Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op

Gedrag na medicatie

Hoi allemaal...

Zoals laatst in een ander topic al gezegd heeft cinnekezoon ADHD en medicatie ervoor. Maar rond half 5 gaat die medicatie langzaam uitgewerkt raken. Nu is dat op zich niet zo een probleem, behalve als ik zoon straf geef voor iets. Standaardstraf op de trap werkt dan niet meer, dat is meer een spelletje wie het het langst volhoudt, ik met hem terug te zetten op zijn plek, of hij met het er weer vanaf komen. Toch voer ik die uit als het nodig is, maximaal 3x en dan kwartier op kamer uitrazen.
Dat kost me al een kastdeur, een stuk zeil, een klein kastje etc etc etc. Als klap op de vuurpijl trok zoonlief laatst zijn rolgordijn van de muur af en sloeg gaten in de deur (door 1 laag zeg maar dus niet helemaal erdoor). Wie herkent dit en/of heeft tips?
xxx

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Quin van der Veer

Quin van der Veer

26-04-2011 om 18:11

Rebound (e

Je zou eens moeten zoeken op "ritalin rebound", dan krijg je ongetwijfeld veel ervaringen hierover. Het gedrag van een ADHD-er slaat door naar een onprettig uiterste na het uitwerken van de medicatie.
Het is normaal, maar het is absoluut niet leuk en naar mijn mening niet acceptabel, hoe weinig het kind er ook aan kan doen. Wat wij hebben gedaan: een andere soort medicatie, langwerkend ipv normale methylfenidaat, dat snel piekt en snel verdwijnt met alle gevolgen van dien. Denk aan Medikinet CR of Concerta.
En straffen helpt niet in zo'n situatie, dat is alleen maar olie op het vuur. Beter is hem op dat moment een rustige film te laten kijken. Of te laten sporten.
Incidenteel geven wij regulier methylfenidaat erbij (na uitwerking Medikinet CR), maar dan nooit meer dan 2,5 mg omdat dan de rebound uitblijft.

alcedo atthis

alcedo atthis

26-04-2011 om 19:33

Niet straffen

Ik sluit mij aan bij Quin. Niet straffen hoor! Hij kan toch helemaal niets doen aan die rebound?
Onze zoon is een paar maanden geleden over gegaan op Concerta, en dat raakt ook al aan het einde van de middag uitgewerkt. Over het algemeen gelukkig zonder rebound. Maar het betekende wel dat hij dagelijks een aantal uren zonder medicatie moet doorkomen. En dat bleek niet goed te werken. Wij hebben er voor gekozen om hem rond die tijd nog een kortwerkende methylfenidaat extra te geven, zodat hij tot bedtijd rust in zijn hoofd en lijf heeft. Is dat voor jouw kind wellicht ook een optie?
Quin: ik ben jaloers als ik lees over jullie 2,5 mg. Zo'n dosering doet hier dus echt helemaal niets... Zoonlief hier zit momenteel op 36 + 15 mg per dag, en die 36 mg is maar net aan genoeg.

Fianna

Fianna

26-04-2011 om 20:12

Niet straffen

eens met voorgangers, niet straffen, hier kan hij echt niks aan doen. Zo'n rebound is echt voor zo'n kind erg en dan nog straf? Wat denk je er mee te bereiken?
Kun je niet schuiven met de medicatie dat de Ritalin uitwerkt net voordat hij gaat slapen. dat werkt hier goed, bij zoon werkt de ritalin meestal uit rond half 8 en dan zorg ik dat hij in bed ligt met een muziekje of een Donald Duckje oid. In ieder geval rust voor hem, geen prikkels, geen gedoe. Een uitwerking rond half 5 is natuurlijk vreselijk, zo'n vervelend tijdstip.
Langdurige medicatie kan ook, maar is maar afwachten hoe je zoon er op reageert (mijn zoon reageert bijv erg slecht op concerta)

