Volwassen zoon met mogelijk ADD/ADHD, hoe helpen
Ik kan echt wat goede adviezen gebruiken:
Even een beetje achtergrond: zoon, 18 jaar is een leuke, slimme jongen, Op de basisschool werd al eens geopperd dat hij moeite had met focussen en stelden voor om hem te laten testen op add/adhd. In die tijd waren er in zijn directe omgeving veel kinderen aan de ritalin en wij zagen dat toen niet zitten. Ook vonden we het toen geen goed idee om hem een label op te laten plakken, zeker omdat hij heel gemakkelijk mee kon, hij was immers slim zat.
Achteraf is dat misschien een foute beslissing geweest. Zoon haalde op de cito toets het maximaal aantal punten en ging naar het vwo. Hier rolde hij gemakkelijk doorheen tot vwo 4. Toen ging het opeens niet meer vanzelf. Moest de 4e over doen en haalde uiteindelijk wel de eindstreep, maar daarvoor hebben we hem wel twee jaar lang moeten "opjagen" omdat hij gewoon niet in beweging kwam.
Zoon zit nu op de universiteit en zoals te verwachten is daar nog veel meer zelfsturing nodig. De kans op een negatief bindend studieadvies na het einde van het eerste jaar lijkt groot.
Zelf is bij mij de knop om. Ik ben klaar met boos zijn, het helpt niet en het enige wat ik wil is mijn zoon helpen. Ik weet alleen niet hoe. Ik heb hem geadviseerd om eens een afspraak te maken bij de huisarts om eens te praten over de chaos in zijn hoofd. Helaas is hij ook nog eens zeer verlegen en introvert en ziet dit dus niet zitten.
Ik weet nu dus even niet hoe nu verder. Hoe kan ik hem overtuigen om hulp te zoeken, en wat kan ik nog meer doen?
Ik denk helemaal niet dat je het verkeerd heb gedaan als hij in 6 jaar het vwo heeft gehaald en nu op de uni zit.
Maar de laatste jaren dat je hem hebt ‘opgejaagd’ die zijn nu voorbij. En boos worden hoeft ook niet
Als deze studie zijn interesse niet heeft is het wellicht verstandig ook gewoon te stoppen.
Hij is 18 en moet zijn eigen pad gaan vinden en zelf omgaan met zijn eigen ‘demons’. Ik zou zeker het gesprek opengooien dat jij het vermoeden hebt dat er misschien adhd of wat anders kan spelen en aan hem te laten of hij dat wil uitzoeken.
Staat hij wel open voor een gesprek op universiteit met de decaan/studieadviseur/studiebegeleider?
Je zoon is degene die zal leren moeten omgaan met datgene waar hij tegengaan loopt. Jullie kunnen hem daarbij steunen door met hem in gesprek waar hij hulp bij zou kunnen gebruiken en hoe hij die hulp zou kunnen regelen.
Het collegejaar is nog niet op de helft dus er is nog tijd om het tij te keren.
Is er een hbo-variant van de studie? Daar zal hij meer kaders krijgen, wat denkt hij over een switch naar hbo?
Als hij op deze leeftijd niet wil, wil hij niet een kan je niet zoveel doen. Mijn zoon met ADHD vindt het op de universiteit gemakkelijker omdat hij nu alleen maar dingen leert die hij echt interessant vindt. Is zijn studie wel passend?
Zoek eens wat informatie op over onbehandelde adhd. Mensen zijn altijd bang voor de bijwerkingen van medicatie, maar de bijwerkingen van geen behandeling bij adhd zijn groot.
Als het niet lukt, terwijl hij wel wil, is het voor hem waarschijnlijk ook frustrerend.
Op de uni zal hij het zelf moeten regelen, ook qua hulp en ondersteuning. Dat kun je dan als ouder niet meer doen.
Heeft hij zelf helder waar het mis gaat? Heeft hij een idee van wat hem zou kunnen helpen hierbij?
Wat zegt zoon als je vraagt wat hij wil
Wat hij nodig heeft van jou ?
volgens mij hebben alle universiteiten een studentenpsycholoog. Daar kan hij naartoe. Als hij zelf wil, natuurlijk. Zie bijvoorbeeld: https://student.uva.nl/onderwerpen/studentenpsychologen
dat hoeft zoals je leest niet direct tot een diagnose te leiden, maar kan ook een laagdrempeliger insteek hebben. Je zoon is echt niet de enige.
alhambra schreef op 17-11-2023 om 09:54:
Staat hij wel open voor een gesprek op universiteit met de decaan/studieadviseur/studiebegeleider?
Je zoon is degene die zal leren moeten omgaan met datgene waar hij tegengaan loopt. Jullie kunnen hem daarbij steunen door met hem in gesprek waar hij hulp bij zou kunnen gebruiken en hoe hij die hulp zou kunnen regelen.
