, en kan ik in de ochtend iedereen uitzwaaien voor ik vertrek)

* als ik maar 5 weken vakantie per jaar had... (dat gedoe met wekenlang onderdak moeten regelen lijkt me nuiks, en die jonge middelbare scholieren die ik de komende jaren nog in huis heb hebben weinig baantjes, en heel veel vakantie...)

* Als mijn kinderen jonger waren en ik bij elk griepje of roostervrije dag in de stress moest schieten (ze zijn alle 3 zo oud dat ze normaal gesproken ook wel een dag(deel) alleen thuis kunnen zijn, ook als ze wat grieperig zijn, of weetikveel wat.)

Die dingen helpen echt.

In mijn geval zou ik er echt van balen als wegens dat soort praktisch geregel gedoe ik de neiging zou krijgen er maar weer mee te kappen. Daarvoor vind ik het veel te leuk!!

Maar goed...jij ken tnu beide situaties, wel en geen werk...en als jij echt denkt dat je gelukkiger wordt als je er weer mee stopt...dan zou ik dat gewoon doen. Over een paar jaar zijn de kinderen net iets ouder en kijk je er misschien wel anders tegenaan...

(of laat je omscholen tot leraar/docent...hahaha!!)

Ingrid

Oh...

en gewoon iets minder uren?? (je schrijft niet hoeveel je nu werkt)...is dat een optie??

Of als oproepkracht? En dan alleen buiten de schoolvakanties?? (geen idee hoe dat werkt in de zorg...)

dilemma

dilemma

03-09-2013 om 16:09

Allen

Hm ja een degredatie is het toch wel een beetje als ik op mijn eigen werkplek zou blijven. En vw werk zou doen he? Zo zou ik dat blijven voelen. Toch wel.
Ergens anders vw werk doen in een heel andere sector zou anders voelen, bv vluchtelingenwerk.
En mijn man werkt zoveel, minderen kan niet, parttime helemaal niet. Daar heb ik me al 15 jr geleden bij neer gelegd. dus die verdeling gaat bij ons niet op.
Ik ben trouwens al 50 dus over 12 jr als de jongste uit huis gaat 62!
Heb altijd gewerkt alleen de laatste 10 jr niet, zeer laat kinderen gekregen dus...
dit ter achtergrondinfo.
Mijn werk geeft echt voldoening, maar ik hang tegen die vakanties aan, tegen de jongste met haar gedragsproblemen waar ik mee bezig ben, tegen dat altijd maar regelen dat alles thuis loopt en dan aan het werk gaan en vervolgens thuiskomen en weer opnieuw beginnen met regelen.
Ik heb collega's van mijn leeftijd ( kinderen uit huis )die uit het werk gaan hardlopen of op de bank gaan liggen chillen. Ik loop door tot 21 uur 's avonds. En ga dan pas op de bank liggen.
en ga de volgende dag weer aan het werk.
Ik werk weinig hoor, 2 hele dagen en vergaderingen en werkgroepen lopen daar doorheen. Dus op vrije dagen terug komen voor dat soort dingen. Waar ik ook niet echt voor kies, maar dat hoort weer bij de funktie.
Misschien is een contract als oproeper en dan niet werken in de vakanties een optie.
Het onderwijs heb ik sereius ook al bekeken. Heb zelfs al een paar modules gemaakt voor een opleiding als docente. Maar ik weet niet of ik geschikt ben voor het onderwijs.
dus nog maar even nadenken...

Hanne.

Hanne.

03-09-2013 om 16:32

Gewone dag

Klinkt als een gewone dag in het leven van een werkende ouder. Alleen word jij er niet blij van.

Een paar losse flodder opmerkingen:

-Hoe zit het met kinderopvang (BSO/Gastouder oid). Maak je daar gebruik van? Zou dat een deel van de vakantiestress op kunnen lossen.