Karmijn

Karmijn

26-04-2011 om 20:59

Meezingen

Mag ik even meezingen in het koortje?
Wij geven ook geen straf op dit soort momenten. We hebben een soort 'nood'regeling hier. Op momenten dat zoon overprikkeld is, gaat deze regeling in.
Onze verwachtingen gaan dan naar nul, hij hoeft niets, behalve ontspannen. Vaak helpt het om wat lekkers met koolhydraten te eten (american pancakes, popcorn, muesli, snoep) of om te bewegen. Maar ook de hypnotische werking van het computerscherm heeft zoon (en ons) door zulke momenten heen gesleept.
Toen zoon nog jonger was, hielp het ook als hij op dat soort momenten iets leuks kreeg. Een beloning die hij nog te goed had, een een-op-een activiteit, knikkers, voetbalplaatjes. Het ging niet om de waarde, maar om de positieve gevoelens die hij erbij kreeg.
Het allerbelangrijkste is nog, dat we op zulke momenten absoluut geen gesprekken, beslissingen en confrontaties aangaan. Dat kan allemaal tot later wachten.

Quin van der Veer

Quin van der Veer

26-04-2011 om 21:26

Wij als ouders

Wij kunnen ons vermoedelijk gewoon niet voorstellen waar zo'n kind doorheen gaat op het reboundmoment. Het is pure onmacht en frustratie, en voor ons als ouders is het erg moeilijk om door zulke momenten heen te werken. Mag ik dan toch mijn geliefde valeriaan weer opperen, voor die moeilijke momenten aan het einde van de dag? Geen reboundeffect en wel een prettige uitwerking.
En Alcedo, ik prijs me dan ook regelmatig gelukkig met de relatief milde ADHD van onze zoon. Want ondanks dat het nogal schijnt mee te vallen bij zoonlief, hebben wij ook reuze heftige periodes met hem. Dikke vette bewondering van mij voor de mensen die daar vrijwel dagelijks mee te kampen hebben. Vandaag heb ik weer getwijfeld of ik überhaupt medicatie zou geven, wat een wonderlijk ADHD-patroon heeft onze zoon toch, van 0 naar +10 en weer naar 0.

cinneke1

cinneke1

26-04-2011 om 21:26 Topicstarter

Oke

Naar aanleiding van wat ik van jullie hoor, hebben wij dus erg weinig informatie gekregen... Wij wisten niets van een rebound, of van dingen die daarmee te maken hebben (reacties of zo). Ook dat het langer moet werken is hier niet bekend (dat de tijd dat de medicijnen uitwerken moet liggen rond bedtijd). Wij zijn dan maar slecht geïnformeerd lijkt me zo. Het is sowieso ons eerste kind, en dus ook de eerste (en naar onze mening niet de laatste ook) in het gezin die met diagnose ADHD te maken krijgt. Bij mij heersen er wel vermoedens van ADD, en als ik bij cinnekedochter (bijna 6) kijk, kan het best eens zijn dat zij het ook heeft. De jongste (4) lijkt erg veel op de oudste, dus ik ben bang dat dat een herhaling gaat worden, hopelijk met meer info over het onderwerp medicatie en ADHD zelf. Ik heb echt af en toe het idee dat ik gek word. Maar goed dat we hulpverleners om ons heen hebben (een paar dan) die het goed met ons voor hebben. En fijn dat ik hier iig mijn ei kwijt kan, en kan zeuren over ADHD en dat het moeilijk is om zonder verdere info een kind met ADHD op te voeden...
Straffen is dus niet goed, en mijn tijden die gebonden zijn aan computeren moet ik maar laten varen? Want hij mag maar een uurtje na school, en dan voor het eten nog ff televisie kijken. Na het eten kijkt papa tv, en mag cinnekezoon niet meer achter de pc, dus is het kleuren of spelen. Heel ongestructureerd dus. Naar bed brengen loopt dan wel weer heel gestructureerd. Alles in een vaste volgorde en op tijd.