Het collegejaar is nog niet op de helft dus er is nog tijd om het tij te keren.
Is er een hbo-variant van de studie? Daar zal hij meer kaders krijgen, wat denkt hij over een switch naar hbo?
Studieadviseer is misschien wel een idee om hem te adviseren. Wellicht ziet hij dat meer zitten dan meteen het medische circuit in te gaan. HBO variant is er wel, maar ik denk eerlijk gezegd dat hij daar de zelfde problemen zal ondervinden.
Kimdekim schreef op 17-11-2023 om 09:55:
Als hij op deze leeftijd niet wil, wil hij niet een kan je niet zoveel doen. Mijn zoon met ADHD vindt het op de universiteit gemakkelijker omdat hij nu alleen maar dingen leert die hij echt interessant vindt. Is zijn studie wel passend?
Mijn zoon vindt de studie ook interessant, alleen heeft hij er het eerste jaar nogal wat wiskundige vakken bij en daar ligt zijn interesse veel minder en is focussen bijna onmogelijk voor hem.
Je hebt bij elke studie wel vakken die minder interessant zijn. Op de universiteit heb je ook algemene vakken als onderzoeksmethoden, statistiek, academische vaardigheden etc. Dat zijn vaak niet de vakken waarvoor je een studie kiest, maar bij een andere studie heb je die vakken ook, hetzij misschien net op een andere manier.
Je zoon is echt niet de enige, mijn dochter redde het tot nu toe best. Ze is nu eerstejaars student en doet een zware studie die ze ontzettend interessant vindt, maar ze loopt nu ook tegen haar AD(H)D-grenzen aan. We herkennen het van haar broer, die de diagnose al jaren heeft. Ze gaat zich nu laten diagnosticeren.
Als je zoon het lastig vindt om hulp te vragen, zou hij het dan wel durven als jij meegaat/praat?
Aanvulling: mijn zoon heeft de diagnose AD(H)D als onderdeel van zijn ASS-diagnose. Hij is ook nogal verlegen. De eerste twee online-gesprekken (kennismaking en aanpak) met de studentenpsycholoog heb ik naast hem gezeten en hier en daar wat extra info gegeven. Daarna lukte het wel alleen, wat ook beter is, dat soort gesprekken horen immers privé te zijn. De psy helpt hem trouwens ook met het aanvragen van speciale maatregelen, praat met onwillige docenten en krijgt veel voor elkaar. Dit helpt hem echt!
IMI-x2 schreef op 17-11-2023 om 10:21:
Je zoon is echt niet de enige, mijn dochter redde het tot nu toe best. Ze is nu eerstejaars student en doet een zware studie die ze ontzettend interessant vindt, maar ze loopt nu ook tegen haar AD(H)D-grenzen aan. We herkennen het van haar broer, die de diagnose al jaren heeft. Ze gaat zich nu laten diagnosticeren.
Als je zoon het lastig vindt om hulp te vragen, zou hij het dan wel durven als jij meegaat/praat?
Daar heb ik ook al over gedacht. Ik wil best mee, maar hij is wel volwassen. Het lijkt me heel vreemd als ik voor hem een afspraak moet gaan maken. Hij heeft een ontzettende angst om te bellen, dat helpt allemaal niet.
remco__ schreef op 17-11-2023 om 10:33:
[..]
Daar heb ik ook al over gedacht. Ik wil best mee, maar hij is wel volwassen. Het lijkt me heel vreemd als ik voor hem een afspraak moet gaan maken. Hij heeft een ontzettende angst om te bellen, dat helpt allemaal niet.
Zet je daar maar gewoon overheen, dat dat raar zou zijn. Soms is dit gewoon nodig, ook al zijn ze 18+.
Laat hem eerst even nagaan of hij online een afspraak kan boeken, of doe dit samen.
Mijn zoon is inmiddels 21 en het meeste lukt zelf, maar niet alles. Als het niet lukt, vraagt hij hulp van mij of zijn studentenpsycholoog. Dat vind ik juist gezond gedrag, beter dan problemen wegstoppen. Als mij iets niet lukt in mijn eentje, vraag ik ook hulp. Daar is niks mis mee.
remco__ schreef op 17-11-2023 om 10:14:
[..]
Mijn zoon vindt de studie ook interessant, alleen heeft hij er het eerste jaar nogal wat wiskundige vakken bij en daar ligt zijn interesse veel minder en is focussen bijna onmogelijk voor hem.
Dit herken ik van mijn zoon, ook adhd. Slikt alleen medicatie bij het leren van saaie vakken in de tentamenperiode. Bij andere vakken heeft hij het niet nodig, is de focus beter.
Misschien kan je samen met je zoon naar de huisarts gaan? Mijn zoon vond dat op die leeftijd nog fijn. Ik mocht ook namens hem bellen.
Misschien kan de huisartsen wel Ritalin voorschrijven, zonder een heel traject.