Idolaat
Hallo, wij hebben een dochter van vijf jaar en zij is helemaal idolaat van een vriendinnetje van haar. Het is altijd spelen met dat vriendinnetje zowel op school als na school als in het weekend. Het is altijd in de gaten houden wat het vriendinnetje doet, altijd meewillen met waar vriendinnetje heen wil etc. Gezien onze dochter enigst kind is en ze al jaren met elkaar omgaan denk ik het zal er wel bijhoren maar ik heb dus geen vergelijkingsmateriaal. Wat is normaal? Wanneer kun je dit temperen? En hoe doe je dat? Wij vinden het namelijk ook belangrijk dat onze dochter met andere kinderen omgaat en daar ook vriendjes en vriendinnetjes maakt. Maar ze kijkt geeneens naar anderen want ze heeft al een best friend. Nu lijkt mij het soms wat obsessief en dat vinden wij vervelend zowel voor haarzelf als de mensen eromheen. Iemand hier ervaring mee? Of tips om hier in de praktijk mee om te gaan?
Roos55 schreef op 08-03-2024 om 17:38:
[..]
Huh
Was anders serieus
Maar laat maar .
Las te snel excuus.
Keres schreef op 08-03-2024 om 16:50:
[..]
Is het herkenbaar of..?
Jazeker. Ik heb drie dochters en 2 hadden ook een vriendinnetje die hun erg claimde en een dochter was zelf idolaat van haar vriendinnetje in de kleuterklassen. Gewoon niet in alle verzoeken mee gaan en gedoseerd afspreken en de bewondering wordt echt vanzelf minder.
absor schreef op 08-03-2024 om 18:04:
[..]
Jazeker. Ik heb drie dochters en 2 hadden ook een vriendinnetje die hun erg claimde en een dochter was zelf idolaat van haar vriendinnetje in de kleuterklassen. Gewoon niet in alle verzoeken mee gaan en gedoseerd afspreken en de bewondering wordt echt vanzelf minder.
Dank je!
Herkenbaar, hier ook een claimende vriendin van dochter. De moeder van die vriendin zat er ook heel erg bovenop. Kwam zelfs eisen dat mijn dochter minimaal 2x per week met de hare zou spelen, omdat ze "beste" vriendinnen waren. Mijn dochter wilde met iedereen uit de klas spelen. Was blij dat kind op een bepaald moment 2x in de week naar zwemles mocht dan kon er ook wat minder gespeeld worden.
Eerst kwam het vanzelf goed toen de meiden naar groep 3 gingen en uiteindelijk is het in groep 6 volledig de andere kant op doorgeslagen, moeder van vriendinnetje verbood de vriendschap.
Kinderen moeten zelf vriendjes zoeken, soms kun je als ouder en beetje sturen maar niet teveel. Accepteren dat er een tijdelijke focus is op maar 1 vriendinnetje soms kort, soms wat langer.
Ik heb wel het idee dat het vaker bij meisjes voorkomt dan bij jongens.
Ik herken het ook van de oudste. Ze wilden vaak samen spelen, prima. Ik moest als ouder wel afbakenen wanneer het kon en wanneer niet. In groep 3 zag je verandering en in groep 4 speelden ze niet meer met elkaar maar met anderen. Fases.
Ik herken dit gedrag van mijn zusje, ze kon ook als kind ook zo idolaat zijn van een vriendinnetje. Ze is nu dik volwassen maar kan nog steeds erg dwepen met een vriendin, superlatieven schieten te kort. Niet iedereen trekt dat maar er zijn er ook die het wel leuk vinden, ik zie het als een karaktertrek
Dit is een fase, dit komt wel goed
