Hoe kom ik aan een huurder die gaat scheiden?

De kerk, de club of de kroeg

Of de voetbalvereniging.
Je bent het meest gediend met een netwerk van mensen die elkaar persoonlijk kennen en elkaar tips geven.
Het clubblad of de kantine van de lokale zwem- of handbalvereniging?

Mensen kennen niet alleen elkaar, maar ook de huizen. Hoef je niks meer uit te leggen over grote zolders.

Huren bij de buurvrouw

Heeft de buurvrouw misschien twee kamers over voor je vader? Dan heeft hij toch nog zijn zelfstandigheid.
Mijn moeder is 85. Maar ze wilt haar zelfstandigheid niet kwijt; voor vele ouderen staat de stap naar verzorgingshuis gelijk aan inleveren inkomen en leven van een kleine tegemoetkoming. Toen haar broer met een goed pensioen verhuisde naar een bejaardentehuis, moest hij zijn auto en leesabonnementen opgeven vanwege de hoge servicekosten. De stap naar een verzorgingshuis is voor menig bejaarde een te grote stap.

Nee, ik ken je situatie niet

....en heb zelf ouders die lekker ver weg wonen, en dat vind ik prima, want ik heb nooit een goede band gehad (heel zacht gezegd) en vind het als ik jullie dingen zo lees echt wel prima. Ik heb nooit de lusten gehad van ouders, dus ik hoef (en heb) nu ook de lasten niet. Voor mij als moeder dwingend belt dat ik moet komen helpen omdat ze er niet uit komt, dan volsta ik met zeggen dat dat niet kan, maar dat ze misschien.....En och, ze leeft nog, dus het zal wel goed zijn. Ik voel geen verplichting te doen wat er voor mij nooit was. Dus mijn point of view is anders dan het jouwe.

Maar ik denk dus meer: wat gebeurt er dan en hoe erg is dat. Ik vind het niet snel erg. Leef je? Heb je eten, drinken en onderdak? Kun je niet naar de dokter? Vraag maar of ie naar jou komt (zeg desnoods dat je vreselijke dochter je niet wil brengen). Maak je schulden? Prima, weiger ik de erfenis wel.

Ja, het klinkt keihard. Maar het mooie is dat ze het eigenlijk best blijken te kunnen als ik niet meega in het hulpgejammer (en dat bedoel ik echt op mijn situatie, niet op de jouwe).

Ik bedoel ermee te zeggen dat ik wel denk dat je het super bedoelt, maar dat ik me wel afvraag of je hiermee wel (voldoende) resultaat bereikt en ten tweede of je je nu niet iets gigantisch op de nek haalt wat als je niet uitkijkt jezelf nekt.

Beschermingsbewind

http://nl.wikipedia.org/wiki/Onderbewindstelling

"Verkwisting als curatelegrond is verdwenen en als grond voor beschermingsbewind toegevoegd."

Het kost ook geld. Soms ook een bedrag extra aan het begin.
http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/regelingen/2014/11/11/regeling-van-4-november-2014-nr-577811-houdende-de-invoering-van-de-regeling-beloning-curatoren-bewindvoerders-en-mentoren-regeling-beloning-curatoren-bewindvoerders-en-mentoren.html

Bewindvoering wordt vastgesteld bij de rechtbank. Als je een bewindvoerend bedrijf gevonden hebt regelen die dat.

Het handigste is als je vader zelf zijn handtekening zet.

Brancheorganisatie
http://www.nvvk.eu/

AnneJ

het hoeft helemaal niet eens met een bewindvoerder geregeld te worden, je hebt ook gewone budgetbeheerders.
Collega heeft ook nooit een curatele gehad en ook geen bewindvoering.

Dat maakt het leven een stuk simpeler.

Emine

Je vergeet alleen dat sommige mensen wel van hun ouders houden en graag wat voor ze willen doen.

Verder

Hebben jullie enig vermoeden waar dat geld dan heen gaat? Buurvrouw? Is dat een zwakke plek? Of is er iets anders? Drankgebruik stiekem? Of is het echt een raadsel.
Ik vind die optie van een budgetcoach niet zo gek en dan inderdaad elke week een vast bedrag naar vader voor zijn eigen pleziertjes en de buurvrouw voor de boodschappen.
Als je vader zelf ook geen idee heeft waar het geld blijft zou hij dat misschien niet eens onprettig vinden.

geen coach Nur

Het is echt beheer. Coachen is niet handig, dat is ernaast gaan staan en toezien hoe iemand alsnog teveel geld uitgeeft en dan zeggen dat ze dat niet moeten doen.
Het lijkt me dat overname van de rekening en het betalen van de vaste lasten noodzakelijk is om weer een goed evenwicht te krijgen tussen inkomsten en uitgaven.

