Nog steeds geen EEN goede nacht gehad / 13 maanden
Hi meiden,
Mijn zoontje is inmiddels 13 maanden en wat zijn we ongelofelijk gek op hem. We zijn echter op een punt gekomen dat we compleet radeloos zijn. Wellicht hebben jullie tips voor ons of zien we iets over het hoofd. Of iemand in dezelfde situatie. Door deze situatie hebben we nog nooit een oppas in kunnen schakelen in de avond en sowieso is een avond voor onszelf zeer zeldzaam, omdat een van de twee naast de ledikant zit. Het begint vooral mij op te breken.
Vanaf de eerste nacht is slapen een drama, al waren de eerste maanden de dagen ook vrij pittig. We hadden een huilbaby, met eczeem. Rond een half jaar ontdekten we via bloedonderzoek een allergie bij hem, dat heeft vooral de eczeem een stuk verminderd. Vanaf het moment van op bed leggen (19:00/20:00) tot dat ik naar bed ga (rond 23:00) wordt hij gemiddeld al 2-5 keer huilend wakker. Ik kalmeer hem weer en neem hem de eerstvolgende keer dat hij wakker wordt (meestal weer een uur later) bij me in bed, maar ook dan gaat het door. Een enkele keer slaapt hij 3 uur onafgebroken en hebben we een filmavondje. Een goede nacht is een nacht waarbij hij niet zó hard huilend wakker wordt dat troosten niet lukt. Even uithuilen is geen sprake van, hij raakt zo overstuur dat hij er zowat in blijft. Door samen te slapen, slaapt hij meestal wel één deel van de nacht een stuk of 4 uur achter elkaar.
Ik heb bijna 11 maanden borstvoeding gegeven en hoopte dat na het stoppen dit beter zou worden. Dat werd het niet. We hebben alles geprobeerd voor mijn gevoel:
- Slaapcoach, het duurste traject met persoonlijke begeleiding
- Pikzwarte kamer
- White noise
- We houden wakker tijden aan (2/3/4 ritme)
- Hebben meerdere keren zijn oortjes laten checken
- Zijn 5 keer bij een osteopaat geweest
- Vast bedritueel
- Hij valt zonder te wiegen in zijn ledikant in slaap (ik zit er dan naast met een handje)
- We bieden water aan in de nacht i.p.v. melk
- Meer en minder kleren aan
- Meerdere keren langs de kinderarts
- Ik heb uit pure wanhoop hem twee nachten laten huilen (in zijn ledikant, ik lag dan ernaast in bed), maar dat maakte dat hij een soort angst creëerde voor de ledikant waardoor we nog verder van huis waren
Het is een temperamentvol kindje dat héél duidelijk laat weten wat hij wel en niet wil. Driftig ook haha. Sinds hij kan kruipen en nu inmiddels ook lopen, is het overdag een stuk makkelijker geworden (hij kan nu zelf op avontuur!), maar helaas heeft het voor de nachten niets veranderd. De dutjes gaan inmiddels goed (2x een uur a 1,5 uur). Hij gaat een paar uur per dag naar een kleine opvang, maar ook hier hoor ik regelmatig dat hij veel heeft gehuild en vooral niet wil slapen. Hij lacht gelukkig veel meer dan voorheen, maar nog steeds krijg ik waar we ook zijn te horen *ach, hij is vast moe!* terwijl hij net uit een dut van 1,5 uur komt. Ik wil zó graag voor mijn kleintje dat het allemaal wat makkelijker wordt voor hem, het niet weten wat er aan de hand is of waarom hij huilt breekt me op.
Ik ben heel benieuwd of dit herkenbaar is voor iemand. De gedachte dat deze fase dat ze zo klein zijn zo snel voorbij is wat me gaande houdt en ik vind het fijn om samen te slapen, maar als je er middenin zit, kan het soms zo wanhopig voelen.
Liefs
BritgetJones007 schreef op 19-10-2023 om 13:17:
Last van zijn eczeem?
Inbakenen?
Oren na laten kijken, oorpijn?
Reflux? Melk verdikken?
Kunnen je ouders het af en toe overnemen, want geen rust/slaap dat kan je flink gaan opbreken.
Afwisselen met je man?
Maar vooral veel sterkte, want het klinkt pittig momenteel. Weet de kinderarts dat alles tot nu toe nier voldoende heeft geholpen?
