|
|
25 april 2004
In samenwerking met uitgeverij Querido doen we in 2004 een experiment met een voorlees-panel van 10 gezinnen. Elk gezin ontvangt gratis prentenboeken om thuis voor te lezen. In ruil daarvoor schrijven de deelnemende ouders een leesverslag.
Deze week:
Kareltjes voorleesboek
door Rotraut Susanne Berner
uitg.: Querido
leeftijd: 4-6 jr
isbn: 9045100746
omvang: 64 pagina's
prijs: EUR 11,50
Drie kartonboekjes wijdde Rotraut Susanne Berner aan haar geliefde konijnenjongetje Kareltje. Kareltje is inmiddels vier geworden en heeft recht op een echt verhalenboek: negenentwintig verhaaltjes over de lastigste, ongeduldigste en liefste vierjarige van de wereld.
Kareltje heeft de pest in en wil in zijn bed blijven. Maar mama weet met welk ontbijt ze dat ochtendhumeur te lijf moet. Kareltje wil geen dikke kriebeltrui aan, en onhandige wanten over zijn vingers. Totdat mama dan maar zuchtend besluit die grote sneeuwmannenneus in de hutspot te gooien. Kareltje weet oma ervan te overtuigen dat er niet alleen voor zondagen taart gebakken hoeft te worden. Ook op donderdag kan taart absoluut nodig zijn... Kareltje plast in zijn broek - terwijl hij zo beloofd had mama te waarschuwen als hij nodig moest. Kareltje vraagt zijn vader de oren van het hoofd.
Zo blijven alle verhalen dichtbij huis: bij papa en mama, oma, Pinguïn, Teddy en Hond. Berner weet met warmte en humor de wereld van alledag in een paar woorden te vangen. En daarnaast zet ze dan, summum van luxe, zo'n mooie kleurrijke tekening vol leuke details.
Lars van 5 schaterde van het lachen
Het boek is eigenlijk gericht op kleuters. De verhaaltjes zijn kort en eenvoudig. De tekeningen mooi en lief.
Lars van 5 schaterde van het lachen om het boek en hij vond het heel grappig. De tekeningen vond hij erg mooi. Mats van 2 vond de tekeningen ook heel interessant.
Om voor te lezen is het boek wat minder interessant. Ik vond de verhaaltjes wat kaal en kort en er kwamen weinig grapjes in voor. Daarmee is het ook wel pretentieloos maar soms ook saai om voor te lezen. Maar: bij de doelgroep hier in huis sloeg dat juist erg aan.
Lars van 5 kan zelf lezen (op AVI 9) en heeft het boek inmiddels nog drie keer zelf gelezen, daar leent het zich ook erg goed voor!
Dit boek is voor de oudere kleuter waarschijnlijk niet meer zo geschikt, er gebeurt te weinig 'spannends' om langduriger te boeien. Voor de jongere kleuter lijkt het me echt een feest der herkenning van het dagelijks leven.
Ook voor mijzelf is het een aandoenlijk boekje, aantrekkelijk door haar eenvoud en fijn om even zelf te lezen in een loos kwartiertje.
Voor Kareltje, het konijnenkleutertje, kunnen worteltjes blauw zijn, is een slak sneller dan een konijn en kunnen er duizend op zijn verjaardag komen. Ook onderwerpen als angst voor onweer en in je broek plassen worden op een luchtige humoristische manier behandeld, in korte trefzekere verhaaltjes.
Het enige wat me als volwassene stoort, is dat de dieren zo weinig dierlijks gegund wordt, dat moeder konijn onder haar jurk twéé borsten heeft en oom konijn boven zijn colbert een stoppelbaard.
Ze beschrijven alledaagse voorvallen uit het leven van een kleuter: vervelende visite die subtiel de deur uitgewerkt wordt door alvast jas en tas te brengen, smoesjes om geen tanden te hoeven poetsen, een plas-ongelukje, en niet naar school willen omdat de weg langs zo'n enge hond voert.
De verhaaltjes zijn herkenbaar, maar riepen weinig reactie op bij mijn braaf luisterende kleuter. Het zijn beschrijvingen, en niet meer dan dat. Een relativering aan het eind, een grapje of een clou aan het eind ontbreken, waardoor de verhaaltjes nogal abrupt eindigen en de lezer en de luisteraar onbevredigd achterblijven.
Een duidelijk thema ontbreek ook nogal eens. Dat blijkt ook uit de titels: het leggen van het verband tussen titel en verhaal is een puzzeltje op zich. Die titels hebben we dan ook meestal weggelaten.
Bij het voorlezen merk je dat de verhaaltjes niet echt de kans krijgen om tot leven te komen. Het zijn moment-opnamen uit het bestaan van Kareltje, maar Kareltje zelf leer je niet echt kennen. Voordat het verhaaltje (naar je gevoel) echt is begonnen, is het alweer afgelopen.
De meeste verhaaltjes kunnen voor een 4-jarige (althans onze 4-jarige) daardoor niet op zichzelf staan. Je moet er eigenlijk even over doorpraten, om samen uit te vinden wat er nu precies in het verhaaltje aan de hand was. Daar is op zich niets op tegen, maar doordat het figuurtje Kareltje en zijn (belevings)wereld niet tot leven komen in de verhaaltjes, wordt zo'n nabespreking niet echt gestimuleerd.
Zelf ben ik niet zo erg enthousiast over het boekje. Ik vind de zinnen soms niet lekker lopen. En ik vind ook van meerdere verhaaltjes de 'clou' niet zo sterk. Het zal zeker niet tot één van mijn favoriete voorleesboekjes behoren.
De moraal (de clou) van het verhaaltje komt bij deze leeftijd (of bij mijn kinderen) helaas niet aan. De tekeningen bij de verhaaltjes spraken hen meer aan. Daar vertelden ze wel over.
De verhaaltjes lezen lekker voor. De thema's van de verhaaltjes en de lengte passen heel goed bij de belevingswereld van jonge kleuters. Ook het taalgebruik past bij de leeftijd.
Persoonlijk vind ik de verhaaltjes heel knus en gezellig, maar ik mis hier en daar wat verdieping. Dan wordt er een leuk onderwerp aangehaald, maar dat komt dan m.i. niet helemaal uit de verf. Bijvoorbeeld het verhaaltje over verveling. De afstand in de tekst tussen het denken aan wat je het leukst vindt en de tekening die mama van Kareltje maakt, is erg groot, waardoor het voor jonge kinderen moeilijk is om het verband daartussen te zien. Ook vond ik de titel 'Verdrietig zijn' niet uit de verf komen in het verhaal.
Dit zijn echter een paar kanttekeningen van mijzelf als volwassene. Mijn dochter vindt de verhaaltjes prachtig!