Mijn jongste dochter
Ze is 19 december 3 geworden en over een paar maanden moet ze weer een zware operatie doorstaan.
Mijn dochter is een hartpatientje, dat hebben we pas ontdekt toen ze 8 dagen oud was, ze is toen vanuit zwolle naar het umcg gebracht, daar 5 dagen op de IC gelegen en uiteindelijk 2 januari 2018 haar operatie.
In mei van dat jaar moest ze weer naar het umcg vanwege een toegenome vernauwing onder haar hartklep, we kregen toen te horen dat ze waarschijnlijk een ross konno operatie moest ondergaan maar, maar het weghalen van het weefsel bleek genoeg te zijn
We zijn steeds om de 3maanden terug moeten komen voor controle, maar het bleef allemaal gelukkig stabiel.
Nu zijn we 2 weken geleden weer in het umcg geweest voor controle en bleek dat de lichte vernauwing die er zat weer was toegenomen, ook merken wij zelf dat de laatste tijd het conditioneel minder gaat met onze dochter, 12 januari krijgt ze een hartkatheterisatie, en waarschijnlijk gaat ze niet al te lang daarna toch de ross konno operatie krijgen, en die is dus best risicovol, wij zitten daar zo tegenop te kijken, ze moet alweer zo'n grote operatie ondergaan, en zo bang dat we haar kunnen verliezen
Ach wat spannend
Zo'n klein kindje en dan een bedreigend gezondheidsprobleem.
Hopelijk hebben jullie goede mensen om je heen die je kunnen steunen en misschien helpt het ook een klein beetje als je weet dat hier ook mensen met je meeleven.
Ik vond het vroeger verschrikkelijk, die hele kinderafdeling. Kinderen die iets mankeren voel je bijna lijfelijk. Dus mijn stage mocht ik gelukkig grotendeels doorbrengen op de 'speelkamer'.
En ik had een beetje een crush voor een verpleegkundige die heel goed was in het informeren en geruststellen van ouders.
Hoe oud is ze nu? Zegt Kerst al wat voor haar? Heb je wel de moed gehad om wat te versieren met haar?
Het kan heel veel energie vragen alleen al het piekeren. Vergeet niet met haar te genieten!
Samael
Wat een ontzettend nare situatie! Ik wens jullie heel veel sterkte en uiteraard de hoop dat het goed komt!
Sterkte
Zo klein en dan zulke zware operatie moeten ondergaan en zelf niet veel meer kunnen doen dan op dat moment afwachten. Heel veel sterkte.
zenuwen
Vreselijk deze zenuwen. Continu in de wachtkamer. Kon je maar alvast in de toekomst kijken en zien dat het goed gaat. Maar niemand kan je gerust stellen. Ik hoop dat je nog wel ook van je kindje kan genieten, ondanks alle zorgen.
Heel veel sterkte de komende tijd.
@AnneJ
Ze is nu 3. Ik probeer echt wel te genieten maar het piekeren blijft, we hebben vooral mijn schoonouders waar we echt veel aan hebben.
Ik heb wel met haar de boom versiert enzo en dansen op baby shark, dat is haar lievelin,gsliedje, dus ik geniet echt van haar.
Och wat erg
Voor wat het waard is: heel veel sterkte.
Mijn ervaring: ik ben zelf tussen mijn derde en mijn achttiende twaalf keer geopereerd en zolang mijn ouders er maar waren vond ik het niet heel traumatisch, ook al vonden mijn ouders het vreselijk. Hopelijk voelt jouw meisje ook vooral jullie steun.
Samael
Wat een zorgen om jullie dochtertje.
Natuurlijk blijft het piekeren, dat verdwijnt niet tot ze geopereerd en hersteld is bevonden (en dan nog, je _blijft_ piekeren over kinderen..), maar probeer inderdaad ondanks de zorgen van mooie momenten te genieten. Creëer ze als ze zich niet aan lijken te dienen. Mijn dochter is heel erg ziek geweest als jonge baby en ik herinner me nog met veel warmte hoe ik haar ondanks alle buisjes en slangetjes toch bij me in bed nam, hoe we ook dansten op bepaalde muziek en zelfs de simpele handelingen als zelf verschonen (ipv dat door een vpk te laten doen) werden een mooi ogenblik samen.
Heel veel sterkte.
