Dag allemaal,

Ik ben op zoek naar mensen die mij kunnen helpen met de vraag: hoe ga ik om met de blijvende verwijten, uitingen van wrok en het egoïsme van mijn ex? Ik ben inmiddels samen met een andere vrouw (zonder kinderen) en wij wonen samen.

Ik heb met mijn ex twee kinderen samen en de afstemming daarover gaat over het algemeen goed. Echter blijft zij uit het niets verwijten maken, of sluit ze berichtjes af met nog een sneer e.d. Volgens het ouderschapsplan dienen wij een keer in de zoveel tijd een evaluatie of gesprek te hebben om lopende/komende zaken omtrent de kids door te nemen. Zij geeft aan geen gesprek met mij te willen, omdat ze zich daar niet prettig bij voelt. Ik zou geen begrip hebben voor het feit dat zij alleen is, ik heb geen respect voor haar, ik ben aan het 'miereneuken', ze kan niet op mij terugvallen enz. enz. Ik kan hier geen concrete uitleg over geven, aangezien er niets is waarin dit te koppelen valt en zij mij geen concrete uitleg geeft of voorbeeld benoemd. Nu is het zo dat zij probeert mijn nieuwe partner, buiten spel te zetten. Ze laat doorschemeren, dat ze er niet aan wil geloven en blijft in enkelfout praten, blijft benoemen dat mijn nieuwe partner niet de moeder is, dat zij te enthousiast is richting de kinderen en dat zij (een recent bijvoorbeeld) ook niet bij het kinderfeestje van mijn dochter mag zijn. Echter heb ik haar aangegeven, dat dat persoonlijke gevoelens zijn en zij die toch echt opzij zal moeten zetten in het belang van onze kinderen, in dit geval mijn dochter. Mijn dochter wenst namelijk wel, dat mijn nieuwe partner op haar kinderfeestje komt.....

Hoe kan ik hierin grenzen aangeven of de zaken in eigen hand houden? Ik heb het gevoel dat zij alles kan en wil bepalen...