Yes, al het bovenstaande geprobeerd of na laten kijken. De kinderarts kan niet veel meer doen zonder duidelijke aanwijzingen: we wonen in het buitenland en aan een nachtje ter observatie doen ze hier niet. Ons zoontje was de laatste keer nog de jong voor medicatie tegen de jeuk, maar ik heb een nieuwe afspraak gepland. Misschien dat dat dé oplossing blijkt... Dank je wel!
Meesje schreef op 19-10-2023 om 13:28:
Klinkt heel heftig. Dochter heeft ook altijd slecht geslapen. Daar heb ik me op een gegeven moment bij neer gelegd en ik ging 'gewoon' bij de eerste keer wakker worden (21 uur ong) op bed met haar. Dan sliep ik zelf ook of las in mijn e-reader of luisterde een luisterboek. Maar ik ben alleenstaand wat het MI makkelijker maakt omdat ik geen relatie te onderhouden heb. Kind sliep dus in mijn bed. Daar vonden mensen wat van, met name mijn ouders, maar op deze manier kregen we beiden de meeste slaap. Ik vond in de nacht even knuffelen en troosten makkelijker in mijn bed dan dat ik er uit moest, plus ik was er dan al bij voordat de ontroostbare paniek was toegeslagen.
Met 23 maanden heb ik een slaaptrainer gekocht en ben ik gaan oefenen. Toen wel heel consequent en een paar nachten ieder uur er uit en wijzen op dat ding. Maar het sloeg verrassend snel aan. Nu is ze 2 en slaapt in haar eigen bed. De meeste avonden zijn van mij. Ik moet er in de nacht 1 of 2x uit en verder slaapt ze door. Wat een verademing!
Mijn beste advies is dus: leg je erbij neer dat het op dit moment zo is. Je hebt alles uitgezocht. Het is niet anders. Doe dat wat voor jullie het beste werkt. Je erbij neerleggen geeft al een stuk rust. En geen enkel kind slaapt met 16 nog tussen zijn ouders. Dus: het wordt beter.
Wat onwijs pittig, helemaal als single ouder. Ik ben het helemaal met je eens dat samen slapen het een stuk makkelijker maakt, het is al pittig genoeg 
Dank je wel voor je reactie, je hebt gelijk.
Envelop schreef op 19-10-2023 om 14:47:
Wij hebben een vergelijkbaar iets meegemaakt, je gaat er echt aan kapot. Weinig slaap doet heel erg veel met je, ik kan me momenten herinneren dat ik ergens naartoe was gelopen (echt een eind) omdat de fiets kapot was. Toen iemand mij vroeg waarom ik de auto niet had gepakt dacht ik echt 'oh wow, er bestaat ook een auto, helemaal vergeten'.
Bij ons lag het wel duidelijk aan de jeuk, dochter had flink eczeem waardoor ze steeds prikkels zocht als afleiding van de jeuk. Door al die prikkels werd ze weer totaal overprikkeld en dat in combinatie met de jeuk was killing.
Wij liepen wel bij de allergoloog en dermatoloog en hebben ook 100 andere dingen geprobeerd. Uiteindelijk was onze oplossing een doorverwijzing naar een ander ziekenhuis met een andere dermatoloog (in Utrecht). Daar heeft ze een hormoonstootkuur gehad en dat is uiteindelijk de ommezwaai geworden.
Later merkten wij pas hoeveel deze periode met haar en ons heeft gedaan. Het is echt een traumatische tijd waar anderen die het niet mee gemaakt hebben zich niet kunnen voorstellen hoe zwaar het is. Dochter heeft last van driftbuien gekregen en uiteindelijk is via speltherapie een pre verbaal trauma geconstateerd welke voornamelijk door deze heftige periode is ontstaan. EMDR heeft haar enorm geholpen. Daar hoef je nu niks mee maar wellicht iets om te onthouden voor later.
Achteraf bleek dat wij via de gemeente ook steun hadden krijgen voor deze periode. Ik ben uiteindelijk met een burnout thuis gekomen en ook financieel was het een pittige periode omdat we veel kosten hebben gemaakt voor de gezondheid en dingen uitproberen. Mocht dat voor jullie fijn zijn is dit een situatie waarbij je bijvoorbeeld aanspraak kan doen op een hulp in huis.