alcedo atthis

alcedo atthis

26-04-2011 om 21:41

Cinneke

Wat vervelend dat je het gevoel hebt slecht te zijn geïnformeerd. Van wie hebben jullie de medicatie gekregen? Heb je een afspraak voor een vervolgafspraak? Dan kun je je vragen en twijfels eens bespreken.
Onze ervaring is dat het vooral een zoektocht is. Er is geen standaard goed of fout, je zult moeten ondervinden wat voor jouw kind het beste werkt. De medicatie hoeft niet persé te werken tot bedtijd, dat hangt van je kind af. Sommige kinderen hebben alleen medicatie om op school beter te functioneren, anderen hebben het de hele dag nodig. Ook zul je moeten ervaren welke dosering voor je kind werkt, hoe lang de medicatie werkt en welke slik-momenten handig zijn. Dat verschilt per kind, en bij dit soort medicatie ligt een belangrijke verantwoordelijkheid bij de ouders om dit helder te krijgen.
Dat geldt natuurlijk ook voor computertijd, omgaan met regels, vast structuren en schema's: het is een kwestie van proberen. Steeds weer opnieuw (hier tenminste wel), want de 'gebruiksaanwijzing' van zoon verandert nog wel eens... Hier is het trouwens ook wel zoals Quin beschrijft: de ene dag is het net een 'gewoon' kind (een niets-aan-de-hand-kind), de andere dag moeten we alle zeilen bijzetten en zijn we blij als zoon in bed ligt. Het blijft zoeken.

Quin van der Veer

Quin van der Veer

26-04-2011 om 21:49

Cinneke

Eh, daar zijn wij toch voor, om de ontbrekende informatie te leveren. Goed dat je deze vraag stelt in elk geval, en niet goed dat ze je niet hebben gewaarschuwd. In elk geval, die medicatie werkt bij de een nu eenmaal langer of korter, sterker of zwakker. Daarom zou je korte tijd na het starten van de medicatie ook een herhaalafspraak met je behandelaar moeten hebben, om de medicatie door te spreken en evt. bij te stellen.
En voor een kind met ADHD gelden soms toch iets andere regels. Meeveren is af en toe een betere methode dan streng vasthouden aan je principes. Kijk naar wat je kind nodig heeft en handel daarnaar. Ik ben naar onze ADHD-zoon op bepaalde gebieden ook soepeler dan richting onze niet-ADHD-zoon. Omdat je vaak met "je poot stijf houden" vooral bereikt dat er een woedeuitbarsting komt. En je met een béétje meeveren tot een resultaat komt dat voor beide partijen acceptabel is (en een stuk leerzamer dan de zoveelste uitbarsting).
Structuur is lang niet altijd het toverwoord bij ADHD. Niet als je het interpreteert als "altijd volgens de regeltjes, rigide, streng, we wijken nooit eens lekker af". Een mens met ADHD is over het algemeen creatief. Daar moet je volgens mij iets mee doen. Door zo iemand in strakke regimes te drukken, ontken je zijn persoonlijkheid. Liever op een prettige manier ermee leren leven, daar kunnen een bepaalde hoeveelheid structuur en regels wel bij horen, maar met mate en op een manier toegepast waar nog flexibiliteit in zit.

Karmijn

Karmijn

26-04-2011 om 21:53

Folder

Hoi Cinneke,
Misschien heb je iets aan onderstaande link (ten minste, ik hoop dat je hem kan openen)
http://www.maasstadziekenhuis.nl/Wat_mankeert_mij/Pati_ntenfolders/ADHD
Maar, ik vind wel dat je alle veranderingen wat de medicatie betreft moet doen in samenspraak met de voorschrijvende arts. Dus niet zelf gaan experimenteren met doses. Je zou de folder kunnen lezen alsof dat aangeraden wordt, maar zo moet je het niet lezen. Verder vind ik het echt een hele duidelijke zinvolle folder.
En die computertijd, daar hebben wij lang mee geworsteld. Ik zou niet te snel de tijden loslaten, omdat je dan nooit meer terug kan naar minder computeren zonder strijd. Wel kun je af en toe 'vergeten' om hem van de computer af te halen. Ten minste, zo deed ik dat. Je zou ook kunnen overwegen om hem later te laten beginnen, zodat hij bij de rebound net achter dat ding zit.
Ik heb nog wat links met heel veel informatie:
http://www.steunpuntadhd.nl/
http://www.adhd-xtra.nl/
Maar dat is allemaal misschien wel een beetje veel, zo ineens. In zorgenkinderen kun je ook al je zorgen en vragen stellen, want er schrijven hier ouders, die met z'n allen heel veel kennis hebben over adhd.

