Te oud? Te veel leeftijdsverschil?
Hoi!
Zonder al te veel details te delen, hoor ik graag jullie mening.
Situatie: ben 37, man 39. Twee kinderen van 10 en 6 jaar oud. Niet de makkelijkste kinderen maar we redden ons (met hulp her en der). Beiden hebben ergens nog de wens voor een derde. Ruimte en financiën geen probleem. Maar, ik vind mezelf eigenlijk te oud. Had altijd 36 als een soort van grens-leeftijd. Kans op afwijkingen groter, en hoewel een kindje met afwijking dan ook zeker gewenst zal zijn, lijkt me dit wel heel veel impact hebben op ons gezin. Sowieso is het natuurlijk heel wat. Wil ik dit allemaal nog een keer? Worden mijn kinderen er gelukkiger van?
Zwanger zijn is me twee keer zwaar gevallen. Misselijk, bekkenpijn, ik voel me niet happy als ik zwanger ben. Heb ik dat er voor over?
Ik snap dat alleen wij zelf die keuze kunnen maken, maar ben benieuwd wat jullie mening is na het lezen van bovenstaande.
Fijn dat er weer nieuwe reacties zijn. Het blijft door mijn hoofd spoken. Eigenlijk zegt mijn (ons) gevoel ja, maar ons verstand nee. En ik denk dat er bij deze keuze toch ook verstand nodig is 
Dus ja, ik denk dat het bij deze twee blijft, maar dat maakt niet dat ik het niet moeilijk heb met die keuze. Mijn man romantiseert (denk ik) het hebben van een groot gezin. Tuurlijk, als alles koek en ei is etc dan is dat helemaal leuk. Maar dat is het bij ons nu al regelmatig niet. Dus ik denk dat onze keuze wel gemaakt is, hoe lastig ik dat soms ook vind.