Heel erg veel sterkte, ik hoop dat het snel beter gaat bij jullie.
We zijn al bij de alergeoloog en dermatoloog geweest, maar omdat dat inmiddels al een flinke tijd terug is, heb ik n.a.v. jouw verhaal weer een afspraak ingepland. Wie weet zijn bepaalde reacties nu heftiger of kunnen ze testen op nieuwe dingen. Dank je wel voor je reactie! Het is onwijs heftig. Inderdaad wat je zegt en je kan het ze niet eens kwalijk nemen. De reacties en tips zijn alleen om moe van te worden. Dan geef je toch gewoon wat pap voor het slapen gaan, slapen ze als een roosje!
Zonnebloem17 schreef op 19-10-2023 om 15:00:
ach wat ontzettend vervelend
Allereerst veel sterkte!
Je hebt bijna alles al geprobeerd... Enige wat ik nog wilde toevoegen: jeuk zou indd kunnen samenhangen met minder slaap (want wakker worden en overprikkeling). Dat was bij onze dochter ook het geval. Niet zo erg als bij jou, maar ze had wel echt last en krabde zichzelf helemaal open.
Beetje gek, maar bij ons hielp een Ayurvedisch consult. Wij hebben op basis hiervan voedsel geëlimineerd. Dus het advies klopte niet helemaal, maar hielp ons wel echt in hoe dit aan te pakken. En zowaar, terwijl de kinderarts en huisarts zeiden dat ze ECHT niet allergisch kon zijn (want dan zou ze naast eczeem ook benauwd of buikklachten hebben) op die leeftijd, bleek toch echt een combinatie van bepaald fruit met gluten een boosdoener. Sinds we dat niet meer geven (of incidenteel) is de eczeem (en de jeuk) als sneeuw voor de zon verdwenen. Ze is dus niet extreem allergisch, maar toch "gevoelig" ofzoiets. Maar dat was echt maanden experimenteren en aanmodderen... nadat we door de medische molen enkel met agressieve crèmes naar huis werden gestuurd (die niet hielpen). Hopelijk dat dit je ook helpt ...
Dank je wel voor je reactie. Ik ga me er eens in verdiepen! Thank you!
IreneYML schreef op 19-10-2023 om 20:42:
[..]
Super bedankt voor het delen van jullie verhaal! We zijn al langs een dermatoloog geweest en die bevestigde dat het atopische eczeem was. We gebruiken La Roche Posay Lipikar Baume en de douchegel, maar ik moet zeggen dat ik met wassen wat lakser ben geworden en zijn kleertjes vaak bij de gewone was gooi. Toch omdat die eczeem zo goed gaat voor mijn gevoel, maar ook dat kan inderdaad alsnog jeuken. Ik ga er weer streng op letten.
Graag gedaan! Ik zie dat La roche posay lipikar baume echt súper veel ingrediënten heeft en ook nog eens erg duur is vergeleken met andere producten die goed werken. Wij gebruiken voor onze dochter nu jarenlang Neutral 0% hypoallergeen. De drievoudige hydraterende werking houdt je huid tot acht uur lang gehydrateerd. Met de 93% natuurlijke formule* die 0% parfum, 0% microplastics, 0% sulfaten en 0% kleurstoffen bevat, is deze bodywash zacht voor je huid. Dankzij de non-allergene missie van Sanex**, wordt je huid gerespecteerd. Met andere woorden , Hij doet zijn werk.
Ik snap dat voor jouw gevoel het goed gaat met de eczeem maar vergeet niet dat eczeem een onderhuidse ontsteking is. Ook als je geen sporen van eczeem ziet kan hij er last van hebben.
Ik ga er weer streng op letten.
dat lijkt mij ook een goed idee heel veel succes en ik hoop dat hij snel weer een vrolijke baby word en dat je jezelf weer kunt oprapen!
Je verricht engeltjes werk door voor je huilbaby te zorgen dus wees trots op jezelf!
ons kind sliep alleen bij ons in bed, dat heeft ze heel lang vol gehouden, en op het kdv was zij het baby’tje/kindje dat niet op de slaapzaal maar in de ruimte volledig ingebakerd in de maxicosi (het mocht officieel niet, maar ze deden het lekker toch) of ingesnoerd in de wandelwagen. Anders sliep ze gewoon niet.