Quin van der Veer

Quin van der Veer

26-04-2011 om 22:04

Computeren

Wij zijn juist geen voorstander van de computer op zulke momenten. Bij de meeste spellen wordt zoon juist nog bozer dan hij al was en dan moet de computer het ontgelden. Je weet wel, de autootjesrace loopt niet naar wens, de computer doet het niet goed, het poppetje springt niet op de goede plek, BOOS! Vandaar mijn persoonlijke voorkeur voor een filmpje.

Karmijn

Karmijn

26-04-2011 om 22:15

Maatwerk

Je moet het per kind toch een beetje uitzoeken volgens mij. Bij de een werkt de computer wel, bij de ander kan je beter even gaan hardlopen of zo.
Het is ook wel frustrerend, niet? Dat het maatwerk is. Je kunt gewoon nergens 'dé gouden standaard' voor ADHD vinden. Ik weet nog hoe ik zat ik daar in het begin van werd. Dat zoeken, uitproberen, veranderen, lezen, weer uitproberen. Het kost heel veel energie, bergen energie.
Het was voor mij een troostende gedachte, dat ik toen aan het investeren was in de toekomst. Wat ik toen opgezet heb aan begeleiding en begrip voor onze zoon, daar borduren wij nu nog op voort.
Dat betekent dus, dat het niet allemaal in een paar weken op poten gezet hoeft te worden. Je mag er maanden over doen. Het hoeft niet gelijk goed te zijn.

koentje

koentje

27-04-2011 om 09:49

Wel straffen

Ik ben het niet eens met de niet-straffen gedachte. Wij doen van alles om de rebound zeg maar op te vangen en houden rekening met hem. Hij is nu eenmaal drukker en onbesuisder en bepaalde bezigheden is vragen om moeilijkheden. Maar als hij binnen dat structuurtje bepaald gedrag vertoont dat hier niet geaccepteerd wordt dan krijgt hij straf. En dan bedoel ik met name onbeleefd en ruw gedrag. Medicatie of geen medicatie: sommige dingen mogen niet; nooit niet!

Karmijn

Karmijn

27-04-2011 om 10:31

Straffen

Wij straffen sowieso liever niet. We zijn met straffen gestopt in de periode waarin zoon suïcidaal was. Straffen was toen steeds een aanleiding voor een extreme verslechtering van zijn (toch al depressieve) stemming, die gevaarlijk was.
Hiervoor straften wij wel. Dan zetten wij hem op de trap. Dat werd dan onveranderlijk een soort van gevecht waarbij hij steeds weer van de trap afging en waarbij wij hem steeds weer terug verwezen. Waarop hij dan alles om hem heen kapot ging maken en helemaal uit zijn dak ging. Wij ontzegden hem dan privileges, wat tot nog meer agressief en destructief gedrag leidde. Dat duurde dan uren, voordat we het konden afronden.
Vervolgens kwam hij in de woonkamer terug en deed hij hetzelfde gedrag (waar hij net voor gestraft was) weer. Hij leerde er helemaal niets van! Het was een opluchting voor alle partijen, toen wij hiermee stopten.
We laten hem wel de gevolgen dragen van zijn gedrag. Als je iets kapot maakt, moet je het vergoeden. Als je iemand pijn doet, moet je excuses aanbieden. Als je je thuis niet verantwoordelijk gedraagt, kun je niet thuisblijven en moet je mee naar de supermarkt. Daarnaast ervaart zoon de gesprekken die wij hebben aan de hand van zijn gedrag (altijd achteraf als hij niet meer boos is) ook als een straf, aangezien hij zijn gedrag het liefste wil vergeten.
Hij vertoont nu overigens nauwelijks meer gedrag dat 'niet kan'. Ik denk een keer per half jaar of zo.

cinneke1

cinneke1

27-04-2011 om 14:11 Topicstarter

Karmijn...

