Morgen orientatiegesprek aanvraag rugzak
kreeg net een telefoontje, morgen kunnen we op een eerste gesprek komen bij de trajectbegeleidster REC 4.
Ik weet dat wij zelf het voorstel hebben gedaan om een rugzakje aan te vragen maar nu het zo echt wordt moet ik even slikken.
Vooral juist omdat het nu met medicijnen even wat beter gaat. school zegt ook, vertel hoe het twee maanden geleden ging. Zeg waar je thuis tegenaan loopt. Alles helpt bij deze aanvraag.
Denk dat dit van die momenten zijn waar je even heel diep moet ademhalen en gewoon moet doorgaan
Moeilijke dingen zijn dat. Wat hier hielp, is om hem niet te vergelijken met zichzelf op zijn slechts, maar met leeftijdsgenoten. Hoe makkelijk daar de dingen gaan en hoe moeilijk hier. Met die vergelijking stop je op een gegeven moment, omdat je er zo verdrietig van wordt. Maar in het geval van het formuleren van de nodige zorg, moet je toch die vergelijking maken.
Het hielp ook om het te formuleren in termen van onze zoon. Dus waar HIJ tegen aanloopt, waar HIJ last van heeft. En niet waar ik of de school tegen aan liep.
Ja, en dat gaat nooit over
Gisteren bezig geweest met alweer de tweede herindicatie van dochter...ik word er altijd verdrietig van, het is nog altijd drie keer slikken. En gelukkig zit ze op een goede school, en krijgt ze de hulp die ze nodig heeft. Het rugzakje helpt daar wel bij. Nu gaat ze naar de middelbare school, en wordt het allemaal weer opnieuw spannend. Dat is het voor ieder kind, maar voor haar is het net weer moeilijker. En ik denk dat ik daar ook het meest verdrietig over wordt; mijn mooie meisje, dat altijd net iets harder moet knokken dan de rest, om hetzelfde te bereiken. Nou ja, daar mag je extra hulp bij vragen! En dus vullen we al die vreselijke formulieren nog maar eens in, en probeer ik de goede afstand te houden van al dat gedoe, zodat we straks weer gewoon verder kunnen 
groetjes, Tess
En nu moet ik slikken
Van jullie berichtjes
Waar ik nog steeds aan moet wennen is dat juist datgene wat wij zo mooi vinden aan onze dochter, haar intelligentie, haar sociale begrip, haar medelievendheid naar anderen, haar spontaniteit, haar creativiteit. Dat juist dat haar ergens anders in de problemen brengt.
Ik denk dat ik straks maar ga troostshoppen
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Uitdagingen... geen beperkingen
Wat mij bij al dat soort zaken altijd weer op de been houdt... Is de andere kant uit overdrijven in je gedachte. Dus dat is me goed beseffen dat mijn kind niet zoals in de volksmond wordt genoemd beperkingen heeft, maar dat hij uitdagingen heeft. Uitdagingen die hij met mij aan mag gaan. En omdat mijn kind dus zo speciaal is, heb ik en heeft school daar wat extra handleidingen bij nodig. En daar heb je dat REC4 voor nodig. Het is dus geen schande om het aan te vragen, je kind is niet achterlijk, achtergesteld oid. Nee... hij is bevoorrecht dat hij zo speciaal is dat er extra hulptroepen ingeschakeld kunnen gaan worden om hem tot zijn volle potentieel uit te laten groeien
Troostshoppen
Da's in elk geval een uitstekend idee...dat helpt de economie ook weer.
Even serieus, wij hebben nooit spijt gekregen van het rugzakje en zoon is erg blij met zijn begeleiding (ook op sociaal vlak).
