lastige relatie met ouders
Ik heb een lastige relatie met mijn ouders.. ze waren vroeger heel erg van de stempel 'wij zijn ouders dus wij bepalen wat er gebeurt' waardoor er dus makkelijk over mijn mening en gevoel gewalsd werd.
Even paar voorbeelden: als een vriendinnetje bij mij had gelogeerd, en ik even wegliep om bijv naar de wc en als ik dan terugkwam zei het vriendinnetje 'je moeder vroeg of ik nog nachtje mag blijven slapen leuk he!!' terwijl ik dat helemaal niet wilde omdat ik ook echt tijd voor mezelf nodig had/heb, mijn moeder zei dat dan bewust wanneer ik er even een paar tellen niet ben. Ik wilde dan niet aan het vriendinnetje laten merken dat ik dat eigenlijk niet wilde. Als ik dan een moment had met mijn moeder alleen zei ik wel dat ik het niet leuk vond, maar dan reageerde ze met 'maar IK bepaal wie hier blijft slapen en wie niet'. dit is heel vaak voorgekomen. Ook heeft mijn moeder wel eens speelgoed van mij weggegeven aan anderen zonder dat ik het wist, dat een vriendinnetje bij mij kwam 'Ik mocht deze hebben van je moeder zo lief!!' en dan had ze mijn skeelers in haar handen. Of dat ik een keer op school kwam en een vriendin kwam naar me toe dat mijn moeder tegen haar moeder had gezegd dat ze met ons mee mocht op vakantie. En zo kan ik wel tig voorbeelden bedenken.
Toen ik uit huis was, ging het beter maar ook dan waren er dingen die ze bewust achterhielden. Zo hadden ze mijn bed zelf genomen zonder dat ik het wist, waardoor ik na een avondje stappen met mijn toenmalige vriend naar mijn ouderlijk huis ging (wat zij wisten) en wij ineens met onze mond vol tanden stonden dat wij in mijn ouders bed moesten slapen. Als ze dit allemaal van tevoren zouden overleggen is het allemaal geen probleem, dat heb ik ze heel vaak gezegd, maar ze overleggen nooit iets omdat ze bang zijn dat ik er een gedoe van maak of het anders wil. Ik kan wel altijd bij ze terecht, mocht ik bijv financieel hulp nodig hebben dan zouden ze me altijd helpen. Maar dat zorgt er ook voor dat ze vinden dat ik niet mag klagen want 'we helpen je altijd'.
Mijn probleem nu: ik ben zwanger en ik durf straks mijn kind wel bij mijn schoonouders achter te laten, want zij overleggen altijd alles netjes. Maar mijn ouders niet. Ik ben bang dat zij niet aan afspraken gaan houden of geen rekening houden met wat ik of mijn man belangrijk vindt. Tegelijkertijd doen ze wel veel voor ons en wil ik ze niet te kort doen.
BritgetJones007 schreef op 05-04-2024 om 14:05:
De voorbeelden die je opsomt, komt, naarmate je wat meer schrijft over dat je gepest bent op school en vermoedden autisme, wel in een iets ander daglicht te staan....
Dan bedoel ik de voorbeelden waarin zij voor jou gevoel over jou heen waste.
Bijv. Zelf logeerpartij met nog een dag verlengen, terwijl jij dat niet wilde, omdat je moe was en tijd voor jezelf nodig had.
Eerlijk gezegd moest ik gelijk aan Autisme denken. Ook het 'moeilijk' doen en je ouders die vinden dat je 'niet mee kan buigen'.
Juist mensen met autisme, hebben veel behoefte aan eigen tijd om op te laden. Hebben behoefte aan 'zelf bepalen'. En kunnen inderdaad moeilijk 'meeveren'. Grote kans om gepest te worden ivm 'anders zijn'. Ook dat je ouders dit dachten.
Kan het zijn, vanuit hun oogpunt gezien, dat ze je juist (ook met pesten in ogenschouw en minder aansluiting) de kans wilde bieden op wat extra sociaal contact: logeerpartij verlengen en iemand meevragen op vakantie? Dat je misschien in die tijd ook 'lastig' (lees: nietkunnen omgaan met veranderingen, vasthouden aan je eigen structuur en moeilijk voegen in de gezinsstructuur waar je minder over te zeggen had) was.
Dat dat gedrag toen als 'lastig' en "moeilijk' werd bestempeld en nu in deze tijd als Autisme erkend wordt?Dat jij je daardoor niet gehoord en begrepen hebt gevoeld (en over jou mening en wat jij wilde heengewalst werd)?
En dat jou ouders, door ontwetendheid en geen pedagogische ondersteuning, eigenlijk 'handelingsverlegen' waren en deden wat hun goed leek?
En voor alle duidelijkheid: slaan vind ik nooit oke.