Ik herken dat wel, dat eeuwige "gesleep" met zoon naar de trap, hij weer terug, wij hem weer terugsturen, etc etc. Het wordt een dagtaak hier, als je er echt mee door zou gaan. Ik stel hier dan ook 10 minuten de laatste tijd, waardoor hij ong. 5 minuten op de trap zit(en dan heb ik het dus meer over op de gang zijn, want blijven zitten doet meneer echt niet). Overigens... het is met vlagen, want af en toe is het net of ik het me allemaal verbeeld, of hij gewoon een "normaal" kind is, en ik me gewoon verbeeld dat hij druk is. Maar als je de regeltjes dan eventjes laat buigen, gaat het weer mis. Hij heeft veel aan een vaste structuur, maar wijkt zelf af als hij behoefte heeft daaraan (waar dat kan). En dan heb ik het over dat hij eigenlijk weet dat hij "tv-tijd heeft", maar hij dan gaat kleuren of dat zijn tijd achter de pc er nog niet op zit, en hij dan met zijn trein gaat spelen ofzo. Daar laat ik hem ook in. Maar ik zoek meer en meer naar een oplossing voor de tijd tussen half 5 en 7 uur (koken, eten, douchen etc en bedtijd zeg maar), want dan is hij bijna onhandelbaar druk, en dat werkt niet voor zijn 2 zusjes. Overigens krijgen we steeds meer het vermoeden dat cinnekedochter (bijna 6) ADD heeft en cinneke-ukkie (meisje, 4) heeft erg veel weg van zoon...
cinnekedochter heeft erg veel moeite bij de les te blijven, in de klas en thuis. Erg langzaam en vaak vragen: wat was de taak ook weer? En als je er tijdsdruk achter zet, is het helemaal niet te doen, dan raakt ze gefrustreerd. Ze heeft echter niet het echte hyperactieve dat ze rent of druk doet ofzo, ze is een lief, dromerig meisje. En heeft vooral bij taakjes aandacht voor details, als ze wel kan focussen. Kan tot in den treure tekenen, weer gummen, want het was net niet goed etc etc

Moek

Moek

27-04-2011 om 14:15

Computer

De computer is voor ons echt heerlijk. Van de TV worden ze ruzieachtig en prikkelbaar. Maar als zoon voor de computer zit, wordt hij rustig en goed aanspreekbaar. Ik merk soms dat hij er zelf al voor gaat zitten om tot rust te komen, als het hem allemaal wat veel wordt.

Ik heb het computeren dan ook helemaal vrij gelaten en zie geen reden het te limiteren. Tenslotte zit ik ook steeds op OO (word ik ook rustig van . Maar goed, dat is bij een ander kind dus weer anders.

Quin van der Veer

Quin van der Veer

27-04-2011 om 18:02

Straffen

Nog even over dat straffen. Hier gaat het precies zoals Karmijn beschrijft. Een straf gooit op dat moment olie op het vuur en het gedrag gaat van kwaad tot erger. Dat ik probeer niet te straffen op die momenten betekent echter niet dat het gedrag wordt goedgekeurd of dat er niet iets van wordt gezegd. En als het té dol wordt, dan vragen we of hij alsjeblieft weg wil gaan, omdat het zo niet meer gaat. Vaak loopt het er dan op uit dat we hem bij de arm moeten pakken en zo naar zijn kamer moeten brengen. Dit vind ik eigenlijk niet wenselijk dus ik zet 'm dan 10 keer liever voor de tv.
En Cinneke, wat jij beschrijft over het ADHD-en met vlagen: dat is bij ons dus ook heel sterk aanwezig. Als ik niet beter zou weten zou ik zeggen dat zoonlief regelmatig dus géén ADHD-er is. Wel zitten we altijd te wachten op de volgende uitbarsting. Ik kan me voorstellen dat het pittig is voor jou, met 1 ADHD-er en 2 vermoedelijke, dat jut elkaar ook nog eens op!
Kan je man zijn eigen tv-tijd niet veranderen, in het kader van de lieve vrede in huis bewaren? Of neem een 2e klein tv-tje, dat hebben wij uiteindelijk ook gedaan.

