Mijn oudste zoon zit sinds dit schooljaar op de middelbare school. Zijn vader en ik hebben het logistieke gedoe met zijn fiets, boeken, huiswerk overschat. Hij is samen met zijn jongere broer altijd eens in de twee weken van donderdag tot maandagochtend bij mijn ex. Het rustigst voor mijn zoon zou zijn, dat hij donderdag bij mij is, zodat hij vrijdagochtend vanuit mij kan vertrekken en zondagavond weer terugkomt, zodat hij maandagochtend vanuit mij kan vertrekken. Ik wil mijn zoon die rust graag geven.
Alleen, nu komt het. Ik heb sinds 3 jaar een lat-relatie met een man die ook een kind heeft, zonder omgangsregeling. Ook die zit op de middelbare school. Ik ben altijd daar als mijn kinderen bij hun vader zijn. Andersom heeft hij die flexibiliteit dus niet. Voorheen logeerden we nog wel eens met zijn allen bij elkaar, maar sinds zij op de middelbare zit wil hij dat niet meer, ook omdat ze rust nodig heeft voor huiswerk e.d. Snap ik. Maar nu worden er van de 4 avonden/nachten die wij samen kunnen doorbrengen, ook nog eens 2 afgesnoept omdat mijn zoon voortaan thuis komt. Daar baalt mijn vriend enorm van. En ik zelf natuurlijk ook maar hij is mijn zoon dus wil ik gewoon het beste voor hem zoals mijn vriend ook zorgt voor zijn dochter.
Ik ben boos omdat hij zo boos reageert omdat sowieso alle flexibiliteit van mij af komt. Zelf kan hij namelijk nooit naar mij, ik kon lange tijd tenminste nog do-zo... is het dan terecht dat hij zo boos wordt als dat nu van vr-za wordt omdat ook mijn situatie verandert?!
Bovendien heb ik het gevoel dat ik mijn 'kindervrije' weekend de agenda van zijn dochter volg (die brengt hij zaterdagochtend naar paardrijden, blijft dan kijken, gaat 's middags met haar naar de markt, 's avonds kijken ze een film of een programma op tv, zondag uitgebreid ontbijt en naar bos of een museum... dochter is 14 maar heeft zelf nauwelijks afspraken). Ik ga dan meestal gewoon mee. Mijn vriend ziet dat soort dingen met z'n drietjes als 'tijd samen' maar ik zie dit niet als tijd die ik samen met mijn vriend doorbreng. Soms plan ik in dat weekend iets sociaals voor mezelf met een vriendin, wat mijn vriend ook al ziet als 'tijd die van ons samen wordt afgesnoept'.
We zitten nu in een crisis en ik vraag me af of ik het goed zie dat alles van mij af komt???