-Je eigen werk als vrijwilliger doen vind ik geen degradatie. (ik heb collega's die na hun werk het zelfde werk nog een paar uur vrijwillig gaan doen). Ik zie ze in beide gevallen voor vol aan.

- Vrijwillig is niet vrijblijvend. Dus vraag je af of het vrijwilliger worden jou 'problemen' rond vakantie en continu regelen oplost.

- Regel een moment voor jezelf. Als dat 's avonds niet lukt dan maar overdag. Plan 1 ochtend vrij voor jezelf. En val niet in de valkuil om dan allerhande privedingen te gaan regelen.

- Je doel van het werken was om je BIG registratie weer op orde te krijgen. Als je nu stopt verloopt deze weer. Wat is voor jou het belang van het hebben van een BIG registratie?

Angela67

Angela67

03-09-2013 om 16:59

'andersom'

Vergelijken met collega's die oudere kinderen hebben lijkt me niet zo zinnig, want zo is het bij jou nu eenmaal niet. Je kunt alleen vergelijken met jezelf. Jij hebt de gelegenheid tot je 40e gehad om hard te lopen na je werk, terwijl zij in de klein(ere) kinderen zaten, dus het is omgekeerd nu min of meer. Tenzij je het goed regelt maar dan moet je nog meer regelen en organiseren. Misschien ben je daar gewoon nog niet zo handig in en komt het wel goed het komend jaar, maar misschien ben je ook niet meer zo flexibel als vroeger en valt je dat tegen? Ik zou proberen eerst die vakanties maar eens te regelen op je werk, kijken of dat lukt, want zo te horen kost dat het meeste regelwerk?
Overigens heb ik wel gehoord/gemerkt dat als je wat meer werkt, dingen makkelijker gaan. Twee dagen is niet zoveel en dan voelt het vaker als een "inbreuk" dan wanneer je meer werkt.
groet,
Angela

Fiorucci

Fiorucci

03-09-2013 om 19:57

Maar......

Je kunt je werk ook doen via uitzendbureaus. Dan neem je vrij in de vakanties, en werk je minder/meer al naar gelang het je uitkomt. Ik vond het zelf heel fijn, werken in de zorg op die manier.

Vic

Vic

03-09-2013 om 20:31

Pffff

Wat een gezeur en dan gaat het om twee daagjes per week. Dan stop je er toch mee als het allemaal zo moeilijk moeilijk moeilijk is. Ik heb verder geen tips want ik herken je probleem niet, ondanks dat ik fulltime werk, 2 schoolgaande kinderen heb en geen huishoudelijke hulp (en geen man).

dilemma

dilemma

03-09-2013 om 22:00

Haha vic

Misschien heb ik wel nodig zo'n schop onder m'n kont!
nee ik stop nog niet.
Maar ik ben een verwend nest, dat besef ik heus wel.
En het is echt een luxe probleem.
Maar dank je, ik ga mijn zegeningen weet tellen.

Suze

Suze

03-09-2013 om 22:17

Haha

Goed dat je zo opgewekt reageert op Vics reactie dilemma. Ik dacht overigens hetzelfde, zij het dat ik 4 dg pw werk (man fulltime en doet verder niet heel veel in huishouden/regeldingen), dus ook ik ben rustig tot 21 uur of later bezig ELKE dag (behalve de vrijdag, dan zak ik uitgeput voor de tv op de bank na het eten).

Volgens mij moet jij in 5 dagen vrij (waarvan 3 dagen dat de kinderen op school zitten) echt tijd genoeg voor jezelf kunnen vinden! Ik zou er bijna jaloers op worden.... (maar wil mijn werk niet in minder dan 4 dg pw doen).

Succes ermee.

Wat als

Wat als man niet meer kan werken? Goed verzekerd? Kom je dan financieel rond tot aan jullie pensioen? Nu opzeggen, kun je dan eventueel later weer instromen of is het dan helaas pindakaas.
Als er geen redenen zijn om wel te werken waarom zou je dan?