cinneke1

cinneke1

28-04-2011 om 17:12 Topicstarter

Wat de kinderarts zei:

Doe er dan maar een tabletje bij, want anders is het voor allemaal niet meer te doen.

Aan de ene kant werkt het super, aan de andere kant, wil ik mijn kind wel "volstoppen" met medicatie, omdat ik het anders niet aankan? Ik ga het wel proberen, wat volgens kinderarts wel met zich meebrengt dat je het de eerste weken systhematisch vol moet houden. Dus als hij het een keer niet nodig lijkt te hebben, pas weglaten na een week of drie en met weglaten even goed uitkijken als met extra medicatie geven...

Wat zijn jullie ervaringen daarmee?

Karmijn

Karmijn

28-04-2011 om 17:27

Eerste weken

De eerste weken waren hier een ramp. Dus ik ben het met de kinderarts eens, dat je eerst af moet wachten. Pas na een week of zes gingen hier de voordelen van het spul opwegen tegen de nadelen.
En over het 'aankunnen'. Dat is hier echt bijzaak, hoe het met ons gaat. Het gaat er in eerste instantie om dat zoon zich gewoon veel beter voelt met medicatie. Nu hij ouder is kan hij zelf veel beter zijn gevoelens verwoorden. Laatst heeft hij een dag geen medicatie gebruikt, gewoon om uit te proberen.
Ik merkte niets aan hem en dacht dus dat het uitstekend ging. Hij vertelde dat hij zich erg druk en opgejaagd voelde. Dat hij erg veel last had van allemaal gedachten in zijn hoofd en dat hij erg moe werd van zichzelf.
Maar, aan zijn gedrag was dus nog helemaal niets te merken. Er is dus een groot gebied tussen het gevoel van het kind en het gedrag dat het vertoont. Als onze zoon zich minder goed gaat gedragen, gaat daar steeds al een hele boel frustratie en rotgevoel aan vooraf.
Dat is voor ons een grote motivatie om die medicijnen te geven. Niet om het gedrag dus, maar vooral om de rotgevoelens, die veel erger zijn en aan dat gedrag ten grondslag liggen.
Ik weet overigens niet hoe hoog jullie zitten met de medicatie. Misschien heeft de kinderarts wel heel laag ingezet in het begin en kan dat 'pilletje erbij' zo makkelijk, omdat hij nog ruim onder de norm zit. Dan klinkt het wel heel erg 'volstopperig', maar dat valt dan misschien nog wel erg mee?
Had je nog iets aan dat stuk van Pereira, uit die link die ik heb gegeven?

Quin van der Veer

Quin van der Veer

28-04-2011 om 21:37

Wij wel

Wij geven af en toe wel medicatie of niet, al naar gelang het gedrag van onze zoon. Dat vind ik logisch omdat zijn ADHD-gedrag zo enorm kan wisselen.
Dus soms zetten we hem een hele dag op een minimale dosering, en soms krijgt hij de volledige dosis. En soms krijgt hij rond 4 uur nog 2,5 mg methylfenidaat om de dag prettig te kunnen beëindigen. En nog somser krijgt hij de hele dag niets omdat we het zijn vergeten, bovendien heeft hij op zo'n dag dan geen ADHD. Op school krijgt hij wel de maximale dosis omdat het daar gewoon 10 keer beter gaat mét medicatie.
Overigens zat ik vandaag weer bewonderend naar hem te kijken. Ongelooflijk hoeveel kilometer hij is gegroeid in alle opzichten, en dat met die ADHD. Mijn zoon is een van de mensen die ik het meest bewonder, wat een geweldig persoontje is het toch. Zonder medicatie was dat zóveel moeilijker geweest voor hem, zeker weten.