Oppas zijn we na een paar rampzalige dagen en een avond ook mee gestopt. Met elkaar uit ofzo doen we dus ook al jaren niet meer. Het is maar gewoon zo.
mijn eczeem baby’s daar gebruikte ik helemaal geen wasgel of zalf voor. Ook geen neutral. Gewoon alleen water (niet te heet) en daarna invetten en max 2 keer per week in bad. Geen wasverzachter ook (in de droger wordt het ook zacht)
absor schreef op 19-10-2023 om 22:12:
mijn eczeem baby’s daar gebruikte ik helemaal geen wasgel of zalf voor. Ook geen neutral. Gewoon alleen water (niet te heet) en daarna invetten en max 2 keer per week in bad. Geen wasverzachter ook (in de droger wordt het ook zacht)
Hier hetzelfde, in het badje altijd wat neutral en daarna weer vol smeren met cetomacrogol. Maar alles wat je smeert, zilverpakjes voor nachts etc dat is mooi om het onder controle te houden of het te minderen. Bij echte eczeem is er echter vaak wat meer nodig, wij hebben alles geprobeerd maar het enige wat echt hielp was de hormoonstootkuur. Daarvoor hadden we al een tijd minder heftige hormoonzalf gebruikt.
Maar ieder kind is anders. Ik hoop zo dat jullie je weg vinden to. Tot die tijd heel veel sterkte, het gaat echt een keer beter worden.
Envelop schreef op 19-10-2023 om 22:53:
[..]
Hier hetzelfde, in het badje altijd wat neutral en daarna weer vol smeren met cetomacrogol. Maar alles wat je smeert, zilverpakjes voor nachts etc dat is mooi om het onder controle te houden of het te minderen. Bij echte eczeem is er echter vaak wat meer nodig, wij hebben alles geprobeerd maar het enige wat echt hielp was de hormoonstootkuur. Daarvoor hadden we al een tijd minder heftige hormoonzalf gebruikt.
Maar ieder kind is anders. Ik hoop zo dat jullie je weg vinden to. Tot die tijd heel veel sterkte, het gaat echt een keer beter worden.
Ja herkenbaar, bij ons werkt de mometason hormoonzalf alleen in combinatie met Elidel creme. Het is bij ons ook inderdaad de combinatie van hormoonzalf en geen geparfumeerde wasmiddel-shampoo enzovoort wat werkt. Als ik de hormoonzalf uit haar routine zou halen zou alleen helpen minderen enzvoort niet genoeg zijn om haar eczeem weg te krijgen.
Onze eczeembaby is ondertussen een grote meid die na school met een hoofd vol zand aan komt lopen dus ik ben wel al begonnen met Sanex douchegel inpaats van alleen water. Als baby zijnde is het inderdaad niet nodig, wat ik toen wel fijn vond waren de baddruppels van neutral.
ik heb geen tips of raad, maar wil je wel een hart onder de riem steken. Wat moet dit zwaar zijn voor jullie… alle sterkte toegewenst, ik hoop dat er snel vooruitgang in zit 
en waar iedereen altijd wild wordt van zwitsal geur….het kwam mijn huis absoluut niet in😅
Alhoewel jullie wel een behoorlijk pittige situatie hebben, zou ik het een beetje willen proberen te relativeren. Heel veel kinderen slapen bepaald niet goed door, jullie kindje is blij en ontwikkelt zich goed. Je hebt allerlei aandoeningen inmiddels uitgesloten, dus kun je constateren dat hij gewoon gezond is op de allergie na?
Ik heb niet alles gelezen dus wat ik schrijf is misschien al geopperd, maar bij deze:
Is het mogelijk om jullie een tijdje aan te passen aan het (gruwelijke) slaapritme van jullie zoontje en tijdelijk wat minder te gaan werken? Het zou zomaar kunnen als jullie er zelf minder stress van hebben dat het hele slaapgebeuren meer ontspannen verloopt. Wat mij opvalt dat jullie al heel erg veel verschillende dingen hebben geprobeerd terwijl hij nog maar een jaar oud is ongeveer en ook al ontzettend vaak naar een dokter zijn geweest. Natuurlijk helemaal terecht en begrijpelijk, maar misschien geeft dat ook wel veel onrust. Als hij verder gezond lijkt, is het misschien 'alleen' een fase en nemen de doktersbezoeken en de bijbehorende stress misschien wel af.