Dit gezegd hebbende doet geen afbreuk aan het feit dat jullie ouders worden, dus jullie beslissen.
ik heb geen autisme, maar ben wel introvert. Dus dan ook tijd voor mezelf nodig om op te laden. Mijn partner heeft wel meer tijd voor zichzelf nodig dan ik en hij is ook niet autistisch. Moeilijk meeveren heb ik geen last van en zelf bepalen lijkt me wel logisch als het gaat om mijn vriendinnetje die wel of niet komt blijven slapen. Logeerpartijtjes verlengen deden ze niet voor mij, want ze wisten dat ik het niet wilde en deden het stiekem expres achter mijn rug om. Net als speelgoed weggeven of andere spullen van mij wisselen met die van hen.
Waterdropss schreef op 05-04-2024 om 14:28:
[..]
ik heb geen autisme, maar ben wel introvert. Dus dan ook tijd voor mezelf nodig om op te laden. Mijn partner heeft wel meer tijd voor zichzelf nodig dan ik en hij is ook niet autistisch. Moeilijk meeveren heb ik geen last van en zelf bepalen lijkt me wel logisch als het gaat om mijn vriendinnetje die wel of niet komt blijven slapen. Logeerpartijtjes verlengen deden ze niet voor mij, want ze wisten dat ik het niet wilde en deden het stiekem expres achter mijn rug om. Net als speelgoed weggeven of andere spullen van mij wisselen met die van hen.
Ik vind het ronduit gemeen van je ouders wat ik lees in je topic 
alhambra schreef op 05-04-2024 om 14:36:
[..]
Ik vind het ronduit gemeen van je ouders wat ik lees in je topic
Ik ook . Geestelijke mishandeling en niet aansluiten bij jou.
Sterkte en goed dat je therapie overweegt 
ik begrijp bridgetjones haar zienswijze. Je kunt alles wel gemeen verklaren wat je ouders deden maar kijk ook eens waarom ze het deden vanuit een ouderperspectief en juist de goede intentie erachter. Ik ben iemand die er vanuit gaat dat ouders, de meeste ouders van hun kind houden en hun best doen in wat ze kunnen. Het is een hele verdrietige zaak als je dat vertrouwen in je eigen ouders kwijt bent geraakt en ze ook niet vertrouwt met je eigen kind maar dan weer wel de oppas, de opvang en de juf. Als je die keuze maakt prima maar ga dan ook nooit meer andere gunsten aannemen want een grotere belediging dan je kind niet bij je ouders zetten omdat je ze niet vertrouwt kun je ze niet geven.
Praat eens met een therapeut en je moeder. Misschien kun je dan een andere bril opzetten en je moeder ook begrijpen, los van of het de beste keuzes waren.
Moederkareltje schreef op 05-04-2024 om 14:52:
ik begrijp bridgetjones haar zienswijze. Je kunt alles wel gemeen verklaren wat je ouders deden maar kijk ook eens waarom ze het deden vanuit een ouderperspectief en juist de goede intentie erachter. Ik ben iemand die er vanuit gaat dat ouders, de meeste ouders van hun kind houden en hun best doen in wat ze kunnen. Het is een hele verdrietige zaak als je dat vertrouwen in je eigen ouders kwijt bent geraakt en ze ook niet vertrouwt met je eigen kind maar dan weer wel de oppas, de opvang en de juf. Als je die keuze maakt prima maar ga dan ook nooit meer andere gunsten aannemen want een grotere belediging dan je kind niet bij je ouders zetten omdat je ze niet vertrouwt kun je ze niet geven.
ik denk ook niet per se dat mijn ouders echt gemeen zijn of mij echt pijn hebben willen doen, maar zij zijn (eigenlijk op alle vlakken) redelijk kortzichtig als ik het zo mag zeggen. Ze denken niet eens zo ver over na dat het impact heeft op mij ze doen vaak dingen zonder echt over na te denken wat de consequenties zouden kunnen zijn. ik heb mijn ouders heel vaak moeten wijzen op bepaalde dingen die niet handig zijn om te doen en sinds ik wat ouder ben nemen ze dingen van mij aan als ik uitleg waarom iets niet handig is zeggen ze nog wel eens 'Oh ja inderdaad je hebt gelijk'. Terwijl ik denk, als je 1 tel erover na had gedacht had je dat zelf ook kunnen inzien. Verder zijn ze vaak onserieus en reageren ze ook heel onserieus en ook als ik zoiets zou willen bespreken, over mijn jeugd. Mijn partner kan opzich prima door één deur met mijn ouders maar hij is niet fan van ze, hij vindt ze in veel dingen nogal puberaal (dat zegt hij niet tegen ze maar ik snap wel wat hij bedoelt)
ik wil trouwens niet gemeen over mijn ouders praten, tegen mensen die ik ken of mijn ouders persoonlijke kennen, vertel ik dit niet.