Bianca

Bianca

29-04-2011 om 10:00

Ojee

Zijn de eerste weken een ramp????

Wij staan op het punt om te beginnen met medicatie en ik had eigenlijk bedacht dat vanf dat moment alles beter zal gaan. Niet dus?!

Kan iemand mij alvast een beetje voorbereiden op die moeilijke eerste weken. Wat kan ik verwachten? En wat niet?

Kan beter maar een beetje goed voorbereid zijn, lijkt me.

Karmijn

Karmijn

29-04-2011 om 10:10

Bianca

Laat je nu niet ontmoedigen. Sommige kinderen beginnen met methylfenidaat en het is gelijk een grote verbetering.
Onze zoon is niet de maat.
Het ging echt heel erg slecht met hem, toen hij met medicatie begon. Hij was depressief en had een heel negatief zelfbeeld, door een verschrikkelijke mismatch met een juf.
Toen hij met methylfenidaat begon, kon hij al deze negatieve gevoelens niet meer wegduwen met zijn adhd brein. Hij was altijd iemand die zich even verschrikkelijk voelde en vijf minuten daarna weer neuriend verder kon gaan. Dat lukte niet meer. Dus hij zakte verder in zijn depressie.
Na een week of vijf ging het ineens beter en vanaf toen is het eigenlijk alleen maar, met horten en stoten, beter met hem aan het gaan.
Het was aanvankelijk wel een teleurstelling. Jaren hebben wij tegen het beginnen met medicatie aangehikt, in eerste instantie was ik echt een tegenstander. En toen kozen we ervoor, en toen had het niet het gewenste resultaat.
Maar meestal gaat het wel gelijk goed.

Moek

Moek

29-04-2011 om 21:51

Ja,

Met onze zoon ging het het meteen zoveel beter op school dat de juf bijna van haar stoel viel. Ze kon het gewoon niet geloven. En veel langzamer kwamen toen ook zijn zelfvertrouwen en zijn glimlach terug. Heerlijk!

cinneke1

cinneke1

30-04-2011 om 10:01 Topicstarter

Hier

ging het met medicatie (gestart in een weekend vanwege mogelijk negatieve bijwerkingen als suf zijn en/of slechter eten) meteen stukken beter idd. In het begin werkten ze ook langer naar wat we aan zoon merkten. Tot rond half 7. En als hij dan om 7 uur naar bed moest, was hij weer wat meer zijn drukke zelf.
Dat was een goed teken volgens de kinderarts. Hij at ook gewoon normaal (altijd al tijdens avondeten een pietje precies, dus moeilijk met pasta's/rijst/stamppot). Hij is naar onze mening ook niet afgevallen, maar binnenkort is er wel een controle-afspraak gepland. Meten/wegen etc. En hij heeft rond half 4 (dus voordat hij nu zijn 3e pilletje in moet nemen) extra honger, wat betekent dat hij dan gewoon een extra boterham mag eten. Mijn meiden doen dat ook gewoon na school, en hij nu ook. Dus hij is eigenlijk beter gaan eten...Want eerder at hij nauwelijks avondeten, en nu eet hij echt goed als we vlees en aardappels en groenten eten (dus alles los en overzichtelijk zeg maar).
Weer een mega-lang verhaal hihi, maar samengevat: de eerste weken waren hier rustig en ff bijkomen voor zijn zusjes. En idd Karmijn, het is veel belangrijker hoe zoonlief zich voelt, al heb je af en toe de behoefte om van alles tegen de muur te gooien uit frustratie dat het hem niet lukt. Bij mij is dat vooral de onmacht, dat ik hem niet meer kan helpen dan ik nu probeer te doen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.