Nur

Nee hoor Nur, dat vergeet ik niet. Ik schreef duidelijk dat door het verleden voor MIJN situatie mijn point of view is zoals die is en dat mijn hulp nou ja- aandachtbehoevende moeder het in werkelijkheid prima redt.

Neemt niet weg dat ik mij afvraag of bekende OOL-er niet veel en veel te diep in zit, daarvan de nodige stress ondervindt terwijl het resultaat van haar inspanning absoluut onvoldoende resultaat oplevert. Sterker nog, nu zitten ze ook nog opgescheept met een paar parasiterende huurders die er wel wonen maar niet betalen.

'Iets doen' wil niet altijd zeggen dat de situatie er beter van wordt. Niet alleen in hulp naar ouders, maar ook in zijn algemeenheid. Met het gevoel 'iets te moeten doen' kunnen dingen ook erger worden. Voor de ander of voor jezelf. Vandaar ook dat ik mij afvroeg wat het ergste is dat kan gebeuren als je vader loslaat. Hoe erg is het werkelijk als hij op een gegeven moment in de sanering komt of in een verzorgingshuis? Zou dat niet eigenlijk juist heel veel rust en duidelijkheid geven? In plaats van maar achter de feiten aanhollen en toe te moeten zien hoe hij desondanks schade maakt.

Maar helaas moet hij daarvoor wel eerst onder een bepaald niveau zitten. Ik, met mijn achtergrond (ik zei het net al uitdrukkelijk) zeg: laat maar gebeuren, anders zul je nog jaren achter de feiten aanhollen zonder dat het resultaat is wat het moet zijn. Maar als bekende ool-er (vreemde) mensen die de huur niet betalen al niet eruit zet, zal ze haar vader ook niet laten afzakken. En daarmee blijft vader ook in de situatie die er nu is. Er is geen noodzaak het anders te doen, de kinderen doen het wel. En erg genoeg voor echte hulp wordt het ook niet, de kinderen doen het wel.

Dat geld dat verdwijnt

Heb je echt geen idee waar dat blijft?
En weet je ook zeker dat je vader ook echt geen idee heeft?

Ik persoonlijk zou denk ik zijn pinpas kwijtmaken... En hem totdat de bank een nieuwe pas gegeven heeft (wat vast lang gaat duren) op weekgeld zetten. Als ik het hele verhaal in ogenschouw neem speelt hier volgens mij meer dan alleen maar meer uitgeven dan kan en niet met geld om kunnen gaan. Het verhaal van de bonnetjes en alle andere dingen die je zoal verteld hebt staven dit in mijn ogen. En zolang jullie je vader steeds net overeind blijven houden blijft dit zo.

En ik denk dat het echt geen toeval is dat jullie alledrie juist wel heel erg goed met geld kunnen omgaan.

Tja

Het is voor hem zeker een probleem maar alleen als hij niet kan pinnen. Een jaar geleden was dat bij -2000 en toen ging het met die huurder heel goed en konden we al snel naar -1500 en het was de bedoeling dat hij nu allang op 0 zou staan.

Verder heeft hij geen idee van zijn roodstand en ook wat hij zegt duidt daar niet op (ze hebben weer geld van mij afgepakt.... nee pa, dat geld is volledig van de bank, geen cent van je bij).

Overigens gaat er in overleg geld naar de buurvrouw, dat weten we maar we vinden dat bedrag te groot ook al zou hij dat makkelijk kunnen betalen als er geen geld zou verdwijnen. Daarvoor doet ze ook heel veel en hoeven wij juist niet veel te doen. Ik vind ook niet dat ik heel veel doe hoor, de laatste keer dat ik er was was drie maanden geleden ivm mijn werk en ik nodig hem zo eens in de 2/3 wk uit om te eten. Ik vind juist dat ik te weinig doe. Schoonmaken doet mijn zus altijd eens in de twee wk en wij proberen daar dan bij te zijn maar dat lukt dus niet altijd.

andere optie

Hem op weekgeld zetten is geen optie zeg je, is het dan een mogelijkheid om standaard elke maand een vast bedrag direct over te schrijven naar een (door jullie beheerde) spaarrekening? Wat hij niet heeft, kan hij ook niet uitgeven. Allemaal met het doel om schuldenvrij te worden in het achterhoofd.

Met malafide huurders raakt hij alleen maar nog erger in de problemen. Bovendien zou hij net als ieder ander gewoon uit moeten kunnen komen met zijn geld.