Los van autisme of niet, feit is dat je ouders jouw grenzen structureel niet respecteerden en er stelselmatig overheen gingen. En dat is niet oké. Ook niet als je het met goede bedoelingen doet. Een logeerpartijtje of vriendinnetje mee op vakantie vragen doe je voor je kind. Als je kind daar niet blij van wordt, doe het dan gewoon niet. Spullen van een kind weggeven aan anderen is gewoon diefstal. Je wordt als kind gewoon bestolen in je eigen huis en dat is heel onveilig. Wat zouden je ouders zeggen als jij spullen van hun aan ouders van vriendinnetjes had gegeven met de mededeling 'mogen jullie hebben'.
Mijn ouders hebben mijn diagnose nooit kunnen accepteren, maar ze respecteerden wel mijn grenzen als ik geen zin had om af te spreken. Ze deden wel mijn best om om te gaan met hoe ik in elkaar zit en mijn behoeften. Bij jou lees ik heel wat anders.
Ze vonden jou maar moeilijk en lastig, omdat je niet deed en dacht zoals zij het graag zagen. Dat is iets anders dan een vervelend of naar mens zijn.
Moederkareltje schreef op 05-04-2024 om 14:52:
ik begrijp bridgetjones haar zienswijze. Je kunt alles wel gemeen verklaren wat je ouders deden maar kijk ook eens waarom ze het deden vanuit een ouderperspectief en juist de goede intentie erachter. Ik ben iemand die er vanuit gaat dat ouders, de meeste ouders van hun kind houden en hun best doen in wat ze kunnen.
”mooi” hè, hoe dat werkt? Ouders gaan over grenzen heen, slaan hun kind, kind plaatst tegen de tijd dat ze volwassen is een bericht op een forum over dat ze moeite heeft met de relatie nu ze zwanger is en zelf moeder wordt, leden als Moederkareltje adviseren dan dat TO zich eens in de rol van haar ouders moet verplaatsen. Want die hebben het beste met haar voor. Ik vind dit soort reacties hoogst ongepast, schadelijk en totaal voorbijgaand aan de input die TO levert (en de impact daarvan).
@TO: brusjes en ik nemen alle financiële gunsten gewoon aan. Wij zien het als een financiële compensatie voor hoe zij met ons om zijn gegaan. Hebben we er tenminste nog iets aan gehad.
Moederkareltje schreef op 05-04-2024 om 14:52:
ik begrijp bridgetjones haar zienswijze. Je kunt alles wel gemeen verklaren wat je ouders deden maar kijk ook eens waarom ze het deden vanuit een ouderperspectief en juist de goede intentie erachter. Ik ben iemand die er vanuit gaat dat ouders, de meeste ouders van hun kind houden en hun best doen in wat ze kunnen. Het is een hele verdrietige zaak als je dat vertrouwen in je eigen ouders kwijt bent geraakt en ze ook niet vertrouwt met je eigen kind maar dan weer wel de oppas, de opvang en de juf. Als je die keuze maakt prima maar ga dan ook nooit meer andere gunsten aannemen want een grotere belediging dan je kind niet bij je ouders zetten omdat je ze niet vertrouwt kun je ze niet geven.
Praat eens met een therapeut en je moeder. Misschien kun je dan een andere bril opzetten en je moeder ook begrijpen, los van of het de beste keuzes waren.
Dat ouders hun best doen wil niet zeggen dat ze het goed doen Moederkareltje. De oppas, opvang en juf kunnen het wel eens beter doen dan je eigen vlees en bloed.... dit zeg ik omdat het mij opvalt dat jij erg van de familiebanden bent. Op zich mooi, maar ik heb ook slechte ervaringen met familie, er zijn raakvlakken met wat TO vertelt.
Mijn ouders bepaalden voor mij vroeger dat logeerpartijtjes niet doorgingen. Dat ik vriendschappen moest verbreken, waar ik achteraf gezien totáál geen reden toe zie. Ze gaven trouwens ook zomaar spullen van mij weg aan andere kinderen (van familie of collega's van mijn vader). Ze organiseerden kinderfeestjes in iets wat ze zelf leuk vonden, niet wat ik leuk vond. Waren zeer kritisch op (sport) en muziekclubjes.
