Ouders Online
Archief
Puberteit - Twee nieuwe opvoedboeken

16 maart 2012

Met deze boeken kom je de puberteit door! Het eerste geeft het broodnodige inzicht, het tweede helpt je relativeren en geeft troost.
 


Twee maal hulp voor puberouders: coaching en troost

door Anne-Marijn Küthe
en Justine Pardoen

omslag: Hoezo lastige puber?!

Hoezo lastige puber?!
door: Laura Tietjens
uitg.: Scriptum
ISBN 978 90 5594 778 2
Online bestellen bij onze partner 6B.nl

In Hoezo lastige puber?! draait alles om 'communicatie' en hoe je die kunt verbeteren. Dat kan alleen als je als ouder aandacht hebt voor hun behoeften en perspectieven.

Er komt een breed scala van onderwerpen aan bod: van taken in huis tot de verlokkingen van alcohol en drugs, van conflict-hantering tot loverboys, en van seksuele voorlichting tot het geven van feedback.

Hoe krijg je contact?
"Wil je dat je kind naar je luistert, ga dan eerst luisteren naar hem", stelt de auteur al in de inleiding. Het hele boek draait hierom: je echt verdiepen in je puber is de basis van je relatie met hem of haar. En dat is een goed uitgangspunt, want vaak ben je daar als ouder te haastig voor. Wie goed contact wil, moet eerst stilstaan bij de ander.

Het boek helpt je om je eigen puber beter te begrijpen. Elke puber zoekt zichzelf, ook die slungel en sloddervos die jij thuis hebt zitten. En pubers móeten in deze levensfase wel op zichzelf gericht zijn; ze kunnen eenvoudig niet anders. Ook gedragen ze zich soms onvoorspelbaar omdat de verbindingen tussen lichaam, verstand en gevoel nog in ontwikkeling zijn.

De schrijfster is steeds heel erg aanwezig in het boek, je voelt haar aandacht voor de lezer, waardoor je het gevoel krijgt dat iemand je coacht. Dat werkt. Het zet je op een prettige manier aan het denken.

Waardevolle tips
Het meest waardevolle van dit boek zijn de talloze tips die een goede verstandhouding tussen puber en ouder bevorderen. Het gaat daarbij steeds om het contact, en je wordt als ouder steeds uitgenodigd het brede perspectief in te nemen. Niet alleen luisteren naar wat een kind zegt, maar ook letten op zijn lichaamstaal en de 'onderlaag' van een gesprek. Niet alleen kijken naar het gedrag, maar ook naar de behoeften die daaraan ten grondslag kunnen liggen.

Het boek stimuleert ook om echte interesse te tonen voor wat je kind beweegt. Om de pijn van je kind te erkennen. Om je puber aan het denken te zetten. Om je puber te leren omgaan met verdriet, boosheid en angst. Om als ouder een onderscheid te maken tussen wat je kind doet en wie hij is.

Adviezen van tieners zelf
Verrassend en leerzaam zijn de adviezen van tieners aan ouders. Zoals:

  • "Hoe moeilijk het ook is: vind de juiste manier om je zorgen over te brengen."
  • "Ga als je gescheiden bent geen kleinerende dingen zeggen over de andere ouder. Die vat het kind op als aanval."
  • "Zorg dat het kind weet dat praten een optie is, niet een verplichting."
  • "Je heel erg in je kind verdiepen."

    En slotte het advies van Cloe: "Overleg veel met je kind. Het weet meer dan je denkt." Zo is dat.


    omslag: Het enige echte eerlijke puberopvoedboek

    Het enige echte eerlijke puberopvoedboek
    door: Marina van der Wal en Jan Dijkgraaf
    uitg.: BBNC
    ISBN 978 90 4531 318 4
    Online bestellen bij onze partner 6B.nl

    Een heel andere sfeer dan 'Hoezo lastige puber?!' ademt Het enige echte puberopvoedboek. Hier gaat het niet om de verdieping, maar wordt juist de oppervlakte in kaart gebracht. Dit boek wil vooral geen theorie of handleiding zijn, want de auteurs "geloven niet in een quick fix." Wat het dan wel is? "Een troostboek. Met veel gezond verstand."