Caitlynn

Caitlynn

10-09-2013 om 11:52

Ik zou het wel weten

Als je je het thuis moederen echt zo mist en je hebt de centen niet nodig, dan zou ik opzeggen en als oproepkracht gaan werken. Dat van je BIG registratie is dan weer een zorg voor 4 à 5 jaar later.
Ik vind het wel heel bijzonder dat je weinig tijd voor jezelf kunt vinden. Ook ik ben van mening dat je zeeën van tijd over zou moeten hebben, misschien eis je teveel van jezelf op bijvoorbeeld huishoudelijk gebied of zo?

Muriel

Muriel

02-12-2013 om 21:39

Werken vs. niet werken

Beste Dilemma,

Inmiddels een paar maanden verder. Ik ben benieuwd wat je keuze is geworden. Ik begrijp echt niets van de reden "financieel niet nodig" om niet te gaan werken. Ook niet van de reden "ik wil meer tijd voor mezelf". Werken hoort er toch gewoon bij? Nog een geluk dat je we in Nederland wonen waar een parttime baan van 2 dagen vrij gangbaar is. Dat is in de meeste andere Europese landen wel anders!

Laat me verduidelijken dat ik echt niets tegen "thuisblijfmoeders" heb. Het fijne is dat we keuzes kunnen en mogen maken. Maar ik geloof ook niet dat eeuwige liefde voor alle echtparen is weggelegd en wat dan? Ik zou het vreselijk vinden om financieel afhankelijk te zijn van een partner, verdeel de taken (werk en zorg) liever thuis. En als het er onverhoopt van zou komen dat ik het alleen moet zien te rooien, dan weet ik dat me dat wel lukt, omdat ik een eigen (fulltime) inkomen heb.

Maar als je echt niet blij wordt van je werk, gun dan inderdaad een ander haar baan (als jij zorgt voor "natuurlijke afvloeiing", dan zullen minder snel gedwongen ontslagen vallen) en ga lekker genieten van die grote hoeveelheden tijd voor jezelf die je dan overhoudt. Maar dat is een keuze die niemand hier voor je kan maken!

Groetjes,
Muriel

Knurf

Knurf

03-12-2013 om 07:44

Muriel

'Werken hoort er toch gewoon bij?'

Is dat zo? Werken heeft als doel geld te verdienen zodat je kunt eten. Dus als je op een andere manier in je onderhoud kunt voorzien, hoef je niet te werken. Kijk maar naar alle mensen die hopen op een vut-regeling, hoe hard iedereen baalt van het verhogen van de pensieonleeftijd. Volgens mij zien veel mensen werk als een noodzakelijk kwaad, niet als iets dat altijd moet.

Werk als een noodzakelijk kwaad?

Dan heb je toch een verkeerde keus gemaakt. Werken heeft niet als enige doel geld verdienen. Was misschien ooit zo toen je zelf geen enkele keuze had op het arbeidspad ( meisjes die met 12 jaar moesten gaan dienen, kinderen die meteen na de lagere school moesten werken - luister naar verhalen van 80 plussers) maar nu toch niet meer.

Tijgeroog

Tijgeroog

03-12-2013 om 09:11

Nou bromvlieg

Ik zie werken niet als noodzakelijk kwaad, gelukkig niet, maar een ander doel dan geld verdienen kan ik niet echt vinden. Ja, het is prettig om bezig te zijn en je nuttig te maken, maar als er geen geld verdiend hoefde te worden kon ik dat ook heel goed op andere manieren. Er zijn wel mensen waarvoor ik meer zou willen betekenen, die wat hulp harder nodig hebben, dan voor m'n baas. En meer tijd samen als gezin doorbrengen staat ook heel hoog op m'n wensenlijstje.

col

col

03-12-2013 om 10:05

En ten op zichte van je man zou ik ook vinden dat het fair is dat je een financieel steentje bijdraagt aan het gezin.
Met twee dagen werken moet je echt wel wat hobbytijd over kunnen houden, misschien miet je wat beter gaan plannen?

eens met Tijgeroog

Geheel eens met Tijgeroog. Ik doe best aardig werk, dat regelmatig nog voldoening geeft ook, maar als ik er geen geld meer mee verdien houd ik er subiet mee op. Dan ga ik lekker de helft van de week vrijwilligerswerk doen en in de andere helft mijn huis op orde brengen en mijn kinderen na schooltijd opvangen.