Ik heb daar ook wel eens met mijn ouders over gepraat, zij wilden mij enerzijds beschermen, waren vreselijk bang voor slechte invloeden, vonden dat school voorging (dat speelde tijdens middelbare school) maar vonden ook veel (lees de meeste) vriendinnetjes niet goed genoeg. Bij een vonden ze de moeder vervelend, want die was teveel van gezond eten en had voorgesteld dat ik daar wel eens mocht logeren. Of ik moest maar niet meer afspreken omdat ik niet op een kinderfeestje mocht komen. Voor een deel zijn het dingen waarvan ik pas achteraf heb gehoord waarom een vriendschap doodbloedde. Uiteindelijk had ik alleen maar vriendinnetjes die kinderen waren van een paar vrienden/collega's van mijn vader, geen één van school. Op de middelbare had ik in de onderbouw helemaal geeneen vriendin. Dat hadden mijn ouders even fijn voor mij geregeld. Ik kan me heel goed inleven in TO.
Lieveheersbeest schreef op 05-04-2024 om 16:00:
[..]
”mooi” hè, hoe dat werkt? Ouders gaan over grenzen heen, slaan hun kind, kind plaatst tegen de tijd dat ze volwassen is een bericht op een forum over dat ze moeite heeft met de relatie nu ze zwanger is en zelf moeder wordt, leden als Moederkareltje adviseren dan dat TO zich eens in de rol van haar ouders moet verplaatsen. Want die hebben het beste met haar voor. Ik vind dit soort reacties hoogst ongepast, schadelijk en totaal voorbijgaand aan de input die TO levert (en de impact daarvan).
@TO: brusjes en ik nemen alle financiële gunsten gewoon aan. Wij zien het als een financiële compensatie voor hoe zij met ons om zijn gegaan. Hebben we er tenminste nog iets aan gehad.
Dan maak jij even een melding dat moederkareltje te ver gaat.
Ik geef to een andere verklaring/visie dan meepraten en het zelfs mishandeling noemen wat ouders deden. Visies delen daar is een forum voor. En ja mijn ouders sloegen mij ook wel eens, stopte me in de schuur etc maar ik kan nu ik een ouder ben hun begrijpen ookal zou ik het anders aanpakken. Mildheid en verschillende brillen op kunnen zetten is een groot goed.
Moederkareltje schreef op 05-04-2024 om 16:52:
[..]
Dan maak jij even een melding dat moederkareltje te ver gaat.
Ik geef to een andere verklaring/visie dan meepraten en het zelfs mishandeling noemen wat ouders deden. Visies delen daar is een forum voor.
Dat heb ik toch zojuist gedaan? Hier, in dit topic?
Ik geef weer mijn visie op jouw visie. Dus volgens mij benut ik het forum precies waar het voor bedoeld is. Prima dat jij een ander licht probeert te schijnen op dit onderwerp, maar dat betekent niet dat iedereen je boodschap gepast vindt.
Lieveheersbeest schreef op 05-04-2024 om 17:03:
[..]
Dat heb ik toch zojuist gedaan? Hier, in dit topic?
Ik geef weer mijn visie op jouw visie. Dus volgens mij benut ik het forum precies waar het voor bedoeld is. Prima dat jij een ander licht probeert te schijnen op dit onderwerp, maar dat betekent niet dat iedereen de inhoud van je post gepast vindt.
Oke goedzo, dan zijn we weer rond.
Moederkareltje schreef op 05-04-2024 om 16:52:
[..]
Dan maak jij even een melding dat moederkareltje te ver gaat.
Ik geef to een andere verklaring/visie dan meepraten en het zelfs mishandeling noemen wat ouders deden. Visies delen daar is een forum voor. En ja mijn ouders sloegen mij ook wel eens, stopte me in de schuur etc maar ik kan nu ik een ouder ben hun begrijpen ookal zou ik het anders aanpakken. Mildheid en verschillende brillen op kunnen zetten is een groot goed.
Ik praat niet mee dat TO is mishandeld. Ze is mishandeld. En dat goed praten vind ik ook niet oke .
Wat ik soms van jou lees o.a een man die aan de drugs zit . Kan ik jou echt niet meer serieus nemen en is weerwoord op jou echt nodig.
Roos55 schreef op 05-04-2024 om 17:10:
[..]
Ik praat niet mee dat TO is mishandeld. Ze is mishandeld. En dat goed praten vind ik ook niet oke .
Wat ik soms van jou lees o.a een man die aan de drugs zit . Kan ik jou echt niet meer serieus nemen en is weerwoord op jou echt nodig.
Dan meld je me even voor trollen Roos. Omdat ik weer andere issues heb mij monddood verklaren vind ik ook niet helemaal redelijk.
Moederkareltje schreef op 05-04-2024 om 17:21:
[..]
Dan meldt je me even voor trollen Roos. Omdat ik weer andere issues heb mij monddood verklaren vind ik ook niet helemaal redelijk.
Zo zeg, dit gekift is helpend voor TO.
als mensen de visie van anderen gewoon respecteren ipv degene voor gek of monddood te verklaren. Ik zal het hierbij laten. Ik heb mijn tip aan to gedeeld. De rest en hun mening laat ik bij hun.