Onze kinderen hadden allebei eczeem en ook behoorlijk heftig. Hier was de huisarts enigszins homeopatisch georiënteerd en die schreef geen hormoonzalf voor, maar zinkzalf en van die cetamacrogolcreme en ze gingen bijna nooit in bad, alleen wassen met een washandje. Deze behandeling werkte heel goed, ook toen de eczeem weg was nog jaren weinig in bad en dan alleen met speciale badolie (op doktersvoorschrift) en niet douchen (douchen droogt de huid uit).
Wij hadden overigens niet de indruk dat ze erg veel last hadden van de eczeem (behoorlijk blije baby's), maar ook hier sliepen ze niet door. Ik heb nooit een verband gelegd met de eczeem, maar heb jij het idee dat de eczeem verband houdt met het slechte slapen of zit het meer in zijn temperament denk je?
Hier sliepen de kinderen pas door toen ze ongeveer 3 jaar oud waren en ze schelen ook ongeveer 3 jaar met elkaar. Wij hebben dus in totaal 6 jaar geen aaneengesloten nacht gehad. Overigens sliepen ze wel een paar uur achtereen, maar werden om een uur of 11 wakker als we zelf naar bed gingen, een uur of 2 of 3 nog een keer en waren in de ochtend heeeel vroeg wakker altijd. Ze sliepen wel altijd in hun eigen bedje in hun eigen kamer, maar mochten wel in bed komen en gingen weer terug in hun eigen bedje als ze weer in slaap vielen (na schone luier/borstvoeding), anders konden we zelf niet goed slapen. Als ze vroeg wakker waren, waren ze altijd wel tevreden met knuffels in bed of een boekje ofzo. De jongste zocht zodra hij uit zijn ledikant kon kruipen zijn grote broer op als die wakker was (of hij kroop bij hem in bed 
)
In het begin (eerste half jaar ongeveer) de baby's bij ons laten slapen in de woonkamer als wij nog niet naar bed waren, dus op schoot, in een draagdoek of in de box/kinderwagen, wat er zo uitkwam. Toen ze wat ouder waren (dreumes/peuter) ook wel gezellig erbij genomen, eventueel borstvoeding erin en ze vielen altijd wel weer in slaap op schoot. Ook bij mijn man die natuurlijk geen borstvoeding gaf, die is gewoon heel rustig en slaapverwekkend van zichzelf geloof ik Je zegt dat hij zo hard huilt dat hij niet te kalmeren is, gebeurt dat dan zomaar uit het niets of worden jullie zelf niet snel wakker van hem zodat hij al even aan het huilen is voor je komt troosten? Kan het pavor nocturnus zijn?
In al die jaren zelden een oppas gehad maar ook geen behoefte aan gehad, want ik/we vonden de kinderen zelf veel te leuk. Ze gingen naar de kinderopvang maar wel weinig, niet meer dan 4 dagdelen in de week en ik ben veel thuis geweest met de kinderen toen ze klein waren. Ik wil daarmee helemaal niet zeggen dat je huismoeder moet worden of iets dergelijks (weet ook helemaal niet of en hoeveel jullie werken), maar ik denk dat ik zelf een stuk minder ontspannen zou zijn geweest als ik 4 hele dagen in de week had moeten presteren op het werk en dat waarschijnlijk niet had gekund.
Onze kinderen hebben ontzettend last van doorkomende tanden. Dat kan per tand wel een paar weken duren. Inmiddels is de jongste twee en zijn bijna alle tanden er. Het slapen gaat nu ook af en toe beter. Bij de oudste ging het ook zo een met ongeveer 2,5 sliep hij door. Heb je weleens een pijnstiller gegeven?
De hele nacht samen slapen, dat al geprobeerd?
En hypoallergene melk? En prebiotica poeder erbij?
blauwgeel schreef op 20-10-2023 om 07:53:
Heb je weleens een pijnstiller gegeven?
Dit is ook nog wel een goede trouwens. Spiegel opbouwen en dan kijken of de nachten hetzelfde verlopen, of beter. Hele simpele manier om uit te sluiten of het om pijn/jeuk gaat. Dan heb je ook weer iets concreters om mee terug naar de huisarts/kinderarts te gaan.