En hoewel ik de opmerking van Bromvlieg aan de ene kant wel begrijp, vind ik m aan de andere kant ook een tikje rot overkomen. Massa's mensen werken toch echt primair voor de centen. Daar is niets mis mee, het is een nette manier om in je onderhoud te voorzien. Maar door te doen alsof je altijd maar een keuze hebt zet je iedereen die zijn werk niet met plezier doet impliciet neer als een loser, en nog zelf verantwoordelijk voor zijn/haar toestand ook. Had-ie maar een andere keuze moeten maken.
Zo makkelijk is het niet.

Groeten,

Temet

amk

amk

03-12-2013 om 10:57

haha

net een gesprek gehad met een collega over met pensioen gaan. Dat dat nu veel te abrubt gaat omdat je dan je sociale contacten verliest. Als je werkt heb je heel andere sociale contacten dan daar buiten. Vooral als je veel uren op je werk bent. Ik zou mijn werk dan ook heel erg missen als ik zou stoppen omdat ik via een andere route in mijn inkomen voorzie.

Een kennis van mij heeft enkele jaren geleden de keuze gehad, nu stoppen met werken en leven van het onverwacht zeer grote banksaldo of gewoon blijven werken. Hij werkt nu 1 dag minder. Dat gaf wat meer balans maar helemaal stoppen dat zag hij echt niet zitten.

Knurf

Knurf

03-12-2013 om 21:04

nou

'Dan heb je toch een verkeerde keus gemaakt.'

Dat ben ik niet met je eens. Ik heb leuk, uitdagend werk, dat ook nog eens heel behoorlijk betaalt. Leuke collega's met humor. En een goede werkgever die het prima vindt dat ik parttime werk en heel flexibel is als het om verlof gaat. Ik ontmoet leuke en interessante mensen (en af en toe een paar ... euhm ... minder interessante). Als je toch moet werken, is dit een goede en leuke baan om te hebben hoor. Ik ben er ook echt blij mee.

Maar ik ben ook vrijwilliger op een manege voor verstandelijk gehandicapten. En als ik geen inkomen nodig had, zou ik daar meer rondhangen dan nu.

eens met vic

Ik lees nu pas dit topic en om heel eerlijk (en ook ongenuanceerd) te zijn denk ik: mens, je weet niet hoe goed je het hebt, zeker in deze tijd. Let wel: ik praat vanuit mijn eigen perspectief en weet dat dat beperkt is.
Mijn week: 4,5 dag werken, 36 uur. Kind van 2,5. Anderhalf uur enkele reistijd als alles meezit. Woensdag is vrije dag, maar ik moet tussendoor vaak nog wat doen, vandaar die halve dag. 's Ochtends om 7 uur weg, 's avonds om half 8 thuis. In het weekend ben ik bekaf en kom ik tot weinig. Zorgen rondom gezondheid kind en financiën. Geen sport, nauwelijks een sociaal leven, wel vrijwilligerswerk omdat dat veel voldoening geeft. Man doet veel in huis.

Kortom Dilemma: geen tijd voor jezelf met twee dagen werken? Echt, ondanks mijn redelijke inlevingsvermogen kan ik er niet bij dat je niet aan jezelf toekomt, ook al heb je misschien veel te doen in huis. En dan ook nog zeggen dat werken als vrijwilliger met dezelfde werkzaamheden als die je nu hebt een degradatie is. Word wakker en doe normaal!

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.