    Het is vooral een potpourri van korte, geestige stukjes rond de bekende puberthema's: school, ouders, uiterlijk, emoties, genotmiddelen, geld, seks, vrienden, media, vrije tijd, gezondheid, geest, ruzie, lichaam, huishouden en werk. Alles wat een puberouder kan meemaken, komt voorbij. Met als rode draad: het advies om altijd de baas te blijven.

    Gekke Henkie
    "Ze hebben allemaal een grote mond. Ze weigeren allemaal naar je te luisteren. En ze geven je allemaal het gevoel dat je Gekke Henkie bent. Maar jij bent Gekke Henkie natuurlijk niet! En daarom lees je dit boek."

    Een Gekke Henkie vergeet dat hij de baas moet blijven over zijn pubers. Niet doen, zeggen Van der Wal en Dijkgraaf: blijf vooral altijd de baas. Houd de regie, bepaal, accepteer, of besteed uit, maar beslis altijd zelf.

    Een Gekke Henkie laat met zich sollen, probeert vriendjes te zijn met zijn kind, of aardig gevonden te worden. Niet doen: blijf ouder, en oefen je ouderlijke macht uit. Letterlijk. Controleer je kinderen op drugs met een regelmatige drugstest, zorg dat er condooms in huis zijn, en neem 'nee' weer op in woordenboek: "Geen betere ontwikkeling dan een tegenontwikkeling".

    Een Gekke Henkie loopt zijn kind te motiveren om zijn huiswerk te maken. Niet doen! Huur huiswerkbegeleiding in. Hetzelfde geldt voor problematisch gamegedrag. Als het zeuren je te veel wordt, en een corrigerend gesprek niet helpt, dan meld je je bij de Jellinek kliniek.

    Hmm. Dat klinkt wel érg gemakkelijk allemaal. Hup naar de huiswerkklas, hup naar de Jellinek...

    Vooral jongens
    Samen (maar niet met elkaar) hebben de auteurs vier pubers. Allemaal jongens, en dat merk je. Geen woord over meiden die zeuren over te dikke benen, over vulva's die geschoren moeten worden, of moeders die alsmaar hun kledingstukken kwijt zijn.

    Wel: de spijkerbroek die halverwege de kont hangt, mannentietjes, onwelriekende slaapkamers, en seksistische taal over meiden die ze toch niet kunnen krijgen. ("Tussen hem en dat lekkere wijf zit namelijk een krater aan etterende puisten.")

    Lollig en stoer
    De stukjes zijn lollig, en stoer getoonzet ("dwing ze kennis te maken met slecht betaalde kutbanen"). Soms gaat het over serieuze zaken, die zich niet zo goed lenen voor dat leutige toontje. In dat soort gevallen heb je aan dit boek niet zoveel.

    Zo krijgen ouders bij 'eetprobleem' het advies om hulp te zoeken, maar "het kan natuurlijk ook zijn dat het eten dat je kookt gewoonweg niet te vreten is. En dat je kind daarom direct na de maaltijd boven de pot hangt. Ook dan is professionele hulp inroepen verstandig: neem kookles." Een kind dat met een tattoo thuiskomt, komt in de wereld van deze schrijvers ook niet voor. Ze hebben het gewoon verboden, punt.

    Troost
    Eigenlijk worden de meeste onderwerpen alleen benoemd, en opgeleukt met een hilarische anekdote. Heel herkenbaar allemaal, en daardoor troostrijk. Maar niet altijd bruikbaar als echte oplossing voor een echt probleem.

    Wat je eraan overhoudt, is vooral plezier en relativering: in andere gezinnen gaat het blijkbaar net zo, of het is er nog erger. Dan is het hier nog een paradijs, en die van mij zijn engeltjes. Van zo'n verzuchting leer je natuurlijk niet veel, maar dat hoeft ook niet. Daar lees je dit boek ook niet voor. Wel voor de lol: we hebben er smakelijk om gelachen.

    Anne-Marijn Küthe
    en Justine Pardoen
    [email protected]